ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Program 1 : writing code
แกร๊กๆๆๆ
เสียงกดคีย์บอร์ดยังคงดังอยู่
ชายคนหนึ่งกำลังเขียนโปรแกรมขึ้นมา
โปรแกรมที่จะพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ของคอมพิวเตอร์
"คุณยากรค่ะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นผ่านลำโพงของโน้คบุ๊คสีดำ"ทำอะไรค่ะ"
"เขียนโปรแกรมที่จะเป็นน้องเธอน่ะ ราชพฤกษ์"ชายหนุ่มผมดำพูด ขณะที่ตาที่คมสีดำจ้องที่จอมือกำลังกดคีย์จำนวนมากมายแล้วเขาก็กดโค้ดตัวสุดท้ายก่อนกดรันโปรแกรมSet up
คอมพ์เริ่มรีบูต
บนจอเริ่มแสดงข้อความ
Loading Operating System....
Program Tulip project
Please wait
Kernal loading...
System Program loading...
Interface loading...
Security system checking...
Load your setting
แล้วบนจอก็เปลี่ยนภาพ
เป็นภาพสีฟ้า มีแถบด้านล่างสีเขียวอมฟ้า มีไอคอนสี่เหลี่ยมสีเหลือง
และภาพผู้หญิงผมยาวสีชมพู ในชุดแขนกุดสีฟ้ากระโปรงสีฟ้าอมเขียว กำลังหลับอยู่ในท่ายืน
"Start" ยากรพูด
ดวงตาสีเขียวทะเลเริ่มลืมตาขึ้น
"สวัสดี ทิวลิป เธอสบายดีหรือเปล่า"ยากรถาม
"สวัสดีค่า แอคมิน ฉันสบายดีค่ะ" คนถูกถามตอบด้วยเสียงร่าเริงอ่อนหวาน
"ดีใจด้วยน่ะค่ะ ท่านผู้สร้าง" เสียงผู้หญิงจากคอมพิวเตอร์พีซีอีกเครื่องดัง ขึ้น
"งั้นเธอคงรู้จัก รุ่นพี่เธอแล้วใช่ไหม" ยากรถามทิวลิป
"ค่ะ สวัสดีค่ะ พี่ราชพฤกษ์ พี่แดนดิไลออน" ทิวลิปทักทายอีกสองคน
แล้วก็มีภาพผู้หญิงโผล่ขึ้นจากจอคอมพิวเตอร์
คนหนึ่งในโน้คบุ๊คมีผมสีเหลืองยาวถึงติ่งหู ในชุดแขนยาวปิดทั้งแขนสีเขียวอมเทา กระโปรงเขียว ตาเธอนั้นดำสนิท มือข้างขวาถือปืนสั้นไว้ ส่วนอีกคน มีผมสีขาว ยาวถึงเท้า ผูกโบสีแดง ในชุดแขนกุดสีขาว กางเกงขายาวสีเขียว นัยต์ตาเธอเป็นสีฟ้า
ยากรยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงว่าโปรแกรมของเขา จะทำให้ประเทศไทยมีชื่อเสียงโดงดัง
Project โปรแกรมของเขาถูกตั้งชื่อว่า Humanal superinterface program
โดยมีโปรแกรมนำรองคือ
โปรแกรมแอตตีไวรัส โค้ดเนม ราชพฤกษ์
โปรแกรม Word processor โค้ดเนม กล้วยไม้
โปรแกรมเบราเซอร์ โค้ดเนม แดนดิไลออน
โปรแกรม Firewall โค้ดเนม ดอกบัว
