อาจไหวหวั่น...แต่ไม่มีวันหวนกลับมา

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อรักก้าวเข้ามา

���� โลกใบนี้มีความรักหลายรูปแบบ อาจจะเป็นความรักของพ่อ แม่ ความรักของหนุ่มสาว ความรักของเพื่อนพ้อง ความรักของพี่น้อง และอีกมากมายที่มนุษย์เราสามารถสัมผัสได้ถึงความรักนั้นๆ แต่บางทีเราก็ไม่อาจบอกได้ว่า รักที่เป็นอยู่นั้นอยู่ในสถานะแบบใด บางรูปแบบก็ทำให้ใครหลายๆคนมีความสุข มองทุกอย่างดูดีไปหมด อย่างที่เราเห็นหลายๆคู่ที่รักบนความเชื่อใจกัน หลายๆคู่รักกันด้วยรักแท้อันบริสุทธิ์ หลายๆคู่รักกันและคอยดูแลซึ่งกันและกัน ให้เกียรติกัน และอีกมากมายแล้วแต่ว่าใครจะใช้ใจสัมผัสกับคววามรักในรูปแบบใด ซึ่งความรักรูปแบบนี้ต่างก็ทำมีความสุขกันทั้งนั้น แต่ก็ยังมีบางรูปแบบ ที่คอยทำร้ายกันและกันจนบางครั้งไม่น่าเชื่อว่าจะยังเรียกว่า��� " ความรัก "กันอยู่ อย่างที่เราก็เคยมองเห็นหลายๆคู่ที่รักเพื่อจะทะเลาะกัน หลายๆคู่ที่รักกันแต่ไม่มีความจริงใจต่อกัน หลายๆคู่ในเวลาที่รักใครก็จะรักได้ทีละหลายๆคน หลายๆคู่ที่รักเพื่อที่จะคอยหึงหวงกัน และอีกหลากหลายรูปแบบที่ยากยิ่งใจเราจะหยั่งถึง
������ อย่ารักกันแล้วหาเรื่องใส่ตัว อย่ามัวแต่ชวนทะเลาะกัน โดยการออดอ้อน ทำตัวกะล่อน พูดจาปลิ้นปล้อนกับใครต่อใคร เพื่อที่จะทดสอบความสำคัญของตัวเอง เพราะความหึงหวงนั้นเป็นเพียงแค่อารมณ์หน้ามืด ที่ไม่มีเหตุผล ไร้ซึ่งสติ การที่คนสองคนจะรักกันยาวนานได้นั้น คนสองคนจะต้องมีความเชื่อใจกัน เชื่อมั่นในกันและกัน ในความจริงที่มีต่อกัน มีความปรารถนาดีต่อกันอย่างไม่มีเงื่อนไข มีความรู้สึกรักที่มาจากใจจริงๆ ที่ไม่อาจเสแสร้งหรือว่าแกล้งให้รู้สึกได้ ที่สำคัญ คนที่รักกันจะต้องมั่นคง จริงใจ และซื่อสัตย์ต่อกันเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น เพราะไม่เช่นนั้นก็เท่ากับว่า เรากำลังทำร้ายความรักอย่างไมม่รู้ตัว เพื่อรอให้ความรักนั้นย้อนกลับมาทำร้ายเรากลับคืน ....
������ แล้วลองถามตัวเองดูว่า ต้องการให้รักของเราเป็นแบบนี้หรือเปล่า ? ถ้าคำตอบที่ได้คือ�" ไม่ " ก็จำไว้ว่า เรื่องบางเรื่องก็มีไว้แค่เรียนรู้ เพื่อเตือนใจ ไม่ให้ลอกเลียนแบบ เหมือนกับที่คนบางคน ที่ไม่มีความจริงใจ ก็มีไว้เพื่อให้เราอยู่ห่างๆ ให้เราไม่ต้องไกล้กันมากไปกว่านี้ เพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องมานั่งปวดใจ มาคิดคิดว่าเพราะอะไร เพราะเราหรือใคร เพราะความห่างไกล เพราะความชิดไกล้ เพราะเราไม่ดีพอ เพราะเธอกำลังรอใคร เพราะเราดีเกินไป เพราะใจเธอเปลียนไป หรือเพราะมีใครมาแทรกกลาง