ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    High school หอพัก นักเรียนซ่าห์ ฮายกกำลังแสบ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ และจุดเริ่มต้น 0.0

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 51


    จุดเริ่มต้น Star...Let ' s Go...

      ~ติดซักทีสิโว้ยยยย.....   รับสักทีสิ  หายหัวไปไหนกันหมดวะ  ป้าอิ่มไปไหนของแกล่ะเนี่ย ทำไมไม่ยอมรับโทรศัพท์เล้ยย...  แกคงไม่ได้นอนกลางวันหรอกใช่มั้ย  หลายตู้ดแล้วเนี่ย ฮึ่ย! คนยิ่งอารมณ์เสียอยู่แล้ว  ยังทำให้อารมณ์คลั่งเหมือนคนเป็นลมบ้าหมูเข้าไปอีก  -_- 
        เฮ้อ! แล้วยังงี้ชั้นจะกลับบ้านยังไงล่ะเนี่ย T_T รู้นี้ไม่น่าไปก่อเรื่องซ้ำอีกเล้ยยย...ทั้งๆที่รู้ว่าโดนทัณฑ์บนแต่ชั้นก็ยังไม่วายที่จะก่อเรื่องเพิ่ม  เลยต้องมาตกระกำลำบากอยู่เนี่ย  ดู๊...ดูคนในโรงเรียนนี้มองชั้นสิ  สายตาที่มองมานี่รู้สึกไม่เป็นมิตรซักเท่าไหร่ แถมยังมีสายตาเหยียดๆผสมกับความสะใจที่ชั้นต้องโดนไล่ออกจากร.ร.นี้ไปได้  ก็อ่ะนะ! ชั้นมันคนเด่นคนดัง ก็ต้องมีคนรู้จักเป็นธรรมดา แต่ที่ไม่เข้าใจอยู่อย่างนึงก็คือ  ชั้นไปตีหัวบรรพบุรุษมันรึไง! ถึงได้มองชั้นด้วยสายตาแบบนั้นอ่ะ  ชั้นไม่ชอบนะโว้ยยยย.....!!!!

        0_0 นะ...นั่นมัน ป๊านี่นา  ฟ้าโปรด!!!! ป๊าสุดที่รักของชั้นนนนนน...... =_= กำลังยืนพุงห้อยอยู่ที่หน้าโรงเรียนพอดี  แสดงว่าป๊าคงรู้แล้วสินะว่าชั้นโดนไล่ออก!!!

           เฮ้อ! ก็ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืดอะไรมากมายหรอกนะคะ  ก่อนที่ชั้นจะกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปหาป๊า ถึงคราวที่จะต้องแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเสียที   สวัสดีค่ะ!หญิงสาวที่หน้าตาสวยซะราวเด็กสังกัดดาราคนนี้มีชื่อว่า ออนไลท์ ค่ะ  ตอนนี้ชั้นต้องมายืนเป็นหมาหัวเน่าตรงนี้ก็เพราะชั้นโดนไล่ออกนี่แหละค่ะ   โฮะๆ! แต่ไม่ขอบอกดีกว่านะคะว่าโดนข้อหาอะไร เดี๋ยวคนที่เป็นโรคหัวใจอาการจะกำเริบขึ้นมา 

            "ป๊า...ป๊า......ป๊าขาาา....  ออนไลท์อยู่นี่  หันมาทางข้างหลังสิป๊าา"  ชั้นพูดพลางกึ่งเดินกึ่งคลานมาหาป๊า =_=  "ป๊านะป๊า  ปล่อยให้ออนไลท์คอยอยู่ได้ตั้งนาน    คอยอยู่จนเหงือกแห้งหมดแล้วนิ =;= " ชั้นพูดพลางหอบด้วย ก็แหม! ต้องเข้าใจนะคะ  คนมันไม่ค่อยได้ออกกำลัง ลูกคุณหนูน่ะค่ะ ไม่ต้องทำอะไร สบ้ายย..สบาย

