ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คำถามชิงหัวโจก [หัวโจกหมายเลข 3 ]
คำถามชิงหัวโจก [หัวโจกหมายเลข 3 ]
เขตที่ 1
ชื่อ- เพชร
บุคลิก รูปร่าง ออกท่าทางเหมือนทอมนิดๆ รูปร่างสมส่วน ตาโต
นิสัย-เฮฮา ร่าเริง ตลก ยิ้มเก่ง แต่ถ้าโมโหตาจะดุและอารมณ์ร้ายเวลาโมโห
ชอบ/ไม่ชอบ-ชอบทำอาหาร เค้ก ไม่ชอบ การโกหกและหลอกลวง
ประวัติครอบครัว-ฐานะปานกลาง
อิมเมจ [ 2 UP]-
อิมเมจ [ 2 UP]-
เขตที่ 2
ชื่ออะไรคะ-เพชรค่ะ
อายุ-19 ปีค่ะ
ไรเตอร์อาจจะพูดแรงนะคะ ถ้ากระทบจิตใจก็ต้องขอโทษ ณ ที่นี้ด้วย-ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ
เขตที่ 3
1. นักเรียนดีเด่นอย่างคุณต้องมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่เรื่องที่แปลกก็คือทำไมต้องมาเรียนโรงเรียนที่มีอันธพาลครองโรงเรียนอย่างนี้ด้วย! คุณจะคัดค้านอย่างไร? [บทพูด+บรรยาย 5 UP]
- นี่นะหรอโรงเรียนที่เราจะมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน โห ทำไมอันธพาลมันเกลื่อนโรงเรียนแบบนี่นะ แล้วไอครูใหญ่โรงเรียนเราก็หาโรงเรียนที่ดีๆให้(ประชด) ดูหน้านักเรียนแต่ละคนนะมันช่างเกินบรรยายจริงๆ หน้าโหดยังกะอะไรดี ถ้าฉันอยู่แล้วอยู่ดีๆไอพวกบ้านี้มันเกิดหน้ามือตามั่วฉุดกระชากลากถูฉันไปทำมิดีมิร้ายแล้วใครจะรับผิดชอบละเนี่ย ดูจากอาจารย์แล้วก็คงจะกลัวไอพวกนักเรียนพวกนี้เหมือนกันนะเนี่ย นี่มันเรื่องบ้าบออะไรของฉันที่จะต้องมาเรียนที่โรงเรียบ้าๆนี้ด้วย รู้ไหมว่ามันน่าเบื่อๆๆๆๆๆๆ เด็กเรียนดีเด่นอย่างฉันต้องมาร่วมชะตากรรมอะไรเนี่ย(ได้ข่าวว่าแกก็ร้ายไม่ใช่หรอย่ะ)นั้นมันที่โรงเรียนเว้ย แต่ฉันก็เป็นคนดีคนหนึ่งเหมือนกันและย่ะ พูดมากจริง
“อาจารย์ที่นี่อันธพาลครองโรงเรียนหรือค่ะ”(ยัยบ้ามันมีแต่อันธพาลครองเมือง ไอนี่เอาไปมั่วซะหมดเลยนะย่ะ)มันเรื่องของฉันย่ะ เดี่ยวแม่กัดหูเลย
“เออ จะว่าอย่างนั้นก็ได้นะ ครูไม่ว่าอะไร”นั้นตอบซะไม่อ้อมไปไหนเลยนะ
“อืมๆ” น่าสนุกๆ หึหึ(ใครเคยเห็นเจ๊ซินยิ้มแบบยกมุมปากอะ อินี่มันก็ยิ้มแบบเจ๊ซินเลยละ)
“เอาละ เดี่ยวเธอรออยู่ข้างนอกแปปนะ ครูจะเข้าไปดูเหตุการณ์ในห้องแปป แล้วถ้ายังไงครูจะเรียกเธอเข้าไปแนะนำตัวนะ”นั้นมีการเข้าไปดูเหตุการณ์ข้างในด้วย แล้วนี่ถ้าอิฉันอยู่ไม่ต้องเอาชุดเกราะกับฝาถังขยะมาเป็นเกราะกำบังหรือจ๊ะ (แกพูดซะเห็นภาพเลยนะ)
“เอาละเงียบหน่อยได้ไหมจ๊ะ วันนี้ครูจะมาบอกว่ามีนักเรียนแลกเปลี่ยนจะมาร่วมชั้นกับพวกเราเธอด้วยนะ”นั้นเริ่มพูดแหละ ครูไม่ใช่ไปยืนสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่นะ
“.......”
