รวม SFกันริท by LOVELY

ลำดับตอนที่ #1 : วิ่งกระเต็งฟัด ตอนที่1

  

''ไอมีแต่ขนมจีน  แต่ไม่มีน้ำยา  ไอดำไอกาก โอ๊ย'' คนตัวเล็กมองหน้าสามีหนุ่มที่นั้งหน้าสลดเหวี่ยงๆเครื่องตรวจครรภ์ขึ้นขีดเดียว

เขาไม่ท้อง

''สามปีแล้วนะไอ้กากแต่งมาสามปีแล้วนะเมิง ยังไม่มีลูกสักที เลือกพ่อของลูกผิดหรือเปล่าว่ะ'' หนูริทอยากมีลูก

อยากมีเด็กน้อยตัวเล็กๆ

หรือว่าจะต้องหาสามีใหม่วะ เอาแล้วคนตัวเล็กความคิดบรรเจิด หันไปมองหน้าพี่ชายคนสนิท ที่นั้งดูทีวีอยู่บนโซฟาตัวยาว

พี่โตโน่จะมีน้ำยามั๊ยวะ

''หยุดคิดเลยไอเตี้ย''  กันดึงคอเสื้อคนตัวเล็กไว้ สามีอยู่นี้ จะกระโจนเข้าไปหาพี่โน่อย่างเดียวเลยนะมึง

''ปล่อยก่อนสิยังไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย เห้ย'' เกาะซะเหนียวเป็นตีนตุ๊กแกเลยเมิง

''หราๆๆๆๆๆๆๆๆๆอยู่กันมาตั้งหลายอ้าปากก็เห็นลิ้นเป็ดแล้วไอเตี้ย มานี้เลยชอบนอกใจสามีนัก เป็นโรคไม่รักสามีต้องรักษา'' ยื่นหน้าเข้าไปหาริมฝีปากอวบอิ่ม

หึ หึจะจูบให้ขาดใจตายกันไปข้างนึงเลยเตี้ยเอ้ย

ก่อนปากจู๋ๆจะถึงปาก มือบางก็กระแทกหน้าคมจนหน้าหัน

''ไม่ต้องมาหื่นเลยนะไอกาก ไม่ต้องมาทำอะไรกุทั้งนั้นด้วย เมิงมันไม่มีน้ำยา คืนนี้นอนนอกห้องกับพี่โตโน่เลย หึ้ย ปัง!''

ปิดประตูห้องกระแทกใส่หน้าคนผิวเข้ม

ให้ตายสิให้ตายริทอ่ะทำไมทำงี้วะ นี่สามีนะเว้ยไอเป็ด ใครกลัวไม่มี๊

แต่เกรงจายยยยยยย

'' ริทขา เปิดประตูให้สามีหน่อย จะนอนยังไงสองคนอ่ะบนโซฟา อยากนอนกอดเมียอ่ะ''

''ริท เดี๋ยวคืนนี้ทำใหม่ก็ได้นะลูกอ่ะ น้า สัญญา สัญญาไม่หลับน้า''

''ริท!!!!!!!!!!!!!ขา''เคาะก็แล้ว เอาหน้าถูไถกลับประตูก็แล้ว

''ไม่เห็นใจสามีเหรอคะ''

''ไม่ต้องมาคะขากับกู เงียบโว้ยจะนอน ''เสียงเหวี่ยงของคนตัวเล็กตามมาด้วยเสียงกระแทกของบางอย่างลงบนบนบานประตู

''ปัง'' ได้แต่ผวาตามแรงกระแทก ไอเป็ดใจร้าย

''ไอไม่กลัวเมีย'' โตโน่ส่ายหัวระอายิ้มเยาะ เมิงมันไม่กลัวไอริทเลยนะไอกัน

คนผิวเข้มมองเหวี่ยงๆ

''ไม่ได้กลัวเว้ย แม่สอนมาเคารพเมียแล้วเจริญเฟ้ย''

