คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ภาพงูเหลือม
เมื่อตอนอายุ 6 ขวบฉันได้เห็นรูปภาพจากหนังสือเกี่ยวกับป่าดงดิบที่ชื่อว่า "ชีวิตธรรมชาติ" รูปหนึ่งรูปนั้นเป็นรูปงูเหลือมกำลังกลืนกินสัตว์ป่า...
มันเขียนบรรยายไว้ว่า "งูเหลือมกินเหยื่อของมันเข้าไปทั้งหมดโดยไม่เคี้ยวเลย จากนั้นมันจะนอนย่อยอาหารของมัน และไม่สามารถ ขยับเขยื้อนไปไหนมาไหนได้เป็นเวลา 6 เดือน"
ฉันติดใจภาพนั้นมาก จึงได้หัดวาดภาพๆหนึ่งจนสำเร็จ และนี่คือภาพๆนั้น.....................ภาพๆแรกของฉัน
ฉันอวดชิ้นงานชิ้นนี้ให้พวกผู้ใหญ่ และถามว่าพวกเขากลัวไหม?
พวกเขาตอบว่า "ทำไมรูปหมวกจะทำให้กลัวได้ล่ะ?"
รูปของฉันไม่ได้เป็นรูปหมวกหากแต่เป็นรูปงูเหลือมกำลังนอนย่อยช้างที่มันกลืนเข้าไป
ฉันจึงต้องวาดรูปภายในตัวงูเหลือม เพื่อให้พวกผู้ใหญ่เข้าใจ เป็นรูปที่ 2 ของฉัน และมันเป็นดังนี้
พวกผู้ใหญ่บอกว่าฉันควรจะเลิกวาดภาพเสียและหันมาสนใจ วิชาต่างๆ ที่จำเป็น(สำหรับพวกเขาน่ะ)แทน
ด้วยเหตุนี้ฉันจึงเลิกอาชีพจิตรกรที่แสนสูงส่งนี้ตั้งแต่อายุ 6 ขวบ
ฉันเลือกเรียนวิชาภูมิศาสตร์ ปัจจุบันฉันเป็นนักบิน และวิชาภูมิศาสตร์ก็ช่วยฉันได้มากทีเดียว ฉันบอกได้ว่าตรงไหนเป็นประเทศจีน
ตรงไหนเป็นประเทศแอฟริกา ฯลฯ และจำเป็นเวลาเราหลงทางเช่นกัน
ฉันเป็นนักบิน ฉันบินไปเกือบจะทั่วโลก พบปะผู้คนมากมาย และเมื่อฉันพบคนที่ท่าทางฉลาดหลักแหลม ฉันก็จะให้เขาดู รูปภาพที่ 1
ของฉันซึ่งฉันยังเก็บไว้ และทุกครั้งฉันก็ได้คำตอบมาว่า "นี่คือหมวก" "น่าจะเป็นหมวกนะ" ฉันก็จะไม่พูด เรื่องป่าดงดิบ เรื่องสัตว์
เรื่องความฝัน แต่ฉันจะพูดเรื่องเนคไท เรื่องกอล์ฟ เรื่องการเมือง หรือเรื่องราวต่างๆ ที่พวกเขาพอใจว่าได้พูดกับคนที่พูดได้เรื่องได้ราว
คนหนึ่งแทน
และมันก็ทำให้ฉัน รู้สึกเดียวดาย ไร้คนที่จะสนทนากัน เข้าอกเข้าใจอย่างแท้จริงมาตั้งแต่ 6 ขวบแล้ว
ความคิดเห็น