“เอาละ เข้ามาแนะนำตัวได้แล้วละ”อย่าเรียกหนูตอนนี้ได้ป่ะ เริ่มชักกลัวๆขึ้นมาแล้วสิ เอาไงเอากันวะ ตายเป็นตาย (ไม่ได้ไปออกรบ)
“เออ สวัสดี ฉันชื่อเพชรนะ ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยละกัน”พูดสั้นๆได้ใจความ แต่ไม่ได้ยินเสียงตบมือหรือเสียงคนพูดเลยแหะ มันน่าสงสัย งั้นขอเงยหน้าดูหน่อยละกัน
เฮือก นั้นมันเทวดาหรือซาตาน ทำไมหล่อกันอย่างนี่ แต่ดูจากสีหน้าพวกเค้าแล้ว เออ ดูเหมือนหน้าบอกบุญไม่รับยังไงยังงั้นเลยนะ จะรอดกลับเมืองไทยครบสามสิบสองหรือป่าววะเนี่ยฉัน
2. เมื่อคุณพบกับซีวอนหัวโจกหมายเลข 3 คุณก็หลงรักเขาทันที! คุณตามประกบเขาทุกวินาทีจนทำให้เขารำคาญจนต้องเอ่ยปากไล่ให้คุณอย่ายุ่งกับเขาอีก [บรรยาย+บทพูดถึงตอนที่โดนซีวอนไล่] > 2 Up <
- 555+ ทายสิ ตอนนี้ฉันอยู่กับใคร (ใครมันจะไปรู้วะ ไม่ใช่พระเจ้าๆๆๆๆๆ)เออ แกไม่ตอบไม่เป็นไรฉันตอบให้ก็ได้ ตอนนี้ฉันอยู่ข้างๆคุณชายชเว ซีวอน รู้ไหมฉันเห็นหน้าเค้าตั้งแต่แรก็ปิ้งๆเลยละ ก็ออกจะหล่อ ล้ำ สมาร์ท ถึงจะโหดไปหน่อยก็เถอะ ฉันชอบ(แกท่าจะบ้านะ)และที่สำคัญเค้ายังเป็นหัวโจกหมายเลข 3 ของแก็งค์.....อีกด้วยนะ ไม่ชอบได้ไงละถูกไหม
“นิ เธอจะตามฉันอีกนานไหม รำคาญ”อุย รู้ด้วยว่าเราตาม(ก็แกเดินแนบชิดเค้าแบบนั้นไม่ให้เค้ารู้ก็บ้าแล้วละยัยบ้า)
“เออ ฉันป่าวตามนายนะ”ตอบหน้าตายเลยฉัน
“แล้วไอที่เดินตามฉันมาตั้งแต่ในห้องและจะเข้าห้องน้ำเนี่ยเค้าเรียกไม่ได้เดินตามหรอ ยัยโง่”นั้นมาว่าฉันว่าโง่อีก แต่เออ นี่มันก็หน้าห้องน้ำผู้ชายนิ แล้วฉันก็กำลังจะเดินตามเข้าไปในห้องน้ำชายอีก ตายๆๆๆๆ
“เออ....เอิ่ม”
“ไม่ต้องพูดอะไรเลยนะ รีบออกห่างฉันไปเลย และจะไปไหนก็เรื่องของเธอแต่ขออย่าง อย่ามาให้ฉันเห็นหน้า เห็นหน้าเธอแล้ว มันน่ารำคาญ”ไม่พูดเปล่านะ ยังยื่นหน้าเข้ามาหาอีก แม่น่าจะจับจูบสักทีสองที
“รู้แล้ว แมร่ง ไม่ตามก็ได้วะ ชิ”ไม่อยากพูดเป็นเกาหลีนะ เดียวโดนเตะ
3. ถึงวันที่คุณจะต้องกลับไปเรียนที่โรงเรียนของคุณตามเดิม คุณต้องจากเพื่อนทั้ง 6 คนและยังต้องไปจากเขาอีก บรรยายฉากบอกลาครั้งสุดท้ายของคุณ พร้อมบทพูด
