ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : รถด่วนลอยฟ้าฮอกวอตส์
สวัสดีแฮร์รี่
เธอสบายดีใช่ไหม จดหมายฉบับนี้กว่าจะไปถึงเธอนั้นเธอก็คงอยู่บนรถไฟหลังจากเพิ่งเสร็จพิธีจบการศึกษาสินะ ขอแสดงความยินดีด้วยก็แล้วกัน ในที่สุดเธอก็เป็นพ่อมดเต็มตัวแล้ว
แสดงความเสียใจเรื่องศาสตราจารย์ฟลิตวิกด้วย ท่านสอนวิชาคาถามาตั้งแต่สมัยฉันเรียนเลยนะ สมัยเดียวกับที่พ่อของเธอเรียนอยู่นั่นแหละ แต่ถึงอย่างไรโวลเดอมอร์ก็หายไปได้ในที่สุด เป็นเรื่องน่ายินดีจริง ๆ นะ ที่เขาหายไปเสียที จริงด้วย ถ้าบังเอิญเจอคุณลูเซียสก็ฝากขอบคุณเขาด้วยนะที่รับรองความบริสุทธิ์ของฉัน
หลังจากนี้เธอคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปหรือ บ้านเดอร์สลีย์คงไม่เหมาะที่เธอจะอยู่อาศัยอีกต่อไปแล้วซะละกระมัง บางทีเธออาจจะอยากมาอยู่กับฉัน ใช่แล้ว นั่นแหละประเด็นสำคัญของจดหมายฉบับนี้ ฉันจะชวนให้เธอมาที่บ้านฉัน เธอใช้เวลาคิดนานเท่าไรก็ได้นะ แล้วเธอก็ส่งจดหมายมา อย่างที่เธอรู้ เฮ็ดวิกของเธอจะหาฉันเจอได้
ใจจริงฉันอยากให้เธอมาอยู่กับฉันนะ แต่ถึงอย่างไรก็ต้องแล้วแต่เธอนั่นแหละ
จะรอจดหมายตอบนะ
ซิเรียส แบล็ก
แฮร์รี่พลิกด้านหลังของจดหมายนี้ ทันทีที่เขาอ่านจบนกฮูกที่นำจดหมายนี้มาส่งก็กลับไปแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าเขาจะส่งจดหมายก็ต้องใช้เฮ็ดวิกนั่นแหละ
“นายจะเอายังไงล่ะ” รอนถาม
แฮร์รี่ยิ้มให้รอนแทนคำตอบ เขาไม่ต้องใช้เวลามากเลยในการคิดคำตอบของคำถามนี้ เขาอยากไปอยู่กับซิเรียสตั้งนานแล้วตั้งแต่ที่เขาชวนแฮร์รี่ตอนปีสาม เสียดายที่ตอนนั้นยังไม่มีใครเชื่อว่าซิเรียสบริสุทธิ์
“ไม่ต้องถามเขาเลยก็ได้มั้งรอน” เดรโกพูด “เขาอยากไปอยู่กับซิเรียสอยู่แล้ว พอมีโอกาสเขาก็ต้องไปอยู่กับซิเรียสเลยอยู่แล้ว ใช่มั้ยเฮอร์ไมโอนี่”
“ก็ใช่นะ” เฮอร์ไมโอนี่พูด
“ไหมล่ะ” แฮร์รี่พูดลอย ๆ เมื่อเฮอร์ไมโอนี่มองหน้าเขา “เดรโกเป็นคนละคนไปเลยจริง ๆ ด้วยใช่ไหมล่ะ ต้องขอบคุณการเสียสละของศาสตราจารย์ฟลิตวิกจริง ๆ นะ”
“นี่แฮร์รี่ ศาสตราจารย์ฟลิตวิกไม่ได้ใช่ฟิวชิออโนเพื่อให้เดรโกเปลี่ยนไปแบบนี้นะ เขาใช้คาถานั้นเพื่อกำจัดโวลเดอมอร์ต่างหาก”
“โวลเดอมอร์น่ะกะหลั่วชะมัด เจอฮาร์โกเข้าไปก็ม่องเท่งเลย คาถาอะไรของพวกนายนะ อัลทิม่าใช่ไหม?” รอนถาม
