ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
"ม่ายยยย ~"
"แกต้องไป!' มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องย้ายบ้าน ย้ายโรงเรียน โธ่โว้ยย !!
"แม่จ๋า หนูขอเถอะ ให้หนูอยู่ที่บ้านนี่คนเดียวนู๋ก็ยอม !" ทำไงได้การย้ายโรงเรียนเป็นอะไรที่น่าเบื่อที่สุดสำหรับฉัน --* กว่าจะหาเพื่อนได้แต่ละคน มันยากเย็นแค่ไหนสำหรับผู้หญิงอย่างฉัน ที่ใครก็ว่า หยิ่งผยอง !! แถมเพื่อนกลุ่มนี้ยังแสนดีกับผู้หญิงหยิ่งผยองอย่างฉันอีกด้วย !~ เห้ ออ เหลือเวลาอีก 2เดือนเท่านั้น ที่ฉันจะได้อยู่กับพวกแก ชอลลี ซอนมี ~
เช้าวันต่อมา
โรงเรียนมัธยมโซเปีย
"มาแล้ววว ~" เพื่อนทั้งสองคนของฉันที่นั่งอยู่ตรงทำสีหน้าเหมือนเอือมระอาเหลือเกิน ยังไม่ชินกันอีก!
"วันไหนแกจะมาเช้า ?" ชอลลีถามฉัน
"พรุ่งนิ ๆ แน่นอน ! ^^" ฉันตอบคำถามที่เพื่อนซี้ถาม
"แล้วแกพูดอย่างนิมากี่รอบแล้ว ?" คราวนี้เป็นยัยซอนมีถาม รุมกันยุได้วุ้ยย !ก็แค่มาสาย ไม่รู้จักชินกันเอง --*
"เอาน่า ๆ ไปเข้าแถวกันเหอะ สายมากแล้ว พวกแกหนิ !!" ฉันพูดพลางทำหน้าตำหนิเพื่อสาวทั้งสองคน แต่ยัยสองคนนั้นกลับพร้อมใจกันหันหน้ามามองฉัน ยังกะ จะงับหั วว T.T โธ่ ! แค่มาโรงเรียนสายเอง
กรี๊งงง ! ออดเข้าเรียนดังขึ้น
"นี่ ๆ วันนี้อาจารย์ไม่มานะ ใครจะลงไปนั่งเล่นข้างล่างก็ได้นะ"ยัยแว่นหัวหน้าห้องพูด
"เย้ ๆ ดีที่สุด ฉันขี้เกียจลอกการบ้าน !"ยัยชอลลีกระโดดดีใจใหญ่เลย ที่ตัวเองไม่ต้องมานั่งลอกการบ้าน เพราะ อาจารย์ไปอบรม 1 อาทิตย์
"แหม แก ! ดีใจไปเหอะ แทนที่จะทำให้เสร็จ ๆ" ถูกของยัยซอนมี ฉันที่นั่งใส่หูฟังฟังเพลงอยู่ได้ยินเพื่อนทั้ง 2 คนคุยกันก็แอบยิ้ม ๆ ในความน่ารักของยัยสองคนนี้ เฮ้อ ~ ฉันคงคิดถึงพวกแกน่าดู! คิดไปซักพักยัยชอลลีก็มาขัด โดยการดึงหูฟังฉันออก
"แกเป็นไรป่าววะ คริสตัล หน้าแกเหมือนคิดอะไรเครียด ๆ อยู่อ่ะ !" เพื่อตัวเล็กถามด้วยความเป็นห่วง
"เออ ดีที่ถาม ฉันกำลังจะบอกแก 2 คน อยู่พอดีอ่ะ" ยัยซอนมีที่นั่งยิ้มมีความสุขกับนิยายเล่มโปรดก็หันมาสนใจประเด็นของฉันทันที
"มีอะไร ยัยหยิ่ง !" ซอนมีถาม ถึงจะเรียกฉันแปลก ๆ แต่ยัยนี่ก็ดูกังวลไม่น้อย ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
"ฉันต้องย้าย โรงเรียนอีกแล้วว่ะ แต่ คราวนี้ไปไม่ไกลเท่าไหร่หรอก ฉันยังมาหาพวกแกได้ทุกวัน" โรงเรียนที่ฉันจะย้ายไปอยู่ใหม่ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 15 นาที จะถึงโรงเรียนนี้
"ย้าย ?!? ไปไหนอ่ะ ?" ชอลลีถามด้วยสีหน้าที่เศร้าลงทีละนิด
"ย้ายไป โรงเรียนโซวอน น่ะ แต่ ถ้าฉันว่าง ฉันจะมาหาพวกแกนะ สัญญา !" เศร้านะ การจากลาคือสิ่งที่ น่ากลัวที่สุด สำหรับฉัน
"แล้วแกจะมีเพื่อนไหมเนี่ย ? ฉันแหละหนักใจเรื่องนี้ที่สุดและ มาโรงเรียนก็สาย หยิ่งก็หยิ่ง ใครจะอยากคบแกวะ นอกจากเรา 2 คน" ซอนมีดูห่วงฉันมากเลย ใช่ !ฉันจะหาเพื่อนดี ๆ อย่างพวกแกได้ไหม --* สงสารตัวเองจริง ๆ
"สู้ ๆ คริสตัล ! " ฉันให้กำลังใจตัวเอง
"แกต้องไป!' มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องย้ายบ้าน ย้ายโรงเรียน โธ่โว้ยย !!
