ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    LoveUnlimitedรักนี้ไม่มีขอบเขต

    ลำดับตอนที่ #1 : ความเฮงซวย

    • อัปเดตล่าสุด 27 ก.พ. 53


    อ๊ากกก!!!ขยับขาแล้วทำไมเจ็บขาแบบนี้น้ะ
    วันนี้มันวันเปิดเทอมวันแรกไงมานอนอยู่ที่ระ...โรงพยาบาลได้เนี้ย
    ..........นึกสินึก..............
    เอ๊ะ!!ชั้นถูกรถชนหนิแต่ยังไม่ตายยยยโอ้วแม่เจ้าขอบคุณสวรรค์TT
    พลั่กก
    เสียงเปิดประตูนี่นา??
    "หวัดดีฮ่ะพี่สาวววของผม"เหอะๆน้องชายของชั้นเองแหละ
    "......" ฉันนั่งเงียบแล้วมันก็ฉีกยิ้มให้ชั้น^___________^
    "พี่สาวจะไม่คิดทักทายผมเลยหรอTT"ดูมันทำหน้า>>>เหมือนตูด<<<
    "...ชิ...!!!"ชั้นไม่อยากพูดกับแกก่อนหน้านี้เรายังมีเรื่องติดค้างกันอยู่ย่ะอีกอย่างแกมาเรียกชั้นว่าพี่สาววทำไมกันย่ะทั้งปีทั้งชาติไม่เคยพูดTT
    "แหมพี่สาววววก็ธรรมดาพูดจ้อไม่หยุดถูกรถชนนิดเดียวทำเป็นไม่พูดเลยน้าคร้าบบ"กวนน้ะไอ้น้องชายชั้นชักจะหมั่นไส้
    "ขอถีบทีเถอะน้องร๊ากกกกกกกก"ดูมานกระโดดหนีทันอีก
    "โอ๊ย!!!!!!!!!!!"ชั้นบีบขาตัวเองด้วยความเจ็บปวด
    "55+สมแล้วพี่สาวก็รู้ว่าตัวเองใส่เฟือกอยู่ยังทำเก่งอีก55+"มันหัวเราะชอบใจ-0-
    คราวนี้ชั้นเป็นคนทำหน้าบูดเหมือนตูดแทนมัน
    "แล้วนี้ม่ายไปโรงเรียนรึ๊ไงห๊า??"ชั้นตะคอกใส่มัน
    "ผมเป็นห่วงพี่นี่นา"ชั้นพึ่งเคยน้องชั้นพูดแบบนี้ก็ครั้งแรกนี้แหละ
    "..^____________^.."ชั้นยิ้มหน้าบานให้มัน
    "พี่หลงเชื่อผมด้วยหรออออออคิกๆ"มันแกล้งอะไรชั้นอีกละนี่
    "แกขำทำไมย่ะ"??????????
    "ที่ผมมาไม่ได้เป็นห่วงพี่สาวววหรอกพ่อสั่งแน่ะคิกๆ"เออจำไว้น้ะเวลาแกเป็นไรชั้นจะไม่มาเยี่ยมเลยยยยย>.<งอลๆ
    "งอลไปได้น่าพี่สาววว"มันกำลังจะง้อชั้น
    "ยื่นนิวก้อยมาทำไมย่ะ"ฉันปัดมือมันออกจากหน้า
    "แหมคืนดีกันน้าพี่สาววววว"มันชอบทำให้ชั้นกลับไปเล่นเหมือนเด็กๆอยู่เรื่อยเลย-0-
    "เออ"ในที่สุดชั้นก็ยอมมัน
    "พี่สาวเดี๋ยวผมมาน้ะ"
    "เดี๋..........ยว"ฉันยังไม่ทันได้ถามมันก็วิ่งปู๊ดดออกไปเลยมีเรื่องด่วนอะไรตอนนี้ฟะ-0-
    ชั้นนั่งรอเจ้าน้องชายกลับมาผ่านไป4ชั่วโมงมันก็ยังไม่กลับมามันหายหัวไปทำอะไรที่ไหนก็ไม่รู้ ชั้นชักจะเซ็งงงงง
    "ดูดู๊ดูดูเพื่อนทำทำไม่มีใครมาเยี่ยมเลย"ลอกทำนองนิดๆถึงมันจะเพี้ยนก็เหอะ
    ชั้นนอนร้องเพลงเป็นคนบ้าอยู่ในห้องคนเดียวไม่มีใครจะมาเยี่ยมกันบ้างเลยแม้กระทั่งผู้มีพระคุณของช้าน>>บิดา,มารดา<<และยัยเฟิร์นยัยจั๊กจั่นเพื่อนสนิทของชั้นก็ยังไม่โผล่หัวมาให้เห็นTTATT
    ก๊อกๆ
    "เชิญค่ะ"ดูสิ๊ใครใจดีมาเยี่ยม
    "สวัสดีครับ^^"หมอนั้นเองนึกว่าใครที่ไหน
    "มีไรจะมาตรวจอะไรชั้น??"ฉันถามด้วยความไม่พอใจ
    "ป่าวครับผมจะมาขอโทษเรื่องที่คุณถูกรถชนแทนเพื่อนผมแน่ะ"
    "ให้เพื่อนคุณมาขอโทษเองสิ๊หรือว่ามันไม่กล้าห๊า?(ยกโทษแล้วมันหายหรือไงมิทราบ)"หมอเงียบไป
    "ไว้ผมจะแว๊ะมาหาคุณใหม่น้ะครับ"อะไรเนี้ยเข้ามาไม่ทันไรก็ไปซะแล้ว
    จะว่าไปผู้ชายคนนี้หล่อจังงเลยยชั้นชอบเสียดายลืมถามชื่อแถมยังตะคอกใส่เขาอีกไว้วันหลังเขามาค่อยขอโทษล๊ะกัน^0^
    "ส่วนไอบ้าคนที่ขับรถชนฉันมันยังไม่โผล่หัวมาขอโทษชั้นเลยคอยดูถ้ามาขอโทษเมื่อไรจะไม่ยกโทษให้เลย>.<"
    ชั้นนั่งบ่นพึมพัมในห้องคนเดียวแล้วตอนนี้มันก็จะเย็นแล้วตั๊กน้องชายชั้นมันยังไม่กลับมาเลยยยยถ้ามันทิ้งชั้นไว้นี้คนเดียวแหละน่าดู>>>คนยิ่งกลัวผ...ผี อยู่<<<แล้วฉันนนรอมันจนค่ำ
    "กลับมาแล้วคร้าบบพี่สาวสุดสวย"มันเดินหิ้วถุงขนมมา
    "ไอ้น้องรั๊กปล่อยให้พี่ค่อยจนค่ำเลยน้ะ!!!!!!!!!!"
    "คิกๆไม่เอาน่าพี่สาวอย่างน้อยผมก็ซื้อขนมมาฝากน่า"ออกไปเพื่อซื้อขนมทำไมมันนานจังน้ะ-0-
    ชั้นหยิบถุงขนมจากมือน้องรั๊กมากินโดยไม่ขอปกติชั้นก็ทำแบบนี้อยู่แล้วแหละ((อิอิ))
    โรงพยาบาลเฮงซวยข้าวก็ไม่มีให้ซื้อบริการก็ไม่บริการ
    "พี่สาวคิดอะไรอยู่แน่ะหน้าย่นหมดแล้ว"ดูดูดูมันพูด
    "เออชั้นนอก็ได้ย่ะGoodNice"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×