คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
ท่ามลาแสแสใสยามบ่ายลาฤูร้อน สายลมอ่อนพัพาเอาลิ่นหอมอมวลอไม้าอุทยานท้ายพระราวัเมอสเ้ามาในห้อบรรทมห้อหนึ่ แว่วเสียนร้อเป็นเพลฟัล้ายับเสียนรีอยู่ภายนอ เหนือโ๊ะทำานริมหน้า่า ร่าเล็ร่าหนึ่ำลันั่อ่านอะไรบาอย่าอยู่อย่าั้อั้ใ ริมฝีปาบาประับรอยยิ้มน้อยๆะที่สายาไล่เรียไปามัวหนัสือบนระาษ และทันทีที่อ่านถึบรรทัสุท้าย มูโ่รั้นย่นลเล็น้อย่อนหัวเราะออมาเบาๆ
“นบ้า”
เสีย่อว่าในใอย่าไม่ริันั ่อนะเบือนสายาออไปนอหน้า่า นัยน์าสีน้ำาลู่สวยมอเหม่อไปยัทิศบูรพา ทิศที่ายนนั้นอาศัยอยู่ อีไม่นานเา็้อสืบทอำแหน่ษัริย์ ส่วนเธอ...้อลับไปเรียน่อ แ่พี่...ะไม่ลืมสัาใ่ไหม ถ้อยำสัาที่เาฝาเธอไว้ในืนนั้น
๊อๆๆ
“เ้าหิเฟลิโอน่า” เสียเล็ๆอโมุสร่า้อยร้อเรีย่อนะเปิประูเ้ามาทำให้ร่าบาที่ำลัอยู่ในภวั์สะุ้เล็น้อย่อนปรับสีหน้าให้เป็นปริ
“มีอะไรเหรอ โโม” น้ำเสียหวานอเ้าหิสอแผ่นินถามึ้น
“สาส์นาท่านิลพะย่ะ่ะ บอว่าะมาถึเมอสพรุ่นี้” โโมว่าพลายื่นแผ่นระาษสีาวให้
“เรอะ ีริ ันะไ้มีเพื่อนเที่ยว อบในะโโม” มือบาเอื้อมไปรับแผ่นระาษมาอ่านอย่าีใ หาสายาโโมลับเหลือบไปเห็นหมายบับหนึ่ที่วาอยู่บนโ๊ะ
“อ่านหมายใรอยู่หรือระหม่อม”
“อ้อ..” หมายบนโ๊ะถูพับเ็บอย่ารวเร็ว
“หมายาเพื่อนที่โรเรียนน่ะ ไม่มีอะไรหรอ”
“ั้นหรือระหม่อม” โโมไม่ไ้ิใสสัยอะไรอี
“ถ้าเ่นนั้นระหม่อมอัว่อน”
เฟรินรอให้เ้านแระเาวาเินลับประูไปึ่อยๆผ่อนลมหายใออมา เธอยัไม่พร้อมที่ะเปิเผยเรื่อนี้ให้ใรรู้
ร่าบาล้มัวลนอนบนเียพร้อมับหยิบหมายบับนั้นึ้นมาอ่านอีรั้ รอยยิ้มแ่แ้มบนเรียวปาบาะหวนรำลึถึเหุาร์วันนั้น...
ความคิดเห็น