ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : [บทนำ]
-1-
โรงเรียนศิลปะเกาหลี...
“ว่าไง ไอ้จีเป็นไงบ้างว่ะ เหอๆ ปิดเทอมไม่เจอกันตั้งหลายวัน ขึ้นปีสองแล้วสินะพวกเราปีนี้เห็นเจ๊ๆปีสามบอกว่า
ต้องรับน้องปีหนึ่งด้วยเว้ยย” เสียงแดซองดังมาไกลๆ ทำให้จี-ดราก้อนหรือจียงที่ถูกเรียกหันกลับมา
“หรอว่ะ ฉันว่าไม่เห็นน่าสนตรงไหนเลย” จียงพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจเท่าไหร่นักก่อนหันไปทางท๊อปหรือชเวซึงฮยอน
ที่มัวอ่านหนังสืออยู่
“น่าสนใจดีออก เนอะๆๆท๊อป” แดซองหันไปสะกิดที่บ่าของท๊อปเบาๆ
“ไม่ว่ะ” ซึงฮยอนตอบกลบมาเรียบๆก่อนที่จะก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ
“แล้วไอ้แทยัง ทำไมวันนี้มันยังไม่มาโรงเรียนอีกว่ะเนี้ย” จียงสถบขึ้นเมื่อไม่ห็นเพื่อนรักของตัวเอง เพราะปกติแทยังหรือทงยองเบจะมาเช้ากว่าทุกๆคนในกลุ่มเสียอีก
“ช้าๆจริงๆเล้ยยย ทำให้พี่มาสายเลยเห็นไหมเนี้ย!!” แทยังดุซึงริหรือลีซึงฮยอน ลูกพี่
“อ้าว ไอ้ทงเบใครว่ะ” จียงทักขึ้น
“ลูกพี่ลูกน้องฉันเองหล่ะ หวัดดีเพื่อนพี่ซะ” แทยังบอกกับลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง
“เอ่อ... หวัดดีครับพี่ๆทุกคน ผมซึงรีคร้าบบ^^” ซึงริทักทายอย่างน่ารัก
“มาเข้าปีหนึ่งหรอ” ท๊อปถามแต่สายตาก็ยังไม่ลดละจากหนังสือเลย
“อ๋อๆครับๆ^^”
“พี่ชื่อแดซองนะ นิสัยดี น่ารัก ยิ้มเก่ง” แดซองทักทายอย่างร่าเริงทำให้รุ่นน้องอย่างซึงริลดความกลัว
จากรุ่นพี่ได้นิดหน่อย แต่เขาก็ยังกลัวรุ่นพี่คนที่อ่านหนังสือ(ไม่รู้ชื่อ)อยู่ดี เพราะเขาดูขึมจนน่ากลัวนั่นเอง
“พี่ชื่อจีดราก้อนหรือเรียกว่าจียงก็ได้ ตามสบายเลย” จียงแนะนำตัวบ้าง
“เฮ้ยๆตาแกล่ะ ไอ้ซึงฮยอน แนะนำตัวซะสิ” แทยังหันไปสะกิดเพื่อนตัวเอง
“ฉันชื่อชเวซึงฮยอนหรือเรียกว่าท๊อปก็ได้ แต่เรียกท๊อปแหละดีแล้ว” เขาพูดและก้มลงอ่านหนังสือเช่นเคย
“ไปขึ้นห้องๆ เอ่อเห็นว่าปีนี้อาจารย์ไบรอันให้พวกเราไปเรียนรวมกับน้องปีหนึ่งเป็นเวลาสองเดือนนิ”
“ทำไมว่ะ” แทยังถามอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่
“ไม่รู้วะ” จียงตอบกลับอย่างขอไปที
“เออ ทีหลังตอบอย่างนี้ ไม่ต้องตอบเลย” ท๊อปพูดก่อนจะตบหัวเพื่อนตัวเองอย่างสนิทสนม
“สมน้ำหน้าไอ้จี ไปกวนไอ้เทมดีนัก” แดซองพูดพลางหัวเราะเยาะเย้ย
“ไม่ใช่เรื่องของแกเลยไอ้แดซอง หุบปากบานๆของแกไปเลย” จียงพูดทำให้คนที่ถูกว่าหุบยิ้ม
ลงทันที พลางคิดนึกภาพหน้าตัวเอง ที่จริงมันก็ไม่เห็นบานเลย ไอ้บ้าจียง
“ไอ้ฟาย! ปากฉันบานตรงไหน ออกจะหล่อ หุบปากจู๋ๆของแกไปเลย” แดซองเอาคืนมันก็ทำให้
