Fic prince of tennis(ถึงจะไม่เล่นเทนนิสก็เถอะ)

ลำดับตอนที่ #1 : (1) เริ่มเรื่อง

" ว้าว  *-* "

"-_-"


ข้องใจไหม  ทำไมเปิดตอนแรกมาต้องมาเจอเสียงว้าวเว้วของยัยโทโมะ-_- (ที่แต่ก่อนต้องเรียกว่า 'โทโมะจัง'~นะจังงัง...)

"วู้*-*"

"-__-"

"ว้า! พลาดซะแล้ว! =[]="

"-____-"

" โอ้วว ท่านเรียวมะ สุดยอดดด~~*0*"


อืม.... กระจ่างรึยัง  เหตุผลที่ทำไมยัยโมะต้องมานั่งเกาะริมสนามเทนนิสในเวลาพักกลางวันอันแสนจะมีค่า.. และ   ลากฉันมาด้วย-_-


"แกจะร้องทำไมหนะ-_- "

ในที่สุดฉันก็ถามออกไป  -__-  ยัยโทโมะทำหน้าเจื่อนลงก่อนจะหันมามองฉันแบบว่า..'ยัยนี่มันลาวโคตร'  ก่อนจะจับหัวฉันหมุนหันไปในสนาม    


"แกดูสิ  *0*   ท่านเรียวมะหนะ เท้~~~เท่"


"อืม-_- เท่"   อืม  ก็ยอมรับ- -


"แล้วดูหน้าสิ  ใส้~~~ใส *0*"

"อืม-__- ใสจนจะเห็นองค์ประกอบข้างใน"   นี่ฉันพูดจริงนะ

"แล้วดูสิ ดูสิ  >O< อ้ายย~~~"


"-__-"  เพื่อนฉันมันเพี้ยนไปแล้ว


ใครก็ได้  ถ้าพูดกับยัยนี่รู้เรื่องละก็  -_-  ช่วยมาเป็นล่ามให้ฉันที


"ทำไมแกทำหน้างั้นวะ-__-"

คราวนี้เป็นฝ่ายโทโมะถามฉันบ้าง    เออ... หน้าฉันมันทำไมหราา- ___ -

" ทำไมวะ -__-"

"โว๊ะ   ยัยโน๊ะน่าเอ้ย-___-"

-_-

"อะไรคือโน๊ะน่าที่แกว่ามาฟะ- -"

ฉันถาม  ยัยโทโมะหัวเราะคิกคักเยี่ยงคนโรคจิต+บ้า

" ก็ถ้า่ท่านเรียวมะเป็นคนเกาหลีแล้วมาเห็นแกเข้าละก็ คงจะต้องเรียกแกว่านูน่าหนะสิ  กร๊ากกก~~"

"-__- ขอบจายยยยนะ   ฉันก็รุ่นเดียวกับแกแหละโว้ยย!!!"

"ถึงจะรุ่นเดียวกัน  แต่หน้าฉันเด็กนะ*-*"

-__-ยัยแอ๊บแบ้ว


เข้าเรื่องดีกว่า...  ทำไมฉันถึงมีท่าทีแบบนั้นกับเรียวมะหนะเหรอ-__-    ชิ   เพราะฉันโดนหักอกมานัดต่อนัดแล้ว~

เรื่องมีอยู่ว่า....  ว่า.... ว่า.... (ผสมเอคโค่ให้ดูน่าฟัง ตืนเต้ล"- -)

 คือ.... ก็ไม่มีอะไรมากกกก หรอกนะ- -^   แค่ตอนฉันรวบรวมพลังความกล้าที่จะบอกเสร็จแล้ว  เรียวมะก็จะเดินหนี เปลี่ยนเรื่อง  หรือทำหน้าแปลกๆ-__- แล้วรีบเสียบหูฟังเพลงเสียงดังไปถึงโคเรีย  อ้อมไปถึงไทย =_=   เหมือนตัดโลกภายนอกออกแล้วเข้าไปอยู่ในโลกส่วนตัว..   แล้วต่อจากนั้นก็พูดไม่ถูกคอกันเท่าไหร่จนเถียงกันประจำ- -  กลายเป็นคู่อริแล้วมั้ง เหอะๆๆๆๆๆๆ

