คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : (1) im not ..
(1) im not ..
"เฮ่ยแม่ระวัง !!"
โครมม !!
.
.
.
.
.
.
"จะว่าปาฏิหารย์หรือโชคดีหรือโชคชะตาหรืออะไรก็แล้วแต่ รู้แต่ว่าดีใจที่สุดที่ได้มีวันนี้ร่วมกัน รักมากที่สุด "
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"โหย .. พ่อนี่ก็ชอบละ... เฮ่ยย!!!"
โครมม !!
.
.
.
.
.
.
"มันอาจจะเรื่องบังเอิญ ? มันอาจจะเป็นปาฏิหารย์ ? มันอาจจะเป็นอะไรก็ไม่รู้... แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร มันก็ทำให้เราได้รู้จักกัน ได้ทำให้เรารักกันจนถึงวันนี้ ยิ่งกว่ารัก "
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ป.. ป๊ะป๋า ... ป๊ะป๋าไปไหน ?"
เสียงพูดปนสะอื้นเล็กๆถามผู้เป็นแม่ที่ยืนนิ่งเงียบอยู่ข้างๆ พร้อมกับอาการสะกิดที่ชายเสื้อเล็กๆ
คนเป็นแม่ไม่พูดอะไร เธอเงียบ แต่น้ำตาที่กำลังไหลรินออกจากดวงตาคู่นั้นอาบใบหน้าของเธอ เธอหันมามองลูกชายตัวเล็ก ๆ แล้วก้มลงนั่งยอง ๆ ปาดน้ำตาบนใบหน้าเนียนใสออกไป
"ป๊ะป๋า ..ป๊ะป๋า ..ป๊ะป๋าไปสวรรค์แล้วนะ" หญิงสาวพยายามข่มเสียงสะอื้นเอาไว้
"สวรรค์.. สวรรค์ ?"
"ใช่จ้ะ.. สวรรค์" เธอชี้นิ้วขึ้นไปบนฟ้า "ข้างบนนั่นไงจ้ะ"
"ป..ป๊ะป๋าบินขึ้นไปงั้นหรอ?" เด็กชายถามอย่างใสซื่อ
"อ่า .. ใช่จ้ะ ป๊ะป๋าบินขึ้นไป ตอนนี้ป๊ะป๋ากำลังมองดูเราจากบนนั้นอยู่นะ เห็นมั้ย?" เธอพูดพลางเงยหน้าขึ้นไปมองบนฟ้าแล้วยิ้ม "โบกมือให้ป๊ะป๋าหน่อยเร็ว"
เด็กชายมองขึ้นไปข้างบนแล้วโบกมืออย่างกระตือรือร้น "แล้ว ..เมื่อไร .. เมื่อไรป๊ะป๋าจะกลับมาฮะ?"
หญิงสาวสะอึกเล็กน้อย .. น้ำตาที่ฝืนกลั้นไว้ไหลรินลงมาอีกครั้ง ดวงตายังคงจับจ้องที่ท้องฟ้า เธอส่ายหน้าเล็ก ๆ พร้อมด้วยรอยยิ้มอันแสนเศร้า
"ป๊ะป๋า .. คงไม่กลับมา.. อีกแล้วล่ะ"
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"พ่อคะ แม่ไปไหนเหรอคะ ?"
เด็กหญิงตัวน้อยเอ่ยขึ้นพลางก้มมองดอกไม้ที่วางตรงหน้าแท่นศิลาสีเทา
"แม่ลูกน่ะ.. ไปสู่ที่ที่สบายที่สุดแล้วล่ะ" ชายหนุ่มวัยกลางคนพยายามเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ปกติที่สุด
"ที่ที่สบายที่สุด ?"
"ใช่แล้ว ที่ที่สบายที่สุดยังไงล่ะ ลูกไม่ต้องห่วงแม่หรอกนะ"
"แต่ว่า.. หนูอยากอยู่กับแม่.." ด้วยคำพูดของเด็กหญิง ทำให้ผู้เป็นพ่อกอดลูกอย่างแนบแน่น เขาไม่สามารถเก็บน้ำตาไว้ได้อีกแล้ว หยาดน้ำใสหลั่งไหลออกมาจากดวงตา
"อย่าเลยลูก ที่นั่นน่ะ มันอยู่บนฟ้านะ" ชายหนุ่มชี้ขึ้นไปบนฟากฟ้าสีคราม
"บนฟ้าเหรอคะ ?" เด็กหญิงมองตามนิ้วขึ้นชายหนุ่ม
"ใช่แล้วล่ะ บนฟ้าที่แสนสบายนั้น แม่เรากำลังยิ้มให้อยู่นะ เราก็ต้องยิ้มด้วย" ชายหนุ่มพยายามฉีกยิ้มให้ลูก ทำให้ลูกยิ้มตาม
"แล้วหนูจะได้เจอแม่อีกมั้ยคะ ?"
คำถามที่ทำให้ชายหนุ่มคลายยิ้มอย่างช้าๆ หลบตาลูก ก่อนจะตอบ
"ได้สิ แต่หนูต้องเป็นเด็กดีนะ แล้วซักวันหนูจะได้เจอแม่แน่นอน"
.. ซักวัน ที่พ่อเองก็ไม่รู้ว่าอีกนานเพียงใด ..
to be continue ..
ความคิดเห็น