คนถูกว่าหุบยิ้มทันทีเช่นกัน และก็นึกถึงภาพหน้าตัวเอง ที่จริงมันออกจะเรียวได้รูป ไอ้บ้าแดซอง
“หยุดทั้งสองคนแหละน่า เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องอะเป็นไหม?” แทยังพูดทำให้สองคนนั้นหันมา
พร้อมกันก่อนจะพูดว่า
“หุบปากปลาดุกของแกไปเลยไป!!” สองคนพูดพร้อมกัน
“ไอ้เวร!!!! สองคนนี้เนี้ยะ” แทยังอย่างหัวเสียก็จะเดินไปเตะเพื่อนสองคน อย่างซะใจ
“ไอ้แทยังเจ็บนะเว้ย!”แดซองพูดก่อนที่จะเอามือลูบก้นตัวเองปลอยๆๆ
“เออ Teenหนักชิบเป๋งเลยหว่ะ!!”จียงเสริมแดซอง
“เออ สมไปเข้าห้องเรียนได้แล้ว”
“เดี๋ยวนี่มันห้องเรียนน้องปีหนึ่งไม่ใช่หรอ?” เทมโปท๊อปที่มัวอ่านหนังสือทำให้ไม่รู้อะไรจึงถามขึ้น
“โธ่ไอ้เทม เราต้องเรียนรวมกับน้องปีหนึ่งสองเดือนไงเหล่า”
“อ้อหรอ ไม่ยักจะรู้แหะ”
“ก็พี่มัวอ่านหนังสือนิคร้าบ” ซึงริพูดขึ้นอย่างรู้ทันว่าพี่อีกสามคนจะพูดออะไร
“ถ้าอยากเป็นรุ่นน้องที่ดีก็เงียบปากไปซะ!” เทมโปท๊อปว่ารุ่นน้องอย่างแหย่ๆ
“เย้ย ผมกลัวรุ่นพี่ท๊อปจริงๆ”
“เออ พวกฉันก็กลัว คนไรแมร่งโหดชิบเป๋ง”
“ปากดีนะแก ไอ้จี” ท๊อปพูดอย่างมีน้ำโห
“ขอโทษคร้าบ จีคนนี้ผิดไปแล้ว”
“ไอ้บ้า!!”
อ๊ออด!!!!
เสียงออกเป็นเวลาเข้าเรียนนักเรียนชั้นปีหนึ่งครึ่งห้องเข้ามาเรียนรวมกับห้องของพี่ปีสอง ส่วนกลุ่มบิ๊กแบง
โชคร้ายต้องไปเรียนรวมกับน้องปีสองที่ห้อง ห้าคนของผู้หญิงในห้องทั้งหมดก็คือแก็งค์วันเดอร์เกิลล์นั่นเอง
ห้าสาวผู้โดดเด่นมาแต่ไกล
“เฮ้ยๆๆพวกแกดูคนนั้นดิ สวยชิบเป๋งเลย” จียงชี้ไปทางซันเยหัวหน้าแก็งค์ของแก็งค์วันเดอร์เกิลล์
“เฮ้ยๆๆพวกแกๆ นี่แฟนฉันเองแหละ” แดซองแนะนำเยอีนแฟนรุ่นน้องของตัวเองที่เพิ่งย้ายเข้ามาแนะนำให้
ทุกคนรู้จัก
“น่ารักดีว่ะ เอ่อ น้องๆรู้จักผู้หญิงคนนั้นไหม” จียงถาม เพราะอยากรู้ชื่อของซันเย
“อ๋อๆคนนั้นคือมินซันเย เขาเป็นหัวหน้าแก็งค์ของฉันเองแหละรุ่นพี่จียง”
“แก็งค์ไรอะ เยอึนพี่ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย” แดซองถามแฟนตัวเอง
“แก็งค์ของเรามีชื่อว่าวันเดอร์เกิลล์คะ รุ่นพี่” โซฮีโผล่มาทักทายกับรุ่นพี่
“อ๋อ ครับๆ แล้วนี่น้องๆชื่อไรกันบ้างสิ”แทยังบอก
“ฉันชื่อปาร์คเยอึนเป็นแฟนกับพี่แดซองคะรุ่นพี่”
“ฉันชื่อโซฮีคะ” โซฮีโปรยยิ้มแฉ่งทำให้ซึงริเพื่อนรุ่นเดียวกันถึงกับอึ้ง
“คุยไรกันอยู่หรอ?” ซอนมีที่เพิ่งเดินเข้ามารี่เข้ามาถาม
“เอ่อๆ พวกเรากำลังแนะนำตัวกับรุ่นพี่อยู่อะ”
“อ๋อจ่ะ ฉันชื่อซอนมีนะคะ รุ่นพี่ทุกๆคน”
“ไปตามยัยยูบิน กับ ซันเยมานี่สิ”เยอึนบอกกับฮยอนอา
