ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : CHAPTER1:CREATIVE บทนำ การกลับมาของความรัก
CHAPTER1:CREATIVE บทนำ การกลับมาของความรัก
ค่ำคืนที่หนาวเหน็บแสงจันทร์ซ่อนเร้นภายใต้เงามืด เพราะหวั่นเกรงว่าจะไม่อาจทนดูชะตากรรมอันแสนน่าเวทนาของเด็กน้อยเบื้องล่างที่กำลังวิ่งอยู่บนถนนที่ยาวไกล ประตูและหน้าต่างทุกบานถูกปิดสนิทโดยที่ไม่มีใครคิดจะแง้มหน้าต่างออกมาดูเลย
“พี่จ๋ารินไม่ไหวแล้ว”เสียงของเด็กน้อยที่ตัวเล็กกว่าร้องขึ้นทำให้พี่สาวที่โตกว่าไม่มากชะงักและหยุดวิ่งก้มมองดูใบหน้าอันเหนื่อออ่อนของน้องสาว
“ไม่ได้นะริน เราต้องวิ่งต่อไม่อย่างนั้นพวกนั้นจะตามมาทัน”ถึงจะไม่เห็นหน้าของสาวคนพูดแต่น้ำเสียงของหล่อนก็ดูเป็นกังวลมากทีเดียว
“พวกมันไปทางนั้น”เสียงแซงแซ่ของชายหลายคนที่วิ่งไล่ตามหลังเธอมาทำให้เด็กน้อยทั้งสองกอดกับกลม พี่สาวเรียกให้รินขึ้นไปขี่คอพร้อมทั้งวิ่งตรงไป
ทั้งสองวิ่งไปไกลโดยที่พี่สาวไม่มีท่าทีเหนื่อยอ่อนแต่เหงื่อที่ไหนออกมาเป็นน้ำมันแสดงให้รินรู้ว่าพี่สาวของเธอเหนื่อยอ่อนแค่ไหน แรงวิ่งของพี่สาวเธอชักจะล้าขึ้นเรื่อยๆ พี่สาวจะหยุดฝีเท้าและตรงเข้าข้างทางนำรินไปใส่ไว้ในกล่องไม้หน้าบ้านหลังหนึ่งในใจก็นึกภาวนาขอให้น้องสาวรอดจากตรงนี้ไปให้ได้
“รินอยู่ที่นี่นะ ถ้าพี่ไม่กลับมาก็อย่าเล่าเรื่องวันนี้ให้ใครฟังเด็ดขาด”พี่สาวก้มหน้ามองใบหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตาของน้องสาวเล็กน้อยก่อนจะผละวิ่งออกไปทิ้งน้องสาวไว้ยังจุดที่เธอคิดว่าปลอดภัยที่สุด
.....................................................................................
“อ๊าๆๆๆๆ”เสียงของหญิงสาวเปลือยเปล่าที่อยู่ในแคบซูลตะโกนร้องก้องทำให้แคบซูลที่เธออาศัยอยุ่แตกออกมาร่างของเธอไหลออกมาตามน้ำ แผ่ลงบนพื้น
“เป็นอะไรไป ฝันร้ายเหรอ”เสียงของหนุ่มในชุดกาวด์สีขาวพูดพร้อมทั้งเดินตรงมาหาเธอยื่นผ้าห่มสีขาวให้
หญิงสาวช้อนสายตามองผู้ถามพร้อมทั้งรับผ้าขึ้นมาห่อร่างกายอย่างลวกๆ “ฉันไม่เคยฝัน”หญิงคนนั้นตอบเสียงแข็งๆ “มีอะไรรึเปล่า อีเก้ล”หญิงสายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยไม่สนใจชายที่ตนสนทนาด้วย
“ก็ไม่มีอะไร แค่เค้าหารูมเมทใหม่ให้เธอได้แล้ว”ชายในชุกาวด์พูดขึ้นพร้อมดึงแว่นตาสีดำออก เผยให้เห็นนัยน์ตาสีชาและหน้าคมเข้มได้ชัดขึ้น ผมของเค้าเป็นสีทองประกายสวยดึงดูดใจ
“อือ”หญิงคนนั้นถอดผ้าคลุมออกเผยให้เห็นเรือนร่างขาวอมชมพู เรือนผมสีแดงไล้ยาวไปถึงหลัง อีเก้ลเผลอมองไปอย่างไม่ตั้งใจแต่ก็ต้องไปสะดุดกับสายตาสีฟ้าที่ไม่เป็นมิตรของคนถูกมอง
หญิงคนนั้นหยิบชุดหนังสีดำรัดรูปขึ้นสวมพร้อมทั้งโค้ดสีดำมันทับอีกชั้น “ถ้าไม่มีอะไรก็ไปได้แล้วอีเกิ้ล”หญิงคนนั้นเอ่ยปากไล่ชายที่มองเธออยู่นาน ทำให้เค้าอมยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป
