Projectรั่ว ยั่วพี่เมะ [SJ-คู่แปลก]

ลำดับตอนที่ #1 : Projectรั่ว ยั่วพี่เมะ [KangIn x KyuHyun NC+18]

ณ ห้องนอนของคังอิน

 

 

 

ก๊อกๆๆ

 

 

 

 

"ใครอ่ะ...?!"

 

 

 

"พี่ครับ.. ผมเอง คยูฮยอนครับ"คยูฮยอนมาหาคังอินตอนที่อีทึกไม่อยู่

 

 

 

"อ่าวคยู ว่าไงมาหาพี่ถึงห้องเลยหรอ?? มีรัยหรอ"เมื่อคังอินเปิดประตูออกก็ถามคยูและพาเข้ามานั่งภายในห้องนอนของตน (ปิดประตูด้วยอ่ะ)

 

 

 

"เอ่อ... คือ... ผมเลิกกับพี่ซองมินแล้วฮะ... _ _" คยูบอกพลางทำหน้าเศร้า

 

 

 

"อ้าว!! นายเลิกกับซองมินทำไมอ่ะ เห็นรักกันดีไม่ใช่หรอ?"

 

 

 

"คือ.. ผมแอบรักคนๆนึงอยู่อ่ะครับ.. ผมเลยเลิกกับพี่ซองมิน... แต่ผมไม่กล้าบอกกับเค้าคนนั้น.." คยูหันไปมองหน้าร่างหนา

 

 

 

"หรอ.. อืม.. แล้วคนๆนั้นคือใครหรอ พี่รู้จักมั้ย? เผื่อพี่จะช่วยนายได้นะ"

 

 

 

"..." คยูมองหน้าร่างหนาอย่างแอบแฝง

 

 

 

"ยะ..อย่าบอกนะว่า... คือพี่หน่ะ.. แต่นายอย่าลืมนะว่าพี่ยังคบกับพี่ทึกกี้อยู่.."

 

 

 

"เรื่องนั้นผมก็รู้ครับ.. แต่ผมก็รู้มาอีกเรื่องว่า.."

 

 

 

"ว่า??"

 

 

 

"ว่าพี่คังอินไม่ได้รักพี่อีทึกแล้ว.. ใช่มั้ยครับ.. ผมพูดถูกใช่มั้ย??"

 

 

 

"..."ร่างหนาเงียบเพราะไม่รู้จะพูดยังไง ใจนึงก็ยังมีความผูกพันกับอีทึกอยู่.. แต่อีกใจคังอินก็รักคยูฮยอนคนนี้ไปแล้วเหมือนกัน

 

 

 

"พี่ตอบผมมาสิครับ.. ว่าพี่ไม่ได้รักพี่อีทึกแล้ว.."ร่างบางน้ำตาคลอเบ้า

 

 

 

"พะ.. พี่.. พี่.. ไม่รู้สิ พี่ก็รักนายนะคยูฮยอน.. แต่พี่ยังไม่รู้ว่าพี่ยังรักพี่ทึกกี้อยู่รึป่าว.."

ประโยคแรกทำให้ร่างบางมีรอยยิ้มขึ้นมา แต่ประโยคถัดไปทำให้รอยยิ้มนั้นหายไป

 

 

 

"ไม่เป็นไรครับพี่คังอิน.. ถ้าพี่ยังรักพี่อีทึกอยู่ก็ไม่เป็นไรครับ.. ผมจะรอ.. จะรอวันที่พี่คังอินรักผม.. แต่ผมจะบอกพี่คังอินไว้ก่อนนะครับว่า... ผมรักพี่มาก.. มากซะจนผมยอมเจ็บ.." คยูฮยอนลุกขึ้นจากปลายเตียงที่ร่างหนาพามานั่ง แต่ร่างหนากลับชุดข้อมือร่างบางให้กลับมานั่งที่เดิม

 

 

 

"เดี๋ยวสิ.. นาย.. ไม่มีไร"คังอินทำท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่พูด

 

 

 

"ผมไม่มีอะไรแล้ว... ผมกลับห้องผมนะครับ.."คยูลุกขึ้นและเดินออกจากห้อง

 

 

 

"เดี๋ยวคยู นายเลิกกับซองมินแล้วนายยังจะไปนอนที่ห้องนั้นอีกหรอ?.."

