ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ON LINE มรณะ

    ลำดับตอนที่ #1 : 14 กุมภา

    • อัปเดตล่าสุด 22 ก.ย. 54


    ���� วิพลลุกขึ้นจากที่นอนอย่างงัวเงีย เพราะเมื่อคืนกว่าเขาจะข่มตาหลับได้ก็ปาเข้าไป ตี 3 กว่า จึงไม่แปลกอะไรที่วันนี้เขาจะตื่นสายขึ้นมาสักหน่อย วิพลยังรู้สึกตื้อ ๆ ที่หัว คงเพราะเมื่อคืนเขากินเบียร์ไป 4-5 กระป๋องด้วยกระมัง เมื่อเขาลุกจากที่นอนแล้วเขาก็มุ่งหน้าไปเปิดคอมพิวเตอร์ตัวเก่งทันที เขาคิดว่ากว่าคอมพิวเตอร์จะพร้อมทำงานเขาก็ล้างหน้าล้างตาเสร็จพอดี
    �����
    ���� วิพลนั่งลงที่หน้าคอมพิวเตอร์เปิดโปรแกรม chat โดยใช้ webcam ทำให้เห็นหน้ากันได้ แต่ตอนนี้ยังไม่มีใคร on line เข้ามาเลย เขาจึงใช้เวลาว่างไปเช็คเมล์ เล่นเกมส์ facebook ไปตามประสา แต่ดูท่าทางวิพลจะเน้นความสนใจไปที่ facebook มากกว่าอย่างอื่น ไม่เพียงเพราะจะดูว่าตอนนี้เพื่อนคนไหนทำอะไรกันอยู่ แต่ที่เขาสนใจคือข้อความที่มีคนเข้ามาพูดคุยกับ "สินีย์" อย่างสนิทสนม
    ���� สินีย์ คือแฟนสาวของวิพล ทั้งคู่ไม่ได้ทำงานอะไรทั้ง ๆ ที่ต่างก็เรียบจบ ป.ตรี ด้วยกันทั้งคู่ และตอนนี้เขาก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน สินีย์ยังอาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของเธอ ไม่เหมือนวิพลที่เป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ามาเช่าอพาร์ทเม้นท์อยู่ในกรุงเทพฯ แต่ทั้งคู่ก็ติดต่อหากันบ่อย ๆ
    ���� วิพล กับ สินีย์ รู้จักกันเมื่อ 3 ปีที่แล้วที่ผับแห่งหนึ่ง วันนั้นสินีย์มากับเพื่อนผู้หญิง สิ่งที่ทำให้วิพลสนใจสินีย์ คือ คืนนั้น���� สินีย์ดื่มเหล้าราวกับน้ำเปล่าแล้วก็ร้องไห้ฟูมฟาย ภาพนี้เองที่ทำให้วิพลตัดสินใจเข้าไปหาสินีย์และได้พูดคุยกับเพื่อนของเธอจึงได้รู้ความเป็นไปทั้งหมดของสินีย์ แล้ววิพลก็ฝากเบอร์มือถือไว้กับเพื่อนของสินีย์ จนเวลาผ่านไปเกือบเดือนสินีย์จึงโทรกลับมาหาวิพล ทั้งคู่ก็ติดต่อกันสานต่อความสัมพันธ์กันเรื่อยมา
    ����
    ���� วิพลอ่าน facebook แล้วรู้สึกกระวนกระวายใจ ทำไมถึงมีใครมาพูดคุยหยอกล้อกับแฟนสาวของเขา แต่ที่ยิ่งเจ็บปวดกว่านั่นคือแฟนสาวของเขากลับมีท่าทีตอบรับชายหหนุ่มคนนั้นอย่างเปิดเผยและดูสนิทสนมกันทีเดียว สักพักเสียงโปรแกรม chat ก็ดังขึ้นเพื่อเตือนว่ามีเพื่อน on line เข้ามา เขาจึงรีบเปิดขึ้นมาดู สินีย์นั่นเอง "สิ มาหาวิที่ห้องหน่อยได้ไหม มีเรื่องจะคุยด้วย" วิพลพิมพ์ข้อความส่งไป แต่ก็ไม่มีข้อความอะไรตอบกลับมาจากสินีย์เลย ในภาพที่กล้องของสินีย์ก็ไม่มีอะไรนอกจากภาพห้องที่ว่างเปล่า
    ���� วิพลนั่งจ้องหน้าคอมพิวเตอร์อยู่อย่างนั้น ไม่นานสินีย์ก็เดินเข้ามา "วิ เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วนะ เมื่อคืนน่าจะรู้เรื่องแล้ว น่าจะจบได้แล้ว" สินีย์พิมพ์ข้อความตอบกลับมา

