ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตำนานเทพเจ้ากรีก-โรมัน อมตะเทวตำนาน

    ลำดับตอนที่ #1 : โหมโรงปฐมตำนานแห่งจักรวาล

    • อัปเดตล่าสุด 26 มี.ค. 53






    โหมโรงปฐมตำนานแห่งจักรวาล
         เทวตำนานที่เป็นอมตะ เป็นที่รู้จักของผู้คนมากมาย เป็นเรื่องราวที่คนในสมัยโบราณไ้ด้แต่งขึ้่นจากจินตนาการเพื่อเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นมาของสรรพสิ่ง เช่น ดวงอาทิตย์ขึ้นจากฟ้าฝั่งตะวัีนออกและตกดินยังฟ้าฝั่งตะวันตกเช่นนี้ได้อย่างไรมีอะไรทำให้มันเคลื่อนและทำเช่นนี้ได้ เขาจึงสร้างเทพเ้จ้าที่มีพลังอำนาจเป็นผู้ควบคุมเพื่อตัดปัญหาความสงสัยเหล่้านั้น (เป็นปัญหาโลกแตกที่หาคำตอบมิได้ในอดีต)
        สิ่งเหล่านี้กลายเป็นคำถามปัญหาโลกแตก เพราะำไม่มีใครทราบและรู้เพราะศาสตร์ด้านวิทยาศาสตร์ยังไม่เกิด แต่ปรัชญาเกิดขึ้นมาเสียก่อนวิทยาศาสตร์ จึงมีนักปราชญ์มากมายตั้งและสร้างความรู้ว่าทุกสิ่งที่เกิดเป็นฝีมือของเทพเจ้า...คนที่มีพลังอำนาจเหนือมนุษย์ทั่วไป และนักปราชญ์กรีกโบราณได้กล่าวถึงการกำเนิดจักรวาลและโลกไว้อย่างน่า่พิศดารและอัศจรรย์แนวแฟนตาชีไว้อย่างดงามและสมเหตุสมผลดังนี้



            ก่อนจะเกิดจักรวาลกลุ่มดวงดาวทั้งหลายในอวกาศ และโลกใบน้อยๆของเรานั้น มีเพียงแต่"เคออส"ความวุ่นวายที่ดูสับสน(คงน่าปวดหัวน่าดู)ไม่มีอะไรเป็นตัวเป็นตนเป็นชิ้นเป็นอัน และแล้วสิ่งที่บังเกิดเพื่อขจัดความวุ่นวายเหล่านั้น คือ เทพแห่งความว่างเปล่า นามว่า"เอเรบัส"และเทพีแห่งความมืดนามว่า"นิกซ์" ทั้งสองเกิดความรักและให้กำเนิดเทพและเทพีแห่งแสงสว่างนามว่า"เอเธอร์"กับ"เฮเมรา"และเทพแห่งความรักนามว่า"อีรอส"
        เอเรบัสกับนิกซ์ยังให้กำเนิดเทพอีก เช่น โมรอส เทพเจ้าแห่งโชคชะตา ฮีพโนส เทพเจ้าแห่งการหลับไหล โอนีอีรัว เทพเจ้าแห่งความฝัน เนเมลิส เทพเจ้าแห่งการล้างแค้น ทานานอส เทพเจ้าแห่งความตาย เซอร์ เทพีแห่งความตายที่น่าสยดสยอง โมมัส เทพเจ้าแห่งความคิดหาสิ่งที่ผิด ชารอน ผู้พายเรือนำดวงวิญญาณข้ามแม่น้ำสติกซ์ไปยังปรภพ (ลูกแต่ละคนน่ากลัวจริงๆ)
         เมื่อกำเนิดเทพและเทพีแห่งแสงสว่าง ความมืดแห่งจักรวาลก็จางหายไป ทุกอย่างไม่ตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายอีกแล้ว แต่เอเรบัสกับนิกซ์ผู้เป็นบิดามารดาก็ต้องหลบทางให้ลูกรักทำหน้าที่สร้างจักรวาลต่อไป (สว่างมาความมืดหาย)
        เอเธอร์ เฮเมรา และอีรอส ร่วมมือร่วมใจกันจัดการกับสิ่งวุ่นวายเหล่านั้นให้เป็นรูปเป็นร่างขึ้น และแล้วก็บังเกิด"กีอา"เทพีแห่งโลก นางยังคงหลับไหลเป็นเพียงพื้นดินทรายที่แห้งแล้ง แต่เมื่ออีรอสยิงธนูศรรักปักลงบนเทพีกีอาแล้ว นางก็ตื่นจากนิทรา เห็นนางบังเกิดความรักภายในใจของนางก็บังเกิดกิเลศคิดว่าอยากจะมีใครสักคนมาครองคู่เพื่อสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ เมื่อแรงปรารถนาของนางก็กลายเป็นเทพบุตรรูปงามนามว่า"ยูเรนัส" เทพเจ้าแห่งท้องฟ้า