''หรา!!''!ลอยหน้าลอยตาถาม

เออ ''ทำหน้าเหวี่ยงใส่          

''พี่โน่ พี่โน่ ไอเตี้ยมันอยากมีลูกทำไงดี ''ถอนหายใจเฮือกใหญ่ปรึกษาคนเป็นพี่   

''งั้นเรามา  อื้ม'' เม้มริมฝีปากมองหน้าคนกาก ก่อนไล่ระดับสายตา

จะทำอารายกุทำไมมองกุแบบนั้น

''เรามาป๊ะ ป๊ะ กันบ้างมั๊ยไอกันเพื่อเด็กมันจะชอบของแปลกไง มาเป็นเมียพี่มั๊ยน้องมาผลิตลูกให้ไอริทกันมามะ'' ยื่นปากจู๋ๆไปให้

''เหว่ย ไอพี่บ้า ทำไปได้ ไม่นอนด้วยแล้ว โว้ย คนแขนสแตนอัพ ''

ไอพี่บ้า ไอหน้าลิงเว้ย

มีเมีย เมียก้ไม่รัก มีพี่ พี่ก้ไม่เต็มเอาเข้าไปชีวิตไอกันทำไมมันเป็นแบบนี้วะ

''น้องกันพี่โน่ยังรออยู่นะ'' คนขี้แกลังตะโกนตามหลังร่างคมเข้มไป

อึ๊ยไอพี่บ้าขนลุก  ไปนอนในห้องน้ำก็ได้วะ

………………………………………………………….

''แกร็ก แกร็ก ฟึก''

''ออกหรือยังกัน''

อีกนิดเดียวน้าริท

''กันอ่ะเร็วๆดิ''

''ก็อย่าพึ่งเร่งดิ ต้องใช้สมาธินะริท ''

ตู้เซฟนิรภัยรุ่นใหม่ล่าสุดที่ถูกออกแบบโดยประเทศสหรัฐอเมริกา ถูกล็อคไว้สามสิบแปดชั้น คนผิวเข้มค่อยเงี่ยหูฟัง เหงื่อเริ่มผลุดบนใบหน้าคม เมื่อรวดเส้นเล็กๆกำลังทำหน้าที่เปิดประตูเซฟ

คนตัวเล็กใช้ริมฝีปากเป่าลมเบาๆบนใบหน้าคม คนขี้ร้อนหันมายิ้มบางๆให้ภรรยา

''อย่าน่ารักมากดิริทเดียวอดใจไม่ไหวหรอก ไม่ต้องไปแล้วฮาวายทำมันตรงนี้แหละลูกอ่ะ''

''อะไอบ้า ''ใบหน้าหวานเริ่มขึ้นสีแดง

''เมียกันยิ่งอายยิ่งหน้ารัก''

''ไอบ้ากัน'' บิดจนจะเป็นเลขแปดอยู่แล้ว

''ถึงบ้าก็บ้ารักแต่ริทคนเดียว''

''เว้ยเขิล พูดอะไรก้ไม่รู้อ่า''

''เว้ยไอพวกเวรมึงเลิกสวีทกันก่อนได้มั๊ย ไอกันมึงเปิดเซฟได้หรือยัง โอ๊ยกุละปวดหัว มึงช่วยเข้าใจสถานะมึงนิดนึงได้มั๊ยไอกาก ไอเกรียน มึงเป็นโจรเฟ้ย แล้วกำลังมาปล้นบ้านเขา ซึ้งกูคลาดว่าอีกไม่กี่นาทีเขาก็จะกลับมาแล้วครับมึงอยากไปนอนในคุกกันใช่มั๊ย ไอกันไอริท ฮะ เมิงอยากไปทำลูกกันในนั้นใช่มั๊ย พวกมึงสองคนกูละเหนื่อยจิต เว้ย ''คนดูต้นทางเริ่มข้างล่างเริ่มเหวี่ยงผ่านสายโทรศัพท์ วันนี้ตาขวากระตุกอย่างไงก็ไม่รู้สิวะ

