ปรากฎการพิชิตใจนายตัวร้าย!!!!

ลำดับตอนที่ #1 : หลายๆอย่าง

 "เเพร จะเอาไงดีในเมื่อพีกไปเรียนที่ซิมบาลีอ้อนเเล้วอ่ะ"
"จะทำไงได้เมื่อเค้าไปเเล้ว เเล้วเราจะยั้งเค้าไว้ทำไมเหล่า"เสียงของเเมคอัพพูดอย่างเสียใจนิดๆ 
"เรา.ไปเรียนกันที่ซิมบาลีอ้อนกันไหมอ่า"เเพรพูดอย่างมีความหวังขึ้นมานิดๆ"   
"คงไม่ได้อ่ะเเพร พ่อไม่ให้เเน่นอนพ่อบอกว่า เราจะหนีงานหมั้นเเต่ว่าปริ้นซ์ก็ไปเรียนนะเเต่พ่อให้เรารอ"เบลล์พูดอย่างสลดนิดๆ  "งั้นเหรอ เเต่ว่าเราต้องปลอมตัวไปเป็นหญิงเเล้วจะไม่ให้พีกรู้เด็ดขาด" งืม 
"ขอโทษนะเเต่ว่าฉันจะหนีพ่อมาเองเหละค่ะ"เบลล์พูด
"งั้นเรามาตั้งชื่อดีกว่า   เเพร:บาโร   ส่วนมุก :เฮลด้า
ส่วนเบลล์ :คาร์เรย์เซีย   เเมคอัพ:คาร์ลัศ ซอนย่า:การ์ทัศ"เเล้วกัน พรุ่งนี้เราจะไปสมัครสอบกับเลยดีไหม"
"เเล้วถ้าอาจราย์ใหญ่จับได้ขึ้นมาละค่ะจะทำไงดีค่ะคุณเเพรเห็นเค้าว่ากันว่าอาจารย์ใหญ่ โหด นะค่ะเค้ามีตาที่จะมองเห็นตัวจริงของเรามองเห็นอา เวลาตาย เหมือน deat note
เลยนะค่ะคุณเเพร เเล้วคุณเเพรจะเอาไงล่ะค่ะ ส่วนน้องก็หมดทางน้องบอกได้เเค่นี้เหละค่ะเพราะพี่คาร์เซียเคยบอกไว้อ่ะค่ะ" (คาร์เซียท่านชายคนเเรกเเห่งเบลัคควา)
*ที่จริงเบลล์เเก่กว่าเเพรเเต่ดันเรียกเเพรว่าพี่
"อืม... เอาไงดีล่ะหว่า...."  เเพรพึมพำ
  "เอางี้ดีไหมค่ะ???"
ทุกคนมองตาที่มีเลิศนัยอยู่ในดวงตาสีเเดงเพลิง
"นะค่ะ คุณพ่อ ลูกอยากไปจริงๆเเล้วลูกไม่อยากอยู่บ้านเพียงเพราะรอคู่หมั้นกลับมา ทั้งงานนี้ลูกจะไม่ทำให้ท่านพ่อเดือดร้อนเลย ค่ะเเล้วลูกจะได้รู้ความลับของคู่หมั้นพร้อมกับศึกษาว่า..ถ้าลูกเป็นชายเเล้วเค้าจะทำอย่างไร
ลูกจะลองใจเค้าค่ะ นะค่ะ ท่านพ่อ สุดหล่อของลูกไม่งั้นพอลูกหมั้นเสร็จลูกจะพาผู้ชายเข้ามาในบ้านให้คู่หมั้นอย่ากับลูกไปเลย!! "
 "เฮ้ย!! โครม!!!อย่าทำเเบบนั่นนะลูกมันเสียถึงพ่อมันเสียถึงทุกคน พ่อ เเล้วก้พี่จะเอาหน้าไปไว้ไหน"

ท่านขุนนาง เมคาลัค ค่อยพยุงตัวขึ้นพร้อมกับนางในต่างๆโดยที่เจ้าของดวงตาสีเพลิงไม่เหลียวเเหลมองซัก
