คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : Monday Night
Are You Sleeping??
Chapter 1 : Monday Night
Couple : Khun x Dong // Chan x Ho
Rate : PG
Genre : Romantic
Author : *mamameya*
วันจันทร์ที่ 15 ธันวาคม 20xx ... เวลา 01.00 น.
รายงานสถานภาพ
จุนซู + จุนโฮ : นอนซุกอยู่ใต้ผ้าห่มหนาท่ามกลางอากาศหนาวของเดือนธันวาคม
ชานซอง : นอนอุตุไม่รู้เรื่องราวอยู่ในห้องนั่งเล่น ขาใหญ่ดั่งท่อนซุงก่ายไปบนตัวของอูยอง แขนใหญ่ก็กอดรัดตัวอูยองไว้แน่น คงคิดว่าอูยองเป็นหมอนข้างใบใหญ่ๆ อุ่นๆ ส่วนปากก็กำลังแทะอยู่ที่หัวไหล่ของอูยอง คงฝันว่ากำลังกินกล้วยลูกโตอยู่มั๊ง
อูยอง : นอนตัวลีบเล็กอยู่ในอ้อมกอดของชานซอง เปลือกตาที่ปิดอยู่ไหวกระตุก คิ้วขมวดมุ่น เหงื่อแตกพลัก เพราะกำลังฝันร้ายว่าโดนหมียักษ์ตะปบและกำลังจับเขากินเป็นอาหารว่างอยู่
แทคยอน + นิชคุณ : พึ่งกลับมาจากการถ่ายทำรายการวาไรตี้ที่ไปถ่ายด้วยกัน
ทั้งสองคนเดินเข้าคอนโดมาด้วยความเหนื่อยอ่อน เปิดประตูเข้ามาปุ๊บก็พบกับ floormate ชานซองกับอูยอง นอนอยู่ในสภาพที่ไม่รู้จะอธิบายยังไง นิคคุณวางเป้ลง แล้วเดินตรงเข้าไปหาทั้งสองคนด้วยความหงุดหงิด กลับมาดึก ๆ ทีไรเจอสภาพอย่างนี้ทุกที เห็นแล้วมันอดหงุดหงิดไม่ได้ ยิ่งหน้าหนาวชางซองยิ่งชอบเข้าไปกอด “เด็กเค้า” ไว้แน่น
นิคคุณค่อย ๆ ยกแขนหมีแล้วก็ขาท่องซุงออกมาจากตัวของอูยอง แล้วก็เอาหมอนข้างที่เจ้าตัวเตะกระเด็ดไปไกลมาไว้ให้กอดแทน ชานซองก็รับหมอนข้างมากอดแล้วหันพลิกตะแคงไปอีกทางอย่างไม่รู้ตัว นิคคุณเอาผ้านวมผืนหนาห่มให้ชางซองจนถึงคอ ส่วนชายผ้านวมนิชคุณพยายามเอาห่อตัวชานซองไว้เหมือนข้าวห่อสาหร่าย มือไม้จะได้ไม่ต้องมายุ่มย่ามกับ “เด็กของเค้า” อีก
แทคยอนมองการกระทำของนิชคุณแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้า หัวเราะหึหึอยู่ในลำคอ ในใจก็สมน้ำหน้าเพื่อนรัก ที่มัวแต่ปากหนักอยู่ได้ แอบหลงรักเด็กแก้มป่องแต่ไม่ยอมบอก มันก็ต้องมาคอยห่วงคอยหวงนอกเวลากันอย่างนี้
แทคยอนเดินเข้าไปในครัว เพื่อจะไปหาน้ำดื่ม นิชคุณก็เดินตามเข้ามาเพราะอยากดื่มนมรองท้องก่อนนอนซักหน่อย บทสนทนาหน้าตู้เย็นจึงเริ่มขึ้น
“กูว่ามึงอุ้ม .. เด็กมึง .. เข้าไปนอนในห้องเหมือนเดิมเหอะว่ะ มึงก็รู้ ชานซองนอนดิ้นจะตาย ผ้านวมแค่นี้เอาไม่อยู่หรอก”
“กูก็อยากนะเว้ย แต่หลัง ๆ เด็กมันเริ่มสงสัยว่ะ ... มันถามว่า ... ผมเข้ามานอนในห้องพี่คุณได้ยังไงทุกวันครับ??”
“ฮ่า ... ฮ่า ... ฮ่า ... แล้วมึงตอบไปว่ายังไงว่ะ??”
“กูก็ตอบไปว่า .... อูยองนอนละเมอเดินเข้ามาเองทุกวัน”
“แล้วเด็กนายเชื่อ????”
“ก็คงจะเชื่อแหละว่ะ เพราะไม่เห็นน้องตอบกลับมาว่ายังไง”
“ฮ่า ... ฮ่า ... ฮ่า .... เออ!! เอาเข้าไป ... รักเด็กก็สบายตรงนี้แหละว่ะ ... หลอกง่ายดี ...แล้วตกลงวันนี้มึงจะไม่อุ้มเด็กมึงเข้าห้อง??”
