ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro
ท่ามกลางยามเช้าอันสดใส แสงแดดส่องลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องซึ่งเด็กหนุ่มกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ นัยน์ตาสีฟ้ามองภาพข่าวอย่างโศกเศร้า ผมสีเงินขาวสว่างกับใบหน้าเรียวยาว ผิวขาวจัดว่าขาวมากรับกับริมฝีปากสีชมพูสวย อายุประมาณยี่สิบทำให้ดูเหมือนตุ๊กตามากกว่ามนุษย์
“คุณหนูคะ คือคุณท่าน...”
“ผมรู้แล้วล่ะ คุณจะไปไหนก็ไปเถอะ มีเรื่องต้องทำนิดหน่อย”เด็กหนุ่มพูดขัดน้ำเสียงไม่พอใจ
“ค่ะๆ”แม่บ้านสาวตอบรับ รีบออกไปจากห้องของเจ้านาย คุณหนูของเธอไม่เคยเป็นแบบนี้นอกจากเวลาประชุมแก๊ง
“ฮึ ว่าแล้วว่าซักวันต้องเป็นอย่างที่คิด อีกไม่นานที่นี่ต้องล่มสลายแน่”เด็กหนุ่มพูดกับตนเอง เดินไปปิดประตูห้องแล้วพิงประตู ปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลลงอาบใบหน้า
ถึงจะดูเป็นเช้าที่สดใสแต่ในใจของเขาตอนนี้กลับหมองหม่น อยู่คนเดียวกับหมอนั่นคงเป็นวิธีที่จะระบายได้ดีที่สุด
.
.
.
.
.
.
“เคาต์เซนตั้นตายแล้วงั้นหรอ ไม่นึกว่าจะเร็วขนาดนี้ที่ต้องทำตามสัญญา แต่ก็ดี”
“แล้วจะเอายังไงกับเซนตั้น เซเรียวล่ะครับเจ้านาย”
“ก็คงต้องทำตามสัญญาล่ะ คุ้มครองพวกคฤหาสน์ขาว”เขาเอ่ยตอบ นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มมองไปยังลูกน้อง ผมสีดำสนิทกับผิวขาวตัดกันอย่างเห็นได้ชัด ทั้งๆที่อายุยังน้อยแค่ยี่สิบห้าแต่กลับเป็นถึงหัวหน้ามาเฟียชื่อดัง “รวมเจ้านั่นด้วย”
“แต่ค่าหัวสูงนะครับ”
“เท่าไหร่”
“50,000,000 ครับ สำหรับส่งตำรวจ แต่ถ้าส่งพวกวังมังกรแดงจะสูงกว่าหลายเท่าเลยครับ”
“ฮื่อ ทำไงได้ ฉันสัญญาไว้แล้วนี่”เขาตอบ
.
.
.
.
.
.
“พี่ฮะ เรื่องพ่อน่ะ จริงหรอ”เสียงหนึ่งเอยออกมาจากมุมมืดของห้อง ใบหน้าพิมพ์เดียวกันสลดลงเมื่อผู้เป็นพี่ชายพยักหน้า
“เป้าหมายต่อไปคงเป็นเราสองคน ถึงพวกนั้นจะยังไม่รู้ว่ามีนายอีกคนแต่ก็วางใจไม่ได้ ตัวนายสำคัญที่สุด”เขาทำหน้าครุ่นคิด “เรียว ตอนนี่คนที่สามารถกันนายและปกป้องนายจากพวกนั้นได้มีแค่สองคนคือ วิวิวกับท่านป้า ราชินีเทียเรียส แต่วิวิวไว้ใจไม่ได้เท่าไหร่ ไปหาท่านป้าดีกว่า”
“พี่เซ พี่เอาตัวรอดเถอะครับ ผมจะเป็นตัวล่อแทนพี่เอง พี่ต้องมีชีวิตอยู่ต่อ”เด็กหนุ่มพูด เดินมานั่งข้างๆแฝดผู้พี่
“ฉันคงยอมให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอกนะเรียว ถึงนายจะอ่อนแอแค่ไหนก็ตาม นายเท่านั้นที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป นายต้องทำได้เพราะเราก็เหมือนคนๆเดียวกัน”เซพูดลูบหัวเรียวเบาๆ
“เกิดมาด้วยกัน โตมาด้วยกัน แต่ทำไมผมถึงอ่อนแอกว่าพี่ล่ะฮะ”เด็กหนุ่มถาม เซคว้าเรียวมากอด “ทำไมผมถึงอ่อนแอ”
“นายไม่ได้อ่อนแอ นายแค่สุขภาพไม่ดี เรียว เชื่อฉันสิ”เซปลอบโยน “สำหรับคนที่มือเปื้อนเลือดใครหลายๆคนแล้วอย่างฉัน สมควรตายแล้วล่ะ”
“อย่าพูดอย่างนั้นสิครับ พี่ต้องไม่ตายสิ”
“นี่ ถ้าฉันตาย ตัวแทนของฉันคือนายนะ เรียว”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น