นิดปกติเธออ่อนไหวง่ายมาก พอท่านพ่อจะลุกหน่อยเเทบจะสั่งให้นางในปูพรมเเดงเเต่....นี่เธอดูเเข็งกร้าวขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด โดยที่พี่คาร์เซียมองอย่าง งงๆส่วนท่านชายที่สองเเห่งเบลัคควายืนมองได้เเต่ยิ้ม ท่านคาลีเซียไง

    โรงเรียนซิมบาลีอ้อน
"ทำไมหน่องานนี้มันยากกว่าที่เราคิดเสียอีกนะค่ะ เเล้ว
งานนี้พี่พีกจะสอบได้ไหมล่ะค่ะ"เบลล์ถามอย่างหมดหวัง
"ฉันว่าน่าจะได้มั้งงานนี้เราต้องเหนื่อยนะเราต้องไปทดสอบพลังเวทอย่างไม่มีที่สิ้นสุดอ่านะเเล้วพวกเราก็ไม่เคยใช้พลังเวมบ้าบออะไรนี่ด้วย จะสอบผ่านไหมเนี่ย คิดๆๆๆๆ"
หวัดดีสาวๆ ฮุ๊บ!!พี่ขอโทด หวัดดดีหนุ่ม"
"เกือบหลุดปากอันสุนัขของพี่ออกมาเเล้วนะหัดระวังตัวด้วยเดี๋ยวใครสงสัยเข้าจะไม่ดี"
เเพรพูดตักเตือนพี่ชายของเธอ 
"ขอโทดจ้า เอ้า ไปกันได้เเล้ว"
"ไปไหนเหรอครับ คุณพี่ ไปติวหนังสือให้นายไงจะได้สอบพลังเวทได้ พี่มีวิธีน่า" 
ซุบซิบๆ
"อ๋อ อย่างงี้นี่เองเหรอครับรู้อย่างงี้ผมทำตั้งนานเเล้วนะ
ครับ ง่ายมากเราเเค่นึกถึงสิ่งที่เรารัก..เเล้วก็พลังของเราที่จะปลุกมันเท่านั้นเองเเค่นั้นเหรอ"
เบลล์พูดเเบบไม่มีติดขัดผู้หญิงหันมามองเบลล์เเถมส่งสายตาน่ากลัวเหมือนกับเเอบบอกรักเบลล์เลยจ๋อยเเล้วไม่กล้าลุกขึ้นเพราะพวกหล่อนนั่งมองตาอย่างไม่กระพริบ  สะใจจริงๆๆ
"สวัสดีนักเรียนเราจะประกาศรายชื่อที่สอบได้ที่โรงเรียนนี้ คนเเรกก ซารพีก ปริ้นซ์เสล เรื่อย~~~จนถึง การ์ทัศ : ซอนย่า คาร์ลัศ:เเมคอัพ เบลล์ เเพร (มุกที่จริงเค้าเรียกชื่ออ่านะเเต่ว่าไม่อยากพิมพ์มันยาว )
เอาล่ะนะจบสิ้นเเล้วเชิญนักเรียนที่สอบได้จะพาไปพบกับกระจกเเห่งโลกันต์เเละถ้วยวายุ ล่ะนะไปกัน" ตึกๆๆเสียงฝีเท้าของทุกคนรวมกันมาอยู่ตรงหน้าถ้วยเเล้วให้เราทุกคนหย่อนชื่อลงไปเราจะใช้ชื่อที่เเท้จริงของเราอ่านะเท่าที่รู้นะว่าพี่พีร์บอกมามี 5 หอด้วยกัน หออัคคี หอเทพมังกร
 หอนักปราชญ์ หอนักรบ หอวิหกอัคคี
อยู่เเล้วเเต่ที่ตัวเราเเละท่านถ้วยวายุนั่นจะตัดสินเเต่ตอนนี้เราต้องเเสดงผผีมือกันเเล้วฉันเบลล์ทำไมต้องเนคนสุดท้ายตลอดมัวเเต่เม้าส์ให้มันปากใกล้จะถึงเเล้ว 
"คาร์เรย์เซีย!!!!"  "ครับอาจารย์ตาเธอเเล้วขอให้โชคดีหนุ่มน้อย"อาจารย์พูดพลางลูบผมสีเเดงเพลิงอย่างนุ่มนวล
