Wonderful..มหัศจรรย์ความรัก

ลำดับตอนที่ #1 : marble...

              

              ความรักมีเรื่องราวมหัศจรรย์ซ่อนอยู่
ความรักหลายรูปแบบที่เกิดขึ้นมาในชีวิตของคุณ
อาจทำให้ คุณมีความสุข หรือ เศร้า

และจุดจบของมันไม่ได้มีแบบเดียวเสมอไป...

               กรุ๊ง กริ๊ง~
              เสียงดังกังวานใสๆ ของวัตถุหนึ่ง ทำให้ฉันละความสนใจจากของที่อยู่ในมือ ไปเพ่งมองวัตถุกลมๆ ใสๆ ที่อยู่ในกล่องใส่อย่างดี
              "นี่แม่หนู อยากได้อะไรล่ะ"
              ยายแก่คนหนึ่งซึ่งคาดว่าจะเป็นเจ้าของร้านเดินออกมาจากมุนไหนซักแห่ง
              "คือหนูอยากได้ของขวัญไปให้วันเกิดแฟนน่ะค่ะ"
              ฉันยิ้มแล้วตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
              "งั้นดูนี่สิ"
              แล้วยายคนนั้นก็ชี้ไปทางลูกแก้ว ฉันมองตามมือของแกไป แกค่อยๆเอื้อมมือไปสัมผัสลูกแก้วอย่างเบามือและพูดต่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
             "ลูกแก้วลูกนี้สามารถทำให้เราหายเศร้าได้ ลองมองเข้าไปข้างในลึกๆสิหนู"
             ว่าแล้วฉันก็จ้องมองเข้าไป เหมือนมนต์สะกด มันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นได้
             "ไม่ว่าแม่หนูจะทุกข์อยู่ให้มองลูกแก้วใบนี้แล้วอธิษฐาน มันจะทำให้สิ่งที่หนูขอสมหวัง..."
            
             "แต่กฎของมันมีว่าห้ามขอสิ่งที่ทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์ มิฉะนั้น ...
             ....


             และแล้วฉันก็ตัดสินใจซื้อลูกแก้วใบนั้นมาซึ่งฉันจะนำมันไปมอบให้แฟนสุดที่รักฉันนั่นเอง รอก่อนนะซิงเกิ้ล>__< ฉันกำลังจะไปหานาย งานวันเกิดของซิงเกิ้ลจัดอยู่ที่บ้านของเขา เป็นงานที่ใหญ่โตพอสมควร เขาเป็นลูกของผู้บริหารธุรกิจค่ายเพลงนั่นเอง เท่ใช่มิล่ะ -..-  อีกนิดเดียวฉันก็จะถึงแล้ว เขาทำอะไรอยู่นะ ต้องโทรไปถามซะหน่อยแล้ว
             "ฮัลโหล ใครน่ะ"
             หืมม เสียงผู้หญิงนี่
             "นี่เงียบทำไมล่ะ โทรมาขัดจังหวะจริงๆ"
             ฉันเริ่มสับสนกับตัวเองแล้ว เมื่อกี้เสียงใครกัน ฉันต้องรีบไปบ้านเขาแล้ว 
             
             ตึก ตึก ตึก
             ฉันวิ่งด้วยเกียร์หมาสุดฤทธิ์ ในที่สุดก็ถึงที่หมาย ฉันรีบเข้าไปในงานทันที โอ๊ะ...ปวดท้องจัง T-T เวลาอย่างนี้ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วยนะ แล้วห้องน้ำอยู่ไหนเนี่ย และแล้วฉันก็หลงทางอยู่บ้านอันอภิมหาใหญ่โต เป็นทางเดินที่ไม่ค่อยมีใคร เงียบจังแฮะ...
             "อ๊ะๆ อย่าเพิ่งสิคะที่รัก"
             แล้วเสียงแว่วๆของคนผู้หนึ่งก็ไปกระตุ้นต่อมความอยากรู้อยากเห็นของฉันเข้า ขอแอบดูสักนิดเถอะน่า-0- มาทำอะไรกันในที่แบบนี้ รึว่ามาทำเรื่องอย่างนู้นอย่างนี้กัน
             แล้วฉันก็กลายร่างเป็นตุ๊กแก เกาะกำแพงเพื่อแอบดูคน (ลืมเรื่องปวดท้องไปสนิท) 
             ผู้ชายคนนี้หุ่นไล่เลี่ยกับซิงเกิ้ลเรยแฮะ (- -   )// 
             แล้วเขาก็หันหน้ามา แหมหน้าตายังเหมือนกันอีก  เอ๊ะลางไม่ดีและ นั่นมันซิงเกิ้ลนี่น่า
             "ฮันนี่คร๊าบบ ผมใจร้อนนะ"
             เสียงก็เหมือนกันอีก ภาพตรงหน้ามันไม่ใช่เรื่องจริงใชไหมเนี่ย! อ๊ากกก ทนดูไม่ได้แล้ว...  จู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ฉันยกมือขึ้นปาดน้ำตา  แล้วร่างของฉันก็ทรุดตัวลงกับกำแพง ฉันรู้อยู่ว่าเขาเจ้าชู้ เพลย์บอย ...แต่ทำไมถึงเป็นอย่างนี้นะ
             "ที่รักเมื่อกี้มีคนโทรมา"
             "ใครหรอ?"
             "ผู้หญิงน่ะ อืมม..เมมไว้ว่าโมริละมั๊ง"
             "อ่อ..ยัยนั่น ช่างเถอะ"
             "แฟนหรอคะ"
             "เปล่าหรอก ผมไม่มีแฟน"
             ฉึก ฉึก เหมือนปลายมีดแหลมๆ กรีดลงมาที่ใจฉัน ฉันเหมือนคนโง่ คอยรับใช้นายนั่นสินะ ไม่รู้เลย ว่าถูกหลอกใช้ คิดว่าเป็นความจริงใจ สุดท้ายมันก็แค่หลอกใช้ สินะ
             อยู่ไปคงไม่ได้อะไรแล้ว  ฉันกลับดีกว่า ของขวัญนี่ ฉันก้มลงมองมันแต่ก็ทิ้งไม่ลงนี่น่า ถ้าเป็นแบบที่ยายแกว่าจริง ฉันขอให้ชีวิตซิงเกิ้ลเจอแต่เรื่องร้ายๆ อย่าได้เจอมันอีกเลย สาธุๆๆๆ -/|\- 
              ฉันเดินกลับบ้านด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยวกับร่างที่ไร้เรี่ยวแรง  หมดทุกๆสิ่งทุกอย่างจริงๆ  บ่นได้ซักพัก ลูกแก้วที่อยู่ในมือก็ค่อยๆหล่นไถลกลิ้งไปกับพื้นถนน ฉันมองตามมันด้วยสายตาเบื่อหน่าย ค่อยๆเดินเพื่อจะไปเก็บมันขึ้นมา...

              เอี๊ยดดดด โครมมมม!


              .....    
              "เธอ!!"