เมียเก็บตก

ลำดับตอนที่ #1 : เรียกข้าว่า..เคลัน คันนิงแฮม

 

            ริมทะเลสาปยามตะวันอ่อนแสง รถมอเตอร์ไซค์Ecosse Titanium Series จอดนิ่งดุจมังกรสีดำอันน่าเกรงขามอยู่บนสะพานไม้ที่ยื่นลงไป ร่างสูงใหญ่ของชายหนุ่มในชุดเสื้อกล้ามสีขาวอวดอ้างแผงอกแกร่งกล้ามกับกางเกงยีนส์ซีดขาดเข่า ก้มลงชุบฟองน้ำในถังไม้ที่ตีจนขึ้นฟองก่อนจะไล้ล้างไปตามเบาะหนังสีนิลอย่างทนุถนอม ก็แน่ล่ะ ราคาของมอเตอร์ไซค์คันนี้แพงระยับถึง8.3255124 ล้านบาท เป็นใครก็ต้องรักเป็นเรื่องธรรมดา

            ถัดไปไม่ไกลเป็นต้นแอปเปิลขนาดใหญ่ อวดแผงกิ่งก้านสาขาเป็นร่มเงาร่มรื่น หญิงสาวผมบลอนด์ในชุดอวดเนื้อหนังยืนพิงหลังมองดูชายหนุ่มล้างรถอย่างพิศวาส หล่อนมองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความลุ่มหลง

            หวไหล่กำยำเกร็งตัวเป็นก้อนกล้ามยามเมื่อเจ้าของร่างความสูงหกฟุตสี่นิ้วขยุ้มฟองน้ำในมือจนน้ำและฟองไหลทะลักไปตามร่องนิ้ว แล้วถูไปตามความเงาระยับของท่อไอเสีย..รูดเข้าไปอย่างเชื่องช้า..และรูดออก ภาพนั้นยวนใจให้หล่อนถึงกับเลียริมฝีปาก ก่อนจะเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับแววตายวนเย้า

            “ล้างพอหรือยังคะเคลัน”

            เจสสิก้า สาวสวยคนดังของวงสังคมแตะมือตนเพื่อชะงักงานที่เขาทำอยู่

            “ทำไมล่ะเจสซี่ คุณรอผมไม่ไหวเชียวหรือ”

            “ตอนแรกคิดว่ารอไหว แต่ถ้าคุณยังรูดท่อไอเสียอยู่อีกสักสามสี่ครั้ง ฉันคงอกแตกตายเสียก่อนล่ะ”

            “ไม่ชอบให้ผมรูดหรือไงเจสซี่” เคลันส่งยิ้ม

            “แต่ไม่ใช่ท่อไอเสีย”

หล่อนตอบพลางแทรกนิ้วทั้งห้าประสานกับมือเขา ยังผลให้ฟองที่ชุ่มอยู่ไหลทะลักออกมา แล้วทรุดกายลงคุกเข่า ใบหน้าโฉบเฉี่ยวของหล่อนจังงังอยู่ตรงแนวของเป้ากางเกงยีนส์ที่นูนเด่น

“ฉันยังไม่เคยทำอะไรที่ริมทะเลสาปมาก่อน ลองไหมเคลัน”

ไม่รอให้ชายหนุ่มตอบรับ หล่อนก็อ้าปากสีแดงแสดออกช้าๆ แล้วโผเข้าไปคาบ.....คาบ.....ซิปกางเกงของเขา

“ระวังด้วยเจสซี่ คุณน่าจะรู้ว่าถ้าผมตื่นแล้วจะเป็นยังไง”

“เป็นยังไง?”

“ระวังปากจะแตก” เขากระซิบ

เจสซิก้าหัวเราะร่วนชอบใจ ก่อนจะประกบปากลงไปคาบซิปของเขาแล้วรูดลงมาช้าๆ ไรขนที่กระจายตัวตามหน้าท้องและสะดือแผ่ตัวออก ขอบอันเดอร์แวร์สีขาวสะอาดของแคลวิลไคลน์ล่อหลอกสายตา กลิ่นไอหอมเข้มจากน้ำหอมชั้นสูงแผ่ซ่านหวานหวามเข้มข้น

“เซ็กซี่ชะมัดเลยเคลัน”

สาวผมบลอนด์อุทาน ก่อนจะแตะมือลงไปตามขอบของอันเดอร์แวร์นั้น ค่อยๆรั้งมันเพื่อเปิดออก....ทว่าเสียงมือถือของชายหนุ่มกลับดังขึ้นมาเสียก่อน

“พอก่อนเจสซี่ ผมต้องรับสาย”

“สำคัญแค่ไหนกันล่ะคะ” หล่อนแหงนหน้ามอง

“แม่” เขาอวดหน้าจอ แล้วจรดนิ้วชี้สู่ปากตนเป็นเชิงบอกให้เงียบเอาไว้ “เฮ้ มอม..มีอะไรฮะ”