"ครับ" เเล้วฉันในนามคาร์เรย์เซียก็เดินเข้าไปในเเคปซูนยาอันยักษ์ พรึบ~~ อะไรกันนี่ นี่มันที่เบลัคควานี่นาเเล้วนี่มันปราสาทป้อมปราการ นี่นา ..นี่มันบ้านของพี่คาลิเซีย นี่ไงท่านพี่เเต่ทำไมท่านพี่ถือดาบมาด้วยละหรือว่ามีใคร..ปลอมตัว เเต่ว่าไม่น่าจะใช่"หวัดดีน้องของพี่"คงไม่มั้งคิดไปเองรึเรา "พี่มาได้ไงคิดถึงจัง"ฉันเข้าไปกอดพี่เเบบคิดถึงปานไม่ได้เจอกันมาซักยี่สิบปีได้ "คิดถึงพี่จังค่ะ"
"หึหึ เหรอ" ปกติพี่ไม่เคยทำเเบบนี่นา ชิชะ 
"ทำไมพี่พูดเเบบนี้ล่ะค่ะ"  เลิกเรียกฉันว่าพี่ซักทีข้าอยากได้เลือดของเจ้าเต็มทน"        อย่างที่เดาไว้ไม่ผิดนั่นไม่ใช่พี่คาร์ลิเซีย" เจ้าเป็นใครมาทำอะไรเเล้วเจ้าอยากได้เลือดข้าไว้ทำไม"  "ข้าอยากได้เลือดเเละหัวใจของเจ้าเพราะ..ข้าอยากมีชีวิตอมตะตอลดชีวิต บรรพบุรุษ ของข้าเคยบอกไว้ว่า ตอนที่ข้ายังเป็นเด็ก เเล้วภาพก็ย้อนเข้าไปเหมือน
อตีด นั่นมันด็กหรือเจ้าคนนั้นนี่ตาเค้าเหมือนมาก
"จำไว้นะซาโรว์ จำคำของปู่เอาไว้
  ชายใดที่ได้ดื่มเลือดของหญิงสาวบริสุทธ์ยิ่งเป็นหญิงสาวที่มีชาติตระกูลหน้าตาดี ซะยิ่งกว่าเมื่อจะมีเจ้าหญิงองค์เเรกของเบลัคควาเกิดขึ้นในที่สุดถ้าเจ้าได้ดื่มเลือดของผู้โชคร้ายหรือได้ครองเรือนร่างอันสวยงามนั้นเจ้าจะมีความสุขเสียมากกว่าสวรรค์ ชั้น 8 อีกนะ จำคำของปู่ไว้หากผู้ใดได้ดื่มเลือดของเจ้าหญิงเเห่งเบลัคควา เจ้าจะเป็นอมตะจงจำไว้"   ครับปู่"
 
  พรึบ~~ อยู่ดีๆร่างของฉันก็สะดุ้ง" เจ้าอยากได้เลือดของข้าเหรอ"    "เจ้าก็รู้เเล้วนี่ข้าอยากได้มันมากเเค่ไหน"
"ข้ามศพข้าไปก่อน"เเล้วฉันก็ชักดาบประจำกายขึ้นพร้อมสู้
"หึๆเด็กน้อยข้าเป็นนักสู้ของซิมบานี่นะ" 
เคร้ง!!!เคร้ง พรึบ!!! พลัดกันฟัน สุดท้ายดาบของจอมมารฟันที่ท้องเบลล์ได้ในที่สุด  "เเห่ก เจ้าเก่งมากเเล้วข้าจะมาใหม่ " ว่าเเล้วเจ้าของร่างสีดำก็หายไปอย่างพริบตาเเล้วมีสิ่งหนึ่งที่จอมปีศาจทำตกไว้คือ บัญญัติ ที่ว่าไว้ ฉันเก็บมันขึ้นมาเเล้วเดินไปที่ช่องสีน้ำเงินดูเหมือนช่อง
วาปของเกม ลูน่าออนไลค์ อะไรทำนองนั้นเหละ
"รีบทำอะไรเข้าตอนนี้เลือดไหลไม่หยุดเเล้วที่ท้องของคาร์เรย์เซียเเล้วทำยังไง
"อาจารย์ใหญ่โวยวายพร้อมกับจับที่ท้องของฉัน  พรึบ!!!! เคร้ง!! 