“ไม่รู้สิ” แฮร์รี่กับเดรโกตอบ “ฮาร์โกน่ะไม่ใช่เราคนใดคนหนึ่งหรอกนี่นา เขาเป็นอีกชีวิตหนึ่งขึ้นมาเลยนะ แต่ก็คงจะใช่อัลทิม่าน่ะแหละเพราะฉันคุ้น ๆ พิลึก…เฮ้…พวกนายเรียกชื่อจริงของโวลเดอมอร์แล้วนี่”
“อ้าว” รอนและเฮอร์ไมโอนี่รู้สึกตัวพร้อมกัน “ก็ เขาไม่อยู่แล้วนี่ เราจะกลัวทำไมล่ะ”
แฮร์รี่ยิ้มเล็ก ๆ ระหว่างที่ลงมือเขียนจดหมาย
เรียนคุณซิเรียส
ผมไม่ต้องคิดอะไรมากมายเลยครับ ผมจะไปอยู่กับคุณเลย ถ้าจดหมายนี้ไปถึงเร็วพอก็ขอให้คุณมารับผมที่คิงส์ครอสเลยนะครับ แต่ถ้าไม่ทันก็รอสักวันนึงแล้วก็ค่อยไปหาผมที่บ้านเดอร์สลีย์นะครับ
“นี่เดรโก” แฮร์รี่พูดขึ้น
“อะไรเหรอแฮร์รี่” เดรโกถาม
“คุณซิเรียสเขาฝากฉันขอบคุณพ่อนายที่ประกันตัวให้เขาน่ะ ฉันจะฝากไปกับนายได้มั้ย”
“ได้สิ”
“แค่นี้แหละ” แฮร์รี่ตอบ แล้วเขียนจดหมายต่อ
เรื่องของคุณลูเซียสนั้น ผมก็คงไม่เจอเขาหรอกนะครับ แต่ว่าผมก็จะฝากคำขอบคุณที่คุณฝากมาไปกับเดรโกก็แล้วกันนะครับ เขาคงได้เจอกันแน่อยู่แล้ว
ด้วยความเคารพรักครับ
แฮร์รี่ พอตเตอร์
“เอ้อพวกเธอ” แฮร์รี่พูดขึ้นอีกครั้ง “ใครมีนกฮูกที่เร็วที่สุดบ้าง”
“ฉัน” เดรโกบอก “นกฮูกเหยี่ยว บินได้เร็วที่สุดในโลกเลยทีเดียว ทำไมเหรอ”
“คือฉันอยากส่งจดหมายนี้ไปหาซิเรียสอย่างด่วนที่สุดน่ะ”
“ได้เลย เอ้าออกมาซะมอลฟิโอ” เดรโกพูดขณะที่หยิบนกฮูกตัวหนึ่งออกมา
“มอลฟิโอ?” เฮอร์ไมโอนี่ถาม “ชื่อแปลกจัง”
“ก็ดีกว่าพิกวิดเจียนล่ะน่า” รอนบอก
แฮร์รี่ส่งจดหมายนั้นไปกับมอลฟิโอ เฮ็ดวิกครางน้อย ๆ อย่างไม่ค่อยพอใจ ในขณะที่เห็นแฮร์รี่ลูบหัวมอลฟิโอเบา ๆ
“หวังว่ามอลฟิโอจะเร็วจริงนะ”
“ทำไม นายอยากให้จดหมายไปถึงซิเรียสแล้วซิเรียสก็มารับนายที่คิงส์ครอสงั้นเหรอ” รอนถามด้วยสีหน้าแปลก ๆ
“ใช่” แฮร์รี่ตอบ “นายรู้ได้ไงน่ะ”
“อ้าว เป็นอย่างนั้นเหรอ” รอนพูดพลางหัวเราะ “ก็…แหม…นกฮูกนี่นาไม่ใช่เหยี่ยวซะหน่อยจะได้…”
“มอลฟิโอเป็นนกฮูกเหยี่ยวนะ” เดรโกพูดเสียงค่อนข้างดัง “มันเป็นพันธุ์ผสมของนกฮูกกับเหยี่ยว มันมีความสามารถในการบินอย่างรวดเร็วเหมือนเหยี่ยว และสัญชาติญาณในการส่งจดหมายของนกฮูก เพราะฉะนั้น…”
ดูเหมือนเดรโกจะพูดดังไปหน่อยเสียแล้ว
