กลร้าย...ซ่อนเงารัก

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

“ฮูหยิน... ฮูหยินเจ้าคะ เวลานี้เลยเที่ยงวันแล้ว...”

เสียงโหวกแหวกคล้ายดังมาจากที่ห่างไกลจู่ ๆ ก็ดังขึ้นโดยไม่ทราบที่มา ปลุกให้ร่างที่หลับใหลอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตื่น

“นี่เจ้า! อยากตายหรืออย่างไร” เห็นได้ชัดว่าอีกเสียงหนึ่งแสดงความไม่พอใจกับเสียงแรก

“แต่ว่า...”

“เจ้าเป็นคนมาใหม่ยังไม่รู้อะไร หากใครรบกวนเวลานอนของฮูหยินมีอันได้บ้านแตกกันพอดี ยิ่งเวลานี้แม่นมเฉินไม่อยู่ อยากถูกโบยจนตายหรือ”

น้ำเสียงในครั้งนี้เห็นได้ชัดว่าร้อนรนเต็มที

“อืม..” เสียงครางที่ดังขึ้นมาท่ามกลางเสียงโต้แย้งดูเหมือนจะเป็นเสียงของนางเอง

“อ๊ะ! ดูสิในที่สุดฮูหยินก็ตื่นแล้ว นางตื่นแล้ว! ข้าจะไปเตรียมน้ำล้างหน้า สำรับอาหาร” เสียงแรกอุทานออกมาด้วยความตื่นเต้นยินดี

“ข้าบอกให้เจ้าเงียบเสียง” เสียงเอ็ดตะโรจากอีกคนดังสำทับขึ้นมาทันที

“ข้าปวดหัว” ผู้ที่ถูกคนในห้องเรียกขานว่าฮูหยินพึมพำออกมาเสียงแผ่ว

“นี่เจ้าค่ะ มาแล้ว ๆ ยาแก้อาการเมาค้างของฮูหยิน” เสียงนอบน้อมกล่าวมาพร้อมกับถ้วยยาที่ถูกยื่นมาจ่อตรงหน้า

สตรีบนเตียงรับเอาไว้อย่างงุนงง แต่เนื่องจากนางกำลังคอแห้งอยากดื่มน้ำอยู่พอดีจึงยกของเหลวในถ้วยขึ้นดื่ม รสขมจัดที่แผ่ซ่านทั่วปลายลิ้นและโพรงปากทำให้หญิงสาวสำลักออกมา พ่นเอายาที่ยังไม่ทันกลืนลงท้องจนเกิดรอยเปื้อนเป็นวงกว้าง

“อ๊ะ ขออภัย แต่ว่าน้ำนี่ขมเหลือเกิน” นางพึมพำออกมาขณะยื่นถ้วนคืนไปให้กับสาวใช้คนเดิมในอการงุนงง “ไม่ทราบว่าพอจะมี...”

เนื่องจากความขมของน้ำในถ้วยทำให้นางตาสว่างขึ้นมาทันที ความง่วงงุนแต่เดิมล้วนมลายหายไปจนสิ้น แม้แต่ความปวดร้าวในศีรษะที่ทรมานนางเมื่อก่อนหน้านี้ก็แทบจะลืมไปจนหมดแล้ว ดังนั้นภาพตื่นตะลึงของหญิงสาวตรงหน้าจึงทำให้คำพูดของนางเงียบหายไปในลำคอในที่สุด

“เอ่อ.. มีอะไรผิดปกติอย่างนั้นหรือ” นางออกปากถามอย่างไม่แน่ใจ

“อ่า... ปละ เปล่าเจ้าค่ะ ไม่มี ย่อมจะไม่มี เดี๋ยวบ่าวจะรีบไปนำน้ำหวานมาให้ฮูหยินเดี๋ยวนี้” หญิงสาวผู้นั้นละล้ำละลักกล่าวออกมาทั้งที่ยังมีทีท่างุนงงอยู่ ก่อนจะรีบสาวเท้าเดินออกไปจากห้อง

เมื่อทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบเหลือทิ้งไว้เพียงร่างของสตรีในชุดสีชมพูอ่อนตามลำพัง ในศีรษะของนางยังปวดตุบ ๆ แทบจะไม่มีแรงยันกายอยู่แล้ว ได้แต่ทิ้งตัวเอนพิงเสาหัวเตียงเพื่อมิให้ทรุดล้มลงไปอีกเท่านั้น

ฮูหยิน...อย่างนั้นหรือ คำที่คนพวกนั้นใช้เรียกนางคือฮูหยิน แต่ดูเหมือนมีบางอย่างผิดแปลกไป บางอย่างที่ไม่ถูกต้อง ทว่าหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของห้องในเวลานี้กลับนึกไม่ออกว่ามันคือสิ่งใด