 

 

 

"ป่าวครับ.. ผมย้ายออกมานอนห้องรับแขกแล้วครับ.. ผมไม่อยากให้ซองมินเจ็บปวด"

 

 

 

"นายมานอนกับฉันก่อนแล้วกัน.. เดี๋ยวฉันบอกพี่ทึกกี้ให้ไปนอนเป็นเพื่อนซองมินคืนนี้.. นายจะได้ไม่ต้องไปนอนโซฟา"คังอินพูดจบก็โทรศัพท์ไปหาอีทึกเพื่อบอกให้คืนนี้ให้อีกทึกไปนอนเป็นเพื่อนซองมินและอธิบายสาเหตู

 

 

 

"พี่.."

 

 

 

"นายไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปหาฮยอกหน่อย.. ตามสบายนะ"

คังอินเดินออกจากห้องและเดินตรงไปที่ห้องของซองมิน(อ่าวไหนว่าไปหาฮยอก- - : ไรเตอร์)

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

 

 

"ซองมิน เปิดประตูให้พี่หน่อยสิ.. พี่อยากคุยไรหน่อย"

 

 

 

"ว่าไงครับพี่คังอิน.."

 

 

 

"พี่ขอเข้าไปนะ"คังอินเดินเข้าไปในห้องของซองมินซึ่งเป็นห้องเก่าของคยูด้วย

 

 

 

"พี่มาหาผมมีอะไรรึป่าวครับ.."

 

 

 

"เอ่ออ.. คือ พี่จะถามว่า นายเลิกกับคยูแล้วหรอ?"

 

 

 

"....พะ..พี่รู้ได้ไงอ่ะครับ"

 

 

 

"บอกมาเหอะหน่า"

 

 

 

"ก็.. ครับ..พึ่งเลิกกัน.. ไม่ถึงชั่วโมง"

 

 

 

"ฮะ!! หรอ อืม พอดีพี่มาเอาเสื้อผ้าของคยูหน่ะ เดี๋ยวคืนนี้พี่ทึกกี้จะมานอนเป็นเพื่อนนายนะ"

 

 

 

"หรอครับ.. ได้ครับ.. ยังไงคืนนี้ผมก็ยังไม่อยากนอนคนเดียว.. ส่วนเสื้อผ้าของไอ่หมาเน่าอยู่ในตู้อะครับ.. เชิญหยิบตามสบาย"ซองมินชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้าของคยูฮยอน

 

 

 

"อืม.. ขอบใจนะ งั้นพี่ไปแล้วนะ.. ฝากดูแลพี่ทึกกี้ของพี่ด้วยนะ^^"

 

 

 

"ครับ"

 

 

 

 

คังอินเดินกลับมาที่ห้องของตน

 

 

 

"คยู.. นายอาบน้ำเสร็จยังหรอ?? พี่แวะไปเอาเสื้อผ้านายมาให้..."ยังไม่ที่คังอินจะพูดจบก็เห็นร่างบางนอนรอเขาอยู่ที่เตียง โดยใส่ชุดหลุมอาบน้ำไว้เท่านั้น

 

 

 

"ครับพี่.. ขอบคุณมากครับพี่คังอิน จุ๊บ"ร่างหนาตัวแข็งทือเมื่อร่างหนาจูบที่ปากของเขา

 

 

 

"...."

 

 

 

"เป็นอะไรหรอครับ พี่คังอิน..?"คยูถามพลางเดินต้อนให้คังอินชิดตู้เพื่อไม่ให้ร่างสูงเดินไปไหนได้

 

 

 

"นายทำอะไรหน่ะคยู รู้ตัวรึป่าว นายกำลังยั่วชั้นอยู่นะ"มือซ้ายของร่างบางเอื้อมมาจับท้ายทอยของร่างหนาและบรรจงจูบอย่างเพล่วเบาที่ริมฝีปากหนา

 

 

 

"รู้สิครับ รึว่าพี่ไม่ชอบ.. หืมม?"ร่างหนาไม่ตอบ มือขวาที่อยู่ไม่สุขของร่างบางก็จับอยู่ที่ขอบกางเกงยืนส์และลูบไล้มาที่เป้ากางเกง ถูไปมาอย่างช้าๆพลางปลุกอารมณ์ของร่างหนา ร่างบางสอดลิ้นเข้าไปหยอกล้อกับลิ้นสาก มือซ้ายเลื่อนลงมาที่เป้ากางเกงมือขวากำลังล้วงลงไปภายในกางเกงและหยอกล้อกับแกนกลางอีกครั้งอย่างยั่วยวน มือซ้ายกำลังปลดกระดุมและรูดซิบลงอย่างช้าๆ เมื่อปลดกางเกงยืนส์ได้ก็ล่นกางเกงลงไปถึงหัวเข่า และตามด้วยล้วงลงไปในกางเกงลิงสีขาวสะอาด