เปลี่ยนเรื่องดีกว่า ชักโรคจิต- -

เอาเป็นว่า  ตอนนี้ฉันกับเรียวมะคือเพื่อนร่วมห้อง ร่วมชั้น อะไรซักอย่างเท่านั้น -__-      ส่วนเรื่องหน้าตาของเรียวมะ   ไม่เถียง- -"  
เพราะหน้าตาพี่แกโคตะฯหล่อ เท่  หน้าใส ตากลมแอบโต- - สีตาก็สวย   จมูกก็โด่ง  ขนตาแอบยาว (ทำไมต้องแอบ?)  ตอนนี้ก็สูงแล้วด้วย      ยิ่งเวลาตีเทนนิสอย่างตอนนี้ยิ่งเป็นอาหารตามื้อใหญ๋ (ของยัยโทโมะ)

เถียงไปตกนรกแหง -__- 


ป๊อก!  -   - 

ในขณะที่ฉันกำลังนั่งเพ้อเรื่องนายเรียวมะอยู่ไม่น๊านน ไม่นาน   ลูกเทนนิสที่ใครซักคนนั่นแหละตีมา ก็มากระโดดเด้งอยู่ที่หัวฉันทันใด -__-               


เจ็บนะ....แต่ไม่ออกอาการ


"กรี๊สสสส>O< ยัยโน๊ะน่า"

.....แกเพิ่งจะมาเป็นห่วงฉันเรอะ

" ดูสิ  นั่นลูกเทนนิสที่ผ่านไม้ท่านเรียวมะมานี่ ขอฉันจับหน่อยนะ>O<"

"-__- ขอบจายยยยยนะ   แกเป็นห่วงฉันมากกกกๆเลย "

ฉันเลิกสนใจยัยเพี้ยน  ฉกลูกเทนนิสมาไว้ในกำมือ   รอให้เจ้าตัวถามหาเอาเอง -__-หึ


"นี่  ตรงนั้นหนะ-__- "

นั่นไง มาและ...-__-

"ขอลูกเทนนิสคืนด้วย -__-"

"ก่อนจะขอลูกเทนนิสไม่คิดจะขอโทษฉันหน่อยหรอ-__-"  (แอบคล้อง)

"-__-"

"-__-"

"-__-"

"-__-"

"......."

แล้วก็ กลายเป็นเกมส์เล่นจ้องตา   (ซึ่งคนที่ได้ผลประโยชน์สุดก็คือยัยโทโมะที่แอบจ้องอยู่้- -)

"นิสัยคนเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้หรอ-__-"

-*- ฉึก...... เรียวมะ   นายแน่มากที่มาด่าฉันทางอ้อมแบบนี้

"อือ..... ฉันก็คิดงั้นละ-__-"

"-*-"

เมื่อฉันตอกกลับไป เรียวมะจึงเริ่มขมวดคิ้ว  แผ่รังสีอำมหิตใส่ฉันผ่านทางสายตาพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาทำหน้าเหมือนโกรธแค้นฉันมาสิบชาติและกอดอก   ท่าทีเหมือนนักเลงจะหาเรื่องสาวน้อย(?)       -_-; ชักกลัวหน่อยๆแล้วแฮะ

....เอ่อ   แต่จะยื่นเข้ามาใกล้ไปรึเปล่าค้าา- -  ฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่นแหละ  (ส่วนผู้หญิงอีกคนข้างๆฉันมันกรี๊ดสลบไปแล้วมั้งนั่น- -)

"......"

" เอ่อ  รุ่นพี่ครับ  เอาลูกใหม่ก็ได้ครับ=_="

"ชิ-__-^"

มีเสียงรุ่นน้องตะโกนตามหลังมา   เขาก็เลยมา'ชิ ส์~' ใส่ฉัน  แล้วก็เดินออกไป  โดยพาดไม้ไว้ที่บ่า- __-

คิดว่าเท่นักหรอ....  ตอบให้เลย... เออ!! เท่โคตร!!  


