คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“หาวววววววว” ซึ่งก็มีบางคนที่ตื่นนอนแล้วเช่นกัน
“อืม วันนี้ก็เป็นเช้าที่สดใสอีกแล้วนะครับ คุณพ่อ คุณแม่” เด็กชายที่พึ่งตื่นนอนพูดกับรูปถ่ายของชายหญิงคู่หนึ่ง
เด็กชายคนนี้มีชื่อว่ากอร์น เขาอายุ12ปี ซึ่งอย่าคิดว่าเขาต้องไปโรงเรียนเหมือนเด็กคนอื่นเพราะไม่ใช่ กอร์นนั้นเรียนมหาลัยจบแล้วนั้นเอง เขาเป็นเด็กที่ยอดมากคนหนึ่ง เพราะเขาสอบมหาลัยจบเมื่อตอนเขา10ขวบ ส่วนพ่อแม่ของเขานั้น ประสบอุบัติเหตุเมื่อปีก่อนเสียชีวิตไปแล้ว เขาต้องอยู่ตัวคนเดียว แต่เขาก็ไม่ได้โดดเดี่ยว ตอนนี้เขาเปิดร้านๆหนึ่งซึ่งเป็นร้านกาแฟ ซึ่งเป็นร้านที่เล็กๆน่ารักๆ แต่ก็เป็นร้านที่น่าทึ่งเพราะมีคนดูแลอยู่แค่คนเดียวนั้นก็คือกอร์นั้นและ
“มาส่งของครับ” เสียงของคนส่งของที่ทุกวันจะมาส่งของดังขึ้น
“ครับมาแล้วครับ” กอร์นที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วใส่ชุดของร้านที่เขาทำเอง เดินออกมารับของเช่นทุกวัน
“ไง กอร์นคุง ยังขยันเหมือนเดิมเลยนะ” คุณลุงที่รู้จักกอร์นพเป็นอย่างดีพูดขึ้น พร้อมยื่นใบที่ให้เขียนชื่อรับรอง
“ก็เหมือนเดิมละครับ” กอร์นที่ได้รับใบรับรองรับของมาจากคุณลุงเขาก็เซ็นชื่อและรับของไว้เช่นทุกวัน
“งั้นลุงไปนะ” พูดจบคุณลุงคนนั้นก็ขับรถ(จักรยาน)ออกไป
“อึบ” หลังจากนั้นกอร์นก็ยกของเข้าไปในร้านทันที
หลังจากนั้นกอร์นก็จัดร้านเช่นทุกวัน หลังจากนั้นก็ถึงเวลาเปิดร้านตอน6.30น. เมื่อเปิดร้านมาได้สักพัก คนก็เริ่มมากขึ้น ก็แหงละ วันนี้มันวันหยุดนี้ คนก็ออกมาเดินกันแบบนี้ละ
“ก๊อง แก๊งๆ” เสียงกระดิ่งหน้าร้านที่แสดงว่ามีลูกค้ามาที่ร้าน กอร์นจึงรีบไปต้อนรับ
“สวัสดีครับ อ้าวคุณโรมี่” กอร์นที่เห็นหญิงสาววัยย่าง40 แต่หน้ายังอ่อนเยาว์ ซึ่งเป็นเพื่อนข้างบ้านก้ทักขึ้น
“ไง กอร์นคุง” พูดจบกอร์นก็เริ่มทำหน้าที่ต่อ
“คุณโรมี่เชิญทางนี้ครับ” พูดจบกอร์นก็พาหญิงนามโรมี่เดินไปนั่งที่นั่งที่ว่างอยู่
“วันนี้คุณโรมี่จะรับอะไรดีครับ” กอร์นพูดจบก็เอาสมุดจดรายการอาหารและดินสอขึ้นมา
“วันนี้ขอลาเต้ก็แล้วกันจ๊ะ” พูดจบกอร์นก็เขียนบ้างอย่างลงบนกระดาษ
“รอสักครู่นะครับ”พูดจบกอร์นก็เดินออกไป
เอาบทนำสั้นๆไปก่อนนะคะ
ความคิดเห็น