            "ก็ใครให้ก่อเรื่องอีกแล้วล่ะ  ออนไลท์ แกน่ะโดนไล่ออกมาเป็นจากโรงเรียนเป็นครั้งที่ 2 แล้วนะ  และป๊าต้องไม่ยอมให้แกโดนไล่ออกเป็นครั้งที่ 3 อีกแน่"  ป๊าพูดพลางทำหน้าย่นไปด้วย -,- เอ่อ  ถ้าให้ดีป๊าควรใส่วิกมาดีกว่านะ  ออนไลท์แสบตา =_= (ก็หัวแวววับสะท้อนแสงไงคะ)

          "โธ่ป๊าน่ะ! ก็ไอ้เด็กโรงเรียนนี้มันไม่มีใครทำอะไรให้ออนไลท์ถูกใจซักกะคน ออนไลท์ก็เดือดเป็นเหมือนกันนะป๊า  นานๆไปออนไลท์ก็รู้สึกว่าขีดจำกัดความอดทนเริ่มหมดลง ก็เลย.....รุนแรงไปนิดส์  ซาดิสน์ไปหน่อยเท่านั้นเอง  แหะๆ v_v!"

           "เออๆ  กลับบ้านดีกว่า  กลับไปปรึกษาหารือกันที่บ้าน  ไอ้อะตอม กับอิเล็กตรอนมันคอยอยู่" ไม่ต้องสงสัยค่า ว่าอะตอมกับอิเล็กตรอนมันเป็นใคร  หรืออาจคิดไปไกลแล้วว่ามันเป็นชู้กับชั้น 0o0  ไอ้อะตอมกับอิเล็กตรอนที่ว่าเนี่ยคือพี่ชายของออนไลท์เอง  ตะ....แต่ว่า  มันไปเรียนที่เมืองนอกนี่นา (ดู๊...ดูสรรพนามเรียกพี่ของมัน) ยะ...อย่าบอกนะว่า.................
        
           "ป๊า  ไอ้บ้าทั้งสองกลับมาแล้วเหรอ มันกลับมาแล้วใช่มั้ยป๊า  โอ้ย!!ออนไลท์ดีใจจนเนื้อเต้นเลยล่ะป๊า  สงสัยมันคงเรียนจบแล้ว  แล้วที่สำคัญนะป๊า  มันไปเมืองนอกพอกลับมา  แสดงว่ามันต้องมีของฝากมาฝากออนไลท์ด้วยนะสิ  หรือดีไม่ดีมันอาจซื้อขนมแบบซุปเปอร์บิ๊กกำลังสองมาฝากออนไลท์ด้วย  กรี๊ดด......ไป ป๊า  กลับบ้านนนน."
     
          ~กลับบ้านเรา  ขนมรออยู่~  ย่ะฮู้!!!  ของกิน ของฝาก ข่าหนมๆๆๆแสนอร่อยรออนไลท์อยู่  รอออนไลท์แปบนะจ๊ะ  เดี๋ยวออนไลท์จะไปหม่ำให้หมดเลย ฮิฮิ
         "เออ ออนไลท์  แกไม่เห็นต้องตะโกนเสียงดังขนาดนั้นเลยก็ได้  ฮู้! ไปๆขึ้นรถซักที"   ร๊าบ ทราบ ค่ะป๊าา..   ชั้นรีบวิ่งขึ้นรถเพื่อที่จะได้กลับบ้านซะที ปล่อยให้บอร์ดี้การ์ดของป๊าขับรถไป รู้สึกดีใจจังที่วันนี้กลับบ้านโดยไม่ใช่มีชั้น ป๊า ไอ้อริส (ก็พี่ชายอีกคนของมันอีกล่ะค่ะ) แต่มีไอ้บ้าสองตัวที่มันเพิ่งกลับมาอีก โฮ๊ะๆ  คิดถึงมันจัง  วันนี้เป็นวันที่ชั้นมีความสุขที่สุดเลยยย..ถึงแม้จะมีเรื่องไล่ออกมาทำให้เสียอารมณ์หน่อยก็เถอะ  =_=  


