[SF]...2PM..The Hottest Guys(หลากคู่หลายสไตล์)

ลำดับตอนที่ #1 : ++It's Real++[KHUN X DONG X TEAC]

คุณ: น่ารักจัง...
ด้ง: บ้าน่ะ (คิดในใจ)(ผมเขินนะ)
คุณ: เอิ่ม???(คิดในใจ)(แค่จะให้เอ็งพูดว้อย)
555+

href="file:///C:\DOCUME~1\ADMINI~1\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />

Nichkhun VS Dongsak

“อะไรนะฮะ ด้งศักดิ์เหรอ”

หนุ่มน้อยหน้าตาน่ารักทำหน้าฉงนประกอบคำพูดกึ่งถามของตน ดวงตาเรียวเล็กเบิกกว้าง ริมฝีปากแดงสดเผยอเล็กน้อย และคิ้วบางก็ขมวดมุ่นเป็นปม น่ารักน่าชังเสียจนคนโดนถามอดไม่ได้ ต้องหลุดยิ้มกว้างออกมาขณะตอบคำถามนั่น

“อื้อ ด้งศักดิ์...แฟนไทยตั้งให้ ชอบไหมล่ะ”หนุ่มหน้าสวยจ้องมองอาการแสนธรรมชาติไม่วางตา ก่อนที่เขาจะหันกลับไปจดจ้องกับเวบไซต์ที่ตนเองกำลังดื่มด่ำอยู่ในคราวแรก

ด้วยสีน้ำเงินสบายตาที่คุ้นเคย กับตัวอักษรที่เคยคุ้น และความรักจากแฟนๆ ที่เข้ามาอ่านทีไร ก็สุขใจออกไปได้ทุกครั้ง...

“อ่านว่าไรอ่ะ”หนุ่มน้อยไม่ตอบ แต่ว่าหน้าแดงๆก็เป็นคำตอบที่ดีอยู่แล้ว เขาเฉไฉจดจ่อกับตัวอักษรแปลกๆที่ไม่คุ้นแทน แต่ว่าก็นึกโกรธตัวเองขึ้นมาในทันที ที่เจ้าของโน้ตบุคเลื่อนหน้าจอลงเรื่อยๆ และภาพน่าอาย ก็ปรากฏแก่สายตา

“อืม เขาบอกว่า คุณด้งอิสสะเรง ฮ่า ฮ่า”นิชคุณอ่านออกเสียงเป็นภาษาไทย และหลุดหัวเราะออกมา เขาเหลือบมองคนข้างๆ ที่ผงะพิงหลังกับพนักเบาะ ยกมือขึ้นปิดหน้าด้วยความเขินอาย

“แปลว่าอะไรไม่รู้ แต่ว่าผมว่าต้องน่าอายแน่ๆอ่ะ”คนขี้อายพึมพำใต้มือบางที่ยกขึ้นปิดบังความแดงและความร้อนที่พุ่งขึ้นมาบนใบหน้า สถานการณ์จริงน่ะเขาคิดว่าไม่มีอะไรแล้วนะ แต่ทำไมนะ พอมาเป็นภาพนิ่งทีไร...มันน่าอายทุกที

“ไม่น่าอายหรอกน่า...”

ดวงตากลมโตยังคงจดจ้องกับภาพน่ารักเบื้องหน้า รอยยิ้มของเขามันของตาย แต่ที่ไม่คาดว่าจะได้เห็น ก็อาการเขินเล็กๆของเด็กข้างๆนี่แหละ ให้ตายสิ เด็กอะไร น่ารักชะมัด...

“น่ารัก”

หนุ่มไทยหลุดภาษาบ้านเกิดออกมา

แต่ว่ามีเหรอที่คนโดนชมจะฟังไม่ออก อูยองเขินจัดจนต้องคว้าหูฟังคู่กายมาเสียบ กดเปิดเพลงโปรด แต่ไม่รู้อะไรดลบันดาล ท่วงทำนองที่บรรเลง มันคืออินโทรของเพลง Nothing better ซะนี่

เพลงโปรดประจำตัวของพี่คุณ เพลงที่เขาเองก็ขี้โกง แอบฟังบ่อยๆ...แต่ว่าในเวลานี้ เพลงนี้ยิ่งทำให้ความเขินอายทวีคูณ...