โปรแกรม ยูลินิตี้ กู้ซ่อมลบข้อมูล โค้ดเนม มะลิ
โปรแกรม ยูลินิตี้ ดูแลซ่อมแซมคอมพิวเตอร์ โค้ดเนม ดอกรัก
โปรแกรมเหล่านั้น เต็มไปด้วยความสามารถระดับสูง ตอบโต้กับผู้ใช้ เรียนรู้เองได้ มีนิสัยที่พัฒนาไปได้หลายแบบ แม้แต่รูปร่างก็เช่นกัน โปรแกรมพวกนั้นขายดี จนมีตลาดเกี่ยวกับโปรแกรมนี้ขึ้นมา
แต่นั้นก็แค่ ชิมลอง เมื่อเทียบกับ โปรแกรมที่เขาสร้างขึ้นล่าสุด
มันเป็นถึง ระบบปฏิบัติการไฮเทค ที่สั่งการได้ด้วยเสียง การเคลื่อนไหว และยังมีความเข้ากันได้กับโปรแกรมของWindows Mac และ Linux
ที่แน่ไม่แพ้กัน มันใช้ตัวละครผู้หญิงในการแสดงผล
"ทิวลิป ทดลองเช็คตัวเองดูสิ" ยากรสั่ง
"สักครู่ค่ะ Network ok learning system ok Security ok sound system ok option ok ทุกระบบพร้อมค่า"เธอตอบ
"รู้ไหม หน้าตากับความสามารถของเธอน่ะ มันทำให้ฉันที่สร้างเธอขึ้นยังถึงไปเลย" ยากรพูด
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"ทิวลิปตอบ
สาวผมขาวยื้มให้
แต่ดูเหมือนราชพฤกษ์จะไม่ยินดีเท่าไรกับการเกิดของทิวลิป
"เป็นอะไรไป ราชพฤกษ์"แดนดิไลออนถามโดยใช้เสียง
"ไม่มีอะไรหรอก ขอบใจที่เป็นห่วงน่ะ สาวผมขาว" ราชพฤกษ์ตอบกลับ
"เอาล่ะ ที่เหลือก็แค่เอาไปเสนอให้หัวหน้าเท่านั้น" ยากรพูด "ฉันไปล่ะน่ะ"
"ลาก่อนค่ะ" ราชพฤกษ์พูด
"บายค่า" ทิวลิปพูดบ้าง
ยากรเปิดประตูและเดินออกไป เพื่อเสนอผลงานตัวใหม่ของเขา
Tulip Humanal Operating System Made By Thai Programer
เสียงกดคีย์บอร์ดยังคงดังอยู่
ชายคนหนึ่งกำลังเขียนโปรแกรมขึ้นมา
โปรแกรมที่จะพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ของคอมพิวเตอร์
"คุณยากรค่ะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นผ่านลำโพงของโน้คบุ๊คสีดำ"ทำอะไรค่ะ"
"เขียนโปรแกรมที่จะเป็นน้องเธอน่ะ ราชพฤกษ์"ชายหนุ่มผมดำพูด ขณะที่ตาที่คมสีดำจ้องที่จอมือกำลังกดคีย์จำนวนมากมายแล้วเขาก็กดโค้ดตัวสุดท้ายก่อนกดรันโปรแกรมSet up
คอมพ์เริ่มรีบูต
บนจอเริ่มแสดงข้อความ
Loading Operating System....
Program Tulip project
Please wait
Kernal loading...
System Program loading...
Interface loading...
Security system checking...