“อย่าลืมไปพบบอสล่ะวีนัส”ชายคนนั้นพูดก่อนจะเดินออกจากห้องวีนัสพยักหน้าแต่ยังไม่หันมามองผู้พูด
วีนัสทิ้งตัวลงบนเตียงโดยที่ไม่สนใจหุ่นยนต์ที่เข้ามาทำความสะอาดแคปซูลที่เธอทำแตก พรางนึกถึงเรื่องของต่างๆเพื่อรอเวลาเรียกตัว
ความฝันงั้นเหรอ จำไม่เคยได้ รู้เพียงแต่ว่าซ้ำฝันไปซ้ำมาแต่จำไม่ได้.... รูมเมทคนใหม่งั้นเหรอ คนนี้จะเป็นยังไงนะ บางคนก็ฆ่าตัวตาย บางคนก็เป็นบ้า บางคนก็ถูกฆ่า พลันรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของวีนัส บ้างก็ถูกฉันฆ่า
“วันัส บอสเรียกตัว”เสียงของโฟนที่ดังไปทั่วทั้งตึกทำให้วีนัสผละออกจากความคิด วีนัสเสยผมยุ่งๆที่ยังชุ่มไปด้วยน้ำให้เข้ารูปพร้อมทั้งเดินออกไปหาชายที่เรียกเธอ
..............................................................................
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงที่อุ้ยนึกสนุกลองแต่งดู อยากจะลองแต่เรื่องซีเรียสดูบ้างอ่ะค่ะ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะสนุกรึเปล่านะคะ ยังไงก็ลองอ่านและโพสบอกได้นะคะว่าเป็นยังไง ส่วนเรื่อง the holy ก็ยังอัพต่อแต่อาจจะช้าหน่อยเพราะอัพสองเรื่องค่ะ ฮึๆๆ
ค่ำคืนที่หนาวเหน็บแสงจันทร์ซ่อนเร้นภายใต้เงามืด เพราะหวั่นเกรงว่าจะไม่อาจทนดูชะตากรรมอันแสนน่าเวทนาของเด็กน้อยเบื้องล่างที่กำลังวิ่งอยู่บนถนนที่ยาวไกล ประตูและหน้าต่างทุกบานถูกปิดสนิทโดยที่ไม่มีใครคิดจะแง้มหน้าต่างออกมาดูเลย
“พี่จ๋ารินไม่ไหวแล้ว”เสียงของเด็กน้อยที่ตัวเล็กกว่าร้องขึ้นทำให้พี่สาวที่โตกว่าไม่มากชะงักและหยุดวิ่งก้มมองดูใบหน้าอันเหนื่อออ่อนของน้องสาว
“ไม่ได้นะริน เราต้องวิ่งต่อไม่อย่างนั้นพวกนั้นจะตามมาทัน”ถึงจะไม่เห็นหน้าของสาวคนพูดแต่น้ำเสียงของหล่อนก็ดูเป็นกังวลมากทีเดียว
“พวกมันไปทางนั้น”เสียงแซงแซ่ของชายหลายคนที่วิ่งไล่ตามหลังเธอมาทำให้เด็กน้อยทั้งสองกอดกับกลม พี่สาวเรียกให้รินขึ้นไปขี่คอพร้อมทั้งวิ่งตรงไป
ทั้งสองวิ่งไปไกลโดยที่พี่สาวไม่มีท่าทีเหนื่อยอ่อนแต่เหงื่อที่ไหนออกมาเป็นน้ำมันแสดงให้รินรู้ว่าพี่สาวของเธอเหนื่อยอ่อนแค่ไหน แรงวิ่งของพี่สาวเธอชักจะล้าขึ้นเรื่อยๆ พี่สาวจะหยุดฝีเท้าและตรงเข้าข้างทางนำรินไปใส่ไว้ในกล่องไม้หน้าบ้านหลังหนึ่งในใจก็นึกภาวนาขอให้น้องสาวรอดจากตรงนี้ไปให้ได้
“รินอยู่ที่นี่นะ ถ้าพี่ไม่กลับมาก็อย่าเล่าเรื่องวันนี้ให้ใครฟังเด็ดขาด”พี่สาวก้มหน้ามองใบหน้าที่อาบไปด้วยน้ำตาของน้องสาวเล็กน้อยก่อนจะผละวิ่งออกไปทิ้งน้องสาวไว้ยังจุดที่เธอคิดว่าปลอดภัยที่สุด
.....................................................................................