“อา ด้งศักดิ์ ชื่อนี้เหมาะกับนายจริงสิน่า...”คุณพึมพำกับตัวเองและหัวเราะออกมาเบาๆ

เด็กน้อยน่ารัก คนที่มักทำหน้านิ่ง หลอกใครๆว่าเย็นชาเวลากำลังเขินอาย แต่ว่าจะยิ้มร่าเริงเสมอ เมื่อมีเรื่องดีๆเกิดขึ้น...เขาเอง รู้สึกดีชะมัด ที่ได้รู้จักกับคนคนนี้

และ

ให้ตายเหอะ ทำไมถึงได้ชอบ ชอบมากขนาดนี้ด้วยนะ...

..........................................

เงาดำทาบลงมาที่คนทั้งสอง และเมื่อเด็กหนุ่มที่กำลังดื่มด่ำกับเสียงเพลงเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบสบกับรอยยิ้มกว้างสว่างไสวของพี่ชายมาดเท่

หนุ่มหน้าดุ ที่ชัดเจนกับเครื่องหน้าทั้งใบหน้า ทั้งดวงตาคมกริบ จมูกโด่งสวยและริมฝีปากหยักได้รูป ทั้งรูปร่างสูงใหญ่บึกบึนไม่ได้แพ้ใคร เรียกได้ว่าเปรียบดังเทพบุตรก็มิปาน

“เฮ้ยนั่งด้วยดิ่ คุณดูไรอ่ะ ดูมั่ง อูยอง เขยิบไป”แทคยอน-หนุ่มฟันไม่เข้าสุดหล่อทำท่าจะแทรกผ่านเบาะของเครื่องบินเข้ามา ดั้งนั้นเจ้าของเบาะเดิมจึงต้องลุก และปล่อยให้ชายโฉดโหดสุดขีดแย่งที่ตน

“อูยอง จะไปไหน”

พอลุกแล้วด้งศักดิ์(ชื่อใหม่)เลยไม่อยากนั่งอีก ทำท่าจะเดินไปหาที่นั่งอื่น แต่ว่าพี่ชายหน้าหวานก็เรียกไว้ซะก่อน ด้วยคำถาม ที่คนถูกถามเองไม่ทันได้คิดคำตอบ

“ไม่รู้สิฮะ คงไปนั่งกับจุนโฮมั้ง”ดวงตาเล็กรีมองตรงไปที่เพื่อนซี้ บัดนี้ หนุ่มหน้าตี๋ เจ้าของรอยยิ้มทรงเสน่ห์หลับปุ๋ยคอพับคออ่อนอยู่เพียงลำพัง เพราะเมทนั่งข้างย้ายมาสร้างความรำคาญให้น้องและเพื่อนอยู่ตรงนี้แล้ว

“นั่งนี่แหละ...คุณ ดูเวบไรวะ ภาษาไทยป่ะ อ่านไม่ออกว่ะ อ่านให้ฟังหน่อย”หนุ่มเข้มไม่สนใจ หลังจากฉุดข้อมือน้องชายคนน่ารักบังคับให้นั่งลงแล้ว เขาก็หันมายิ้มหวาน ใส่ใจกับคนสนิทแทน ซึ่งนิชคุณเองก็ยิ้มตอบและอธิบายความหมายในแต่ละความคิดเห็นในกระทู้ให้ฟัง

และเมื่อเลื่อนอ่านมาเรื่อยๆจนมาถึงรูปที่แทคยอนไม่เคยเห็นมาก่อน เขาจึงอุทานและชี้นิ้วด้วยความตกใจ