"ยัยโน๊ะน่าาา~~~ ตอนนี้แกรุ้แร้ว วว ว ใช่มั้ย>O<  ว่าท่านเรียวมะหนะสุดยอดเพียงหนายยย"

-___-  มาอีกละ ยัยนี่



"ฉันว่าดีแต่หน้าหนะ   นิสัยแย่มาก- -"


"ขอบใจที่ชม-_-"  แล้วก็มีเสียงลอยมาจากสนาม... ได้ยินด้วยเหรอ -_-


"ฉันไม่ได้ชม!-*-"



...บ้าจริง   ฉันเคยชอบเรียวมะไปได้ยังไงนะ  นึกแล้วก็สมเพชตัวเองซะไม่มี...



(บนห้องเรียน)

เหอะ.........และที่สมเพชสุดสุด

ทำไมฉันต้องนั่งข้างเอจิเซ้น เรียวมะด้วยนะ- -^ (ทะเลาะกันตอนพักกลางวันจึงเรียกชื่อห่างเหินยิ่งกว่าเดิม)

"เรียวคุง ข้อนี้ ทำยังไงหนะ>-<"

แถมข้างๆหมอนั่นก็.... มียัยเด็กนักเรียนนั่งแอ๊บแบ๊วอยู่- -^ ทำไมครูต้องจัดให้นั่งสลับเพศด้วยนะ

"หือ= ="

นี่ๆ- -^ ไม่รู้หรอว่ายัยเมโมริมันสร้างภาพเก่งจะตาย  ไม่ต้องหันไปสอนหรอกน่า- -^^ ยัยนี่ก็เพิ่งติดท็อปคณิตไปด้วยนะ (แอบอิจฉา)

"ก็ถามชินตาสะสิ  หมอนั่นเทพวิชานี้จะตายไป- -"


แล้วเรียวมะคุงก็โบ้ยไปให้อิโซที่นั่งข้างๆเมโมริ   
ใช่แล้ว  อิโซคือเพื่อนของฉัน   บ้าจริง-*- ทำไมไม่จัดให้อิโซนั่งข้างฉันแล้วเอานายเรียวมะไปวางไว้อีกข้างนะ 

            สวรรค์ตาบอด  เป็ดปักกิ่ง  น้ำยาล้างแมวเอ้ย -- --^  (ด่าอะไรฟะ)

"โถ่  เรียวคุงละก็...."

ปึกกก!!

"กรี๊ดดดดด=[]="

เมโมริเงียบไปเหมือนจะหาข้ออ้าง -_- จังหวะนั้นแหละที่ครูปาไม้หน้าสามมา ยัยนั่นจึงกรี๊ดลั่น  ย้ากก แสบแก้วหูTT

"เมโมริ เงียบๆที ครูกำลังสอนอยู่นะคะ^^"

"ค่ะ( . . )"

หึ- - สมหน้า   แอ๊บไปครูก็ไม่สนหรอก  ก็ครูผู้หญิงนี่เนาะ  ครูคนนี้ในสมองเค้าอัดแน่นไว้ด้วย'ความเป็นระเบียบ'  แล้วดู๊...ดูยัยนี่แต่งตัวสิ   ประโปรงสั้น (ปกติมันก็สั้นอยู่แล้ว   จะเห็นกกนแล้วยะ- -^)  แต่งหน้า ทาปาก อ๊บแบ้ว กระนุ้งกระนิ้ง  ยี้!-*-

...เอ่อ   อคติส่วนตัว

"นี่  โน๊ะน่า  ข้อนี้ทำไง- -^"


-__-  ...... น............นาย  เรียวมะ!

"โน๊ะน่า~? หรอ^^"

"อือ  โทโมกะบอกมา  ตกลง...ทำไง?"


ฉัน- -... ฉันผิดไหม  ถ้าฉันจะอัดคนหล่อให้เสียโฉมหนะ=___= คงไม่เป็นไรหรอกเนอะ  เอาแค่กระโหลกยุบเป็นพอ!! (อย่านะเฮ้ยยย!!)

"ไหน  ข้อไหน เอามาดูซิ- -" 

-___-  รู้สึกว่าการกระทำมันตรงข้ามแฮะ

"ตายแล้ว!! ไม่ต้องหรอกจ้ะเรียวคุง  ฉันสอนให้^O^"   เมโมริรีบหันมาฉกสมุดจดโจทย์ของเรียวมะไปทันใด   แต่เขาก็ดึงคืนมา?