ตอนนี้ฉันก็อยู่ที่สนามบินอินชอนแล้วละค่ะ วันนี้ก็มาถึงแล้วสิ วันที่ฉันต้องกลับเมืองไทยและต้องไปใช้ชีวิตที่เหมือนเด็กไทยทั่วๆไป นั้นก็คือ เรียนกับเรียน อยู่ที่นี่ฉันก็เรียนนะ แต่เล่นไปด้วยเรียนไปด้วย แถมเพื่อนๆยังนิสัยดีกับฉันอีกต่างหาก ถึงตอนที่ฉันมาอยู่แรกๆพวกเค้าจะไม่ค่อยให้การตอนรับซักเท่าไรนะ แต่พออยู่กันไปนานๆแล้วมันรู้สึกผูกพันและสนิทสนมกันมากขึ้นและยังช่วยเหลือซึ่งกันและกันอีกต่างหาก ฉันไม่อยากกลับเลยอะ แงๆT_T อยากอยู่ต่อง่ะ
“ไปถึงไทยแล้ว โทรบอกพวกฉันด้วยละยัยเตี้ย”นั้นคนเค้ากำลังซึ่งดันมาเรียกตูว่าเตี้ยอีก ฉันออกจะสูง สูงตั้ง 165 แหนะ ยังเตี้ยอีกหรอ มาตรฐานสาวไทยเลยนะเฟ้ย
“นิ ฉันออกจะสูงดันเรียกซะเสียเส้นหมด ไอบ้านิ”ขอกัดหน่อยเถอะ (แกกลายเป็นหมาไปแล้วหรือยะ)
“ฮ่าๆ เออ ถึงยังไงถ้าถึงแล้วก็โทรบอกพวกฉันด้วยละกัน”
“เออ รู้แล้วหน่า”บอกออกไปอย่างนั้นแหละแต่ไอน้ำตาบ้านี้มันกำลังจะไหลแล้วเฟ้ย ฟืด(เสียสูดน้ำหมูกแกช่าง)
“อย่าร้องไห้สิฟ่ะ ไม่สมกับเป็นเธอเลยนะ”มันให้ร้องไห้ได้ไงก็จะจากกันแล้วอะ
“หรือแกจะให้ฉันร้อง sorry sorry ฮะ ก็มันอดไมได้นิ”เหอะดูฉันพูดบ้าอะไรวะเนี่ย
“ฮ่าๆ เอาหน่า ไว้โรงเรียนปิดเมื่อไรพวกฉันทั้ง 6 คนจะไปเยี่ยมที่ไทยและเธอก็อย่าลืมมาเป็นไกด์ให้พวกฉันด้วยละ”ไม่ว่าป่าวแกยังจะเอามือมาลูบหัวฉันอีกนะ ฉันไม่ใช้หมาพุดเดิ้ล (แกพูดซะเหมือนเลยนะ)
“อืมๆ ซีวอน”ฉันเรียกชื่อเค้าทำไมๆๆๆๆๆๆๆ
“มีอะไร”นั้น คนเค้าอุสาเรียกชื่อ ดันตอบมาซะหมดเลย
“ป่าว แค่อยากเรียก”
“....เออ ถึงแล้วก็โทรบอกด้วยละ...และถ้าคิดถึงฉันก็ยิงมานะ...แล้วฉันจะโทรหา”เขินเป็นด้วยหรือไงนะ ไอซิมบ้า
“อือ...อืม”
“เมื่อไรแกจะยอมรับซักทีฮะ ไอซีวอน”
“ยอมรับเรื่องไรวะ”
“แกน่าจะรู้อยู่แก่ใจนะว่าแกคิดไงกับเพชรเค้านะ”
“เออ...”
“ผู้โดยสาร TGXXXเดินทางจากสนามบินอินชอน ไปยัง สนามบินสุวรรณภูมิ ขอเชิญเตรียมตัวขึ้นเครื่องได้แล้วค่ะ”จะเร็วไปไหม
“ฉันไปก่อนนะ”หยุดไหลได้แล้วไอน้ำตาบ้า ชิ
“อืม โชคดีนะ”
“อืม บาย”
“บาย”
“เพชร”
“หืม”
“ฉัน....ฉัน”
“ฉันอะไรซีวอน รีบๆพูดมา”
“ฉัน...รัก.....เธอนะ”
“-////-อืม”
“แล้วเธอละ รักฉันไหม”
“ฉัน...ก็รัก....นาย”เกิดติดอ่างมากะทันหันซะงั้น
“อืม”ไม่พูดปล่าววิ่งมากอดอีกต่างหาก เค้าเขินนะตัวเอง “เดินทางปลอดภัยนะแล้วก็โทรหาด้วยละ”
“อืม เข้าใจแล้ว”
“อืม”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น