ภารกิจจับนายต๋องมาเป็นอัศวิน

ลำดับตอนที่ #1 : บทเริ่มต้น

������ ตึก ตึก ตึก ตึก......ตึก เสียงฝีเท้าของพลทหารหนุ่มคนหนึ่งวิ่งมาด้วยความเร็วพร้อมกับรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
''พวกมูติสเกือบพังประตูเมืองเข้ามาได้แล้วพะยะค่ะ''� พลทหารรายงานด้วยความตระหนก
''เหตุใดพวกมันถึงได้เข้ามาได้กิลล์ ''� ราชาหันไปถามนายทหารหนุ่ม
''เออ...ข้าขออภัยขอรับเป็นเพราะข้าเอง''
''ข้าถามว่าทำไม''
''ท่านแอโรลว์เป็นสายให้กับพวกมูติสขอรับ''
''ไม่หน้าเชื่อเลย� ลุงของเจ้าซึ่งเป็นสหายของข้าทำได้ถึงเพียงนี้''
''ทำไมอยู่ดีดี� พวกมันถึงได้มาทำสงครามกับเราเช่นนี้ทั้งทั้งที่บรรพบุรุษเราได้ทำสัญญาสงบศึกไว้แล้ว''
''พวกมันต้องการเลือดขององค์หญิงซีเรียสเพื่อปลุกชีพไรตัสพะยะค่ะ''
''เลือดข้านั้นหรือ''...� เสียงใสใสแทรกขึ้นมาซึ่งนั้นก็ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนนั้นก็คือเสียงของเจ้าหญิงซีเรียสผู้มีนัยต์ตาสีเท่าผมยาวสีฟ้า
''ไม่ได้การแล้วพะยะค่ะ...พวกมูติสบุกเข้ามาได้แล้วพะยะค่ะ!''
''ลูกหญิงเราไม่มีเวลาแล้ว''
''กิลล์มานี้สิ!
''นี้คือทางหนีสำหรับพวกเจ้า''� ราชายื่นยาเม็ดสีฟ้าให้แก่กิลล์ซึ่งมันมี สอง เม็ดเท่านั้น
''และเจ้าจงไปตามหาผู้กอบกู้ในตำนาน� เข้ามีรอยแผลเป็นที่ข้อมือด้านซ้ายและมีตราประทับรูปกงจักรที่หัวไหล่''
''จงตามหาเขาและพาเขามาเพื่อกอบกู้อิสรภาพของเรา''
''รีบไปกิลล์� ดูแลลูกข้าดีดีด้วย''
''ท่านพ่อไม่ไปกับข้าหรือ...''
''พ่อจะอยู่ปกป้องประชาชนของพ่อที่นี้� เจ้าไม่ต้องห่วงรีบไปเถิด''
ไม่ทันจะได้ร๋ำลา� กิลล์ก็รีบอุ้มองค์หญิงขึ้นบ่าแล้ววิ่งไปที่ที่ปลอดภัยที่สุด
"กิลล์ เจ้าปล่อยข้านะ"
"ไม่ได้ขอรับ"
"ข้าบอกให้ปล่อยไง' ในที่สุดกิลล์ก็ยอมปล่อยฉันจนได้
"องค์หญิงระวัง" กิลล์ฉุนไปข้างหลังสุดแรง
"กิลล์แย่แล้วพวกมันล้อมเราไว้หมดเลย" ฉันมองไปรอบตัวที่มีแต่พวกมูติส
"องค์หญิงยอมไปกับเราเถอะ ท่านไรตัสจะได้ฟื้นเสียที" หนึ่งในตัวอัปลักษณ์มูติสตะโกนขึ้น
"ไปก็โง่สิ"
"อย่างนี้ต้องใช้กำลังแล้วล่ะ"
จู่ๆกิลล์ก็จูบฉันอย่างไม่ตั้งตัวแล้วทันใดก็มีแสงสีขาวจ้าที่ทำให้ฉันต้องแสบตาขึ้นมาทันที� หรือว่าฉันจะขึ้นสวรรค์แล้วเนี่ย


�������������������������������������������������������������������������♫☺☺☺☺☺☺☺☺☺♫