Love…Online รักออนไลน์พิชิตใจหนุ่มเพลย์บอย

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 : เมลล์ปริศนา

"ไม่นะ ไม่ ไม่ ม่ายย" เสียงผู้หญิงตะโกนลั่นบ้าน(แทบแตก)
         "ทำไมล่ะ น่ารักดีออกนะ" มารดาของหญิงผู้นั้นพูดขึ้น
         "หนูไม่ชอบใส่มันหรอก T_T" ผู้หญิงผู้นั้นเอ่ยต่อ
         "ก็ได้ถ้าไม่ใส่จะให้น้องมันไปแล้วกัน" มารดาผู้ขึ้น
         "ให้น้องไปก็จบ หนูไม่ใส่หรอกค่ะ กระโปรงสั้นโชว์ขาอ่อนนั้นอ่ะ" หญิงผู้นั้นพูดขึ้น
           ฉันมีนาลูกสาวคนโตของบ้านและเป็นคนที่โดนแม่จับใส่กระโปรง แต่ฉันก็ปฎิเสธไปได้ทุกครั้งเก่งใช่ม้า ^o^ ฉันเป็นลูกครึ่งไทย-อังกฤษ พ่อฉันเป็นคนอังกฤษ พ่อมักอยู่ที่อังกฤษมากกว่า มักจะกลับมาบ้าน เดือนละ 2-3 ครั้ง แล้วฉันก็เป็นคนสืบทอดดวงตาสีฟ้าเข้มของพ่อค่ะ ภูมิใจจัง ฉันเป็นคนที่จัดว่าหน้าตาใช้ได้ค่ะ ผมยาวดำน้ำเงินสรวยถึงเอว ตาสีฟ้าเข้ม ผิวขาว ผอมสูง อ้อ ฉันมีน้องสาวหนึ่งคนค่ะชื่อพลอย อายุน้อยกว่าฉันหนึ่งปี น่าตาก็คล้ายๆฉันนะ แต่สีตาของเธอเป็นสีน้ำตาลอมดำค่ะ ว่าไปนั้น 555
          "งั้นหนูขึ้นบ้านแล้วนะค่ะ" ฉันพูดไม่รอช้ารีบวิ่งขึ้นบ้านไปเปิดคอมอย่างรวดเร็ว ^o^
            ติ๊งงง~
           อ่ามีเมลล์หนึ่งฉบับ จากเพื่อนฉันนี่นา อ้อลืมบอกไป ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่ไม่กี่คนหรอกค่ะ ที่สนิทที่สุดคือ รุ้ง เธอเป็นคนพูดอะไรตรงๆ เข้มแข็งเหมือนผู้ชายเลย
           พอฉันตอบเมลล์รุ้งเสร็จ ฉันก็เข้าไปเล่นเอ็มสักพัก แล้วก็ ...
           10.30น.(สี่ทุ่งครึ่ง) ~
            "Zzzzzzzzzzz คร่อก..ฟี้"
    
            เช้าวันต่อมา
            กริ๊งง งๆ ~
            อ่า แง่มๆ =_= เช้าแล้วหรอเนี้ย ง่วงนอนชะมัดยากเลย อาบน้ามดีกว่า
            "ซ่า ซ่า" อาบน้ำแล้วสดชื่นจัง อ่า
            "กินข้าวจ๊ะ ลูกๆ" แม่ตะโกนขึ้นมาบอก
            "ขอแต่งตัวก่อนค่ะแม่แปปนึงค่ะ"ฉันตะโกนบอกแม่กลับไป
            "ง่ำๆ )>o<( อา หย่อย จัง เยย แม่" ฉันพูดบอกแม่ไปแม้ว่ายังจะกินข้าวอยู่เต็มปาก
            "จ้า า"
           
            "งั้นหนูไปก่อนนะค่ะ" ฉันบอกแม่ไป
            "หนูไปก่อนนะค่ะ แม่" น้องพลอยบอกแม่ออกไป
            "เดินดีๆล่ะ โชคดีนะ" แม่พูดแล้วโบกมือบ๊ายบาย แล้วก็เดินเข้าบ้านไป
            "พลอย พี่เรียบร้อยยังอ่า ดูให้หน่อยจิ"
            "พี่จะแต่งยังไง ก็ไม่เรียบร้อยหรอก หึ!"
            "T_T"
            "อย่ามาทำหน้าเศร้านะ พลอยไม่ชอบ - -^"
            "ไอ้น้องบ้า เย็นชากับพี่หรอ แฮ่ -,.,-"
            "พี่จะเอายังไงล่ะ ^^"
            "ง่ะ T_T อย่ายิ้มจิ น่ากลัว"
            "พี่ ระวัง!!"
            พลั่ก
            "โอ๊ย"
            "ไม่เป็นไรนะครับ ^^"
            "-////- คะ...ค่ะ"
            "งั้นผมไปก่อนนะครับ เดินดีๆล่ะครับ บาย"
            "^///^ คร้า"
             ใครอ่าผู้ชายคนนั้น ผมสีดำ หยักโศกนิดๆ ผิวคล้ำไม่มาก หล่อเหมือนหลุดออกมาจากนิตยสารรวมดาราเลย *0* หล่อจังเลย อ่าชื่อไรหว่า T_T ลืมถาม
            "พี่ = = เป็นไรอ่ะ หน้าแดงเลยนะ"
            "ป๊าวว ป่าวเลย หน้าแดงที่ไหน ไม่มี๊ ไม่มี เลย โฮะๆๆ" หัวเราะกลบเกลื่อนไปงั้นแหละ
            "หรา - -^"
            "จ๊ะ"
             