“เฮ้ย นี่มันงานเมื่อวานนี่หว่า ลงรูปกันไวชะมัด แฟนๆเขียนว่าอะไรบ้างเนี่ย”

“ก็บรรยายใต้ภาพ แทคคุณ ตาสบตา สวีทหวานไง”หนุ่มไทยยิ้มหวานเจี๊ยบ ยกมือขยี้ผมยุ่งของเพื่อนสนิทให้ยุ่งขึ้นกว่าเดิมอย่างเคยชิน และหางตาก็เหลือบมองเด็กแก้มป่องที่นั่งทำท่าฟังเพลงไปด้วย

“จริงดิ่ ไม่ได้ๆ กลับไปเดี๋ยวต้องเซอร์วิสหนักๆหน่อยละ เห็นแก่แฟนๆนะเนี่ย ฮ่า ฮ่า”ร่างใหญ่เอนกายพิงแนบเบาะอย่างสบายๆ แขนยาวโอบไหล่เพื่อนกลับ โดยที่ปล่อยให้ตัวเองโดนขยี้ผมเล่น...ไม่มีท่าทีโกรธขึงอะไร

“ฮะ ฮะ ฮะ”คนหน้าหวานหัวเราะร่วน ขณะที่เอนซบบ่ากว้างของเพื่อนสนิท มือเรียวโอบเอวหนากลับ....อย่างเคยชิน “แต่เราก็เหมาะกันจริงๆนี่นา”

“เออใช่...โห เสียดายรูปนี้อ่ะ อูยอง นายจะมายืนขวางฉันสองคนทำไมฟะ ดูดิ่ฉันอุตส่าห์ส่งสายตาหวานซึ้งให้คุณมัน”แทคยอนลูบหัวเพื่อนไปมา ถูกใจกับการอ้อนของคนน่ารัก แต่ก็ต้องโวยเมื่อหน้าจอเลื่อนไปจนถึงรูปไม่ถูกใจ

“ผมเกี่ยวไรด้วยเนี่ย...ก็ได้ ทีหลังจะไม่ขวางแล้ว พี่คุณก็เหมือนกัน อย่ามายุ่งกับผมให้แฟนๆเข้าใจผิดอีกนะ”

คนที่เคยคิดว่าฟังเพลงและอินอยู่กับโลกของตัวเองหันมาทำหน้าบูดใส่พี่ชายทั้งสอง อูยองได้ยินและรับรู้ทุกอย่าง...

เออ ใช่สิ เรามันส่วนเกินนี่หว่า เขานึก

“เฮ้ย คุณ นอกใจฉันเหรอ”

เพียงแค่เสี้ยววินาที นิชคุณส่งสายตาให้เพื่อน แทคยอนเองก็รับรู้สัญญาณนั่น ร่างสูงทำทีโวยวาย และขณะเดียวกันร่างบางรีบเข้ากอดเอวเพื่อน และซบหน้าไปกับอกแน่น พึมพำเสียงหวานแก้ตัว

“เปล่านะ แฟนๆเขาคิดไปเองทั้งนั้นแหละ”

“ไม่เชื่อ อูยอง ไอ้คุณมันทำอะไร ไหนบอกมา”

พอเจอคำถามแบบนี้ ด้งศักดิ์ก็ด้งศักดิ์เหอะ ถึงกับเงียบกริบ พูดไม่ออกไปเลย เพราะอึ้งและเพิ่งเข้าใจ ว่าจริงๆแล้ว พี่คุณไม่ได้ทำอะไรเลย เขาเข้าใจไปเอง คิดไปเอง และรู้สึกไปเองคนเดียวต่างหาก...

ให้ตายสิอูยอง

ทำไมนายถึงเป็นไปได้ขนาดนี้นะ

ทำไมถึงได้...

ชอบมากขนาดนี้...

............................................................................

