คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : .::Chapter1::.
“เพื่อนเอ๋ย ไปเที่ยวกานเหอะ” คิม คิบอมชวนเพื่อนหมาป่าสุดชี้โจ คยูฮยอน ไปเที่ยว
“แปปดิ งานยังไม่เสร็จเลย ขออีก 2 แผ่นแล้วเดี๋ยวค่อยคุยกัน” โจ คยูฮยอน บอกเพื่อนซี้ของตนทั้งๆที่ยังง่วนอยู่กับงานบนโต๊ะ
~…….15 นาทีผ่านไป……….~
“ว่ามาเรยไอเพื่อนยาก ไปไหนกันดี”
“เสร็จแล้วงัย พ่อประธานบริษัทใหญ่”
“เออ = = ” ตอบกลับไปพร้อมสีหน้าที่แทบจะฆ่าหมกห้องได้ทุกเมื่อ
“ขอโทษคร๊าบบบ ไอ้คุณเพื่อน เฮ้ยๆ ฉันได้ยินมานะว่าที่ที่เราจะไปคืนนี้อ่ะ มีสาวๆสวยๆเยอะเรยนะเฟร้ย”
“จริงหรอว๊ะ?” “ก้อจริงอ่าดิแว๊” [คิม คิ ภาคไหนว๊ะเนี่ย = =]
‘แหม ไม่เคยพลาดเลยนะ ไอ้หน้าหื่นเอ้ย’ คิบอมนึกในใจแต่ก้อตามเพื่อนหน้าหื่นไปอย่าขำๆ
ทั้งสองคนแต่งกล่อกันเสร็จ ก็ไปหาอะไรกินที่ห้าง ก่อนที่คืนนี้จะไปหาอาหารตากัน
“อย่าทำผมเลยนะครับ อย่าให้ผมทำงานนี้เลย ผมสัญญาว่าผมจะหาเงินมาใช้แทนพ่อให้เอง อีกอย่างเพื่อนผมก็ไม่เกี่ยวด้วย ได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะครับ”
“นี่ ซองมิน พ่อแกเบี้ยวฉันมากี่ครั้งแล้วห๊ะ ยืมไปก็ไม่ใช่จะน้อยๆ แถมยังหลบฉันอีก ฉันก็เลยใช้แกคัดดอกแทนพ่อแกไงและเพื่อนแกก็คงหากำไรเข้าร้านฉันได้อีกเยอะ” เสี่ยเจ้าของผับแห่งนึงบอกกับลี ซองมินลูกชายของลูกหนี้ที่มายืมเงินและเพื่อนของเขาลี ทงเฮ
“แต่...” “ไม่มีแต่หรืออะไรทั้งนั้นซองมิน แกต้องเริ่มงานวันนี้ เพื่อนแกก็เหมือนกัน เตรียมตัวให้พร้อมนะจ๊ะ 5555+” บอกพร้อมลูบแก้มมนๆก่อนจะออกไปจากห้อง
บรรกาศที่เงียบสงัดกับใจที่บอบซ้ำของกระต่ายน้อยแสนซื่อทำให้น้ำตาของเค้าไหลลงมาอย่างหยุดไม่ได้
“ฮึก..ฉันขอโทษนะทงเฮ นายไม่น่ามากับฉันเลย ฮึก..ฮึก..” “ไม่เป็นไรหรอก ถึงจะต้องเจออะไรฉันจะไม่ทิ้งนายอยู่แล้วหล่ะ เพราะนายคือคนสำคัญของฉันหนิ”
แทนที่จะทำให้หยุดร้อง กลับทำให้ร้องหนักเข้าไปอีก ทงเฮเลยทำได้แค่ลูกหัวปลอบเพื่อน[คนสำคัญ]ของเขาเท่านั้น
“มาแต่งตัวได้แร๊ววววว ชักช้ากันจิงๆ” หญิงที่ทำงานอยู่ที่ผับ เรียกทั้งสองคนให้ไปแต่งตัว ซึ่งเธอทำหน้าเหมือนกับว่า ‘ไม่อยากเสียเวลากับพวกแกเร๊ย’
“ไปกันได้ยัง?” [รีบเชียนะ ตากี้] “เออ เดี๋ยวขับให้ กรุรู้ทาง”
ไม่นาน หนุ่มหล่อทั้งสองก็มาถึง ภายในร้านสายตาของผู้หญิงเกือบทุกคู่ต่างจับจ้องมาที่ชายหนุ่มทั้งสอง[ก้อหล่อขนาดนั้น ไม่มองให้รู้ไป] ทั้งคู่เลือกที่จะนั่งโต๊ะข้างหน้า ทั้งสองสั่งเครื่องดื่มระหว่างรอโชว์ของคืนนี้
“โดนมั่งยังว๊ะ ไอหื่น?” “ยังเลยว่ะ แล้วเมริงล่ะ ไอพองลม โดนมั่งยัง?” “เหมือนเมริงเรย” คุยกันกี่ทีทั้งคู่ก็ไม่ลืมที่จะมีมาดหนุ่มทรงเสน่ห์ติดอยู่ด้วย