 

 

 

 

ที่แกนกลางของร่างหนามีน้ำสีขาวขุ่นเย้มออกมาที่ปลาย ร่างบางใช้นิ้วถูๆที่ปลายแก่นกลางของร่างหนาแล้วยกขาขวาขึ้นไปพิงกับตู้ที่อยู่ด้านหลังร่างหนา ทำให้เห็นช่องทางรักด้านหลังของร่างบาง

 

 

 

ร่างบางจักแก่นกลางของร่างหนามาถูที่ช่องทางรักของตนและสอดใส่เข้าไป แม้จะเข้ายากเพราะยังไม่เคยผ่านมือใครมาก่อนแต่น้ำสีขาวขุ่นของร่างหนาก็ช่วยหล่อลื่นได้ ไม่มาก

ร่างบางใส่แก่งกลางของร่างหนาไปได้แค่ส่วนปลายด้วยเหตุแก่นกลางของร่างหนาโตจนร่างบางสอดใส่ได้ไม่มาก แต่ร่างบางก็ชักเข้าออกเพื่อจะได้เข้าไปให้ลึกกว่านี้ ร่างบางซบลงที่อกหนาเพื่อบรรเทาความเสียว

ร่างบางขยับได้อีกไม่กี่ครั้งก็ถูกร่างหนาอุ้มไปที่เตียงท่านั้น

 

 

"นายอย่ามาทำอย่างนี้กับฉันนะคยู เพราะว่า... มันจะทำให้นายไม่ได้นอนคืนนี้ทั้งคืน"ร่างหนายิ้ม(หื่น)ใส่คยู

 

 

 

"ผมก็กะเอาไว้แล้วครับ.."ร่างหนาจับร่างบางนอนคว่ำและยกสะโพกร่างบางให้ตั้งขึ้นและกระแทกตัวเข้าไปช้าๆ ทีละนิด

 

 

 

"โอ๊ย.. พี่คังอิน.. มันเจ็บจังเลย.. เบากว่านี้ได้มั้ยครับ.. อื้มมม"

 

 

 

"นายก็อย่าแกร่งสิ.. ทดอีกนิดนะ มันจะสุดแล้ว... อ้า"ว่าแล้วร่างหนาก็กระแทกตัวให้แก่นกลางเข้าไปอยู่ในตัวร่างบางจนสุด

 

 

 

ร่างหนาหยับทีละนิด เพื่อให้ร่างบางได้คุ้นเคยกะสิ่งนี้ ร่างบางเริ่มคุ้นกับแก่นกลางแล้ว ร่างหนาจึงเริ่มขยับอีกรอบและเร็วขึ้นเรื่อยๆ

 

 

 

"อืม... เร็วกว่านี้ได้มั้ยพี่คังอิน อ้า.."

 

 

 

"อืมม... คยู.. ได้สิ.. อ้า.." ร่างหนาเอื้อมมือไปด้านหน้าแล้วจับแก่นกลางของร่างบางและขยับไปพร้อมๆกับแรงกระแทกของตน ขยับอีกสองสามที ร่างหนาก็กระตุกและปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าไปในตัวของร่างบาง ส่วนร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาเต็มมือร่างหนา

 

 

 

ร่างหนาล้มตัวนอนข้างข้างแต่ยังไม่ได้เอาแก่นกลางออกจากตัวของร่างบาง ร่างหนากอดร่างบางหลวมๆ และจูบลงที่แผ่นหลังกว้าง

 

 

 

"นี่... คยู... เป็นไงบ้าง.. ไหวมั้ยเนี่ย.."ร่างหนาเห็นร่างบางไม่ตอบจึงแกล้งโดยการขยับสะโพกไปสองที

 

 

 

"นี่! พี่คังอินจะทำอะไรอีกหน่ะ... ไม่เหนื่อยหรอ.. แล้วก็เอาออกจากตัวผมไปได้แล้ว มันอึดอัดนะ"ร่างบางโว้ยวายแต่ ร่างหนาก็ยังขยับอีก

 

 

 

"ไม่เอาออกหรอก ในนี้มันอุ่นดีจะตาย"ร่างหนายิ้มและก็ขยับไปอีกสองที

 

 

 