“ไม่รู้ว่ะ!! ดูก่อน ... เดี๋ยวมึงไปอาบน้ำก่อนก็แล้วกัน กูขอดูสถานการณ์อยู่ตรงนี้ก่อน”
แทคยอนเดินไปที่ห้องกำลังจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอาบน้ำ เดินผ่านห้องนั่งเล่น ก็เห็นชานซองสลัดผ้านวมห่อสาหร่ายที่นิชคุณห่อเอาไว้หลุดกระจาย ผ้าห่มกระเด็นไปไกลแล้ว แล้วร่างหนาก็กำลังค่อย ๆ กระดึ๊บ ๆ เข้ามาหาไออุ่นจากอูยองทีละน้อย..ทีละน้อย
แทคยอนก็ได้แต่หัวเราะขำ ๆ เดี๋ยวนิชคุณกินนมเสร็จมาเห็นก็ต้องเม้งแตกอีก อันที่จริงถ้าแทคยอนช่วยห่มผ้าให้ชานซอง หมีมันก็อาจจะหยุดกระดิ๊บ ๆ เข้าไปหาเด็กแก้มก็ได้ เพราะร่างกายอุ่นแล้ว ไม่ต้องกลิ้งไปหาไออุ่นที่ไหนอีก แต่แทคยอนเห็นเป็นเรื่องสนุก ที่ได้เห็นนิชคุณหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับเรื่องนี้ เค้าก็เลยไม่ห่มผ้าให้ชานซอง
แล้วก็เป็นไปดั่งคาด เพราะคล้อยหลังไปไม่เท่าไหร่ แทคยอนก็เห็นนิชคุณรีบสาวเท้าเดินมาที่ห้องนั่งเล่น แล้วรีบเอาผ้านวมตะปบห่มให้ชานซองได้ทันการณ์ก่อนที่ร่างหนาจะโผเข้ากอดอูยอง นิชคุณถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วก็เงยหน้าไปส่งสายตาพิฆาตให้แทคยอนที่หัวเราะท้องคัดท้องแข็งแบบพยายามเก็บเสียงให้มากที่สุดเพราะไม่อยากให้น้องสองคนตื่น ก็ท่าของนิชคุณเมื่อกี้ มันเหมือนกบกระโดนตะปบอะไรซักอย่างอย่างไงอย่างนั้น
.
.
ในขณะที่แทคยอนอาบน้ำ นิชคุณก็อุ้มร่างนุ่มนิ่มของอูยองเข้าห้องนอนของตน เค้าค่อย ๆ วางร่างของอูยองลงบนเตียงของชานซอง ที่เจ้าของเตียงแทบจะไม่ได้เข้ามานอนเลย มือเรียวปัดผมที่ปลกหน้าปลกตาน้องให้เข้าที่ อดไม่ได้ที่จะลูบไล้แก้มนิ่มเล่นนิดหน่อย นิชคุณห่มผ้าให้อูยองจนถึงคอแล้วตัวเองก็ไปอาบน้ำ
กลับมาจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ แทนที่นิชคุณจะลงนอนที่เตียงของตน เค้ากลับไปนอนกอดอูยองที่เตียงของชานซองแทน ... ก็หลังอาบน้ำมันหนาวน่ะ ... นิชคุณแค่ต้องการไออุ่นนิด ๆ หน่อย ๆ พอร่างกายอุ่นแล้วเดี๋ยวเค้าก็ย้ายกลับไปนอนที่เตียงของเค้าเหมือนเดิม นิชคุณไม่เคยล่วงเกินอะไรอูยองมากกว่าแค่กอด ... จริง ๆ นะ สาบานได้ ... อ้อ!! บางคืนมีแอบหอมแก้มน้อง ประมาณ Good Night Kiss (ที่แก้ม)ไปนิดหน่อย หอมไปนิดเดียวเองแก้มไม่ทันช้ำหรอก แล้วก็ไม่ทันที่เด็กของเค้าจะรู้ตัวด้วย ดีนะที่อูยองเป็นคนหลับลึกอยู่พอสมควร ไม่งั้นเค้าก็อดลวนลามน้องน่ะสิ
.
.
ที่ห้องนั่งเล่น ...