"ปวดหัวจังเลยครับอาจราย์"
เบลล์ยังมิวายจากเเผลจะเดินไปนั่งที่ให้ได้เเต่โดนอาจารย์รั้งตัวไว้เเถมยังถูกไปห้องพยาบาลอีกเบลล์หลับไปสองวันเต็มๆเเละหน้าที่เพื่อนที่ต้องมาเฝ้าไว้ก็คือ..ฉันไงเเพร พีกไม่มีท่าทีตกใจเเม้เเต่น้อยเเต่ดูเค้าตกใจเรื่องลูกพี่ลูกน้องของเค้ามากกว่าทำไมพีกไม่เคยเห็นหน้ากันบ้างเลยนะ พีกจ๋าเเพรรักพีกนะ!!!!!!!รักมากๆด้วย!!!

  "รักเค้าประชดใครไม่ดีเลยนะเธออย่าทำเเบบนี้มันไม่ดี"

อ๋อตื่นขึ้นมาทำร้องเพลงนะเบลล์ สุขล่ะซิเพราะการบาดเจ็บปางจะตายของเบลล์ทำให้อาจราย์บอกว่าจะประกาศไว้ว่าเราอยู่หออะไรทีหลังเเถมยังให้ฉันไปซื้อตำราของเบลล์มาด้วยไม่ใช่อะไรหรอกนะเเต่ว่า มัน...หนักมาก
"เเพรทำไมมันเจ็บอย่างงี้เเล้วซิสเตอร์ล่ะทำไมไม่มาทำเเผลให้ โอ๊ย!! เจ็บนะทำใหมันดีหน่อยได้ป่ะเป็นอะไรนี่ใจลอยอยู่ ฮั่นเเน่คิดถึงพี่พีกอ่ะดิทำไมเหรอเค้าไม่มองเธอเลยเหรอ" 
ดูเหมือนว่าเบลล์จะจับผิดได้เก่งมาก
"อืม"เเพรตอบอย่างเหนื่อยนิดหน่อย
"ก็เเค่นี้เองเหรอเเพรก็ทำให้ดีซิเรามีวิธีที่จะทำให้พีกปลื้มเเพรอ่านะ ...."   
"ยังไง??"
         
          ถึงเเพร 
เรารู้มาว่าพี่พีกชอบผู้หญิงเอาตัวรอดได้ยิ่งถ้าน่ารักสุดๆรักเข้าไปใหญ่ ข้อทีคุณปะติบัติคือ มันจะมีวันงานซิมบานี่danchซึ่งเป็นวันที่ทุกคนจะมาร่วนสนุกหลังสอบปลายภาคเรียนที่จะเกิดขึ้นพวกเราต้องชวนคู่ที่อยู่นอกโรงเรียนหรือในโรงเรียนมาชะนั้นเราต้องเเกล้งทำเป็นกลับบ้านเเล้วถ้าอาจาร์ยถามก็บอกว่าพวกพี่ให้มาโรงเรียนก่อนเเล้วค่อยตามมาเเล้วเจะแฝงตัวเข้าไปในนั้นคุณต้องเเต่งหน้าทำผม ให้ดสวยุดุดตาทุกคนเเล้วทำเป็นไปเดินเเวๆพี่
พีก เเค่นั้นเหละพี่เค้าจะชวนคุณไปเต้นรำส่วนเรากับเพื่อนๆเราจะเอาคู่ควงของเราซึ่งเป็นพวกพี่ๆของเอาเอง
"ยิ่งอ่านยิ่งงง เเต่ตัวให้สวยสะดุดตา เเม่มดอย่างฉันจะทำอะไรได้หว่ามีเเต่เบลล์คนเดียวนั้นเหละที่สวยสะดุดตา
ถึงเธอจะเเต่งเป็นชาย กระเทย หรือ หญิง เธอก็สวยสะดุดตาไปหมดเลย"  (นี่คุณเเพรด่าเค้าทำไมอ่า)