"นี่พี่คังอินครับ.. ถ้าจะอยู่ในนี้ก็อยู่ได้นะครับ... แต่ว่า อย่าขยับสิ อารมณ์มันมาอีกแล้วนะ"ร่างบางโวยวายเพราะอารมณ์ที่ร่างหนาขยับสะโพกของเขา

 

 

 

"หรอ.... นายอยากอีกหรอเนี่ย... แต่ฉันเหนื่อยแล้วอ่ะ.. นายก็มาขยับแทนฉันหน่อยสิ"ร่างหนาพูดจบก็จูบลงที่แผ่นหลังกว้างอีกครั้งและยกตัวร่างบางขึ้นมาบนตัวเขา

 

 

 

"นี่พี่คังอินอา.... ถ้าพี่ให้ผมอยู่บนผมจะถอดแล้วนะ"ว่าแล้วคยูก็ทำท่าจะลุกขึ้นเพื่อเอาแก่นกลางของร่างหนาออก แต่ร่างหนากลับดึงเอาไว้และพลิกร่างบางลงมาอยู่ข้างล่างแทน

 

 

 

"โถ่.. คยู.. พี่ก็แค่อยากให้นายลองคุมจังหวะบ้าง.. เผื่อนายไม่ชอบจังหวะของพี่ไง.. อีกอย่างพี่จะได้รู้ไงว่านายชอบแบบไหน.."คังอินล้มตัวลงจูบที่ปากบาง

 

 

 

"ไอ้พี่บ้า... ถ้าผมไม่ชอบ... แล้วผมจะให้พี่อยู่บนไมเล่า... >////<"ร่างบางเขินเมื่อพูดประโยคนั้นขึ้นมา

 

 

 

"ครับ.. แมวน้อยที่น่ารักของพี่"ร่างหนาพูดจบก็ขยับสะโพกอีกครั้ง จากช้าๆ และเริ่มเร็วขึ้น เร็วขึ้น จนร่างหนากระตุกสะโพกและปลดปล่อยน้ำรักออกมาพร้อมๆกับร่างบาง ร่างหนาถอดแก่นกลางออกมาเพื่อให้ร่างบางได้พักผ่อนบ้าง

 

 

เมื่อร่างหนาถอดแก่นกลางออก ร่างบางก็ซุกหน้าลงกับอกแกร่ง

 

 

"คยู... พี่รักนายมากนะ แต่พี่ก็ไม่อยากบอกเลิกทึกกี้เพราะ พี่ไม่อยากเห็นน้ำตาของทึกกี้ น้ำตาของเขามันชั่งน่าสงสาน แต่พี่ก็ยังรักนายนะ...คยูฮยอน..."ร่างหนาเอ่ยขึ้นเมื่อแน่ใจว่าร่างบางหลับสนิทและห่มผ้าให้ร่างบาง

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

 

ด้านนอก

 

 

 

'มันเป็นอย่างนี้นี่เอง....' ร่างบางอีกร่างที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องของคังอิน ก็ได้เห็นบทรักอันเร่าร้อนของน้องเล็กของวงกับแฟนของตน จึงเดินกลับห้องไป...

 

 

 

เช้าวันต่อมา....

 

 

 

"คยู.. นายลุกไหวมั้ย?"คังอินถามขึ้นเมื่อเห็นแมวน้อยของตนตื่น

 

 

 

"...ไหวครับ..."คยูเดินเข้าห้องน้ำไป

 

 

 

"คยู... เร็วๆนะ พวกพี่ๆเค้ารอทานข้าวอยู่"คังอิยพูดและเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร

 

 

 

10นาทีผ่านไป ทุกคนก็นั่งรวมตัวกันที่โต๊ะอาหารรวม

 

 

 

"ทานล่ะนะครับบบบบ"เมื่อทุกคนพร้อมก็เอ่ยพร้อมกันและลงมือทานข้าว

 

 

 

ระหว่างทานข้าวเช้า

 

 

 

"คังอิน... พี่มีเรื่องอยากจะคุยกับนาย เดี๋ยวกินข้าวเสร็จไปรอพี่ที่ห้องนะ"ทึกกี้เอ่ยขึ้น

 

 

 

"จ่ะ...ที่รัก"คังอินตอบและหันไปยิ้มให้อีทึก

 

 

 

หลังทานข้าว

 

 

 

คังอินก็รออีทึกอยู่ที่ห้อง

 

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

 

ก๊อกๆๆ

 

 

 