Load your setting
แล้วบนจอก็เปลี่ยนภาพ
เป็นภาพสีฟ้า มีแถบด้านล่างสีเขียวอมฟ้า มีไอคอนสี่เหลี่ยมสีเหลือง
และภาพผู้หญิงผมยาวสีชมพู ในชุดแขนกุดสีฟ้ากระโปรงสีฟ้าอมเขียว กำลังหลับอยู่ในท่ายืน
"Start" ยากรพูด
ดวงตาสีเขียวทะเลเริ่มลืมตาขึ้น
"สวัสดี ทิวลิป เธอสบายดีหรือเปล่า"ยากรถาม
"สวัสดีค่า แอคมิน ฉันสบายดีค่ะ" คนถูกถามตอบด้วยเสียงร่าเริงอ่อนหวาน
"ดีใจด้วยน่ะค่ะ ท่านผู้สร้าง" เสียงผู้หญิงจากคอมพิวเตอร์พีซีอีกเครื่องดัง ขึ้น
"งั้นเธอคงรู้จัก รุ่นพี่เธอแล้วใช่ไหม" ยากรถามทิวลิป
"ค่ะ สวัสดีค่ะ พี่ราชพฤกษ์ พี่แดนดิไลออน" ทิวลิปทักทายอีกสองคน
แล้วก็มีภาพผู้หญิงโผล่ขึ้นจากจอคอมพิวเตอร์
คนหนึ่งในโน้คบุ๊คมีผมสีเหลืองยาวถึงติ่งหู ในชุดแขนยาวปิดทั้งแขนสีเขียวอมเทา กระโปรงเขียว ตาเธอนั้นดำสนิท มือข้างขวาถือปืนสั้นไว้ ส่วนอีกคน มีผมสีขาว ยาวถึงเท้า ผูกโบสีแดง ในชุดแขนกุดสีขาว กางเกงขายาวสีเขียว นัยต์ตาเธอเป็นสีฟ้า
ยากรยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงว่าโปรแกรมของเขา จะทำให้ประเทศไทยมีชื่อเสียงโดงดัง
Project โปรแกรมของเขาถูกตั้งชื่อว่า Humanal superinterface program
โดยมีโปรแกรมนำรองคือ
โปรแกรมแอตตีไวรัส โค้ดเนม ราชพฤกษ์
โปรแกรม Word processor โค้ดเนม กล้วยไม้
โปรแกรมเบราเซอร์ โค้ดเนม แดนดิไลออน
โปรแกรม Firewall โค้ดเนม ดอกบัว
โปรแกรม ยูลินิตี้ กู้ซ่อมลบข้อมูล โค้ดเนม มะลิ
โปรแกรม ยูลินิตี้ ดูแลซ่อมแซมคอมพิวเตอร์ โค้ดเนม ดอกรัก
โปรแกรมเหล่านั้น เต็มไปด้วยความสามารถระดับสูง ตอบโต้กับผู้ใช้ เรียนรู้เองได้ มีนิสัยที่พัฒนาไปได้หลายแบบ แม้แต่รูปร่างก็เช่นกัน โปรแกรมพวกนั้นขายดี จนมีตลาดเกี่ยวกับโปรแกรมนี้ขึ้นมา
แต่นั้นก็แค่ ชิมลอง เมื่อเทียบกับ โปรแกรมที่เขาสร้างขึ้นล่าสุด
มันเป็นถึง ระบบปฏิบัติการไฮเทค ที่สั่งการได้ด้วยเสียง การเคลื่อนไหว และยังมีความเข้ากันได้กับโปรแกรมของWindows Mac และ Linux
ที่แน่ไม่แพ้กัน มันใช้ตัวละครผู้หญิงในการแสดงผล
"ทิวลิป ทดลองเช็คตัวเองดูสิ" ยากรสั่ง
"สักครู่ค่ะ Network ok learning system ok Security ok sound system ok option ok ทุกระบบพร้อมค่า"เธอตอบ
"รู้ไหม หน้าตากับความสามารถของเธอน่ะ มันทำให้ฉันที่สร้างเธอขึ้นยังถึงไปเลย" ยากรพูด
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"ทิวลิปตอบ
สาวผมขาวยื้มให้
แต่ดูเหมือนราชพฤกษ์จะไม่ยินดีเท่าไรกับการเกิดของทิวลิป
"เป็นอะไรไป ราชพฤกษ์"แดนดิไลออนถามโดยใช้เสียง
"ไม่มีอะไรหรอก ขอบใจที่เป็นห่วงน่ะ สาวผมขาว" ราชพฤกษ์ตอบกลับ
"เอาล่ะ ที่เหลือก็แค่เอาไปเสนอให้หัวหน้าเท่านั้น" ยากรพูด "ฉันไปล่ะน่ะ"
"ลาก่อนค่ะ" ราชพฤกษ์พูด
"บายค่า" ทิวลิปพูดบ้าง
ยากรเปิดประตูและเดินออกไป เพื่อเสนอผลงานตัวใหม่ของเขา
Tulip Humanal Operating System Made By Thai Programer
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น