คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : EP.1 โปรเจคกระชับความสัมพันธ์
ร้านเบเกอรี่ชื่อดังย่านธุรกิจซึ่งถูกตกแต่งเอาไว้อย่างน่ารักและเหมาะแก่การนั่งทานขนมชนิดต่างๆควบคู่ไปกับเครื่องดื่มนาๆชนิดที่เจ้าของร้านสาวลูกสองค้นหาและดัดแปลงสูตรเพื่อให้ถูกใจลูกค้าที่สุด ร้านเบเกอรี่แห่งนี้ถูกจัดสรรพื้นที่เอาไว้เป็นอย่างดี ชั้นล่างเป็นร้านเบเกอรี่ส่วนชั้นสองและชั้นสามเป็นห้องนอนและสถานพักผ่อนของสมาชิกภายในครอบครัว
“พี่ฟ่อน พี่ฟ่อน” คนตัวเล็กเรียกผู้พี่เสียงเบาคล้ายจะกระซิบเสียมากกว่า แต่เพราะคนตัวโตกำลังง่วนอยู่กับการเก็บล้างของจึงตอบกลับมาเสียงดัง
“ว่าไงกี้ มีอะไรก็พูดดังๆหน่อยดิ พี่ไม่ได้ยิน”
“พี่ฟ่อน ชู่ว์” คุ้กกี้เอานิ้วชี้ขึ้นมาจ่อไว้ตรงปาก ทำนองว่าให้ผู้พี่ลดความดังเสียงลง เพียงเท่านั้นคนตัวโตก็รู้ทันทีว่าน้องสาวกำลังจะปรึกษาในเรื่องที่ให้มารดารับรู้ไม่ได้
“งั้นเอาไว้ค่อยคุยแล้วกัน”
หลังจากที่งานประจำของสองพี่น้องได้เสร็จเรียบร้อย ห้องนอนสีชมพูที่ประดับตกแต่งไปด้วยตัวการ์ตูนแมวเหมียวที่ชื่อว่า คิดตี้ ก็กลายเป็นห้องประชุมขนาดย่อมที่ทั้งคู่มักจะเอาเรื่องที่ต้องการรับรู้กันเพียงสองคนมานั่งคุยกันในห้องนี้
“ว่าไงตัวดี วันนี้มีอะไรจ๊ะ” สาวหล่อร่างสูง ที่น้องสาวมักจะเรียกสั้นๆว่า ‘พี่ฟ่อน’ แย่งพูดขึ้นมาก่อนที่เจ้าของห้องจะขยับปาก
“คณะเค้ารับน้อง ตัวว่า...ถ้าแม่รู้ แม่จะให้เค้าไปป่ะ”
“ที่ไหนล่ะ ถ้าไปเช้าเย็นกลับ เค้าว่าแม่น่าจะเข้าใจ” คนตัวสูงพูดก่อนจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ข้างๆน้องสาว
“กาญจนบุรี”
“ห๊า กาญฯ โอ้ยๆ ไม่ได้ๆ แม่ไม่ยอมเด็ดขาด แม่ไม่ยอมแน่ๆ” เสียงทุ้มเริ่มโวยวาย ขนาดตัวเขาเองตอนปีหนึ่งยังไม่เคยได้ออกต่างจังหวัดโดยที่ไม่มีแม่ไปด้วยสักครั้ง แล้วน้องสาวเขารึจะได้รับสิทธิ
“พี่ฟ่อนอ่ะ...ตัวก็หาทางช่วยเค้าหน่อยจิ เค้าอยากไปอ่ะ ตัวก็เคยอยู่ปีหนึ่ง ถึงแม้ว่ามันจะผ่านมาสอง สามปีแล้วก็เถอะ”
“ไปวันไหน” ร่างสูงถามสั้นๆ ทั้งยังใช้ความคิดมากมายในหัวสมอง
“เสาร์ อาทิตย์หน้าแน่ะพี่ฟ่อน อีกตั้งเกือบสองอาทิตย์ ตัวช่วยเค้าได้อยู่แล้ว ใช่มะๆ” คนตัวเล็กได้ทีอ้อนทั้งยังเข้าเอาหน้าไปทาถู ทาถูอยู่ตรงแขนเสื้อของพี่อีกด้วย