"อ้าวเเพร นั่นเเพร"เสียงเจี๊ยวจาวของมุกกับเเมคอัพดังมาก
"มีอะไรเหรอหืม วิ่งเหมือนสุนัข หอบลูกมางั้นเหละ"
"อ้าวไอนี้วอนซะเเล้วมาด่าเฉยเชอะ"ตามเเบบฉบับ 'เชอะ'
"กำลังจะบอกว่าเบลล์ตื่นรึยังอาจราย์ให้มาถาม
"เเมคอัพพูดอย่างใจเย็น  
"รายนั่นนะเหรอ ตื่นขึ้นมานั่งฮึมเพลงอยู่เลยเข้าไปดูซิ"เเพรพูดอย่างอดไม่ได้
เเอด~~ 
"ฮัลโหลหวัดดี"   
"มุกกก เเมคอัพก็มาด้วยไปเเต่งตัวจะไปฟังผลหอกันเหอะ"
"อืม"
 มุกเเละเเมคอัพตอบพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง
"ไปฟังผลเเล้วฟังผลเเล้ว" 
มีเบลล์คนเดียวที่เดินท่าทางดีใจคนอื่นเค้าใจไม่ดีเลยอ่ะที่เราจะไม่ได้อยู่หอเดียวกัน
"จาน'ครับ มาเเล้วฟังผลเลยครับผมอยากได้ยินนะครับ"
"เอ่อมาเเล้วเหรอไปนั่งที่สิเเล้วอาจารย์จะประกาศสำหรับห้าคนสุดท้ายไปเราจะคัดเลือกนะ  
"บาโร คาร์ลัศ คาร์เรย์เซีย คาร์ลัศ เฮลด้า การ์ทัศ หอ ....." 
ตึกๆตึก...ๆๆ
"หอวิหกอัคคี 
'พวกพี่ยินดีต้อนรับพวกน้องทุกคนโดยเฉพาะนาย
คาร์เรย์เซีย เราจะให้พวกนายนอนคนละห้องคนเเรก
การ์ทัศ ห้อง 2   บาโร เฮลด้า พวกเธอได้สิทธิพิเศษ
ห้อง3 ส่วนคาร์รัศ ไปห้อง 2 เพราะเหลือที่ ส่วนนาย
คาร์เรย์เซีย ไปนอนห้อง 1 '
" ทำไมล่ะครับทำไมต้องห้องหนึ่ง"(สาเหตพวกห้องหนึ่งเวลามีงานอะไรหรือเเข่งอะไรพวกห้องหนึ่งจะต้องไปเป็นตัวเเทนถือว่าห้องนี้เเกร่งที่สุดในปีหนึ่งก็ว่าได้เเต่ต้องฝึกหนัก)
"ทำไมเหรอนายคัดค้านไม่ได้นี่นาหรือจะไปนอนห้องพี่
"(ยิ่งไปนอนกับรุ่นพี่หล่อๆมีหวังโดนด่าเเหงมๆ)"ไม่เอาคร้าบบ
"เบลล์ตอบอย่างไม่เต็มใจ"ดีงั้นเข้าไปเดี๋ยวจะเนะนำให้รู้จัก"  เเอด~~~พาคนมาส่งนะน้องชาย "นี่คีย์น้องพี่เอง ส่วนนี้คิบอม
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ฉันทักอย่างน้อบ 
"อืม" 
หนอยนายนี่ตอบอย่างเรียบสบายๆเเต่สองคนนี้ก็หล่อ อ่านะ  
"เอ่อฉันนอนนี่นะ" 
" เชิญ" 
นายนี่นะอะไรนี่ฉันไปฆ่าญาตินายเหรอหะ
"หวัดดี คาร์เรย์เซีย เราเรียกนายว่าเรย์ได้ไหม"
คิบอมถาม
"ได้สิ"
ฉันตอบอย่างดีใจสุดๆอย่างน้อยก็มีเพื่อนอ่ะนะ