"แม่จ๋า หนูขอเถอะ ให้หนูอยู่ที่บ้านนี่คนเดียวนู๋ก็ยอม !" ทำไงได้การย้ายโรงเรียนเป็นอะไรที่น่าเบื่อที่สุดสำหรับฉัน --* กว่าจะหาเพื่อนได้แต่ละคน มันยากเย็นแค่ไหนสำหรับผู้หญิงอย่างฉัน ที่ใครก็ว่า หยิ่งผยอง !! แถมเพื่อนกลุ่มนี้ยังแสนดีกับผู้หญิงหยิ่งผยองอย่างฉันอีกด้วย !~ เห้ ออ เหลือเวลาอีก 2เดือนเท่านั้น ที่ฉันจะได้อยู่กับพวกแก ชอลลี ซอนมี ~
เช้าวันต่อมา
โรงเรียนมัธยมโซเปีย
"มาแล้ววว ~" เพื่อนทั้งสองคนของฉันที่นั่งอยู่ตรงทำสีหน้าเหมือนเอือมระอาเหลือเกิน ยังไม่ชินกันอีก!
"วันไหนแกจะมาเช้า ?" ชอลลีถามฉัน
"พรุ่งนิ ๆ แน่นอน ! ^^" ฉันตอบคำถามที่เพื่อนซี้ถาม
"แล้วแกพูดอย่างนิมากี่รอบแล้ว ?" คราวนี้เป็นยัยซอนมีถาม รุมกันยุได้วุ้ยย !ก็แค่มาสาย ไม่รู้จักชินกันเอง --*
"เอาน่า ๆ ไปเข้าแถวกันเหอะ สายมากแล้ว พวกแกหนิ !!" ฉันพูดพลางทำหน้าตำหนิเพื่อสาวทั้งสองคน แต่ยัยสองคนนั้นกลับพร้อมใจกันหันหน้ามามองฉัน ยังกะ จะงับหั วว T.T โธ่ ! แค่มาโรงเรียนสายเอง
กรี๊งงง ! ออดเข้าเรียนดังขึ้น
"นี่ ๆ วันนี้อาจารย์ไม่มานะ ใครจะลงไปนั่งเล่นข้างล่างก็ได้นะ"ยัยแว่นหัวหน้าห้องพูด
"เย้ ๆ ดีที่สุด ฉันขี้เกียจลอกการบ้าน !"ยัยชอลลีกระโดดดีใจใหญ่เลย ที่ตัวเองไม่ต้องมานั่งลอกการบ้าน เพราะ อาจารย์ไปอบรม 1 อาทิตย์
"แหม แก ! ดีใจไปเหอะ แทนที่จะทำให้เสร็จ ๆ" ถูกของยัยซอนมี ฉันที่นั่งใส่หูฟังฟังเพลงอยู่ได้ยินเพื่อนทั้ง 2 คนคุยกันก็แอบยิ้ม ๆ ในความน่ารักของยัยสองคนนี้ เฮ้อ ~ ฉันคงคิดถึงพวกแกน่าดู! คิดไปซักพักยัยชอลลีก็มาขัด โดยการดึงหูฟังฉันออก
"แกเป็นไรป่าววะ คริสตัล หน้าแกเหมือนคิดอะไรเครียด ๆ อยู่อ่ะ !" เพื่อตัวเล็กถามด้วยความเป็นห่วง
"เออ ดีที่ถาม ฉันกำลังจะบอกแก 2 คน อยู่พอดีอ่ะ" ยัยซอนมีที่นั่งยิ้มมีความสุขกับนิยายเล่มโปรดก็หันมาสนใจประเด็นของฉันทันที
"มีอะไร ยัยหยิ่ง !" ซอนมีถาม ถึงจะเรียกฉันแปลก ๆ แต่ยัยนี่ก็ดูกังวลไม่น้อย ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
"ฉันต้องย้าย โรงเรียนอีกแล้วว่ะ แต่ คราวนี้ไปไม่ไกลเท่าไหร่หรอก ฉันยังมาหาพวกแกได้ทุกวัน" โรงเรียนที่ฉันจะย้ายไปอยู่ใหม่ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 15 นาที จะถึงโรงเรียนนี้
"ย้าย ?!? ไปไหนอ่ะ ?" ชอลลีถามด้วยสีหน้าที่เศร้าลงทีละนิด
"ย้ายไป โรงเรียนโซวอน น่ะ แต่ ถ้าฉันว่าง ฉันจะมาหาพวกแกนะ สัญญา !" เศร้านะ การจากลาคือสิ่งที่ น่ากลัวที่สุด สำหรับฉัน
"แล้วแกจะมีเพื่อนไหมเนี่ย ? ฉันแหละหนักใจเรื่องนี้ที่สุดและ มาโรงเรียนก็สาย หยิ่งก็หยิ่ง ใครจะอยากคบแกวะ นอกจากเรา 2 คน" ซอนมีดูห่วงฉันมากเลย ใช่ !ฉันจะหาเพื่อนดี ๆ อย่างพวกแกได้ไหม --* สงสารตัวเองจริง ๆ
"สู้ ๆ คริสตัล ! " ฉันให้กำลังใจตัวเอง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น