เมื่อนิชคุณอุ้มอูยองเข้าไปนอนในห้องแล้ว ชานซองที่นอนดิ้นซะยิ่งกว่าไส้เดือนโดนขี้เถ้า เพียงไม่นานก็สลัดผ้าห่มที่นิชคุณห่มไว้ให้หลุด จะกระดึ๊บ ๆ เข้าไปหาไออุ่น อูยองก็ไม่อยู่ซะแล้ว ซักพักทนหนาวไม่ไหว ชานซองก็ต้องตื่นขึ้นมา แม้ฮีทเตอร์ในห้องนั่งเล่นจะทำงานได้ดีไม่มีตกหล่น แต่อากาศหน้าหนาวของเกาหลีในช่วงเดือนธันวาคม ที่บางคืนอุณหภูมิติดลบ 20 องศา จะฮีทเตอร์ดีแค่ไหน ถ้าไม่ใส่เสื้อผ้าหนา ๆ ห่มผ้าอุ่น ๆ ก็มีสิทธิ์แข็งตายได้เหมือนกัน
ชานซองเปิดเปลือกตาหนัก ๆ ขึ้นมาอย่างยากลำบาก พอเริ่มเรียกสติกลับมาได้ เค้าก็มองหาอูยองเหมือนอย่างเคย ชานซองรู้มาว่า ... พอตกดึกอูยองมักจะละเมอเดินเข้าไปนอนในห้องของพี่คุณเอง (อันนี้พี่คุณบอกมา) คืนนี้อูยองก็คงจะละเมอเข้าไปนอนในห้องพี่คุณเหมือนเดิมสินะ
ตื่นได้ซักพัก ชานซองก็เดินลากขาเข้าไปนอนในห้องของจุนโฮ “เหมือนทุกคืน” เค้านอนที่ห้องนั่งเล่นต่อไปไม่ได้หรอก เพราะเค้ารู้ตัวเองดีว่า เค้าเป็นคนนอนดิ้น ขืนนอนอยู่คนเดียวในห้องนั่งเล่น เค้าได้หนาวจนไม่สบายตายแน่ เพราะฉะนั้นทุกคืน หลังจากอูยองละเมอทิ้งเค้าไปแล้ว ชานซองก็จะย้ายร่างตัวเองเข้าไปนอนในห้องของจุนโฮทุกคืน
ร่างหนาเปิดประตูเข้าไปในห้องของจุนโฮ ก็พบว่า...จุนโฮนอนตะแคงหันหน้าเข้าหากำแพง ร่างเล็กมักจะเหลือเผื่อพื้นที่ของเตียงนอน ไว้ให้ชานซองได้เข้ามานอนด้วยเสมอ และวันนี้ก็เหมือนทุก ๆ วันที่ผ่านมา
ซานซองค่อย ๆ สอดตัวเข้าไปในผ้าห่ม ร่างหนานอนตะแคงหันข้างเข้าไปช้อนกอดจุนโฮจากทางด้านหลัง ยังไง ๆ ชานซองก็ยังเป็นน้องเล็กตัวโต ที่ชอบเข้าไปกอดเข้าไปคลอเคลียพี่ ๆ ในวงทุกคน โดยเฉพาะกับจุนโฮ ชานซองจะชอบเป็นพิเศษ
ในคืนหนาว ๆ อย่างนี้ได้นอนกอดจุนโฮแล้วชานซองรู้สึกเหมือนได้นอนหลับเต็มอิ่มมีความสุข แล้วถ้าเค้าได้นอนกอดจุนโฮ เค้าก็จะนอนไม่ดิ้นเลยทั้งคืน ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะเตียงมันเล็กมั๊ง?? หรืออาจจะเป็นเพราะชานซองกลัวจุนโฮจะตื่นสัญชาติญาณมันเลยทำให้เค้าไม่นอนดิ้นไปเองมั๊ง!? อันนี้ชานซองก็ขี้เกียจจะหาเหตุผลหาคำตอบ เค้ารู้แต่เพียงว่า ได้นอนกอดจุนโฮทุกคืนอย่างนี้ เค้ากินอิ่มนอนหลับมีความสุขเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
จุนโฮนอนยิ้มกริ่ม ถึงเค้าจะไม่ตื่นดี แต่เค้าก็รู้สึกได้เมื่อชานซองเข้ามานอนกับเค้าเหมือนทุก ๆ คืน จุนโฮก็เหมือนชานซอง ไม่คิดจะหาเหตุผลใด ๆ แค่มีชานซองมานอนใกล้ ๆ แค่นี้เค้าก็อุ่นไปทั้งกาย อุ่นไปทั้งใจ แล้วก็มีความสุขแล้ว
-To be Continue-
Writer Talk : 1
ใครอ่านหนังสือสอบแล้วเบื่อ ๆ เหมือนบีบ้าง ... ยกมือขึ้น!!
(งี้ด ... งี้ด ... งี้ด ... เงียบกริบ)
บีอ่านหนังสือสอบเบื่อ ๆ ก็เลยเปลี่ยนบรรยากาศมานั่งแต่งฟิคแทน
แต่งแล้วกระชุ่มกระชวยหัวใจ มีกำลังใจในการอ่านหนังสือสอบอีกเยอะเลย
ใครที่อ่านหนังสือสอบอยู่ก็ Fightinggggg!! นะคะ (อันนี้บอกตัวเองด้วย)
WhiterTalk : 2
ส่วนเรื่องนี้กะจะลงประมาณ 7 ตอน (อาจจะมากหรือน้อยกว่านั้น) คือ
Monday Night – Sunday Night
แต่จะไม่ลงตรงวันเด๊ะ ๆ หรอกนะคะ เพราะบีก็ต้องมีอ่านหนังสือสอบ หรือไปสอบบ้าง
แต่เรื่องนี้จะไม่ทิ้งไปนานแน่นอนคะ เพราะมีพล็อตเรื่องในหัวหมดเรียบร้อยแล้ว
ช่วยติดตามอ่านตอนต่อไป …Tuesday Night… ด้วยนะคะ
Comment Pleaseeeeeee!!
ความคิดเห็น