            "ยัยนา กรีสส ดูผู้ชายตรงสนามบอลนั้นสิ หล๊อหล่อ" แล้วนี่คือสิ่งที่ทำให้ฉันเชื่อว่ารุ้งเป็นผู้หญิง ถึงเธอจะเข้มแข็ง กล้าหาญ ตาต่อตา ฟันต่อฟัน แต่เธอก็บ้าผู้ชายเหมือนผู้หญิงทั่วไปนั้นแหละ
            "ไหนๆ *0* หล่อจริงด้วย" หล่อจัง เอ๊ะเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อนนะ ช่างมันเถอะ
            "กรีสส หันมามองทางนี้ด้วย เป็นลม *0*" รุ้งพูดพร้อมกับทำท่าเหมือนเป็นลมจริงๆ
            "*0* จริงด้วย กรีสส"
            "อ่าว มาเร็วนิสุ" ฉันหันไปคุยกับสุที่มาถึงก็มากรีสด้วย 555
            "ก็อยากมาเร็วบ้างอ่ะ มีไรมะ กิกิ"
            "จ้าๆ"
            กริ๊ง ก่อง ~ กา ต๊อง (- -" มาจากไหนไอ้กาต๊องเนี่ยมันต้องกาก่องไม่ช่ายหรอ)
            อ่าได้เวลาเข้าเรียนแล้ว ฉัน รุ้ง และ สุ ก็กลับมานั่งที่ประจำของตัวเอง
            "ไพลิน" ครูที่เข้ามากำลังเช็คชื่อคนในห้องอยู่
            "ค่ะ" ฉันตอบเมื่อครูเรียกชื่อฉัน
            พอครูเช็คชื่อเสร็จ
            "เอาล่ะ วันนี้มีนักเรียนใหม่นะ ชื่อ ทิวัตถ์ จ๊ะ เข้ามาเลย ทิวัตถ์"
            "ครับ"
            "กรีสสสสสสสสสส _"ผู้หญิงทั้งห้องกรีดร้องแข่งกันเมื่อนักเรียนใหม่เดินเข้ามา มีแค่ฉัน ที่
            "O_O" ที่ยังอึ้งอยู่
            "ยัยนา คนนี้ที่อยู่ตรงสนามฟุตบอลมะกี้นี้ ช่ายมะ ดูใกล้ๆแล้วหล่อกว่ามะกี้อีก *0*"
            "อืม ใช่"
            "สวัสดีครับ ผม ทิวัตถ์ ครับ เรียกเบียร์ก็ได้ครับ ขอฝากตัวด้วยนะครับ"
            "กรีสส สุภาพมากเลย กรีสส" ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ยกเว้นฉัน
            "พอๆ หยุดเลย นักเรียน เงียบแล้วนั่งลงซะ" ครูพูดออกมาในที่สุด สงสัยทนเสียงชะนีกรีดร้องไม่ไหว = =
            "ทิวัตถ์ไปนั่งข้างไพลินแล้วกันนะ ข้างไพลินยังว่างอยู่ที่นึง" ครูบอกพลางชี้ไปโต๊ะตัวข้างๆที่ยังว่างอยู่
            "ครับ" ทิวัตถ์ เรียก เบียร์แล้วกัน ก็เดินมานั่งข้างๆฉัน
            "ฝากตัวด้วยนะ คะ..ครับ อ่าวเธอเมื่อเช้านิ ^^"
            "อ่าค่ะ อ๊ะ คุณเมื่อเช้า ใช่ไหมค่ะ -////-"
            "ครับ"
            "ขอบคุณ เอ่อ เรื่องเมื่อเช้าด้วยนะค่ะ ^///^"
            "ครับ ไม่เป็นไรครับ ^^"
            "เอ้าๆ ยัยไพลิน อย่ามัวแต่คุยกับเด็กใหม่นะ เรียนด้วยสิ"
            "คร้า" แหมครูก็จ้องตามันวาวเหมือนกันนั้นแหละ - -+ หุหุ ได้นั่งกับสุดหล่อ ^^ โชคดีๆ Lucky Lucky
           
