ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    วิญญาณผีในโลกมืด

    ลำดับตอนที่ #1 : ความลับของมหาลัย

    • อัปเดตล่าสุด 27 ม.ค. 53


    ณ มหาลัยXXX
     มีชายคนหนึ่งชื่อ หนึ่ง เรียนปี 1 คณะนิติศาสตร์
    " เฮ้ ! ว่าไงไอ้หนึ่งสบายดีป่าว " เอกเพื่อนสนิทของผมเองที่ทักทายหรือเห่าเหมือนสุนัขอยู่ตอนนี้ 
     " เออ ว่าไงเมื่อไหร่จะเอาหมาออกจากปากซักทีว่ะไอ้เอก " ผมเองก็ทักทายมันตอบอ่ะแหละครับ
     " ไหน ๆ การเรียนก็ไปด้วยดีเอาเป็นว่าเสาร์-อาทิตย์นี้ ไปกินเลี้ยงกันหน่อยไหมเพื่อน " เอกชวนหนึ่งเพราะคิดว่าการเรียนกำลังเป็นไปด้วยดี
     " เออ ไปก็ไป " ผมเองก็ไม่ได้ขัดอะไรเพราะคิดเหมือนมัน
     " ว่าแต่นี่นอะไรวะ " ไอ้เอกถามผมได้น่าตบมาก(แน่ใจว่าผู้ชายเค๊าตบกัน)
     " วันศุกร์เว้ย " ว่าแล้วผมก็กระโดวิ่งไล่จับมันทันที
     วันรุ่งขึ้น
     20.30 น.
     ณ ร้านอาหาร
     " เออเอาโต๊ะไหนดีวะ " เอกถามผมที่กำลังมองโต๊ะอยู่
     " เอาโต๊ะริมกระเบียงแล้วกัน " ผมเดินเข้าไปนั่งทันทีที่เลือกเสร็จนั่งเสร็จผมก็โบกมือเรียกพนักงานทันที" เอาเบียร์ลีโอแล้วก็ลาบก้อย "
     " แกเอาอะไรป่ะไอ้เอก " ผมถามมันเพราะว่าผมได้สั่งไปแล้ว
     " ไม่วะ " 
     10 นาทีผ่านไปสารพัดที่ผมสั่งได้มาครบหมดแล้ว
     " เอ้าชน " ผมพูดพลางดื่มไปเรื่อยๆ จนในที่สุดผมก็กำลังจะเมานั้นมันทำให้ผมหยุดส่วนไอ้เอกนั่นน่ะหรอหลับไปแล้ว
     " เก็บเงินครับ " ผมตะโกนเรียกพนักงาน
     " ทั้งหมด1000 บาทพอดีค่ะ " 
     " อ่ะนี่ครับ " ผมยื่นเงินให้พลางพยุงไอ้เอกออกจากร้านเพื่อนไปหอพักของมหาลัยที่เขาจัดไว้ให้
     30น่าทีต่อมาผมก็มาถึงแล้ว
     แกร๊ก !
     ผมไขประตูแล้วเปิดประตูเข้าไปในทันทีพอผมเข้าไปผมก็เห็นผู้หญิงเดินผ่านเป็นแว๊บ ๆ นั่นทำให้ผมขนลุกแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
     หลังจากนั้นผมก็เดินไปเปิดไฟแต่ปากฎว่าเปิดไม่ได้แต่ผมกไม่ได้สนใจอะไร
     ผมก็เลยเอาไอ้เอกไปนอนที่เตียง แล้วผมก็ไปอาบน้ำพออาบน้ำเสร็จผมก็ออกมา แต่ไฟในห้องนอนมันเปิด ๆ ปิด ๆ 
     ตอนนั้นผมใจคอไม่ดีแล้ว แต่ผมก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น พอผมเข้ามาในห้องไฟก็ดับแล้วทันใดนั้น
     " ฮือ ๆ ๆ ช่วยด้วย ช่วยฉัด้วย " 
     พอผมได้ยินเสียงดังนั้นภาพที่เหมือนเงาเป็นร่างคนที่อยู่ตรงหัวเตียงก็ปากฎชัดเจน และดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอกำลังเอาออกจากตานั้นคือ
     เลือดที่มันไหลแทนน้ำตานั้นทำให้ผมรีบวิ่งออกจากประตูแต่แล้ว
     ปัง ~ !
     ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างช่วยไม่ได้ตอนนี้ผมตัวสั่นเหมือนโดนไฟช๊อต จากนั้นเธอก็เดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ ๆ แล้วเธอก็เดินผ่านร่างผมไปและพูดจบท้ายว่า ' ฉันไม่ได้เจอพ่อแม่มานานเพราะทางมหาลัยไม่ได้บอกเพราะว่ากลัวจะเสียชื่อเสียง ' แล้วเธอก็หายไป
     ผมไม่ได้นอนทั้งคืน พอตอนเช้าผมก็วิ่งไปเล่าให้อาจารย์ฟังแล้วอาจารย์ก็บอกว่าเธอโดนเพื่อนผลักตกหอ
    หลังจากนั้นทางโรงเรียนก็ติดต่อพ่อแม่ของเธอทันที จากนั้นผมก็ไม่เห็นเธออีกเลย พอไอ้เอกรู้เรื่องเข้านั้นทำให้มันช็อกไปเลย
     จบ.
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×