“อืมๆ ได้ๆ”ซอนมีพูดก่อนที่จะเดินไปตามเพื่อนสองคนที่เหลือ
“ รุ่นพี่คะ นี่คือซันเยและยูบินคะ” ซอนมีแนะนำ
“ฉันซันเยคะ ยินดีที่ได้รู้จักคะ” ซันเยเอ่ยขึ้นอย่างเรียบๆ
“เอ่อฉัน ยูบิน ที่จริงฉันก็รุ่นเดียวกับพวกนาย ไม่จำเป็นต้องเรียกรุ่นพี่หรอกนะ ฉันไม่ถือ
พวกปัญญาอ่อนอย่างพวกนายเป็นพี่หรอกนะ” ยูบินผู้เสียงเย็นชา ทำให้ท๊อปที่อ่านหนังสือ
อยู่ต้องเงยหน้ามาเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ
“อ้าวๆ ปากดีจริงนะน้อง” แทยังพูดอย่างแซวๆ
“บอกแล้วไงว่าฉันรุ่นเดียวกับพวกนาย”ยูบินพูดเสียงดังและเย็นเหมือนเดิม
“แต่ยังไงฉันก็คิดว่าเธอเป็นรุ่นน้อง”ท๊อปที่เงียบมานานพูดขึ้นอย่าไม่พอใจ
“อ๋อ นี่นายพูดได้ด้วยหรอ ฉันเองก็นึกว่าเป็นใบ้ซะอีก”คำพูดของยูบินทำให้ท๊อปเดือด เขารีบลุกแล้ว
ตรงเข้าไปบีบข้อมือของเธอ
“นี่เจ็บนะ”
“เฮ้ย!! ไอ้เทมรุ่นน้องนะเว้ยย”จียงพูดห้ามปามเพื่อน
“เฮอะๆ จำไว้นะ ถ้ายังปากไม่ดีอีก ฉันไม่ปล่อยเธอแน่ถ้ายังขืนพูดอย่างนี้อีก”ท๊อปพูดอย่างหัวเสียก็จะนั่ง
ลงไปอ่านหนังสือพอดี
“แหวะ น่ากลัวตายละ ไอ้น้ำแข็งเรียกพี่” ยูบินพูดอย่างไม่ยอม
“พอเหอะน่า ยูบิน”ซันเยพูดอย่างปรามเพื่อนก็ที่จะย้ายไปนั่งที่
“ใช่ๆพอเถอะ อย่าไปมีเรื่องกับรุ่นพี่เลยนะ” โซฮีพูดอย่างใจเย็น
“ใช่ๆน้องไอ้เทมมันโหดดดด หื่นนนนน เถื่อนนนน” แดซองพูดล้อท๊อป
“หุบปาก ไอ้แดซอง”
“คร้าบๆๆ โฮกกก”
“สมน้ำหน้า พี่แดซอง ฮ่าๆๆ”เยอึนหัวเราะเยาะ
“เชอะ ยัยปัญญาอ่อน”
“แล้วรุ่นพี่มีแก็งค์กันปะคะ” ซันเยถามขึ้นบ้าง
“มีสิ กลุ่มพี่มีสี่คนมีพี่ อ้อๆๆ พี่ชื่อจียงนะ ไอ้นู่นนแดซอง ไอ้นี่แทยัง ส่วนไอ้โหดนั้นไอ้เทมโปหรือท๊อป สุดท้ายๆ
แก็งค์พี่มีชื่อว่า บิ๊กแบง คร้าบผม” จียงแนะนำ
“ไอ้ปากจู๋นี่มันเป็นหัวหน้าแก็งหล่ะ”แดซองบอก
“ไอ้เวร! แกดิปากจู๋อะ”
“พอๆทั้งคู่ แล้วแก็งค์น้องละ”แทยังถามพร้อมโปรยยิ้มอย่างงามๆ
“กลุ่มพวกเราก็มีฉันซันเย ยัยนี่ซอนมี คนนี้เยอึน คนข้างๆฉันโซฮี ยัยนู้นน ยูบิน”
“อ้อยัยซันเยลืมชื่อแก็งค์ป่ะเนี้ย แก็งค์เราคือวันเดอร์เกิลล์คะ” เยอึนพูด
“เด็กผู้หญิงแปลก? เออแปลกจริงด้วย โดยเฉพาะยัยแสบนั่น”ท๊อปพูดแล้วชี้ไปที่ยูบิน
“นี่นาย!! ฉันเกลียดนายจริงๆไอ้บ้าเทมโปท๊อป!!!”ยูบินพูดอย่างโมโห
“ฉันก็เกลียดเธอเหมือนกันนั่นแหละ”ท๊อปพูดอย่างหัวเสีย
“อ้าว คู่นี้ กัดกันอีกแล้ว”
“หุบปากไปเลยไอ้ปากบาน/แดซอง!!!!” เทมโปกับยูบินพูดพร้อมกัน
“หง๋อยย”
“สมน้ำหน้า แจ๋นดีนัก”จียงสมน้ำหน้า
“หุบปากไปเลย ไอ้จียง”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น