             กริ๊งง~ก่อง~กา~ก่อง เลิกเรียนแล้ว ก๊า า ( - -")
            "เอ้าอย่าลืมทำการบ้านด้วยนะ นักเรียน" ครูบอกนักเรียนพร้อมกับปิดหนังสือที่ใช้สอนเล่มหนา
            " ครับ/ค่ะ"
            "นักเรียน ทำความเคารพ"
            "ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ อาจารย์"
            "จ๊ะ" ครูพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องไป
            "กรีสสส _ เบียร์มีแฟนยังค่ะ"
            "เบียร์ เบียร์เป็นแฟนเรานะ"
            "เบียร์ชอบอะไรค่ะ เดี๋ยวหนูซื้อให้"
            "กลับบ้านกับหนูนะ"
            พอครูออกไปเท่านั้น นักเรียนหญิงทุกคนก็มารุมถามนู้น ถามนี่ เบียร์ใหญ่ =_= โอ้ ชุนละมุน วุ่นวาย
            "ถามทีละคนนะครับ ค่อยๆถามนะ ทุกคน ^^" = = เพลย์บอยหรอเนี่ย
            "มีแฟนยังค่ะ"
            "ยังครับ"
            "เป็นแฟนกับเรานะค่ะ"
            "ขอโทษครับ คงไม่ได้ครับ ^^"
            "เบียร์ชอบไรค่ะ ดะหนูซื้อให้"
            "ความลับครับ ^^"
            "กลับบ้านกับหนูนะ"
            "ขอโทษครับ ผมจะกลับบ้านกับคุณไพลินครับ"
            "T_T แง"
            "ขอโทษนะครับ ไว้วันหลังน้า ^^"
            "คร้า _"
            "กลับกันเถอะ คุณไพลิน"
            "ไม่ต้องมีมารยาทหรอกค่ะ เรียกชื่อเล่นได้เลยค่ะ"
            "อ่า ครับ นา"
            "ค่ะ ^^"
             *0* เรื่องชื่อเล่นฉันด้วยกรีสส
            "ส่งตรงนี้นะครับ เดินดีๆล่ะ"
            "ค่ะ"
             เบียร์มาส่งฉันหน้าปากซอยทางเข้าบ้าน ฉันค่อยๆเดินเข้าบ้าน มาเรื่อย แปปเดียวก็ถึงบ้านแล้ว บ้านฉันเป็นบ้านหลังเดี่ยว สองชั้น
            "โฮ่งๆ แฮ่ๆ(ยินดีต้อนรับกลับครับ เจ้านาย)" หมาพันธ์โกลเด้นรีทีฟเวอร์ ที่ฉันเรื่องไว้เห่าต้อนรับกลับบ้าน มันเห่าทุกครั้งที่ฉัน น้อง แม่ แม้แต่ พ่อ มันก็เห่า ต้อนรับหมด อิอิ (คงไม่เห่าต้อนรับโจรหรอกนะ เหอๆ -..-)
            "จ้า เป็นไงบ้างจ๊ะ อ๊อคต๊ะคุง" ฉันตอบกลับ
            "โฮ่งๆ บ๊อกๆๆ (อ๊อคต๊ะเป็นเด็กดีครับ อยากกินขนม)"
            "เป็นเด็กดีหรอ อยากกินขนมอ่ะจิ ดะเข้าไปเอามาให้น้า"
            "โฮ่งๆ (ครับ เข้านาย)"
             เอ๊ะ แปปนะ - - ฉันคุยกับหมารู้เรื่องด้วยหรอ = = ฉันเป็นพวกเดียวกับมัน ว่างั้นใช่มะ -..- หรือเพราะฉันชินกับเสียงเห่าแล้ว น่าจะเป็นอันหลังมากกว่า 555
            "อ่ะ กินซะนะไอ้อ๊อคต๊ะ" ^^ น่ารักจริงๆเลย หมาช้าน เก่ง หมาช้าน หล่อ หมาช้าน ฉลาด แล้ว ช้านก็ ฟังมันรู้เรื่อง(-..- ภูมิใจจังนะ)
            "โฮ่งๆ (ขอบคุณครับ)" อ๊อคต๊ะเห่าตอบ ฉันว่ามันคงขอบคุณมั่ง อิอิ ไปเปิดคอมเช็คเมลล์ดีกว่า (/>w<)/ เย้ๆ
            อีเมลล์คุณ 1 ฉบับยังไม่ได้อ่าน = = จากใครน้า เอ๊ะจาก satan_boy_dexxx_xxxxx@hotxxxx.cxx = = ใครหว่า
            From satan_boy_dexxx_xxxxx@hotxxxx.cxx
                     สวัสดีครับคุณ Blue Sapphire ไม่สิ คุณไพลิน ^^ ผม Little devil boy ครับ อยากรู้จักผมมากกว่านี้ แอดเมลล์มานะครับ satan_boy_dexxx_xxxxx@hotxxxx.cxx 
                                                                                             To Blue Sapphire อัญมณีสีฟ้า ^^
         ใครกันล่ะเนี้ย ? - - แปลกจริงไม่เคยเจอ เมลล์แบบนี้มาก่อน ลอง แอดไปดีไหมน้า