            ทั้งสองรักกันและช่วยกันสร้างภูเขา แม่น้ำ ทะเล มหาสมุทร ป่าไม้ ทุกอย่างงดงาม และแล้วทั้งคู่ก็เลือกเทือกเขาโอลิมปัส บนยอดเขาเพื่อสร้างปราสาทที่งดงามเป็นที่พักของทั้งสอง และกีอาเทพีแห่งโลกก็ให้กำเนิดทายาทมากมาย เป็นเทพไตรตันทั้งหมด 12 องค์ (อะไรจะเกิดขนาดนั้น) เป็นเทพบุตร 6 เทพธิดา 6 องค์ ซึ่งแต่ละองค์มีรูปร่างใหญ่โตเกินพ่อแม่เสียอีก
        ด้วยยูเรนัสผู้เป็นบิดาเกรงว่าเหล่าลูกๆของเขาจะทำการโค่นล้มอำนาจของเขา จึงทำการขังลูกๆของเขาทั้ง 12 องค์ไว้ในขุมนรกทาทารัส ซึ่งเป็นส่วนที่ลึกที่สุดและมืดที่สุดของโลก
        กีอาเทพีแห่งโลกผู้เป็นมารดาก็บังเกิดความสงสารเหล่าลูกๆจับใจแต่มิิอาจจะทำการใดได้ ต่อมานางก็ให้กำเนิดบุตรเป็นอสุรกาย 3 ตน ที่มีรูปลักษณ์อัปลักษณ์น่ากลัว คือ มี50หัว100มือ แต่ไม้พ้นที่ยูเรนัสผู้เป็นบิดาจะคิดกลัวก็ส่งลงไปอยู่กับบรรดาพี่ๆทั้ง 12 องค์ในทาทารัสอีก (ตอนนี้คงอึดอัดกันแย่...) กีอาคงทำอะไรไม่ได้ตามเคย แต่นางก็ยังปรารถนาจะมีบุตรอีก ยูเรนัสผู้เป็นสวามีก็สนองความต้องการให้ และนางก็ให้กำเนิดอสูร 3 ตน ซึ่งมีตาเดียวทั้ง 3 ตน แต่แปลกประหลาดที่มีแสงสว่างและเสียงดังฟังน่ากลัว(เขาว่าเป็นฟ้าแลบฟ้า้ร้อง) ก็ไม่พ้นถูกส่งไปทาทารัสกับพี่ๆตามเคย 
         แต่เมื่ออสูรตาเดีัยวทั้ง 3 ลงไปสู่ก้นทาทารัสแสงสว่างแห่งกายของตนก็ทำให้พี่น้องทั้งหลายได้เห็นหน้าเห็นตากัน (ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีที่เห็นหน้าน้องๆ คงกลัวกันน่าดูน้องน่ารักจังมีหัวตั้ง50หัวน่ะเป็นเราหนีป่าราบเลย)
         คราวนี้ล่ะ กีอาเทพีแห่งโลกผู้เป็นมารดามีใจคิดสู้ นางลงไปยังทาทารัสเพื่อพบกับลูกๆ นางคิดจะให้ลูกของนางคนใดคนหนึ่งเป็นผู้สังหารยูเรนัสเสียเพราะนางทนนิสัยของเขาไม่ได้เสียแล้ว
        "แม่มาที่นี่เพื่อจะช่วยลูกๆของแม่"
         "ท่านแม่...ได้โปรดช่วยพวกเราด้วยที่นี่มันทรมานเหลือเกิน"
        "แต่แม่คนเดียวจะช่วยลูกๆไม่ได้ ต้องมีลูกแม่คนใดคนหนึ่งช่วยแม่อีกแรง"
         "ข้าเอง...ท่านแม่" โครนัส 1 ใน 12 เทพไตรตัน
         "โครนัสลูกแม่เจ้าจงนำนี้ไปสังหารพ่อของเจ้าเสีย"
         กีอาเทพีแห่งโลกเนรมิตเคียวมีด้านยาวขึ้นมาและมอบให้แก่โครนัส
         "ข้าจะทำตามที่ท่านแม่บัญชา..."
         "ดีแล้ว วันนี้จะต้องเป็นวันตายของไอ้เลวยูเรนัส มันบังอาจทำร้ายลูกๆของข้า"
         จากนั้นกีอาก็พาโครนัสขึ้นสู่โอลิมปัส ทั้งสองแอบเข้าปราสาทอย่างลับๆ ในที่สุดก็มาถึงห้องของยูเรนัสซึ่งกำลังนอนหลับอยู่ โครนัสเข้าจู่โจมโดยเอาเคียวเกี่ยวอวัยวะเพศของยูเรนัสขาด ยูเรนัสรู้ตัวก็แค้นมากแต่เจ็บปวดจนมิอาจจะต่อสู้ได้จึงเหาะหนีไปจากโอลิมปัส แต่ก่อนจะหนีไปยูเรนัสได้กล่าวคำสาปแช่งแก่โครนัสว่า
        "เจ้าลูกเลว บังอาจจะยึดอำนาจแห่งข้าหรือ ข้าของสาปแช่งเจ้าเมื่อเจ้านั่งครองบัลลังก์แห่งข้าแล้วไซร้ ลูกๆของเจ้าจะต้องทำการเช่นนี้กับเจ้า...เจ้าต้องถูกลูกๆของเจ้าโค่นล้มบัลลังก์"
        เมื่อยูเรนัสหนีไปแต่นั้นเป็นต้นมาท้องฟ้ากับพื้นดินก็แยกออกจากกันโดยปริิยาย ยูเรนัสกลายเป็นท้องฟ้าเบื้องบน ส่วนกีอาเทพีแห่งโลกยังคงชื่นชมกับลูกๆของนาง และยินดีกับโครนัสได้ขึ้นบัลลังก์ปกครองเหล่าพี่น้องด้วยกันสืบต่อมา
            

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×