“แขกผู้มีเกียรติทุกท่านครับ ได้เวลาแล้วกับ 10 สาวสวยของร้านเรา ได้เรยคร๊าบบบบบ~” สิ้นเสียงประกาศก็มีสาวๆทั้ง 10 เดินออกมาเกือบทั้งหมดที่ออกมาล้วนมองแต่โต๊ะของคิบอมและคยูฮยอน ไม่มองเปล่า ยังจิกตา ทำหน้ายั่วยวนไม่ขาดจังหวะ แต่มีอยู่ 2 คนสุดท้ายที่มีท่าทีแตกต่างจากสาวๆทั้งหมด สองคนนั้นดูเขินอายและไร้เดียงสา อาจจะทำให้แขกคนอื่นๆไม่สนใจแต่ตรงกันข้ามกับหนุ่มสุดเท่ทั้งสองที่มองอย่างไม่วางตา (คยู:น่ารักชะมัด ตาแป๋วๆ ไร้เดียงสา เหมือนกระต่าย ชักอยากจะขย้ำแล้วสิ) (บอม:หุ่นดีเป็นบ้าถ้าให้เต้นคงดิ้นเหมือนปลาไม่มีผิด น่ารักจริงๆ อยากจะกินทั้งตัวเรย) “เจอแล้วว่ะ” พูดออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัด มองหน้าและส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ ให้แก่กัน
“เชิญชมกันตามสบายนะครับ สนใจคนไหนบอกได้นะครับ เราขอให้โต๊ะที่2 ได้ดูก่อนแล้วกันนะครับ”
ทั้งคู่เดินไปหา 2 คนสุดท้ายโดยไม่คิดที่จะสนใจคนอื่นเลย จนมาหยุดอยู่ตรงหน้า
“ผมขอซื้อคนนี้ครับ” คยูฮยอนบอกแต่สายตายังคงจ้องไปที่คนตรงหน้าที่ใส่เสื้อสายเดี่ยวสีชมพูอยู่ข้างในและมีเสื้อซีทรู[โอ้ว..ว ]สีดำลายลูกไม้ทับสายเดี่ยว กางเกงขาสั้นสีขาวรองเท้าบูทสีน้ำตาล น่ารักมากๆสำหรับคยูฮยอน
“ส่วนผมขอคนนี้ครับ” คิบอมบอกด้วยท่าทางที่ไม่ต่างจากคยูฮยอนเท่าไร สายตาจับจ้องแต่คนตรงหน้าที่ใส่เสื้อเปิดใหล่สีขาวมีโบกลางหน้าอกสีดำ ปลายเสื้อพลิ้วไปตามลมที่ยาวแต่สะดือ กางเกงเอวต่ำขาสั้นสีดำ รองเท้าบูทสั้นสีดำ เซกซี่สุดๆสำหรับคิบอม
“งั้นราคา 2,000,000 วอนครับ $_$” “ตกลง/ตกลง” “ขายคร้าบบบบบ $o$” [หน้าตาพิธีกร ==]
สิ้นเสียงพิธีกรทั้งสองอุ้มคนตรงหน้าลงจากเวทีมาที่โต๊ะ ทำเอาผู้หญิงในร้านแทบคลั่งกันหมด
“ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันรึเปล่าครับ?” คยูฮยอนถามพอเป็นมารยาท
“ครับ เอ่อ...คือ พวกเราเป็นผู้ชายนะครับ ไม่ใช่ผู้หญิง” ซองมินตอบพอเป็นพิธีและไม่ลืมแก้ต่างเพศให้ตัวเองกับเพื่อนด้วย
“พวกเรารู้แล้วหล่ะครับ” คิบอมพูดขึ้นบ้าง “เมื่อไรครับ?” ทงเฮถามบ้างอย่างสงสัย
“ตั้งแต่แรกพบเรย” คิบอมบอกไปก็ยิ้มไป คยูเงียบไปนานก้อพูดขึ้นอีกครั้ง
“ว่าแต่ชื่ออะไรกันหรอคับ?”
“ผม ลี ซองมิน ครับ : )” “ผม ลี ทงเฮ ครับ : )”
“ซองมินหรอ? ชื่อน่ารักจัง^^ ผม โจ คยูฮยอน นะ”
“ชื่อน่ารักเหมือนกันนะทงเฮเนี่ย ผม คิม คิบอม นะครับ”
“อันยองครับคุณ คยูฮยอน/คิบอม” ร่างบางทั้งสองกล่าวพร้อมแก้มแดงๆและรอยยิ้มที่แสนน่ารัก
ความคิดเห็น