Why is blood red?

ลำดับตอนที่ #1 : In the begining

 ในปีศักราชแห่งคีเรียนที่ ๘๘๖๑ เป็นปีแห่งการเฉลิมฉลองการครองราชย์สมบัติครบรอบทศวรรษที่สองของพระเจ้าอิสซา มาธาที่ ๒ คีเรียนนี้คือชื่อของดวงดาวอันศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกปกครองโดยมนุษย์ผิวเหลืองและผิวขาว เมื่อครั้งก่อนในปีศักราชแห่งคีเรียนที่ ๖๕๓๘ ครั้งนั้นมีกษัตริย์พระนามเดียวกันคือพระเจ้าอิสซา มาธาที่ ๑ เป็นปีที่วิวัฒนาทางเทคโนโลยีการของชาวคีเรียนดำเนินมาจนเกือบถึงขีดสุด เหล่านักวิทยาศาสตร์ผู้ปราดเปรื่องต่างพากันเปลี่ยนร่างกายของตนเองให้กลายเป็นอมตะโดยคงอยู่ในกายกึ่งเครื่องจักร หรือที่เรียกกันอย่างติดปากว่า "ไซบอร์ก"

 ในเวลานั้นเอง ที่นักวิทยาศาสตร์นาม ดร. แดรคาน ฟุลลิซซิน ค้นพบยีนมหัศจรรย์ที่แฝงอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของมนุษย์ เป็นยีนที่จะดึงความสามารถของมนุษย์จนขีดสุดและอาจมอบชีวิตอมตะมาให้กับมนุษย์ได้....หากการทดลองนั้นราบรื่นไปด้วยดี การค้นพบของดร. แดรคานนั้นเป็นเพียงการคำนวณทางคณิตศาสตร์ผ่านซูเปอร์คอมพิวเตอร์เท่านั้น เขายังไม่เคยทดลองกับมนุษย์ผู้ใดอย่างจริงจัง

 เมื่อนั้นเองที่ดร.แดรคานได้จัดตั้งโครงการ "แวมไพร์" ขึ้นมาร่วมกับนักวิทยาศาสตร์อีกหลายสิบคน ในเบื้องต้นพวกเขาพยายามทดลองยีนนี้กับสัตว์ทดลองต่าง ๆ และก็พบว่ายีนนี้ไม่สามารถรวมเข้ากับสัตว์ใด ๆ เหล่านี้ได้เลย ดร. แดรคานจึงตัดสินใจเรียกอาสาสมัครมนุษย์มาเข้ารับการทดลอง ทว่า...การทดลองนี้กลับล้มเหลวไม่เป็นท่า เมื่อผู้เข้ารับการทดลองต่างต้องพบกับผลข้างเคียงสุดสยองขวัญ บ้างก็แก่ตายภายในสิบวินาที บ้างก็เกิดเนื้อร้ายงอกขึ้นเต็มร่างกายจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่ละอาการที่เกิดขึ้นกับผู้เข้ารับการทดลองนั้นทำให้โครงการ "แวมไพร์" นี้ถูกขนานนามกันว่าเป็นโครงการ "บูชายัญ" หลังจากที่เริ่มต้นโครงการไปได้เพียงสามเดือน การทดลองทั้งหมดก็ต้องหยุดชะงักลง และไม่มีผู้ใดยอมเข้ารับการทดลอง ความสิ้นหวังต่อโครงการมาสู่นักวิทยาศาสตร์ทั้งหลาย พวกเขาถอดถอนใจและขอสละตัวออกจากโครงการกันทีละคนสองคน จนไม่เหลือใครนอกจากดร. แดรคาน ฟุลลิซซิน นักวิทยาศาสตร์หลายรายเตือนดร. แดรคานให้หยุดความหวังไว้เพียงเท่านี้....แต่ด้วยจิตใจที่แน่วแน่ เขาจะไม่หยุดมัน

 ในที่สุด ดร.แดรคานก็ตัดสินใจจะดำเนินการทดลองนี้โดยลำพัง เขาใช้เงินจำนวนมหาศาลเพื่อซื้อชีวิตเหล่านักโทษประหารมาเพื่อเป็นเหยื่อทดลอง การดำเนินโดยลำพังของดร. แดรคานทำให้เขาเข้าใกล้ความจริงมากขึ้นทุกทีในเวลาอันรวดเร็วในปีศักราชแห่งคีเรียนที่ ๖๖๑๙

 เอดเวิร์ด ไลออนสตาร์ นักโทษประหารอดีตผู้นำกลุ่มกบฏเก่าที่ถูกทางการกำจัดเรียบไปแล้ว ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาในชีวิตใหม่หลังจากที่เขาหลับไประหว่างการทดลองยาวนานถึง ๔๗ ปี เอดเวิร์ดถือเป็นความสำเร็จแรกของดร. แดรคาน โดยตัวเอดเวิร์ดเองนั้นได้ความจำเสื่อมไปหมดสิ้น ถึงแม้มีกำลังวังชาได้เหนือมนุษย์ แต่จิตใจนั้นกลับอ่อนแอยิ่งกว่าหนูตะเภาที่กลัวตาย เอดเวิร์ดนั้นพูดไม่ได้ หรือแม้แต่การสื่อสารง่าย ๆ ก็ทำไม่ได้ และนั่นเองที่ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ของดร. แดรคาน