“…พวกนายเอะอะอะไรกันน่ะ…” เนวิลล์นั่นเอง เขาเพิ่งตื่น “…คนจะหลับจะนอน…”
“ข…ขอโทษทีเนวิลล์” เดรโกพูดพลางยกมือเป็นเชิงขอโทษ
หนุ่มสาวบนรถด่วนลอยฟ้าฮอกวอตส์ต่างคุยกันอย่างสนุกสนาน เพราะนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่พวกเขาจะได้คุยกันอย่างนี้ แต่รถด่วนฮอกวอตส์ก็ยังบรรทุกทุก ๆ คนไปเรื่อย ๆ สู่สถานีรถไฟคิงส์ครอสนั่นเอง
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ท้ายเรื่อง
เรื่องชุดสวัสดีพ่อทูนหัวนี้ผมเขียนขึ้นหลังจากเขียน Real Death of Lord Voldemort จบ นะครับ เพราะฉะนั้นเนื้อเรื่องของสวัสดีพ่อทูนหัวนี้จะอ้างอิงถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน Real Deathฯ ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนไปของเนวิลล์ หรือเดรโก ความสัมพันธ์ระหว่างแฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ ความตายของศาสตราจารย์ฟลิตวิกและศาสตราจารย์สเนป เพราะฉะนั้นเพื่อป้องกันความงง ขอแนะนำอย่างยิ่งครับว่าควรอ่าน Real Deathฯ ก่อน ( http://www.dekdee.com/entertain/viewshort.php?id=355 )
ขอบคุณครับที่กรุณาอ่าน ^/l\\^
เธอสบายดีใช่ไหม จดหมายฉบับนี้กว่าจะไปถึงเธอนั้นเธอก็คงอยู่บนรถไฟหลังจากเพิ่งเสร็จพิธีจบการศึกษาสินะ ขอแสดงความยินดีด้วยก็แล้วกัน ในที่สุดเธอก็เป็นพ่อมดเต็มตัวแล้ว
แสดงความเสียใจเรื่องศาสตราจารย์ฟลิตวิกด้วย ท่านสอนวิชาคาถามาตั้งแต่สมัยฉันเรียนเลยนะ สมัยเดียวกับที่พ่อของเธอเรียนอยู่นั่นแหละ แต่ถึงอย่างไรโวลเดอมอร์ก็หายไปได้ในที่สุด เป็นเรื่องน่ายินดีจริง ๆ นะ ที่เขาหายไปเสียที จริงด้วย ถ้าบังเอิญเจอคุณลูเซียสก็ฝากขอบคุณเขาด้วยนะที่รับรองความบริสุทธิ์ของฉัน
หลังจากนี้เธอคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปหรือ บ้านเดอร์สลีย์คงไม่เหมาะที่เธอจะอยู่อาศัยอีกต่อไปแล้วซะละกระมัง บางทีเธออาจจะอยากมาอยู่กับฉัน ใช่แล้ว นั่นแหละประเด็นสำคัญของจดหมายฉบับนี้ ฉันจะชวนให้เธอมาที่บ้านฉัน เธอใช้เวลาคิดนานเท่าไรก็ได้นะ แล้วเธอก็ส่งจดหมายมา อย่างที่เธอรู้ เฮ็ดวิกของเธอจะหาฉันเจอได้
ใจจริงฉันอยากให้เธอมาอยู่กับฉันนะ แต่ถึงอย่างไรก็ต้องแล้วแต่เธอนั่นแหละ
จะรอจดหมายตอบนะ
ซิเรียส แบล็ก