ดวงตาคมของหนุ่มเข้มจ้องมองสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกของหนุ่มน้อย เด็กน่าแกล้งอย่างไม่ละสายตา และเขาเองก็ใจอ่อน เมื่อดวงตากลมใสซื่อมีแววเศร้าหมอง...ไอ้คุณนะไอ้คุณ น่ารักแบบนี้ แกล้งลงได้ไงวะ

“อูยอง”ร่างสูงสะบัดเพื่อนที่เกาะเอวเป็นลิงทิ้งไม่ไยดี และหันมาโอบบ่าเล็กปลอบใจเสียงทุ้มนุ่มหวาน “พี่ล้อเล่น นายอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ พี่ไม่โกรธนายหรอก นายไม่ผิด ไอ้คุณคนเดียวล่ะ ชอบแกล้งน้องน่ารักๆ พี่ว่าเดี๋ยวเราไปนั่งตรงโน้นดีกว่า รับรองพี่ไม่แกล้งนายหรอก”

อูยองกระพริบตาปริบๆด้วยความงง เขาเองว่าเขาตกใจแล้ว แต่ว่าไม่เท่ากับคนขี้แกล้ง ที่ตั้งสติได้รวดเร็ว เข้าคว้าคอเสื้อเพื่อนจอมแสบ ที่หักหลังกันซึ่งหน้า

“แทคยอน”หนุ่มไทยกระซิบเรียกลอดไรฟัน จิกปกเสื้อเพื่อนและดึงหน้าแหลมๆที่พยามเข้าใกล้เด็กน้อย ให้ออกห่าง

“อะไรเล่า”นายแทคทำปากจู๋ ไม่พอใจเพื่อน แต่ก็ยอมปล่อยเหยื่ออย่างเสียดาย

“พี่สองคนอะไรกันน่ะ รวมหัวกันเหรอไง”ดูเหมือนด้งของเราจะเกทขึ้นมาในที่สุด เลยโวยวายหน้าตาซีเรียส ซึ่งแน่นอน ดูยังไง ก็น่ารักสุดๆไปเลย

“เฮ้ย ฉันซีเรียสนะ อูยอง ว่าไง นายจะเลือกใคร ฉันหรือคุณ”แทคยอนแอบอมยิ้มตาเป็นประกาย ไอ้เพื่อนรัก ฉันชงให้ขนาดนี้แล้ว ถ้ายังไปต่อไม่ได้ล่ะก็ ไม่รู้จะว่าไงแล้ว

“เอ๋”

หนุ่มหน้าใสแก้มยุ้ย ย่นคิ้วทำหน้าเหวอ มือน้อยยกขึ้นมาปิดปากน่าจูบอย่างตกใจกับคำพูดแสนตรง

“ไอ้แทค ไอ้บ้า กลับที่ไปเลยไป อูยองอย่าไปสนใจมัน มันบ้า”ครั้งนี้ดูเหมือนนิชคุณไม่ยอมรับมุกด้วย เรื่องแบบนี้มันซีเรียสเกินกว่าจะมาพูดเล่น

“โห หาว่าฉันบ้าเลยเรอะ เออ กลับก็ได้...อูยอง ถ้านายเบื่อมันเมื่อไหร่ มาหาพี่นะ พี่ว่าง”

แต่ก็ไม่วายทิ้งระเบิดจนได้นะ...ย่นศรี

...................................................

หัวใจที่เต้นแรงค่อยกลับมาเต้นเป็นปกติ อูยองคว้าหูฟังเข้าเสียบหูอีกครั้ง เขาหลับตาลงและปล่อยใจไปกับเพลงจังหวะสบาย ความหมายหวานซึ้ง แม้จะรับรู้ว่ามีการเคลื่อนไหวอยู่ข้างกาย แต่ว่าตอนนี้ ดูเหมือนหัวใจจะปรับสภาพได้ในที่สุด...มันเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย หากแต่ยังอยู่ในจังหวะที่พอดิบพอดี

ร่างสูงย้ายที่นั่งขยับจนใกล้ชิดร่างบางที่นอนหลับตาฟังเพลงอยู่ในภวังค์ เขาเหลือบมองแพขนตายาวที่ปิดสนิท และลมหายใจสม่ำเสมอ ก่อนที่จะถอนหายใจออกมา