 ดร. แดรคานพยายามอย่างที่สุดที่จะทำให้เอดเวิร์ดสำแดงอำนาจของตนเองออกมา แต่กลับพบเพียงการอาละวาดของเด็กเล็กที่สามารถทำลายห้องทดลองได้ทั้งห้อง เอดเวิร์ดคือสิ่งที่ยากจะควบคุมและดร. แดรคานเองก็เพิ่งตระหนักว่า เขาควรจะกำจัดเอดเวิร์ดทิ้งเสียก่อนที่เอดเวิร์ดจะกลายเป็นตัวปัญหาในอนาคต แต่ดร. แดรคานพลาดในการลงมือสังหารเอดเวิร์ดและปล่อยให้เขาหนีเข้าไปในเมืองหลงจนได้ แต่กลับเป็นการดีที่ทำให้ดร. แดรคานได้ชื่นชมกับผลงานของตนเองผ่านมอนิเตอร์ขนาดยักษ์ที่ถ่ายทอดเหตุการณ์อาละวาดในเมืองของเอดเวิร์ด และความปลอดภัยของร่างกายเมื่อถูกกระสุนหรือของมีคม เอดเวิร์ดนั้นได้กลายเป็นอาวุธชีวภาพโดยเต็มตัว.........ถึงกระนั้นเขาก็ไม่สามารถควบคุมเอดเวิร์ดได้และนั่นคือความโกลาหลที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังจากนี้

 เวลากว่าเดือนครึ่งที่เอดเวิร์ดนั้นหลบหนีการไล่ล่าของตำรวจนครบาลและอาละวาดพังทำลายอาคารไปมากมายเกือบค่อนเมือง ดร. แดรคานก็คิดค้นไวรัสที่จะทำลายชีวิตของเอดเวิร์ดได้สำเร็จ เขาเสนอขายไวรัสนี้ให้กับพระราชาด้วยราคาที่สูงลิบลิ่ว.....เอดเวิร์ดถูกสังหารด้วยกระสุนไวรัสพิฆาตนี้ในเวลาต่อมาโดยไม่หลงเหลือหลักฐานยีนมหัศจรรย์ในร่างกายของเอดเวิร์ดเลย และดร. แดรคานก็ได้รับการยกย่องให้เป็นผู้พิทักษ์โดยเขาต้องปิดบังเรื่องการซื้อตัวเอดเวิร์ดมาอย่างมิดชิดสนิทเงียบ

 แต่กระนั้นความผิดพลาดของแดรคานก็ยังคงฝังลึกอยู่ในใจของเขาตลอดมา ดร. แดรคานเฝ้าครุ่นคิดถึงปัญหา และการแก้ไขปัญหาอยู่นานนับสิบปี หลายข้อที่เป็นไปได้เขาก็ปัดทิ้งเพราะโอกาสเสี่ยงนั้นไม่คุ้มเอาเสียเลย และในที่สุดเขาก็เริ่มต้นการทดลองอีกครั้งอย่างลับ ๆ

 ในปีศักราชแห่งคีเรียนที่ ๘๘๖๑ เวลาผ่านไปกว่าสองพันปีแล้วที่การทดลองของดร. แดรคานยังคงล้มเหลว ไม่ว่าหนทางใหม่ ๆ ใด ๆ ก็ไม่มีทางไหนเลยที่ดีเท่ากับเอดเวิร์ด เหยื่อทดลองทั้งหลายต่างต้องตายด้วยความทรมานนับพันศพ จนดร. แดรคานเองก็เริ่มที่จะสิ้นหวัง....นอกเสียว่า เขาจะกลับไปใช้วิธีเดียวกันกับเอดเวิร์ด ในปีเดียวกันนั้นเอง เจ้าฟ้าชายแอนดริว มาธา พบว่าตนเองนั้นเป็นโรคร้ายแรงที่แม้จะเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นไซบอร์กก็ยังไม่สามารถรักษาได้ และคงจะมีชีวิตได้เพียงไม่นาน และชายาเองก็ป่วยเป็นโรคเดียวกันนี้ ครั้นได้ทีดร. แดรคานเห็นโอกาสเหมาะสมจะยื่นข้อเสนอ "ชีวิตที่นิรันดร์ของโอรสในครรภ์"  ให้กับเจ้าฟ้าชาย ซึ่งก็ทรงตัดสินพระทัยโดยไม่นานก็ตอบตกลง ให้ชายาลัฟวีดื่มกลืนยาถนอมครรภ์ และตกลงสัญญาอย่างลับ ๆ กันว่าจะคอยดูแลโอรสเป็นอย่างดีเมื่อเติบใหญ่

 ผ่านศักราชแห่งความชื่นมื่น ก็เข้าสู่ศักราชแห่งความเศร้าหมอง เมื่อเจ้าฟ้าชายแอนดริว มาธาได้สิ้นพระชีพพร้อมชายาลัฟวีในปี ๘๘๖๒ โอรสของเจ้าฟ้าชายถูกลักพาไปโดยดร. แดรคาน นี่คือสิ่งที่เขาเพิ่งคิดได้เมื่อไม่นานถึงเหตุที่เขาควบคุมเอดเวิร์ดไม่ได้คงเป็นเพราะเอดเวิร์ดนั้นแก่เกินไปที่จะควบคุมทั้งร่างกายและจิตใจ ทารกน้อยนี้อาจจะกลายเป็นคำตอบใหม่และจะกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของมนุษยชาติ เพียงแค่รอเวลาที่เขาจะได้ประกาศกร้าวในชัยชนะของโครงการ "แวมไพร์" นี้...