''โอ๊ยบ่นอยู่ได้พี่โน่สามีริทเสียสมาธิหมด ที่รักขาเปิดต่อค่ะ'' เพื่อฮาวายสถานที่เกิดของลูกเราสองคนนะคะ

''ค่ะ ภรรยาว่าไงสามีก็ว่าตามค่ะ''

''น่ารักอ่ะสามีใครเนี่ย'' ยิ้มหวานหยดมองสามี

''โว้ยกุจะบ้า กับพวกมึง โอ๊ย ''ได้แต่สบถออกมา ตามสบายพวกมึงเหอะ จะทำลูกทำอารายกัน จะหวานจะเลี่ยนกูไม่สนแล้วเว้ย ถ้าตำรวจมามึงก็อยู่กันไปสองคนผัวเมียมึงแล้วกันเมิง โว้ย

''แกร็ก'' ประตูเซฟถูกเปิดออก กันหันมายิ้มกว้างให้คนตัวเล็ก โจรกรรมระดับพระกาฬอย่างเขาสามคนทำงานไหนไม่เคยพลาด

''ออกแล้วที่รัก'' ยิ้มหวานให้คนตัวเล็ก

''สามีริทเก่งที่สู๊ด'' ได้แต่ชมสามีตาคู่สวยเบิกกว้าง ธนบัตรสีขาว หลายสิบปึกวางเรียงรวมกันอยู่ ให้ตายสิ ต้องเป็นสิบล้านแน่เลยกัน

''ริทคราวนี้เราคงไม่ต้งปล้นไปอีกนาน เว้ยคุ้มชะมัดเลย'' คนตัวโต ช่วยคนตัวเล็กเอาเงินทั้งหมดใส่กระเป๋าสีดำ มีเงินเยอะขนาดนี้มีลูกตั้งทีมฟุตบอลยังได้เลย

รวยแล้วเว้ย

เราไปทำลูกกันให้สบายใจกันเลยนะริท หึจะหยุดทำลูกอย่างเดียวเมียไม่ท้องให้มันรู้ไป

''เสร็จหรือยังไอกัน รีบลงมาพ่อมึงมาแล้ว ''เสียงรถยนต์คันหรูดังขึ้นตามมาด้วยเสียงรถอีกหลายคัน

''ริทไป'' มือกันกำมือเล็กแน่น ก่อนจะค่อยๆปีนลงจากบ้านพร้อมกับกระเป๋าสีดำ

''แง แง แง''

''กะ กัน เดี๋ยว เสียงอะไรอ่ะ ''คนตัวเล็กหยุดชะงัก'' เสียงเด็กนี่''

''ริทหูฟาดอ่ะ กันไม่ได้ยินเลยไปเหอะ''

''แต่ริทได้ยินจริงๆนะเสียงเด็กเนี่ย''

กันหยุดชะงักมองหน้าคนตัวเล็ก วางกระเป๋าเงิน จับไหล่บางให้มาเผชิญหน้า

''ริทกันรู้นะว่าริทอยากมีลูกตอนนี้กันพร้อมที่จะเป็นพ่อให้ลูกของเราแล้วนะเพราะฉะนั้น ''คนผิวเข้มฉวยมือร่างบาง

''หนีออกไปจากที่นี้แล้วเราไปเริ่มต้นสร้างชีวิตใหม่กันนะ กันอยากหยุดอาชีพนี้แล้ว''

''กันอยากเป็นพ่อที่ดีของลูกอยากเป็นสามีที่ดีของริทนะ''

''สามี'' ริทมองตาหวานฉ่ำ

''ริทรักสามีน้า''

''สามีก็รักริท''

อีกด้านหนึ่งของมุมตึก

''ตกลงจะจับไอเด็กคนนี้ไปเรียกค่าไถ่จริงๆเหรอพี่เก่ง'' เซนมองหน้าเด็กน้อยที่อยู่ในกระเป๋าผ้าสีดำ ก่อนที่วาโยจะใช่ยาสลบอ่อนๆให้เด็กน้อยหลับสบาย