‘เคลัน เย็นแล้วนะ เข้าบ้านได้แล้ว แม่มีเรื่องจะต้องคุยกับแกด่วน ก็บอกไปแล้วนี่ว่าวันนี้ต้องกลับเร็ว’

“ฮะมอม...พอดีผมเพิ่งจะไปแข่งรถมา กำลังจะกลับแล้วฮะ”

‘แข่งแต่รถ ไม่รู้มีดีอะไรนักหนา กิจการธุรกิจสนใจบ้างนะเคลัน ลูกโตแล้วนะ’

เจสซิก้าเบ้ปากอย่างหัวเสียเมื่อรู้ว่าใครโทรมา อีแก่แร้งทึ้งวิไล แม่ของเคลันนั่นเอง ไม่รู้จะอะไรนักหนา ชอบทำตัวเป็นก้างขวางคออยู่เรื่อย

เคลันส่งสายตาดุๆไปให้

“เจสซี่ อย่าแสยะปากแบบนั้นให้แม่ผม”

‘ใครน่ะเคลัน ลูกพูดกับใคร’

“เปล่าฮะมอม โอเคฮะ ผมจะกลับเดี๋ยวนี้ล่ะ บาย รักมอมนะฮะ”

พอยัดมือถือลงกระเป๋ากางเกงได้ เคลันก็รูดซิปกางเกงขึ้นโดยพลัน ก่อนจะตวัดขายาวดุจนายแบบขึ้นคร่อมพาหนะด้วยความทะมัดทะแมง สตาร์ทเครื่อง

“จะกลับมั้ยเจสซี่” เขาส่งเสียงดุไปให้ เมือ่เห็นอีกฝ่ายทำหน้างอด

“น่าเบื่อที่สุดเลย!” เจสสิก้าตวาด แต่ก็ยอมขึ้นไปซ้อนท้ายของเขาแต่โดยดี สองมือกอดเอว พิงซบแผ่นหลัง ก่อนที่รถมอเตอร์ไซค์ที่ทำจากไทเทเนี่ยมจะพุ่งตัวออกไปจากสะพานดุจสายฟ้าฟาด

/////////////////////////////

“คิดเหรอว่าเคลันมันจะยอม”

เสียงของเดเมี่ยนผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่าวิไลภรรยาชาวไทยวางสายจากบุตรชายไปแล้ว

สวนกุหลาบอังกฤษที่พร้อมใจกันบานในสวนกว้างหลายเอเคอร์ส่งกลิ่นหอบอวล แต่ก็ไม่อาจดับความร้อนรุ่มในใจลงไปได้เลย

“ถ้าฉันบอก ลูกก็ต้องฟังบ้างล่ะ”

“อย่ามั่นใจไปเลยวิไล เคลันมันหวงชีวิตโสดจะตายไป ยิ่งถ้ารู้ว่าต้องแต่งงานนะ ไม่มีทางเสียล่ะที่มันจะฟัง”

“แล้วจะให้ทำยังไงล่ะคะ เคลันอายุยี่สิบแปดแล้ว ขืนปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆ...”

วิไลเอ่ยถึงตรงนี้ก็ชะงัก ก่อนจะหยิบหนังสือในมือยื่นไปหาสามี แล้วเอ่ยต่อ

“...ก็มีแต่เรื่องอื้อฉาวคาวโลกีย์ให้ฉันกับคุณตามล้างตามเช็ดไม่หวาดไม่ไหว”

เดเมียนหยิบหนังสือสามฉบับขึ้นมาอ่านอีกรอบ แม้จะคุ้นชินดีแล้ว แต่พาดหัวข่าวเหล่านั้นก็กระตุกใจอยู่เสมอ

‘ทายาทพันล้านของตระกูลคันนิงแฮมเปลี่ยนคู่ควงใหม่ คราวนี้เป็นนางแบบสาวชาวอเมริกัน เจสซิก้า ลอเรนท์’

‘เคลัน คันนิงแฮม เพลย์บอยพันล้าน ยกตีนให้นักข่าวพร้อมกับนิ้วกลาง ตวาดลั่น อย่าเสือกเรื่องบนเตียงของกู’

‘ฉาวอีก เคลัน...ซิ่งรถผ่าไฟแดงปาดหน้าเบนซ์คู่แข่ง ก่อนจะลากลงมาต่อยจนหน้าแหก โทษฐานจีบสาวคนเดียวกัน’

            เดเมี่ยนอ่านจบก็วางลงบนโต๊ะ ส่ายหน้าระอา ยกชาขึ้นจิบ ลืมไปเลยว่ามันร้อนอยู่

            “เป็นยังไงล่ะ ทีน้สมควรรึยังที่เราจะต้องหาใครสักคนมาแต่งงานกับเคลันได้แล้ว”

            เดเมียนวางถ้วยชาลงเสียงดังกริก เอ่ยออกมาสั้นๆอย่างทำใจไว้แล้วว่า

            “ถ้ามันยอมนะ”