"ก็ข้อนี้แหละีที่เธอไม่เข้าใจ- -... ชั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกันแหละ"  หือ...?  หมอนี้อ่อนคณิตรึ

=___=  โจทย์ถูกวางตรงหน้าฉัน  ในขณะที่เมโมริดึงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมากัด ตามแนวละครไทยแลน ไม่อิงญี่ปุ่น

"อืมม.... โจทย์ข้อนี้หรอ  ง่ายจะตายไป - -  ทำไงถึงตีโจทย์ไม่แตกละ"

"ไม่ได้พกสากมา  เลยตีไม่แตก- -"

-___-  หมอนี่....น่าเอาครกทุบให้หน้ายับ

"ให้อิโซสอนสิ  ฉันไม่ว่าง-_-"

ขอโทษนะอิโซ -/\-

"แล้วจะให้สอนยังไง  เปลี่ยนที่ก็โดนจับได้สิ  อาจารย์แกเล่นตั้งแถวชายหญิงอย่างเงี้ยะ-  -"


..เออเนอะ.....=___+

"เอาเป็นว่า........  ไอโจทย์เนี่ย  แทนค่าด้วยไอโน่น   ใช้สูตรแบบนู้นๆ แล้วก็  เอามาใช้สูตรอีกแบบ แล้วก็.."

"อา..- - หยุดๆๆๆๆๆหยุดดดดด"

"หือ- -"

อะไรนะ  คนกำลังสอนเพินๆ  -*-

"แทนค่าอีโน่นนั่นนี่อะไรของเธอ  แล้วสูตรไหน ยังไง=_= "

ย้ากกกก-*-  ตายซะเถอะ ไอคนหล่อ

"โอ้ยย ไม่รู้และๆ  นอนดีกว่า-*-" อาจารย์บอกว่าคนทำเสร็จแล้วพักผ่อนได้ และเป็นคาบสุดท้าย  ฉันเลยฟุบหน้าหนีนายนี่ทันที   ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ-___- 








=____=........


".zZ"

ลืมตามาปุ๊บก็เจอหน้านายเรียวมะกำลังนอนหลับฟุบหน้าเหมือนฉันไหนตอนแรก  เพียงแต่หมอนี่เอียงหัวมาด้านฉันพอดี= =  

-__-.....

".zZ"

เฮ้ออ....  คนหล่อ-*- ทำอะไรก็ไม่ผิด   ขนาดนอนหลับยังดูดี   แต่ถ้าจะดีที่สุด  ไม่ต้องตื่นมาอีกเลยนะ-__-

กี่โมงแล้วเนี่ย...


ฉันหันมือจะดูนาฬิกา  ก็เพิ่งนึกได้ว่าทำเจ๊งไปเมื่อวาน   หันไปบนผนังห้อง นาฬิกาของห้องก็เจ๊งอีก  เยี่ยม.....-*- ให้ตายเถอะ

หันไปมองรอบๆห้อง ทุกคนกลับหมดแล้ว     ...เยส...ไม่มีใครให้ขอดูเลยแฮะ...

......ยกเว้น นายหน้าหล่อที่นอนหลับอยู่ตรงนี้- -^

".zZ"

อืม  หมอนนี่ก็มีนาฬิกาแฮะ   แต่เอามืออีกข้างปิดไว้อยู่-*-    เยี่ยมเลย   

"=__=;;"

".zZ"

ค่อยๆเอามือออกละกัน-__-.......

"!@#@#&......zZ"

แต่พอฉันเอามือไปจับมือนายนั่นปุ๊บ   เหมือนดั่งกรอกรหัสไว้  ภาษาบ้าไรไม่รู้ลอยออกมาจากปากหมอนี่  =_= แถมยังชักมือกลับอีก

ก็ดี.....   จะได้แอบดู(นาฬิกา)สะดวก- . -


17:32  


โอ้วว =[]=  ห้าโมงครึ่ง  เป็ดปักกิ่ง น้ำยาซักไก่   ให้ตายเถอะโรบิ้น ให้ดิ้นสิลูฟี่ !    ถึงว่าหละ  ทำไมไม่มีใครในห้อง



-----------------------------------------------------------------

 เอ่อ.....  ไม่ได้มีอะไรมากหรอกนะในตอนต่อไป  แค่จะหมดเวลาแล้วเลยต้องเลิกแต่งก่อนอะ*-*