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย ใครเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้กี้พอจะรู้มั้ย”
“พี่รหัสเค้าเองแหละ”
“ใครล่ะ ชื่ออะไร ปีสาม หรือว่าปีสี่”
“ปีสาม ปีเดียวกับตัวแหละ ชื่อ พี่เมี่ยง”
“ไอ้เมี่ยงเนี่ยนะพี่รหัสเรา ตายๆน้องกู มันเป็นลางดีหรือว่าลางร้ายล่ะว่ะเนี่ย ได้ไอ้เมี่ยงมาเป็นพี่รหัส” ชิฟฟ่อนสบถ ดูคล้ายๆกับการพูดคนเดียวเสียมากกว่าที่จะพูดกับน้องสาวที่อยู่ภายในห้องนั้นด้วย
“พี่เมี่ยงเค้าไม่ดีเหรอ เห็นงานพี่เค้าได้เอเยอะจะตาย วันก่อนยังเอาเลคเชอร์กับงานสเก็ตเก่าๆของพี่แกมาให้เค้าอยู่เลย”
“ถ้าเรื่องเรียนน่ะ มันดี...ดีมากด้วยเพราะมันเรียนเก่ง แต่ถ้าเอาเรื่องความเจ้าชู้ กะล่อน หื่นกามของมันล่ะก็...ตัวพ่อเลยนะนั่น” ชิฟฟ่อนพูดพลางนึกวีรกรรมที่เพื่อนเคยก่อเอาไว้จนเกือบเอาตัวไม่รอดหลายต่อหลายครั้ง และอีกหนึ่งความคิดนั่นก็คือ เมี่ยงจะเป็นเพื่อนคนสุดท้ายที่เขาจะฝากน้องสาวให้ดูแล แต่...ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว
“เท่าที่เค้าเห็นพี่เมี่ยงไม่ได้เป็นแบบนั้นซะหน่อย เค้าเห็นก็มีแต่พี่ฟ่อนนั่นแหละที่เป็นตัวพ่อ แล้วตัวรู้จักพี่เมี่ยงด้วยเหรอ”
“นั่นน่ะเพื่อนซี้เลยล่ะ เฮ้อ...”
“ไม่เห็นพี่ฟ่อนจะพามากินขนมที่บ้านเลย เพื่อนคนอื่นพี่ฟ่อนก็พามาตั้งเยอะตั้งแยะ หรือว่าพี่เมี่ยงเคยมาแล้ว แต่เค้าจำไม่ได้” น้องสาวยังบ่นพึมพำแต่คนเป็นพี่กลับไม่ได้เก็บเข้ารูหูแม้แต่น้อย
“ไม่ต้องไปอยู่ใกล้มันมากนักแหละดีที่สุด ส่วนเรื่องไปกาญฯเดี๋ยวเค้าจะลองคุยกับแม่ให้แล้วกัน”
“ขอบคุณค่า พี่ชิฟฟ่อนของน้องคุ้กกี้ ใจดีที่สู๊ด” คนตัวเล็กกระโดดกอดพี่ราวกับเด็กเล็กๆที่ได้ของเล่นที่ถูกใจ ส่วนคนพี่ที่ชื่อชิฟฟ่อนก็ได้แต่อมยิ้มกับความน่ารักของน้องสาวที่เพิ่มมากขึ้นทุกวันทุกวัน
“ไปนอนได้แล้ว พรุ่งนี้พี่จะลองคุยกับแม่ให้ กู๊ดไนท์นะจ๊ะ”
- - - - -
หญิงสาวเปลือยกายท่อนบนภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่มีแสงแดดเล็ดลอดเข้ามาเพียงเล็กน้อย เธอนั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์ตัวสูงข้างๆกันนั้นเป็นโต๊ะที่เต็มไปด้วยผลไม้นาๆชนิดไม่ว่าจะเป็น กล้วย ส้ม มังคุด และทุเรียน เธอไม่ได้อยู่ภายในห้องเพียงลำพัง หากแต่ภายในห้องนั้นยังมีสาวหล่อร่างสูงผิวสองสีนั่งอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง
‘ปังๆๆๆ’ เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้คนที่อยู่ในห้องทั้งสองคนเสียสมาธิ เมี่ยงจึงวางพู่กันลงบนโต๊ะทรงสูงข้างๆตัวก่อนจะเงยหน้าบอกนางแบบสาวสวยที่อยู่ภายในห้องนั้นด้วยกัน
“พักก่อนแล้วกันนะฮะ เมี่ยงขอไปดูหน่อยว่าใครมา” เสียงห้าวบอกกับคนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์ท่าเดิมๆมานานนับชั่วโมง
“ไอ้เมี่ยง ไม่เจอกันหลายวันเลยนะมึง”
“เข้ามาก่อนดิวะ ช่วงนี้งานเยอะทั้งงานแลกเกรดแล้วก็งานแลกตังค์” เจ้าของห้องตอบอย่างอารมณ์ดี เป็นที่รู้กันว่างานแลกเกรดนั่นก็หมายถึงโปรเจค ส่วนงานแลกตังค์ก็คืองานพาร์ทไทม์ที่เจ้าตัวทำอยู่
“มึงมาหากูถึงนี่มีไรเปล่าวะ” ทันทีที่ก้นสัมผัสกับโซฟานุ่มๆ เมี่ยงก็ถามเพื่อนซี้ที่ไม่ค่อยเจอตัวอย่างชิฟฟ่อนทันที
“เรื่องรับน้องคณะมึงแหละ ที่จะไปกาญฯน่ะ กูอยากไปด้วย”
“มึงไปรู้เรื่องมาจากใครวะเนี่ย ข่าวไวว่ะ กูเพิ่งเอาเข้าที่ประชุมเมื่อวาน วันนี้ข่าวถึงมึงซะและ”
“ตกลงว่ากูไปด้วยได้ป่ะ” ผู้มาเยือนไม่ยอมนอกเรื่อง แต่ยังตั้งหน้าตั้งตาถามในสิ่งที่ตนอยากจะได้คำตอบ
“ได้ดิ แค่พาน้องๆไปหนุกหนานไปทำความคุ้นเคยกับพี่รหัสแค่นั้น แต่ทำไมอยู่ๆมึงถึงอยากจะไป ร้อยวันพันปีกูไม่เห็นว่ามึงอยากจะเสนอตัวไปกับพวกกู รึว่าปีนี้มีเด็กมึงอยู่รวมอยู่ด้วย ห๊า” สาวหล่อทำหน้ารู้ทัน ถ้าไม่ได้มีใครที่เพื่อนจอมกะล่อนของเขาอยากจะตามติด มีหรือที่คนอย่างชิฟฟ่อนจะขออาสาไปต่างจังหวัดด้วย
“กูว่ามันก็เรื่องของกูนะ ฮ่าๆ เออๆเดี๋ยวมึงก็รู้เองแหละ” ทำหน้ามีลับลมคมนัยเหมือนอยากให้เพื่อนตัวดีสงสัย
“เด็กใหม่แน่ๆไม่งั้นมึงไม่ตามติดแบบนี้หรอก ใช่มะๆ บอกกูมั่งไรมั่งก็ได้ แต่ไม่เป็นไรๆถึงมึงไม่บอกกู กูก็ต้องรู้อยู่ดี เพราะที่กูรู้ตอนนี้คือเด็กมึงเป็นรุ่นน้องคณะกู” เมี่ยงยักคิ้วหลิ่วตาให้กับเพื่อนรัก
“เออ กูไปก่อนละต้องไปรับเด็ก เอาไว้เจอกันวันไปกาญฯ” พูดจบผู้มาเยือนก็ไม่รอให้เจ้าของห้องต้องเดินไปส่ง ร่างสูงเดินออกจากห้องไปอย่างชำนาญทางอย่างตอนที่เข้ามา
“ไว้เจอกัน”
เพื่อนรักที่นานๆจะได้เจอกันสักทีออกจากห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆที่เจ้าของร่างสูงได้เช่าเอาไว้เป็นรายปีเพื่อสร้างสรรค์งานศิลปะ เขาก็ได้เรียกนางแบบสาวที่เปลือยกายท่อนบนให้ออกมาทำงานตามที่ได้ตกลงเอาไว้กันตั้งแต่แรกให้เสร็จ แม้ว่าในสายตาคนอื่นเมี่ยงจะดูเป็นทอมหล่อร่างสูงที่ขึ้นชื่อว่า “คาสโนว่าตัวพ่อ” แต่เขาก็ไม่เคยที่จะมีอะไรเกินเลยกับนางแบบที่เขาเลือกสรรมา โดยเฉพาะกับคนนี้ที่เขานับถือเหมือนกับพี่สาว
