ตำนานแห่งฟูดแลนด์ ภาค ซุปกระดูกหมูกับราชอาณาจักรกึ่งสำเร็จรู

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

ตำนานแห่งฟูดแลน ตอน ซุปกระดูกหมู กับราชอาณาจักรกึ่งสำเร็จรูป

                ตำนานแห่งฟูดแลนด์ เป็นเรื่องราวของเหล่าวีรชนชาวฟูดแลนด์ ในยุคสมัยต่างๆ เริ่มจากการกำเนิดของฟูดแลนด์ การเดินทางมาของเหล่าโปรตีน และวิตามิน การผจญภัย ความรักและมิตรภาพของเผ่าพันธุ์ต่างๆซึ่งร่วมชะตากรรมเดียวกัน

                ในอดีตฟูดแลนด์เป็นดินแดนที่ว่างเปล่า มีเพียงผืนแผ่นดินและสิ่งที่เรียกว่าอิเล็กโทรไลด์ที่พระเจ้าสร้างขึ้นไว้ แต่ไม่ได้มาดูแล เนื่องจากความขี้เกียจส่วนพระองค์(ไม่ได้ลบหลู่นะ) ต่อมาพระเจ้าได้สร้างเหล่าโปรตีนและเหล่าวิตามิน และส่งลงมายังฟูดแลนด์ ในครานั้น จอมมารก็ได้สร้างสมุนตัวร้ายนาม พยาธิ และส่งลงมาก่อนที่พระเจ้าจะสร้างโปรตีนกับวิตามินเสร็จ

                สมุนตัวร้ายล่อหลอกให้โปรตีนและวิตามินตายใจ และขโมยวิญญาณของพวกเขาไป ทีละราย ผู้ที่ถูกพยาธิขโมยวิญญาณ จะเหม็นเน่าและน่ารังเกียจ พลังจะลดลงและตายลงไปในที่สุด

                เหล่าโปรตีนทราบเช่นนั้นจึงระดมพลเรียกประชุมผู้นำแห่งตระกูลโปรตีนและวิตามินทั้งหลาย เพื่อหาวิธีกำจัดและทำลาย พยาธิ

                แต่ด้วยพยาธิ เป็นสมุนเอกแห่งจอมมาร พลังอำนาจของมันมากมายนัก ไม่มีใครในฟูดแลนด์สามารถกำจัดมันได้ เว้นเสียแต่ เทพแห่งเพลิงเท่านั้นที่จะทำลายมันลงได้ แต่เทพเจ้าผู้นี้ เป็นเทพผู้เกรี้ยวกราด แม้แต่พระเจ้ายังขยาด

                ด้วยความกล้าหาญ หมูน้อยนาม กุล ต้นตระกูลหมูทั้งปวง  และผองเพื่อนได้ไปเข้าพบเทพแห่งไฟ และขอพลังอำนาจในการทำลายพยาธิ เทพแห่งไฟ ได้บอกว่า

                “ เจ้าโง่ หากแกอยากได้พลังนัก แกก็มาอัดกะข้าสักตั้งสิฟะ แต่ข้าไม่รับประกันนะเฟ้ยว่าแกจะกลายเป็นเถ้าถ่านอ่ะป่าว ไงกล้าลองป่ะ”

                เมื่อได้ฟังเช่นนั้น เจ้าหมูก็ฉุนขาดกระโดดเข้าไปหวังจะซัดกับเทพแห่งไฟซักตั้ง เทพแห่งไฟหลบหลีก แต่หมูน้อยก็สู้อย่างไม่ลดละ จนในที่สุด เทพแห่งไฟก็อ่อนแรง และท่านก็พูดว่า

                “เออ แกชนะ ข้าจะให้แกก็ได้พลังอำนาจในการเอาชนะพยาธิ แต่บอกก่อนนะเฟ้ย ถ้าแกใช้มันผิดวิธี พลังนี้จะทำลายล้างพวกแก”

                ว่าแล้ว เทพแห่งไฟก็แบ่งพลังของตนอยู่ในรูปของตะเกียงน้ำมันมาให้หมูและเพื่อนๆ ในตอนนั้น หมูซึ่งสู้กับเทพแห่งไฟก็หมดสิ้นเรียวแรง ด้วยร่างกายถูกไฟแผดเผาจนดำเกรียม และสิ้นสติไปในที่สุด

                เมื่อตื่นขึ้นมา เขาพบว่าเขามีพละกำลังมหาศาล แต่พละกำลังนั้นก็มิอาจเอาชนะเหล่าพยาธิได้ แต่นั่นก็เป็นตัวป้องกันการล่อหลอกของเหล่าพยาธิได้