    ���� วิพลกับสินีย์มีปัญหากันมาได้เกือบเดือนนึงแล้ว สาเหตุเพราะพ่อกับแม่ของสินีย์ไม่ชอบผู้ชายที่ไม่รู้จักทำมาหากิน ไม่มีความก้าวหน้า และหลัง ๆ มาก็มีผู้ชายคนนึงเข้ามาติดพันกับสินีย์และดูท่าจะเกินเลยไปกว่าความเป็นเพื่อน พ่อกับแม่ของ�� สินีย์ก็พอใจชายหนุ่มคนนี้เป็นอย่างมาก

    ���� "แค่นี้นะวิ สิจะไปอาบน้ำเดี๋ยวรัตจะมารับสิไปข้างนอกเดี๋ยวไม่ทัน" แล้วสินีย์ก็หันหลังไป
    ���� วิพลรู้สึกวุ่นวายใจและโกรธเป็นอย่างมากกับคำพูดที่ไม่เหลือเยื่อใยของสิ และชีวิตนี้เขาก็ไม่เคยคิดรักใครอีกแล้ว ในขณะที่สิไปอาบน้ำ วิพลก็ลงไปร้านค้าซื้อเหล้ามาขวดนึงกับกับแก้มที่ร้านอาหารตามสั่งขึ้นมากินย้อมใจ และนั่งรอสินีย์อาบน้ำเสร็จเพื่อจะคุยอะไรกันอีก วิพลเทเหล้าใส่แก้วเพียว ๆ ครั้งแรกครึ่งแก้วแล้วกระดกเข้าปากจนหมด แล้วแก้วที่สองที่สามก็ตามมา ตอนนี้วิพลรู้สึกมึน ๆ พิมพ์ข้อความเพื่อเรียกให้สินีย์กลับมาคุยกับเขาอีกให้ได้ วิพลกินเหล้าเข้าปากแล้วก็ตามด้วยกับแกล้มที่เป็นเกาเหลาเนื้อซดน้ำตามเข้าไป วิพลเริ่มจะรู้สึกมึน ๆ หัวแต่ยังพอพิมพ์ข้อความตัดพ้อสินีย์ได้ กระทั่งสินีย์อาบน้ำเสร็จจึงเดินเข้ามาที่โต๊ะคอมพิวเตอร์เห็นภาพที่วิพลกำลังกินเหล้าและท่าทางดูเหมือนคนเมามาก�สินีย์นั่งอ่านข้อความที่วิพลพิมพ์เข้ามาอย่างบ้าคลั่งมันทำให้สินีย์ถึงกับน้ำตาไหล "สิ ถ้าสิจะมีแฟนใหม่ ถ้าสิจะทิ้งวิ วิจะไม่ขออยู่อีกต่อไป"� "ไปเลยสิ ไปเลย ปล่อยวิไว้อย่างนี้" "ถ้าวิไม่มีสิ แล้ววิจะอยู่ทำไม"�
    ���
    ���� ภาพตอนนี้ที่สินีย์เห็น คือ วิพลกำลังยกขวดเหล้าเทเข้าปากอย่างบ้าคลั่ง ข้าวของที่ห้องวิพลกระจัดกระจาย�เกาเหลาที่วิพลซื้อมาหกกระจายเต็มหน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์ วิพลนั่งชักต่อหน้ากล้อง น้ำลายฟูมปากแล้วฟุบลงต่อหน้าต่อตาสินีย์

    ����
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×