แฮร์รี่พลิกด้านหลังของจดหมายนี้ ทันทีที่เขาอ่านจบนกฮูกที่นำจดหมายนี้มาส่งก็กลับไปแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าเขาจะส่งจดหมายก็ต้องใช้เฮ็ดวิกนั่นแหละ
“นายจะเอายังไงล่ะ” รอนถาม
แฮร์รี่ยิ้มให้รอนแทนคำตอบ เขาไม่ต้องใช้เวลามากเลยในการคิดคำตอบของคำถามนี้ เขาอยากไปอยู่กับซิเรียสตั้งนานแล้วตั้งแต่ที่เขาชวนแฮร์รี่ตอนปีสาม เสียดายที่ตอนนั้นยังไม่มีใครเชื่อว่าซิเรียสบริสุทธิ์
“ไม่ต้องถามเขาเลยก็ได้มั้งรอน” เดรโกพูด “เขาอยากไปอยู่กับซิเรียสอยู่แล้ว พอมีโอกาสเขาก็ต้องไปอยู่กับซิเรียสเลยอยู่แล้ว ใช่มั้ยเฮอร์ไมโอนี่”
“ก็ใช่นะ” เฮอร์ไมโอนี่พูด
“ไหมล่ะ” แฮร์รี่พูดลอย ๆ เมื่อเฮอร์ไมโอนี่มองหน้าเขา “เดรโกเป็นคนละคนไปเลยจริง ๆ ด้วยใช่ไหมล่ะ ต้องขอบคุณการเสียสละของศาสตราจารย์ฟลิตวิกจริง ๆ นะ”
“นี่แฮร์รี่ ศาสตราจารย์ฟลิตวิกไม่ได้ใช่ฟิวชิออโนเพื่อให้เดรโกเปลี่ยนไปแบบนี้นะ เขาใช้คาถานั้นเพื่อกำจัดโวลเดอมอร์ต่างหาก”
“โวลเดอมอร์น่ะกะหลั่วชะมัด เจอฮาร์โกเข้าไปก็ม่องเท่งเลย คาถาอะไรของพวกนายนะ อัลทิม่าใช่ไหม?” รอนถาม
“ไม่รู้สิ” แฮร์รี่กับเดรโกตอบ “ฮาร์โกน่ะไม่ใช่เราคนใดคนหนึ่งหรอกนี่นา เขาเป็นอีกชีวิตหนึ่งขึ้นมาเลยนะ แต่ก็คงจะใช่อัลทิม่าน่ะแหละเพราะฉันคุ้น ๆ พิลึก…เฮ้…พวกนายเรียกชื่อจริงของโวลเดอมอร์แล้วนี่”
“อ้าว” รอนและเฮอร์ไมโอนี่รู้สึกตัวพร้อมกัน “ก็ เขาไม่อยู่แล้วนี่ เราจะกลัวทำไมล่ะ”
แฮร์รี่ยิ้มเล็ก ๆ ระหว่างที่ลงมือเขียนจดหมาย
เรียนคุณซิเรียส
ผมไม่ต้องคิดอะไรมากมายเลยครับ ผมจะไปอยู่กับคุณเลย ถ้าจดหมายนี้ไปถึงเร็วพอก็ขอให้คุณมารับผมที่คิงส์ครอสเลยนะครับ แต่ถ้าไม่ทันก็รอสักวันนึงแล้วก็ค่อยไปหาผมที่บ้านเดอร์สลีย์นะครับ
“นี่เดรโก” แฮร์รี่พูดขึ้น
“อะไรเหรอแฮร์รี่” เดรโกถาม
“คุณซิเรียสเขาฝากฉันขอบคุณพ่อนายที่ประกันตัวให้เขาน่ะ ฉันจะฝากไปกับนายได้มั้ย”
“ได้สิ”
“แค่นี้แหละ” แฮร์รี่ตอบ แล้วเขียนจดหมายต่อ
เรื่องของคุณลูเซียสนั้น ผมก็คงไม่เจอเขาหรอกนะครับ แต่ว่าผมก็จะฝากคำขอบคุณที่คุณฝากมาไปกับเดรโกก็แล้วกันนะครับ เขาคงได้เจอกันแน่อยู่แล้ว
ด้วยความเคารพรักครับ
แฮร์รี่ พอตเตอร์
“เอ้อพวกเธอ” แฮร์รี่พูดขึ้นอีกครั้ง “ใครมีนกฮูกที่เร็วที่สุดบ้าง”
