อุบัติ(เหตุ)รักโดนใจ

ลำดับตอนที่ #1 : โคจรมาเจอกัน

~โปรดส่งใครมารักฉันที อยู่อย่างนี้มันหนาวเกินไป อยากจะรู้~

'ติ๊ด' 

"จ๋า ว่าไงคะแม่ ปีใหม่เดี๋ยวไปเที่ยวหานะจ๊ะ ตอนนี้กำลังตระเวณหางานอยู่จ๊ะ

แม่"

'ขับรถดีๆนะลูก'

"ระดับนี้แล้วไม่มีพ..."

'เอี๊ยดด ปัง'

'เอ๊ะ ! เสียงไรน่ะ'

"เสียงรถชนน่ะสิแม่ แค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังทีหลัง รักแม่นะ
 
จุ๊ฟ ๆ "

'ติ๊ด'

"โอ๊ย !! แย่แน่เรา เป็นอะไรไหมเนี้ย รถเพื่อนฉัน"

"นี่พี่สาว ชนคนแล้วทำไมไม่ห่วงคน ดันห่วงรถซะนี่ แย่ล่ะเรา คน

หล่อแย่แล้ว ( - -)(- - )( - -)(- - )"

"อ่าวหรอ พอดีกังวลจะโดนเล่นงานเพราะรถ จนลืมห่วงคน ขอ

โทษนะจ๊ะ แล้วเดินไง ให้รถชนล่ะนี่"

"อ่าว พี่หาว่าผมไม่เห็นรถหรอ พี่ก็ไม่เห็นผมเหมือนกัน ผม

อุตส่าห์ให้สัญญาณว่าจะข้ามซะหน่อย นึกว่าพี่เห็นผมแล้ว ผมก็

เลยคุยโทรศัพท์ต่อ แล้วก็...เอี๊ยด...ปัง โอ๊ยเจ็บ (T^T) คนหล่อ

หมดสภาพ"

"แล้วน้องจะให้พี่ทำไงล่ะ พี่ยังไม่ได้แต่งงาน เงินก็ยังไม่มี แฟนก็

ยังหาไม่เจอ เพื่อนก็ไม่ค่อยคบ พอมีเงินคนมายืมก็ไม่คืน สวยไม่

มีวันส่าง น่ารักไม่มีวันหยุด ว้าลำบากใจจัง(-//-)"

"นี่พี่สาว ไอ้เราก็นึกว่าจะบอกให้เราสงสารตัวเอง ว่าลำบากเรื่อง

เงิน แต่ดันยอตัวเองอีก พี่เต็มเปล่าเนี่ย"


"แล้วน้องไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม พี่จะได้ไปติดต่องานต่อ นะๆ เห็น

ใจพี่นะ"

"-*- นี่ผมก็เจ็บนะ แต่ไม่พาผมไปโรงพยาบาลสักที คิดจะชนแล้ว

หนีหรอ เดี๋ยวเรียกตำรวจดีกว่า" ควานหาโทรศัพท์ กด 191

"เฮ้ย !! อย่านะ จะให้ทำอะไรก็ยอม จะให้พาไปโรงพยาบาลไหน
 
ยอมทุกอย่าง ขออย่างเดียว ไม่อยากติดคุก T^T ได้โปรด" อ้อน

วอนสุดชีวิต ดีที่ไม่คลุกเข่า

"ทุกอย่างหรอ" ^.,^

"คิดอะไร เดี๋ยวโดน โรงพยาบาลอะไรว่ามา " หลุด เธอกำลังคุย

กับคนที่เธอขับรถชนอยู่นะ สุภาพหน่อย -*-

"โรงบาลที่ผมรู้จัก็...บางรัก (โรงบาลพ่อผมเองอิอิ จะแกล้ซะให้

เข็ด) เหอ ๆ"

"หัวเราะไร" ชักจะหลุดบ่อยนะเราน่ะ

"เปล่า ๆ ไปกันเถอะ ผมคนเจ็บนะ ที่สาวยังจะใจร้ายทำผมได้ลง

คออีกหรอ T^T "

"ไม่ต้องมาทำหน้าเศร้า มา ! จะต้องพยุงด้วยไหม เป็นอะไรมากรึ

เปล่า"

"เป็นสิ เจ็บตรงนี้ (จับหน้าอกข้างซ้าย) โอ๊ย ๆ"

"เดี๋ยวเตะซ้ำอีกรอบหรอก เจ็บตรงไหนจะได้ไม่โดน"

"ง่า เค้ากล้วแล้ว เจ็บนี่ที่ขา กระดูกร้าว สมองกระทบ

กระเทือน แล้วมั่งพี่สาว "

"ไอ้นี่เวอร์ -*-"