ร่างสูงตวัดปลายพู่กันสองสามทีก่อนจะจุ่มมันลงในกระป๋องบรรจุน้ำเอาไว้เกือบค่อนก่อนจะค่อยๆบิดตัวเพื่อคลายความเมื่อยล้า เมี่ยงพยักหน้าให้กับนางแบบที่ดูเมื่อยล้าไม่ต่างจากเจ้าตัวสักเท่าไหร่
“ขอบคุณมากนะฮะที่มาเป็นแบบให้เมี่ยงอีกแล้ว”
“แหม สามีล่ะก็ เห็นพี่เป็นคนอื่นคนไกลไปได้” คำพูดที่แสนคุ้นเคยเพราะทั้งคู่รู้จักมาเกือบสามปี จากครั้งแรกที่เมี่ยงได้เจอกับโคโยตี้สาวสวยก็เมื่อตอนที่เขาได้ทำงานพิเศษเป็นเด็กเสิร์ฟในผับแห่งหนึ่ง
“เอ่อ นี่...เป็น” เมี่ยงกำลังจะหยิบซองสีขาวออกจากกระเป๋าเสื้อแต่มือเรียวของอีกฝ่ายกับรั้งเอาไว้
“ไม่ต้องหรอกเมี่ยง ถ้าอยากจะตอบแทนพี่จริงๆก็ซิ่งไปส่งพี่ที่ร้านให้ทันเวลาเข้างานก็พอจ๊ะ”
ภายในรถยนต์ยี่ห้อดังรุ่นที่กำลังเป็นที่นิยมในหมู่วัยรุ่น เสียงผิวปากของคนที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยสร้างความแปลกใจให้กับน้องสาวอยู่ไม่น้อย แม้ว่าคุ้กกี้เองก็รู้ว่าพี่สาวใจเป็นชายนั้นเป็นคนอารมณ์ดีสักแค่ไหนเธอก็ยังอดที่จะแปลกใจไม่ได้ที่เห็นชิฟฟ่อนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ทั้งยังผิวปากอย่างอารมณ์ดี
“ตัวฟ่อน ตัวเองเป็นอะไรอ่ะ มีแฟนใหม่หรอ เอ๊ะรึว่าถูกหวย เอ...แต่วันนี้หวยไม่ออกนี่นา อารมณ์ดีมาจากไหนจ๊ะ”
“ตัวกี้ เค้าเป็นคนอารมณ์ดีอยู่แล้ว คนหน้าตาดีๆก็ต้องอารมณ์ดี มันเป็นเรื่องธรรมชาติ”
“แหวะ หน้าตาดีแต่ก็หามีใครมองไม่” น้องสาวได้ทีเย้ย ชิฟฟ่อนกำปั้นหลวมๆพร้อมกับทำท่าจะเขกมะเหงกน้องสาว แต่เสียงเล็กร้องเหวขึ้นมาเสียก่อน
“พี่ฟ่อน พี่ฟ่อน นั่นพี่เมี่ยงนี่มีสาวซ้อนท้ายมาด้วย” ชิฟฟ่อนหันไปตามนิ้วเรียวของน้องสาว จริงอย่างที่คุ้กกี้บอก เมี่ยงมีสาวซ้อนท้ายมาด้วย
“กิ๊กมันมั้ง” ถึงแม้ว่าคุ้กกี้ไม่เคยมีท่าทีว่าชอบเพศเดียวกันกับเขา แต่สิ่งที่ดีที่สุดคือกันเอาไว้ก่อน เสน่ห์ของเมี่ยงไม่ว่าใครอยู่ใกล้ก็อาจจะหวั่นไหวได้ เพราะฉะนั้นสิ่งที่เขาควรทำคือการป้องกันน้องสาวตัวเองเอาไว้