“ฉัน” เดรโกบอก “นกฮูกเหยี่ยว บินได้เร็วที่สุดในโลกเลยทีเดียว ทำไมเหรอ”
“คือฉันอยากส่งจดหมายนี้ไปหาซิเรียสอย่างด่วนที่สุดน่ะ”
“ได้เลย เอ้าออกมาซะมอลฟิโอ” เดรโกพูดขณะที่หยิบนกฮูกตัวหนึ่งออกมา
“มอลฟิโอ?” เฮอร์ไมโอนี่ถาม “ชื่อแปลกจัง”
“ก็ดีกว่าพิกวิดเจียนล่ะน่า” รอนบอก
แฮร์รี่ส่งจดหมายนั้นไปกับมอลฟิโอ เฮ็ดวิกครางน้อย ๆ อย่างไม่ค่อยพอใจ ในขณะที่เห็นแฮร์รี่ลูบหัวมอลฟิโอเบา ๆ
“หวังว่ามอลฟิโอจะเร็วจริงนะ”
“ทำไม นายอยากให้จดหมายไปถึงซิเรียสแล้วซิเรียสก็มารับนายที่คิงส์ครอสงั้นเหรอ” รอนถามด้วยสีหน้าแปลก ๆ
“ใช่” แฮร์รี่ตอบ “นายรู้ได้ไงน่ะ”
“อ้าว เป็นอย่างนั้นเหรอ” รอนพูดพลางหัวเราะ “ก็…แหม…นกฮูกนี่นาไม่ใช่เหยี่ยวซะหน่อยจะได้…”
“มอลฟิโอเป็นนกฮูกเหยี่ยวนะ” เดรโกพูดเสียงค่อนข้างดัง “มันเป็นพันธุ์ผสมของนกฮูกกับเหยี่ยว มันมีความสามารถในการบินอย่างรวดเร็วเหมือนเหยี่ยว และสัญชาติญาณในการส่งจดหมายของนกฮูก เพราะฉะนั้น…”
ดูเหมือนเดรโกจะพูดดังไปหน่อยเสียแล้ว
“…พวกนายเอะอะอะไรกันน่ะ…” เนวิลล์นั่นเอง เขาเพิ่งตื่น “…คนจะหลับจะนอน…”
“ข…ขอโทษทีเนวิลล์” เดรโกพูดพลางยกมือเป็นเชิงขอโทษ
หนุ่มสาวบนรถด่วนลอยฟ้าฮอกวอตส์ต่างคุยกันอย่างสนุกสนาน เพราะนี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่พวกเขาจะได้คุยกันอย่างนี้ แต่รถด่วนฮอกวอตส์ก็ยังบรรทุกทุก ๆ คนไปเรื่อย ๆ สู่สถานีรถไฟคิงส์ครอสนั่นเอง
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ท้ายเรื่อง
เรื่องชุดสวัสดีพ่อทูนหัวนี้ผมเขียนขึ้นหลังจากเขียน Real Death of Lord Voldemort จบ นะครับ เพราะฉะนั้นเนื้อเรื่องของสวัสดีพ่อทูนหัวนี้จะอ้างอิงถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน Real Deathฯ ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนไปของเนวิลล์ หรือเดรโก ความสัมพันธ์ระหว่างแฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ ความตายของศาสตราจารย์ฟลิตวิกและศาสตราจารย์สเนป เพราะฉะนั้นเพื่อป้องกันความงง ขอแนะนำอย่างยิ่งครับว่าควรอ่าน Real Deathฯ ก่อน ( http://www.dekdee.com/entertain/viewshort.php?id=355 )
ขอบคุณครับที่กรุณาอ่าน ^/l\\^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น