''เซนมาถึงคั้นนี้แล้วเราจะเปลี่ยนใจไม่ได้อย่างไงซะเราต้องเอาไอเด็กนี่ไปให้ปู่ของเขา ท่องเอาไว้สิสามสิบล้านท่องเอาไว้สิเซน '' วาโยจับมือแฟนหนุ่ม

''แต่ว่า พ่อแม่เขาจะไม่ตามหาให้วุ่นวายเหรอพี่เก่ง เซนสงสารเด็ก'' เซนถอนหายใจมองเด็กน้อย

''เรามีหน้าที่ส่งเขาให้ถึงมือปู่เขาเซนยังไงซะปู่ก็คงไม่ทำอะไรหลานหรอก เชื่อพี่สิ ''

''แต่ว่าเซน เห้อ ถอนหายใจออกมา ''วาโยวางกระเป๋าสีดำถูกว่างไว้ข้างกระเป๋าอีกใบ ของอีกสองโจรที่อยู่ข้างๆกันมีเพียงแค่เหลี่ยมของตึกเป็นมุมกั้น

……………………..

''ไอกันไอริทมึงเลิกหยอดกันสะพักลงมาสักทีสิวะกูลุ้นพวกมึงจนปวดขี้แล้วนะ'' โตโน่ที่ดูต้นทางอยู่ข้างๆได้แต่เกาหัว เห้ยกูละปวดหัวกับไอพวกนี้จริงๆ

''เออรู้แล้วพี่โน่ เบื่อจริงไอคนไม่มีความรักเนี่ย'' กันคว้ากระเป๋าใบโตที่วางอยู่ข้างตัว ส่วนอีกสองโจรที่อยู่ข้างๆก็คว้ากระเป๋าอีกใบ

''ไปกันค่ะที่รัก ''คู่เลิฟกันแอนท์ริทค่อยๆปืนลงอย่างชำนาญ

เหมือนกับคู่ของอีกสองโจรเก่งเซน

''เฮียแล้วไอกันไอริท คราวนี้พ่อมึงมาจริงๆ ''ไฟทั้งบ้านเริ่มเปิดสว่าง ตามมาด้วยเสียงร้องเรียกหาลูกของเจ้าของบ้าน แล้วเสียงไซเรนก้ดังขึ้น รถตำรวจ

''เวร ชิพ แมร่ง'' สองโจรคู่เลิฟ ลงมาจากบ้านได้อย่างหวุดหวิด รถคันเล็กวิ่งออกไปก่อนที่รถตำรวจจะสวนเข้ามา

ให้ตายสิใจหายใจคว่ำ โตโน่มองหน้าสองสามีภรรยาที่นั้งซบกันเหวี่ยงๆ

กูเกือบตาเพราะพวกมึงนะไอพวกเวรยังไม่สำนึก

''ไม่ต้องมองอย่างงั้นก็ได้ดูดิสามีมองเราสองคนซะตาหวานเลย  แหะ แหะ ''หัวเราะปัญญาอ่อนกลบเกลื่อน

''อย่ามองงั้นดิพี่โน่ ''คนผิวเข้มยกกระเป๋าเงินออกมาให้'' ในนี้ไม่ต่ำกว่าสิบล้านชัวร์''

''จริงเหรอว่ะ''

''จริงดิ''

''ไม่มั่วนะ''

''ไม่มัวสิ''

''คนอวดดี''

''จะอวดดี''

''โว้ย!!!จะร้องเกะกันใช่มั๊ย เปิดกระเป๋าดิกาก แล้วเราจะได้แยกกันสักที เร็วดิอยากไปเที่ยวฮาวายแล้ว''

