Out of my Dream เมื่อตื่นจากฝัน

ลำดับตอนที่ #1 : ฉันเจอเขา...และเขา...

สวัสดี...ฉันชื่อแนน...ฉันเป็นใครงั้นหรอ...ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่นแหละ ชีวิตฉันไม่ค่อยดีเด่อะไรนักหรอก ทำไมน่ะหรอ...เฮ้อ อย่าไปสนใจมันเลย มันเป็นเรื่องครอบครัวน่ะ...เอาเป็นว่า ฉันเป็นคนแสวงหาความรักมากแล้วกัน...ฉันต้องการความรักมาก...จากคนรอบข้าง จากเพื่อนๆ ฉันต้องการความรัก...ฉันต้องการคนรัก...ฉันต้องการคนที่ฉันรักแล้วเขาก็รักฉัน...

ฉันย้ายโรงเรียนมาใหม่...มาพร้อมกับหัวใจ ที่เพิ่งสลายมาหมาดๆ ฉันอกหักมาอีกแล้ว...จะว่าอีกแล้วก็ไม่ถูก...เพราะฉันรักเขามาตั้งหกปีแล้วต่างหาก...แต่ก็เอาเถอะ หากฉันเปลี่ยนโรงเรียน ชีวิตฉันคงจะดีขึ้นล่ะมั้ง...

วันจันทร์อันแสนสุข เครื่องแบบใหม่ รองเท้าใหม่ ทรงผมใหม่ กระเป๋าใหม่ เตรียมพร้อมสำหรับรองเรียนใหม่...เอ...ลองต้องมีอะไรอีกนะ...อ้า...ใช่...เพื่อนใหม่...

เพื่อนกลุ่มใหม่...ทำไมพวกเขาช่างแตกต่าง...ทำไมมันไม่เหมือนเดิม...ฉันรุ้สึกไม่ค่อยชอบที่นี่เลย...

             ความเห็นไม่เหมือนกัน...ความรู้สึกต่างๆ เปลี่ยนแปลง...ความกล้าในตัวฉันหายไปไหน...ทำไม ไม่มีใครที่ฉันคุยด้วยได้เลยซักคน... ฉันรู้สึกเปล่าเปลี่ยวในที่แห่งนี้...

และแล้วความฉันก็ต้องแยกตัวออกมา เพราะพวกนั้นหักหลัง...ทำไมต้องหักหลังกัน ทำไมต้องหักหลังฉัน พวกเราไม่ใช่เพื่อนกันแล้วใช่ไหม

        ได้นับจากนี้ไป ฉันจะไม่เชื่อใจผู้หญิงหน้าไหนอีกเป็นอันขาด!!!...ฉันปฏิญาณกับตนเอาไว้อย่างแน่วแน่...

         ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะหัวเดียวกระเทียมลีบหรอกนะ...ฉันก็มีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งแหละ...พวกเขาเป็นผู้หญิง...(มั้ง) ฉันก็ไม่แน่ใจ พวกเขา...เอาเถอะ พวกเขาพร้อมที่จะยืนอยู่ข้างฉัน แต่ว่า....เพียงแต่ว่า...ฉันไม่เชื่อใจพวกเขา...ก็เท่านั้นเอง...

       "ไง นั่งคนเดียวไม่เหงาหรอ" ชายคนหนึ่งเข้ามาพูดกับฉัน...เขาไม่ได้มาคนเดียว เขาก็มีเพื่อนคนหนึ่ง ตามมาอีกด้วย...

       "เราชื่อเก่งนะ แล้วนี่เพื่อนเรา เจ เราเป็นเพื่อนกันนะ" และแล้ววันนั้น...วันที่ฉันเจอกับเขาและเขา...เพื่อนทั้งสองของฉัน...

      เขาทั้งสองเข้ามาในชีวิต...และฉันก็เชื่อใจเขา...เชื่อในทุกๆเรื่อง ทุกๆสิ่ง...ทุกๆคำพูด พวกเราทั้งสามสนิทกันมาก...

โดยฉะเพาะเก่ง....เขาชอบทำอะไรแปลกๆใส่ฉัน...พูดจาแปลก...ท่าทางแปลกๆ....เหมือนกับว่า...

       "มันชอบแกแน่ๆ ฉันฟันธง!!" พวกเพื่อนๆฉันพูดขึ้นมา ทุกคนต่างเห็นด้วยกันใหญ่ เขาชอบฉันงั้นหรอ...ความรัก รึเปล่า....คนที่รักฉัน....แล้วฉันก็รักเขา...งั้นหรอ...ฉันลืมรักแรกของฉันไปแล้วรึยัง ฉันไม่รู้หรอก ฉันรู้เพียงแต่ว่า ตอนนี้ฉันไม่เจ็บเพราะเขาอีกแล้ว...

เอาเถอะอนาคตจะเป็นยังไง มันไม่สำคัญหรอก ตอนนี้ ขอให้ฉันมีเขาและเขาอยู่เคียงข้างตลอดไปกพอแล้ว...

      "เฮ้ย รอด้วยเด้!!" ฉันตะโกนลั่นก่อนที่จะวิ่งตามทั้งสองไป

      "อยากอ้วนเองทำไมเล่าเว้ย" เก่งพูดกลับมา

      "ใครอ้วนวะ เขาอ้วนหรอเจ" ฉันลองหันไปถามคนข้างๆ คนข้างได้แต่ยิ้มรับแล้วผยักหน้า

      "ฮึ่ย ตายทั้งคู่แหละเอ็ง!!!!" และแล้วฉันก็ไล่เตะทั้งสอง...