“เฮ้อ”

“ทำไมฮะ”ถาม แม้ว่าจะยังไม่ลืมตา

“ไม่ทำไมหรอก แค่อยากรู้เหมือนกัน ว่านายจะตอบแทคยอนว่าอะไร”หนุ่มหล่อปิดโน้ตบุค และเก็บมันเข้ากระเป๋า เขากอดอก ยืดขายาว พิงเบาะเครื่องบินด้วยท่าทางสบายๆ หากแต่สีหน้ามีแววไม่มั่นใจฉายชัด

“เรื่องไหนล่ะฮะ”สีหน้านิ่งสนิท นิคุณคาดเดาไม่ได้เลย ว่าอูยองคิดอะไรอยู่

“ระหว่างพี่กับแทค นายจะเลือกใคร”

อูยองยิ้ม เมื่อได้ยินคำพูดนั้น และมันทำให้หัวใจที่เต้นแรงของคนรอคำตอบ ค่อยๆผ่อนคลายลง

“ผมไม่เลือกใครหรอก...”

ดงตากลมโตมีวี่แววประหลาดใจ ดวงหน้าขาวซีดเซียว รอยยิ้มที่มักปรากฏบนใบหน้า ทุกครั้งที่เขาอยู่ใกล้คนข้างๆหายไป นิชคุณอึ้ง และ ผิดหวัง ดูเหมือนเขาเองคงเข้าข้างตัวเองเกินไป ที่คิดว่าคำตอบจะเป็นตัวเอง

“อืม นั่นสินะ พี่ไม่น่าถามเลย”

ยิ้มบางปรากฏขึ้นบนใบหน้าเจ้าเล่ห์ อูยองพลิกหันไปอีกทาง ขณะที่เอ่ยประโยคสำคัญ

“อย่าไปอ้อนใครอีกละกัน...ผมไม่ชอบ”

...............................................................

ประโยคเด็ดหลุดออกจากปากไปแล้ว และอูยองเองก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากลั้นใจ รอฟังคำพูดจากอีกฝ่าย

................แต่.................

ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา

............นอกจาก..............

ความอบอุ่นที่ส่งผ่านจากมือใหญ่สู่มือเล็ก

.........ทั้งคู่หลับตา......

อีกไม่นาน มือที่สอดประสานต้องคลายลง

.........แต่ว่าตอนนี้.......

ความอบอุ่นในช่วงเวลานี้

พี่สัญญา 

ต่อจากนี้ จะอ้อนนายคนเดียว 

ด้งศักดิ์ (ของพี่)

^_^

.....................................จบ............................................

5555+

จิ้นกระจาย จิ้นสุดๆๆๆๆ 

(หมายถึง ต้องจิ้นกันเอาเองนะ เพราะบรรยายแย่มาก 55)

ตอนแรกวางชานซองเป็นตัวป่วน แต่ว่าถ้าให้อินกับตอนนี้ต้องแทคเท่านั้น 55+

เรื่องนี้แค่น้ำจิ้มนะ (เพราะคุณด้งมันเรียลอยู่แล้ว)
เรื่องหน้าสิ ของจริง เข้มข้นขึ้นด้วย (มั้ง)

5555+

ปล.น้องสาวขวัญชอบแทคอ่ะ (ถ้าแทคไม่อ้าปาก) ฮ่าๆๆๆ

ปล2.เรื่องต่อไปจัดคุณชานให้ (หรือชานคุณดี) แต่ว่าขวัญชอบเห็นคู่นี้เป็นพี่(สาว)น้อง(สาว)ทุกทีอ่ะ 555+

ส่วนสมเจตน์กับนิชคุณ ตามมาแน่ในตอนที่ 3 (แต่เจย์จะแมนเรอะ...เหอๆๆๆ คิดไม่ค่อยออกเน้อ ฮี่ๆๆ)