                เหตุการณ์ต่อจากนี้เป็นเรื่องราวของชาวฟูดแลนด์เกี่ยวกับสงครามตลอดชาติกับพยาธิ ซึ่งจะกล่าวถึงในตอนต่อไป เล่าเพื่อเป็นกระไส

                หลายพันปีต่อมา อาณาจักรของเหล่าฟูดแลนด์เป็นสุขมาตลอด จนกระทั่งจอมมารล่อลวงเทพแห่งการสร้างสรรค์(บริวารที่พระเจ้าสร้างมาเป็นเบ้ทำงานแทนตัวเอง)ให้สร้างผงปรุงอาหารชนิดพิเศษ(โมโนโซเดียมกลูตาเมต)หรือผงแห่งอำนาจ ซึ่งจะมอบพลังอำนาจให้กับเหล่าอาหารมากมายเกินกว่าจะจินตนาการ มาทดแทนการประกอบพิธีกรรมปรุงอาหารอย่างพิถีพิถัน อันจะสร้างขุมพลังให้กับเหล่าโปรตีนและวิตามิน แต่ผงแห่งอำนาจนั้นมิอาจทดแทนการพิธีกรรมได้ ทำได้เพียงเพิ่มพลังในยามประกอบพิธีเท่านั้น

                พิธีการปรุงอาหารนั้น เป็นพิธีป้องกันการคุกคามของพยาธิ ซึ่งโปรตีนและวิตามินต้องเข้าพิธี ยิ่งพิธีการมีความพิถีพิถันมากเท่าใด พละกำลังของอาหารก็จะมีมากขึ้นเท่านั้น

                เมื่อเทพแห่งการสร้างสรรค์สร้างโมโนโวเดียมกลูตาเมตและผงชนิดอื่นๆตามคำแนะนำของจอมมาร เสร็จ จึงทราบเจตนาแห่งจอมมารที่จะครอบครองฟูดแลนด์ ท่านจึงจะทำลายสิ่งเหล่านั้น แต่ด้วยพลังอำนาจของเทพแห่งการสร้างมีไว้สร้างไม่ได้มีไว้ทำลาย จึงแพ้แก่จอมมารโฉด จอมมารขโมยผงวิเศษและร่ายเวทมนต์ ทำให้ผงวิเศษกลายเป็นไวรัสแพร่กระจายไปยังประชากรชาวฟูดแลนด์ทั้งหลาย

                แต่กระนั้น ผงแห่งอำนาจก็มีข้อจำกัด นั่นคืออาหารประเภทอิเล็กโทไลด์ และขนมหวานผงแห่งอำนาจไม่สามารถที่จะเข้าครอบงำได้ จอมมารจึงส่งสมุนลูกพี่ลูกน้องของผงแห่งอำนาจ นั่นคือ สารแต่งกลิ่นเลียนแบบธรรมชาติ และสารอื่นๆที่สร้างมาพร้อมกันเข้าครอบงำประชากรชาวฟูดแลนด์

                กษัตริย์เป็ดปักกิ่ง กับกษัตริย์หูฉลาม ผู้ครอบครองดินแดนแห่งอารยธรรมแผ่นดินใหญ่ทรงทราบ จึงตรัสกับเหล่านายพล เผ่าขาหมู ให้อพยพชาวอารยธรรมแผ่นดินใหญ่ ไปซ่อนตัวในดินแดนศักดิ์ เพื่อป้องกันการติดเชื้อ โมโนโซเดียมกลูตาเมตลิสซึม แต่การอพยพครั้งนั้นไม่เป็นผล ประชากรส่วนใหญ่กลายสภาพกลายเป็น โมโนโซเดียมกลูตาเมเตียม เรียบร้อยแล้ว จนในที่สุด กษัตริย์ทั้งสองพระองค์ก็ได้ติดเชื้อ ก่อนการอพยพ

                พลเมืองที่ล่วงหน้าไปก่อน ที่นำโดยนายพลหมูน้อย เอลุส ได้ไปถึงดินแดนห้องครัวศักดิ์สิทธิ์ และเก็บตัวร่วมกับเหล่าผู้อพยพทั้งหลาย

                นั่นเป็นจุดสิ้นสุดแห่งอารยธรรม ของเหล่าอาหารบริสุทธิ์

                หลายพันปีต่อมา ผู้กล้า นาม กุลิกุล แห่งตระกูลซุปกระดูกหมู ผู้เป็นสหายแห่ง โค แห่งตระกูลย่างเนื้อ ได้รวบรวมกองทัพ ในนามแห่งอาหารบริสุทธิ์ผู้เป็นอิสระชน นี่คือจุดเริ่มต้นของตำนาน ซุปกระดูกหมู กับ ราชอาณาจักรกึ่งสำเร็จรูป