คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบเจอ
ณ สนามบินกรุงโซล
ร่างสองร่างกำลังเดินลงมาจากเครื่องบิน กำลังตรงมาที่รอผู้โดยสารผู้คนต่างหันมามองพวกเค้าเป็นตาเดียวก้แน่ล่ะอีกคนเล่นสวยอีกคน
เล่นหล่ออย่างเนี้ยใครไม่มองก้สุดจะทนแล้ว วว
" นี่ฮัน..ฮันจาพาซินไปหาพ่อกับแม่ฮันจริงๆหรอ" หนุ่มหน้าสวยนาม คิม ฮีชอลถามแฟนหนุ่มหลังจากที่พวกเค้าเรียนจบมาจากอเมริกา
และกำลังเดินทางกลับบ้านเกิดของพวกเค้า แต่...ระหว่างทางที่อยุบนเครื่องบินนั้น หนุ่มมังกือแฟนหนุ่มสุหล่อของเค้าก้พูดขึ้นว่าจะพา
เค้าไปพบป๊ากับม๊าก่อนที่จะไปส่งเค้ากลับบบ้าน
" ใช่สิครับ หรือว่า...ซินไม่อยากเจอพ่อแม่ของฮันหรอ" เจ้ามังกือพูดพลางทำแก้มป่อง แหมม ม น่ารักตายล่ะไอ้มังกือ ( น่ารักแระเทอรักมั้ยล่ะ--)
" โธ่!! ฮันก้อยากไปสิ แต่ซินยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่อ่ะ คือ..ซินกลัวน่ะกลัวท่านรับไม่ได้ จริงๆนะซินกลัวจริงๆกลัวพ่อกับแม่ฮันรับ
ไม่ได้ที่เราสองคนเปนอย่างนี้ ซินเปนผู้ชายซินไม่ใช่ผู้หยิง ซินกลัวแต่...ซินก้ไม้อยากเสียมังกือไปให้ใครซินรักฮันนะรักมาก ก กๆ"
" ซินๆไม่ต้องกลัวนะถึงแม้ว่าถ้าท่านสองคนจารับไม่ได้แต่ฮันก้ไม่แคร์หรอกฮันรักซินซะอย่าง สมัยเนี้ยเค้าไม่ได้กำหนดไม่ได้บังคับเรื่อง
เพดแล้วนะครับไม่ต้องกลัวนะครับคนดีของผม" ฮันกยองพูดพลางจูบหน้าผากซินเบาๆ
" บ้า!! ฮันก้นี่มันสนามบินนะไม่ใช่ที่บ้าน" ทันทีที่ซินพูดจบหน้าก้ต้องแดงอีกครั้งเมื่อฮันกยองจูบลงบนริมฝีปากสีชมพูของเค้าอย่างดูดดื่ม
ลิ้นร้อนของฮันกยองแทรกผ่านริมฝีปากสีชมพูของฮีชอลเข้าไปควานหาความหวานของคนตรงหน้าอย่างไม่รุเบื่อ
" อื้อ อ..ฮัน อื้อ ออ.. พอแล้ว" พูดพลางดันอกคนตรงหน้าออกฮันกยองจิ๊ปากอย่างเสียดานแต่ก้ต้องยอมเมื่อเหนสายตาของร่างตรงหน้า
หวาย แม่มดเข้าสิงอีกแร้ว ววตายแน่ฮัน
" ฮัน อ่ะซินบอกแล้วนะยังจะทำอีกเดี๋ยวเหอะ" ฮีชอลพูดพลางมองค้อนสุดที่รักของเค้า
" โอ๋ๆๆๆ ผมขอโทดนะครับคนดีไม่โกดผมนะๆๆ ก้ปากคุนมันยั่วปมเองนี่นาช่วยไม่ได้" ฮันกยองพูดพลางทำหน้าทะเล้น
" เดี๋ยวเหอะ ผิดแล้วยังีกนะฮัน...นี่ฮันเราจะไปกันได้รึยังอ่ะ เรายืนที่นี่กันนานและนะซินเมื่อย"
" เออ..ใช่ แฮ่ๆผทลืมไปเลยมัวแต่สวีทกันจนเพลินเนอะ ป่ะไปกันเถอะครับที่รัก" พอพูดเสดก้ฉวยโอกาสหอมแก้มคนตรงหน้าไปอีก หนึ่งฟอด
ก่อนที่จะโนฝ่ามือ ป้าบบ เข้าให้ที่หลัง
" นี่ พอเลยนะยังไม่เขดๆๆ เดี๋ยๆๆ ไปๆกันำด้แล้ว" ฮีชอลลากฮันกยองออกมาที่หน้สนามบินแล้วโบกมือเรียกรถแท๊กซี่
" นี่ฮันบอกคนขับสิว่าจะไปที่ไหนบ้านใหญ่หรือบ้านเล๊ก" ฮีชอลสั่งฮันกยองขณะที่พวกเค้าเข้ามาอยุในรถ
" อืม มม..ไปบ้านเล็กก่อนดีกว่าครับ บ้านใหญ่ผมว่าคงไม่มีใครอยุหรอกคงยังไม่กลับจากตีนล่ะมั้ง" ฮันกยองพูดก่อนที่จะบอกคนขับ
" ฮ้า~~ถึงแล้วว วว ว "ฮีชอลก้าวลงจากรถพร้อมวิ่งไปที่ประตูบ้านพร้อมกับเปิดประตูให้ฮันกยองกับคนขับช่วยกันขนกระเป๋าลงจากรถ
" เหนื่อยมั้ยฮัน...อ้ะ น้ำ" ฮีชอลนั่งลงข้างๆฮันกยองพร้อมกับส่งน้ำให้หลังจากที่ฮันกยองต้องขนสัมภาระของเราแระที่รักเค้าเข้าบ้าน
" ไม่หนื่อยหรอกคร้าบ บบ บ แต่ถ้าได้นอนสักนิดจะดีมากเลย" ฮันกยองพูดพร้อมเอนตัวนอนลงกับตักของฮีชอล
" ง่วงก้นอนซะ" ฮีชอลพูดพลางขยับให้ดีดีเพื่อที่ฮันกยองจได้นอนสบายๆๆ พร้อมกับเอามือลูบหัวฮันกยองเบาๆๆ และร้องกล่อมฮันกยอง
เหมือนทุกๆทีที่อยุอเมริกา ฮันกยองจับมือของฮีชอลมาจูบเบาๆพร้อมกัลหลับใหลสู่ห้วงนิทรา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อ๊า~~~ จบแร้นหนึ่งตอนยังไงก้ช่วยเม้นโหวตกันด้วย
น๊าหนุกไหนุกติชมกันได้ๆๆๆๆๆ
ยินดีที่ได้รุจักน๊าทุกคน เราชื่อ นุ๊กนิ๊ก น้าคัฟ
ยังไงก้อย่าลืมเม้นหั้ยกัลน้า
ความคิดเห็น