“เหรอ พี่เมี่ยงเค้ามีกิ๊กไม่เหมือนตัว ไม่มีอะไรเล้ยยยย” หันมาแขวะชิฟฟ่อนอีกรอบ ก่อนจะมองไปยังภาพที่เห็นเบื้องหน้า ทั้งคู่ดูสมกันดีเหลือเกินอีกคนก็ดูดีกว่าผู้ชายบางคนส่วนอีกคนก็สวยอย่างหาที่ติได้ยากเหลือเกิน
- - - - -
“สวัสดีฮะน้องๆคณะศิลปกรรมศาสตร์ทุกๆคน ใครที่มารายงานตัวแล้วก็ให้ไปรับป้ายชื่อที่พี่รหัสของตัวเองเลยนะคร้าบ ส่วนใครที่น้องรหัสพี่เมี่ยงก็เดินมาตามเสียงนี้เลย” สาวหล่อส่งเสียงไปลงไปที่โทรโข่งตัวเขื่องที่ถือเอาไว้อยู่ในมือ ก่อนจะมองซ้ายมองขวาคล้ายว่ากำลังมองหาใครบางคน
“เป็นอะไรอิท๊อม ฉันเห็นแกหันไปหันมาตั้งนานและ กลัวน้องรหัสคนสวยไม่มาหรือยังไงยะ”
“เปล่า มองหาไอ้ฟ่อน มันบอกว่ามันไปด้วยแต่ก็ไม่เห็นมันโผล่หัวมาสักที เออจะว่าไปแล้วน้องคุ้กกี้ก็ยังไม่มาเหมือนกันนี่หว่า”
“ต๊าย อินี่เป็นพี่รหัสที่ห่วยแตกม๊ากก ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเล้ยน้องรหัสแกมาแล้วส่วนเพื่อนรักแกก็มาแล้ว โน่นๆนั่งคุยกันกระหนุงกระหนิงกันอยู่โน่น” เสียงดัดพูดพลางชี้มือชี้ไม้ไปยังโต๊ะม้าหินอ่อนที่อยู่ไม่ห่างจากจุดรายงานตัวมากนัก
“เออๆ เดี๋ยวพี่ทอมไปหาเพื่อนรักกับน้องรหัสก่อนนะจ๊ะ อ่ะนี่พี่ทอมให้น้องตุ๊ดเอาไว้แหกปาก” เมี่ยงยัดโทรโข่งใส่มือเพื่อนใจสาวก่อนจะเดินไปยังจุดหมายทั้งสอง
“เฮ้ยฟ่อน หวัดดีค่ะน้องคุ้กกี้” เสียงทุ้มเป็นคนทักทายบุคคลที่นั่งอยู่ก่อน
“เออ” “หวัดดีค่ะพี่เมี่ยง คุ้กกี้ว่าจะเข้าไปรายงานตัวพอดีเลย แต่พี่ฟ่อน...” คนน้องทำท่าจะพูดต่อแต่
“กูเห็นว่ายังเหลือเวลา อีกอย่างก็มาถึงนี่แล้ว” ชิฟฟ่อนพูดแทรกขึ้นมาก่อน
“อ้อ ไม่เป็นไรๆ นี่ป้ายชื่อของน้องคุ้กกี้ค่ะ ฟ่อนมานี่กะกูแปปนึงดิ๊” เมี่ยงฉุดแขนเพื่อนให้เดินตามมาอีกทาง
“นี่ใช่ป่ะเด็กมึงอ่ะ”
“เอ้อ ไอ้นี่นิ มันก็เรื่องของกู กูต้องรายงานมึงรึงายยย” คนถูกถามไม่ตอบทั้งยังทำหน้าตากวนโอ้ยได้อีก
“แค่อยากรู้แค่นั้นเอง นี่รถก็กำลังจะมาและยังไงมึงกับน้องคุ้กกี้ก็ตามไปแล้วกัน เดี๋ยวกูไปก่อน”
“เออ” คนพี่ที่หวงน้องดูท่าไม่อยากจะให้เพื่อนรักของเขาเข้าใกล้ตัวน้องสาวสุดที่รักแม้แต่น้อย คนหนึ่งโตขึ้นมาท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นอย่างน้องสาวของเขา ส่วนอีกคนก็คาสโนว่าตัวพ่อ ถ้าลองได้ลงมือจีบใครแล้วไม่มีคำว่าจีบไม่ติด คนหนึ่งอ่อนไหวง่ายส่วนอีกคนก็มีแรงดึงดูดให้อ่อนไหว คนทั้งสองไม่สมควรที่จะอยู่ใกล้กันเป็นอย่างยิ่ง
@@@@@
ความคิดเห็น