คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : นี่คือฉัน...(เอง)
ในวันที่อากาศเย็นสบายในฤดูหนาว หญิงสาวผมยาวสลวยเป็นลอนคลื่นน้อยๆ ผิวขาวผ่องเเละเเขนขาที่เรียวยาวกับส่วนสูงที่มากกว่า170เซนตติเมตร จมูกเรียวน่ารักกับเเก้มยุ้ยๆ ริมฝีปากบางที่เเสดงให้เห็นถึงความดื้อรั้นได้เป็นอย่างดี ปรัญวัชร์กำลังนั่งเล่นเอ็มกับเพื่อนชายสุดหล่อของเธอหลายๆคน(ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเกย์)และทุกคนรู้ว่ามีรสนิยมเเบบไหน เมื่อเข้าใจกันเป็นอย่างดีเเล้ว ก็สามารถคุยกันได้อย่างสนิทใจ แหม..ก็คนเราอ่ะความคิด อ่า..ไม่ใช่สิ เสปกคนเราก็ไม่เหมือนกันนะ ในโลกนี้ใช่ว่าผู้ชายต้องคู่กับผู้หญิงเสมอไปหรือทอมดี้ หรือรัยเงียะ แตในความคิดฉันเกย์น่ารักกว่าผู้ชายตั้งเยอะ เเละก็เพราะความคิดนี้เองทำให้ฉันปราศจากแฟนมาตลอด 23 ปีที่เกิดมา
เนื่องจากวันนี้เป็นวันอาทิตย์ฉันก็เลยไม่ได้ออกไปทำงานเเละส่วนใหญ่ฉันจะนอนอยู่ที่บ้านมากกว่า นี่สิถึงเรียกว่าวันพักผ่อน เฮ้อ....
กริ๊งงงงงง.....
ปรัญวัชร์กลิ้งตัวไปตามพื้นเเละเอื้อมเเขนยาวๆไปรับโทรศัพท์
"สวัสดีค่า...ขอสายไผน้อ???"
"ก็ขอสายคนที่พูดน่ะเเหละจ้ะ"
"หวัดดีค่ะเเม่ โทรมาทำไมคะตั้งเเต่สายเนี่ย??555"
"ไอ้ลูกคนนี้นิ วันนี้ว่างรึเปล่า ลูกโตเเล้วจะมีเวลาให้เเม่บ้างได้มั้ยเนี่ย"
"ได้อยู่เเล้วสำหรับคนดีของหนู ที่ไหนคะ"
"ที่ร้าน......ตอนสิบเอ็ดโมงนะลูกเเล้วเจอกัน"
"ได๋ค่า...บาย"
ปรัญวัชร์ได้อาบน้ำเเต่งตัวเเละได้เดินมาหารถคันโปรด รถครอบครัวสีเขียวมะนาว และก็ตั้งหน้าตั้งตาขับไปยังสถานที่ที่นัดพบกับคุณเเม่ไว้
เมื่อเดินเข้าไปในร้านปรัญวัชร์เหลือบตามองหาเเม่แต่ก็ไม่พบ มอเรียวนั้นได้ควานหาโทรศัพท์จากกระเป๋าเป้ที่ดูจากลักษณะเเล้วคงผ่านศกมาไม่น้อย
"ฮาโหลว....เเม่อยู่ไหนคะเนี่ย???ว่าไงนะคะยังมาไม่ถึง โอเคค่ะงั้นหนูจะสั่งรอก่อนนะคะ ค่ะ สำหรับ 4ที่นะคะ เเล้วเจอกันค่ะ" นิ้งเรียวยาวได้กดวางสายโทรศัพท์เเละเดินไปหาโต๊ะที่นั่ง สักพัพกก็ได้เหลือบไปเห็น โอ้วมายก็อด.....มาแล้ว..มาเเล้ว หัวใจของฉันเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเห็นผู้ชายที่ดูดีมาก.....สุดๆเสปก อพเเฮ่มว่าเเต่ใช่เกย์รึเปล่านะ..ขอสบตาทีเถอะ
+++++++++ชิ้ง+++++++++
อึ๋ยไม่ใช่เกย์ตะ...ตะ...แต่ว่าทำไมเขามายืนตรงโต๊ะเราอ่ะเนี่ย????
"เอ่อ..ขอโทษนะครับใช่คุณปรัญวัชร์รึเปล่าครับ??"
"อ้อ..ใช่ค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ"
ความคิดเห็น