ภรรยาสุดที่รักตะโกนดังลั้น ใครจะไม่กลัวริทน้อยโกรธ

''คะครับ'' แม่ทูนหัวดุจริงดุจัง มือหนาค่อยๆยกกระเป๋าขึ้น ทำไมมันหนักๆว่ะ

''เป็นอะไรกัน'' เห็นสามีชะงักภรรยาเลยถาม

''กันว่ามันหนักๆว่ะริท ตอนกันถือมามันไม่หนักแบบนี้''

''หนักเหรอ ไหนดูดิ ''ริทแย่งกระเป๋าจากมือสามีก่อนจะยกขึ้น

''เออว่ะตอนริทแบกมันเบากว่านี้  งั้นริทเปิดนะกัน'' ไม่พูดพร่ำทำเพลง คนตัวเล็กหรี่ตาเล็กค่อยเปิดกระเป๋าออกมือไม้สั่น

''หรือว่ามันจะเป็นระเบิดวะ ''กันกระชากกลับก่อนริทจะเปิดออก

''แต่ริทว่าไม่ใช่อ่ะ'' ริทจะดึงกลับ

''ไม่เอาอันตรายกันเปิดเองริท''

''มาให้ริทเปิดเหอะกัน ถ้ากันเป็นอะไรไปแล้วริทจะอยู่อย่างไง''

''กันก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีริท ''น้ำเสียงอ่อนหวานสามีมองหน้าริทน้อย

น้ำตาริทจะไหลซึ้งสามีรัก

''สามีริทรักสามีนะ''

''สามีก็รักริท''

''โว้ยกูเปิดเอง ''โตโน่ดึงกระเป๋ากลับหลังจากจอดรถไว้ข้างทาง กุเบื่อพวกมึงมาก แบ่งเงินกันแล้วหายหัวไปนานๆเลยนะเมิง

แหวะ เลี่ยนชิพหายกูจะเป็นเบาหวานตายมั๊ยเวลาอยู่กลับพวกมึงเนี่ย

มือหนาค่อยๆเปิดกระเป๋า สีดำสนิทออก มันจะอะไรกันหนักหนาวะ สายตาตี่เล็กเบิกกว้าง เมือเปิดซิบออก เหงื่อเริ่มผลุดลงใบหน้าหล่อ

''อะ ไอเตี้ย อะไอกัน ดะ ดะ''  ติดอ่างเลยกุพูดไม่ออก

เมิงไปเอาอะไรมา

''ระเบิดเหรอพี่โน่เสียงสั่นขนาดนั้น'' กันโอบภรรยาก่อนหลับตาปี่

''ระเบิดบ้านป่ะเมิงดิ ''คนโก้ กระแทกเสียงด่าไอกาก

กูอยากตาย โอ๊ยคนหล่ออยากผูกคอตายใต้ต้นผักชี

แล้วมันอะไรอ่ะ คู่เลิฟค่อยๆชะโงกเข้ามาดูในกระเป๋า

ไม่ใช่เงินสิบล้าน ไม่ใช่แบงค์ปึกหนาๆ

แต่เป็น

''แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!'' เด็กน้อยตาโต ลืมตาขึ้นมามองหน้าพวกเขา

กะ  กะ กัน ดะ เด็ก

ละ แล้ว ลูกใครวะ

.............................................................................................................................

เลิฟจะลงเเต่เรื่องสั้นๆดีกว่าดูเหมือนเรื่องยาวมันเหนื่อย
เรื่องนี้ฮาๆไปก่อนเเต่เรื่องหน้าขอเเนวถนัดนะ
รู้สึกว่าเเนวนี่ไม่ถนัดเเต่อยากเขียน

เข้าบอร์ดมีเเต่ฟิคเดอะดาวเเปด ลืมอสรพิษกันไปหรือยังหนอ 

เเม่เป็ดอยากมีลูกดันเจอเด็ก เออคงสนุกพิลึก

เม้นหน่อยน้า อย่าพึ่งนอกใจอสรพิษกันไปไหนเลย เราผูกพันธ์กันมาตั้งหลายปี ยิ่งริทจะไปเรียนยิ่งใจหาย