ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ใจ....เจ้าเอย

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 26 ส.ค. 53


    ให้ตายเถอะผมเกลียดผู้หญิง

    ไม่สิผม.....พูดว่าเบื่อผู้หญิงจะดีกว่า

    แน่นอนหลายๆคน คงสงสัยกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ เอาล่ะผมจะเล่าให้ฟังก็แล้วกัน

    ผมมีพี่น้องรวมตัวผมด้วย ก็สี่คน สามคนแรกเป็น ผู้หญิง ชื่อว่า เอ คนที่สองก็เป็นผู้หญิงชื่อว่าบี

    คนที่สามก็เป็นผู้หญิงเหมือนเดิม นามว่า ซี และคิดว่าคุณคงเดาไม่พลาดเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว

    ใช่แล้วครับผมมีชื่อ ว่า ดี บ้านผมนอกจากนางมารทั้งสามแล้ว(กระซิบ) ยังมีแม่และพ่ออยู่อีกด้วย

    แต่ว่าพ่อมักจะไม่ค่อยอยู่ที่บ้านเนื่องจากต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ เพราะฉะนั้นด้วยอัตราส่วนที่ไม่สมดุลอย่างแรง บ้านนี้ผู้หญิงจึงเป็นใหญ่ เท่านั้นยังไม่พอผมเข้าเรียนเป็นผู้ชายรุ่นแรกในโรงเรียนของบรรดานางมารทั้งสามในบ้าน ที่จากเดิม...เป็นโรงเรียนหญิงล้วน คุณคงเดาได้ลางๆใช่ไหมล่ะครับว่า....ผู้หญิงจะกว่าเยอะผู้ชายขนาดไหน แต่แน่นอน เหมือนกับคำพูดว่าฟ้าหลังฝน

    ผู้ชายที่ไม่ใช่เพศที่ สามในโรงเรียนผม ร้อยละ99.99 มีแฟนหมด

    นับเป็นความโชคดีที่หลายๆคนฝันถึงแต่ไม่ใช่ผม และแน่นอนผม เป็น0.01เปอร์เซ็นที่ยังโสด

    ทำไมผมถึงยังโสดน่ะเหรอ...

    เหอๆไม่ใช่เพราะผมหน้าตาไม่ดี

    หรือนิสัยยอดแย่..

    หรือว่าเป็น....(นั่นล่ะละไว้ในฐานที่เข้าใจ)

    ผมปฏิเสธในทุกๆไมตรีที่เข้ามา เพราะผมเห็น ดากค์ไซค์ หรือด้านมืดของผู้หญิงมาเยอะน่ะสิ ไม่ว่าจะน้อยใจเก่ง เดาใจยาก แต่ชอบพูดว่าอะไรก็ได้ แต่ก็ไม่เคยถูกใจ ชอปปิ้งนานเป็นชาติ เข้าห้องน้ำเป็นชั่วโมง ว่างปุ๊ปต้องนินทา กลัวอ้วนเป็นที่ตั้ง แต่ก็ชอบกินเป็นที่สุด เอาชนะได้ทุกครั้งที่เถียงกัน แถมยังมีวันแดงเดือดให้คนรอบข้างระทึกขวัญอีก บลาๆๆ

    อันนี้เป็นส่วนน้อยนะครับ ยังเหลืออีกเยอะที่ไม่ได้พูด

    เท่านั้นไม่พอ...ผมยังเห็นเพื่อนสนิท ผมสองคนที่เป็นผู้ชาย คนหนึ่งชื่อเป้...เป้จีบหญิงไม่เคยติด

    อกหักได้ทุกเวลา เศร้าได้ทุกนาที( แต่ไม่เคยเกินสามวัน)  มันชอบบ่นกับผมว่าทำไมน้องแนนไม่รักมัน (สามวันก่อนก็น้องเฟย์) และอีกสี่วันข้างหน้าไม่รู้ว่าจะเป็นใครอีกที่ไม่รักมัน

    ส่วนอีกคนนี่ชื่อ เวย์ นี่มีแฟนแล้วแต่มันก็ชอบทะเลาะกับแฟน ทุกสามวัน และก็ดีกันไปสี่วัน

    แล้วก็ทะเลาะกันอีกในรอบถัดไป เป็นวงจร.....

    เพราะฉะนั้นทำไมคนรอบข้างถามผมว่าทำไมไม่มีแฟน ผมจะยิ้มแล้วคิดในใจว่า

    โสดน่ะดีแล้ว จนกระทั่ง ฤดูฝน ปีที่สิบเจ็ด
    บางอย่างก็เกิดขึ้นแล้วความคิดผมก็เปลี่ยนไป
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×