"พี่เอง.. คังอิน"

 

 

 

"เข้ามาได้เลยครับ"คังอินเอ่ย

 

 

 

"พี่มีเรื่องอะไรหรอครับ..."คังอินถามเมื่ออีทึกเดินเข้ามาในห้อง

 

 

 

"พี่จะมาถามหน่ะว่า ทำไมซองมินถึงบอกเลิกคยูมัน พี่เห็นพวกนั้นก็รักกันดีหนิ ไม่น่าจะเลิกกันง่ายขนาดนี้นะ"

 

 

 

"...."คังอินเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี

 

 

 

"พี่ว่า... ที่คยูยอมเลิกกับซองมินเพราะคยูมีคนที่รักมากกว่าซองมินใช่มั้ยคังอิน..?"อีทึกหันมามองหน้าคังอิน

 

 

 

"ไม่รู้สิครับ..ที่รัก ชั่งคยูมันเถอะ... ผมคิดถึงพี่มากนะ"คังอินลุกขึ้นมากอดอีทึกจากด้านหลังและจูบลงบนท้ายทอย

 

 

 

แต่อีทึกแกะมือหนาออกแล้วหันหน้ามามอง

 

 

 

"คังอิน... เมื่อคืน.. นายกับคยู..."อีทึกยังพูดไม่จบร่างหนาใช้ปากตนปิดปากร่างบางเอาไว้

 

 

 

"คังอิน.. เรา..เลิกกันเถอะ.."อีทึกเอ่ยขึ้นหลังจากปากตนได้รับอิสระ

 

 

 

"ทำไมอ่ะครับ... หรือพี่มีคนอื่น.?"

 

 

 

"ไม่รู้สิ.. พี่ว่า.. พี่ไม่ได้รักนายแล้ว... แล้วนายก็ไม่ได้รักพี่แล้วเหมือนกัน"

 

 

 

"...."

 

 

 

"พี่รู้ว่าเมื่อคืน... เกิดอะไรขึ้นกับคยู แต่ที่พี่บอกเลิกเพราะไม่ใช่ว่าพี่รู้เรื่องนายกับคยู แต่เป็นเพราะว่า.... พี่ชอบซิน..."อีทึกพูด

 

 

 

"..."

 

 

"ถ้านายไม่มีอะไรจะพูด..งั้นพี่ไปแล้วนะ..."ว่าแล้วอีทึกก็เดินออกจากห้องไป แต่อนจะเปิดประตู...

 

 

 

"อ้อ...เดี๋ยววันนี้พี่จะย้ายของออกจากห้องนะ..ไม่ต้องห่วง"

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

"คยู....พี่เลิกกับทึกกี้แล้ว..."คังอินเอ่ยขึ้นเมื่อคยูเดินเข้ามาในห้อง

 

 

 

"ครับ..ผมเห็นพี่อีทึกเดินร้องไห้ออกไป... ก็คิดว่าพี่สองคนต้องเลิกกันแน่ๆ"คยูเดินมานั่งข้างๆคังอินและจับมือเอาไว้

 

 

 

'ทึกกี้ร้องไห้ เป็นอะไรมากรึเปล่านะ'คังอินแอบเป็นห่วงไม่ได้

 

 

 

"หรอ...เค้าคงไม่เป็นอะไรมากหรอก"คังอินโอบกอดคยูแน่เพราะกลัวว่าคยูจะจากเขาไปอีกคน

 

 

 

"พี่ครับ..ถึงพี่อีทึกจะไม่รักพี่แล้ว... แต่ยังมีผมอีกคนนะครับ ที่รักพี่"คยูกอดคังให้แน่นกว่าเก่าเพื่อให้คังอินรู้ว่าตัวเขารักคังอินมาก

 

 

"...พี่รู้ว่านายรักพี่.. พี่ก็รักนายนะ..."เมื่อพูดจบคังอินจูปลงที่ริมฝีปากอิ่ม ร่างบางเผยปากออกให้ร่างหนาได้เข้ามาชิมความหวานจากปากอิ่ม

 

 

หลังจากนั้น...จิ้นเองขี้เกียดเขียนต่อฮ่าๆๆๆๆๆๆ.....

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ฟิคเปนไงบ้างอ่ะ

บอกไรเตอร์หน่อยน้า

พึ่งแต่งอ่ะ

ดีไม่ดียังไงบอกกันด้วยนะ

ตอนหน้า...

เปนฮันเฮนะ

ใครชอบรออ่านได้เลย