“อ๊าๆๆๆๆ”เสียงของหญิงสาวเปลือยเปล่าที่อยู่ในแคบซูลตะโกนร้องก้องทำให้แคบซูลที่เธออาศัยอยุ่แตกออกมาร่างของเธอไหลออกมาตามน้ำ แผ่ลงบนพื้น
“เป็นอะไรไป ฝันร้ายเหรอ”เสียงของหนุ่มในชุดกาวด์สีขาวพูดพร้อมทั้งเดินตรงมาหาเธอยื่นผ้าห่มสีขาวให้
หญิงสาวช้อนสายตามองผู้ถามพร้อมทั้งรับผ้าขึ้นมาห่อร่างกายอย่างลวกๆ “ฉันไม่เคยฝัน”หญิงคนนั้นตอบเสียงแข็งๆ “มีอะไรรึเปล่า อีเก้ล”หญิงสายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยไม่สนใจชายที่ตนสนทนาด้วย
“ก็ไม่มีอะไร แค่เค้าหารูมเมทใหม่ให้เธอได้แล้ว”ชายในชุกาวด์พูดขึ้นพร้อมดึงแว่นตาสีดำออก เผยให้เห็นนัยน์ตาสีชาและหน้าคมเข้มได้ชัดขึ้น ผมของเค้าเป็นสีทองประกายสวยดึงดูดใจ
“อือ”หญิงคนนั้นถอดผ้าคลุมออกเผยให้เห็นเรือนร่างขาวอมชมพู เรือนผมสีแดงไล้ยาวไปถึงหลัง อีเก้ลเผลอมองไปอย่างไม่ตั้งใจแต่ก็ต้องไปสะดุดกับสายตาสีฟ้าที่ไม่เป็นมิตรของคนถูกมอง
หญิงคนนั้นหยิบชุดหนังสีดำรัดรูปขึ้นสวมพร้อมทั้งโค้ดสีดำมันทับอีกชั้น “ถ้าไม่มีอะไรก็ไปได้แล้วอีเกิ้ล”หญิงคนนั้นเอ่ยปากไล่ชายที่มองเธออยู่นาน ทำให้เค้าอมยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป
“อย่าลืมไปพบบอสล่ะวีนัส”ชายคนนั้นพูดก่อนจะเดินออกจากห้องวีนัสพยักหน้าแต่ยังไม่หันมามองผู้พูด
วีนัสทิ้งตัวลงบนเตียงโดยที่ไม่สนใจหุ่นยนต์ที่เข้ามาทำความสะอาดแคปซูลที่เธอทำแตก พรางนึกถึงเรื่องของต่างๆเพื่อรอเวลาเรียกตัว
ความฝันงั้นเหรอ จำไม่เคยได้ รู้เพียงแต่ว่าซ้ำฝันไปซ้ำมาแต่จำไม่ได้.... รูมเมทคนใหม่งั้นเหรอ คนนี้จะเป็นยังไงนะ บางคนก็ฆ่าตัวตาย บางคนก็เป็นบ้า บางคนก็ถูกฆ่า พลันรอยยิ้มเหี้ยมเกรียมก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของวีนัส บ้างก็ถูกฉันฆ่า
“วันัส บอสเรียกตัว”เสียงของโฟนที่ดังไปทั่วทั้งตึกทำให้วีนัสผละออกจากความคิด วีนัสเสยผมยุ่งๆที่ยังชุ่มไปด้วยน้ำให้เข้ารูปพร้อมทั้งเดินออกไปหาชายที่เรียกเธอ
..............................................................................
เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงที่อุ้ยนึกสนุกลองแต่งดู อยากจะลองแต่เรื่องซีเรียสดูบ้างอ่ะค่ะ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะสนุกรึเปล่านะคะ ยังไงก็ลองอ่านและโพสบอกได้นะคะว่าเป็นยังไง ส่วนเรื่อง the holy ก็ยังอัพต่อแต่อาจจะช้าหน่อยเพราะอัพสองเรื่องค่ะ ฮึๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น