คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Introl SEME ONLY!!
Introl
-------------------------------------
“กลับแล้วนะเว้ย! พรุ่งนี้เจอกัน”
“เออ...!”
ถนนสายหนึ่งในย่านคังนัมที่ผู้คนพลุกพล่าน ยังปรากฎร่างของชายร่างหนา ที่เดินทอดน่องอยู่บนฟุตบาทอย่างสบายใจ ผู้คนที่ผ่านเดินไปมาต่างแสดงสีหน้าด้วยหวาดกังวลและหวาดกลัว เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะเค้าคือ...........
“เยซอง หนึ่งในสมาชิกกลุ่ม Paradise!!!!!”
กลุ่มที่ดังที่สุด มีอำนาจและชื่อเสียงที่สุดในย่านนี้ โดยที่ภายนอกสมาชิกในกลุ่มอาจดูไม่น่ากลัวเลยซักนิด แต่จริงๆแล้ว อย่าได้แม้แต่จะไปลองดีกลับบุคคลกลุ่มนี้เป็นอันขาด มิเช่นนั้นแล้ว…..
‘คุณจะรู้ว่า ประตูแห่งความหายนะกำลังเปิดอ้ารอคุณอยู่’
R~~~~~~~~~~~~~~
“เออ... มีไร... กำลังจะไป อืม...รู้แล้วน่า”เยซองส่ายหน้าด้วยความเบื่อหน่ายหลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากบุคคลที่มีอิทธิพลต่อชีวิตเค้ามากที่สุดเลยก็ว่าได้
‘หัวหน้า คิม’
“มันจะรีบอะไรกันนักหนาวะ จะรีบไปตายไงก็ไม่รู้ ชิ!”
จากที่เดินทอดน่องอย่าสบายใจกลับต้องรีบเร่งฝีเท้าด้วยความเร็วเพื่อแข่งกะเวลา สีหน้าแสดงถึงความอารมณ์เสียอยู่ไม่ใช่น้อย ทำเอาใครหลายคนที่ได้เห็นต่างพากันก้มหน้าและหลีกทางให้กับเค้าโดยดี
“เฮ้ย!!!!!!!!!!!!”อีกสามช่วงตึกเท่านั้นก็จะถึงที่หมายแล้ว แต่กลับมีชายนิรนาม 4 คนฉุดกระชากแขนของเยซองไว้ พร้อมทั้งเอามือปิดปากไม่ให้ตัวเค้าส่งเสียงดังพร้อมกับลากตัวเข้าไปตรงด้านหลังบาร์เล็กๆแห่งหนึ่ง
“มึงเป็นใครวะ ปล่อยกูนะมึง มึงไม่รู้เหรอว่ากูเป็นใคร!!!!!”ร่างหนาพยายามที่จะดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุม แต่ก็ไม่อาจสู้แรงของชายร่างใหญ่ทั้ง4คนได้
“โห ปากดีเหมือนที่ลูกพี่บอกเลยว่ะ หึ...งานนี้คงสนุกแน่” หนึ่งในกลุ่มชายนิรนามเอ่ยปากด้วยความร่าเริง ส่งสีหน้ายิ้มๆมีเลศนัยให้กับชายที่พรรคพวกที่เหลือ
“ใครส่งมึงมา กล้ามากนะมึงที่มาจับตัวกู กูถามว่าใครส่งมึงมา ไอ้เวร!!!”
“เฮ้ย! เงียบ!!!!”เยซองทรุดตัวลงด้วยความจุก หลังจากที่โดนหนึ่งในคนกลุ่มนั้นต่อยเข้าที่ท้องอย่างแรง สีหน้าบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บปวดตรงช่วงท้องน้อย
“ไอ้เวร....”ร่างหนาส่งสายตามองด้วยความอาฆาตแค้น พลางดันตัวเองให้ลุกขึ้นแล้วเหวี่ยงหมัดไปข้างหน้า แต่ก็พลาดจนถูกจับล็อคแขนเอาไว้ได้
“ปล่อยกูนะ กูถามว่าใครส่งมึงมา”
“เดี๋ยวก็รู้”
สิ้นเสียงพลันปรากฏ ลีมูซีนสีดำแล่นเข้ามาจอดตรงหน้า หนึ่งในกลุ่มชายนิรนามเดิน
เข้าไปเปิดประตูด้านหลังรถ พร้อมกับโค้งคำนับให้ชายที่ก้าวออกมาจากรถอย่างสง่างาม
“สวัสดียามบ่าย เยซอง”
“มึง......ไอ้ฮันกยอง มึงให้ลูกน้องมึงมาจับตัวกูทำไม?”
“ลืมไปแล้วเหรอว่าทำอะไรไว้น่ะ”
“คงอย่างกูไม่ลืมง่ายๆหรอกโว้ย หึ”
“ก็ดี ในเมื่อจำได้ก็ดี ไปกับชั้นสิ เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะเลยนะเยซอง”
ร่างสูงของฮันกยองเดินมาหยุดอยู่หน้า ค่อยๆทรุดตัวลงนั่งตรงหน้าเยซอง มือหนาเชยคางของเยซองขึ้นมาพลางใช้นิ้วไล้ไปทั่วใบหน้าพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ถุย!....กูไม่ไปหรอกโว้ย หึไม่แน่จริงนี่หว่า ไอ้ลูกหมา ถ้ามึงเก่งจริงทำไมไม่มาจับกูเองเล่า ส่งไอ้บ้าพวกนี้มาจับตัวกูทำไม”
ฮันคยองลูบน้ำลายออกจากใบหน้า ตอนแรกกะจะมาเคลียร์ด้วยกันดีๆ แต่พอเจอคำพูดที่หยามในตัวของเค้า อารมณ์ในตัวก็สูงขึ้นจนหยุดไม่อยู่ พลางลงมือกระชากเยซองให้ลุกขึ้นจากพื้นถนนอย่างแรง
“กะว่าจะพูดกันดีๆ ในเมื่อเล่นแบบนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ หึ.... นายรนหาเรื่องเองนะเยซอง”
ฮันคยองออกแรงดึงร่างหนาให้ไปที่รถ พร้อมทั้งเหวี่ยงร่างของเยซองเข้าไปในรถอย่างแรง
“โอ้ย!....มึงจะพากูไปไหนเนี่ย?”เยซองพยายามดิ้นให้หลุดจากพันธนาการของร่างสูง แต่เนื่องจากว่างตัวเล็กกว่าจึงสู้แรงไม่ไหว ฮันกยองยิ้มอย่างผู้มีชัย ก้มลงกระซิบข้างหูของร่างหนาเบาๆ
“ไปเล่นอะไรสนุกๆกันไง เยซอง รับรองนะว่า นายได้สนุกจนลืมไม่ลงแน่”
---------------------Seme Only---------------------
ขอบคุณค่ะ ^O^
--------------------------------
ป.ล. ไรเตอร์ขอแก้ฟร้อนท์นะคะ ไม่ได้เปลี่ยนแปลงเนื้อหาแต่อย่างใด
ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ ^^
ความคิดเห็น