             ทันทีที่รถคันดำหรูเคลื่อนตัวเข้าบ้าน  บอร์ดี้การ์ดทั้งหลายรีบวิ่งมาเปิดประตูให้ผู้เป็นประมุขของบ้านและลูกสาวสุดที่รักได้เข้าบ้านโดยเร็ว  ทันทีที่ถึงบ้าน ชั้นรีบกระโดดลงจากรถทันที  เฮ้อ! ถึงซะที  ไอ้อะตอมกับอิเล็กตรอนมันต้องนั่งอยู่ในห้องชั้นแน่ๆ  เพราะเมื่อก่อนตอนที่มันยังไม่ไปเมืองนอก  มันชอบมาจุ้นจ้านที่ห้องชั้นประจำ  ทำลายตุ๊กตาของชั้นเสียหายบ้าง  จนชั้นเริ่มโมโหเพราะตุ๊กตาของชั้นเริ่มหายไปทีละชิ้นทีละส่วน  แต่ในที่สุดก่อนที่มันจะเดินทางไปเมืองนอก  มันได้ซื้อตุ๊กตาสนูปปี้ให้  ฮิฮิ  ก็ชั้นรักสนูปปี้ไงคะ  ไม่รู้ว่ามันจะซื้อมาทำไมนักหนา  แต่ดีแล้วล่ะ  สนูปปี้ตัวนั้นจะได้เป็นตัวแทนมันทั้งสองเวลามันไม่อยู่ไง

                ~แอด.....~ ประตูห้องนอนของชั้นถูกเปิดด้วยมือของชั้นเอง  ชั้นค่อยๆปิดตาลง  รู้สึกดีใจจริงเล้ยย..ที่ได้เห็นไอ้บ้าทั้งสองอีกครั้ง  ตาของชั้นเริ่มทำงานเริ่มที่จะเปิดอีกครั้ง  ทันทีที่ตาของชั้นเปิดขึ้น  ชั้นอยากจะกรี๊ดร้องดังๆ  ไม่ใช่อะไรหรอกนะ  ตะ...แต่ว่า  ไอ้บ้าทั้งสองนี่ มะ...มันไม่ใช่ พะ..พี่ชายของชั้น  แต่เป็นใครก็ไม่รู้ที่มองข้างหลังก็ดูรู้ว่าหล่อขนาดไหน  อ๊ายย......>,< นี่ชั้นจะกรี๊ดหรือไม่กรี๊ดดีน้าาา.....ชั้นทำเป็นกระโดดกอดดีมั้ยแล้วแกล้งทำไม่รู้ว่าผู้ชายสองคนนี้ไม่ใช่พี่ชายชั้น  เหอเหอ (ต่อมความหื่นเริ่มกระตุก)  กรี๊ดหรือไม่กรี๊ดดีล่ะ  เอาล่ะๆ กรี๊ดก็แล้วกัน  ~นับ 1 ถึง 3 แล้วจะกรี๊ดแล้วน้าา เอ้า!นับ 1.....2.....3!

               กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!  เหอเหอ  เสียงกรี๊ด 180 เดซิเบลดังขึ้นเหมือนระบายความความเก็บกดออกมา =_= ชั้นหันไปมองไอ้หลังหล่อ(ก็ออนไลท์เห็นเค้าแต่ข้างหลังนี่นา)  ทันทีที่มันหันหน้ามาชั้นอยากจะกรี๊ดซ้ำอีกรอบ คราวนี้เอาให้คอหอยของชั้นกระโดดออกมาตีลังกาล้อเกวียนเล้ยย.. คนอาร๊ายยย...หล่อเจงๆ  หล่อราวเทพบุตรคนนี้ก็หล่อ  ว้าว! อีกคนก็หล่อ ฮุฮุ!  เสียงวิ่งตึงตังๆขึ้นมาแล้ว และแล้วประตูของชั้นก็ถูกเปิดออกขึ้น ทันทีที่ประตูเปิด ชั้นเห็นสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนมากมาย โดยมี ป๊า ป้าอิ่มและบอร์ดี้การ์ดนับสิบขึ้นมา

                 "ออนไลท์ เป็นอะไรลูก  ป๊าเห็นหนูกรี๊ดเสียงดัง  ใครทำอะไรหนูล่ะ หืม! บอกป๊ามาสิลูก"  โธ่! ป๊าก็  ทำอย่างกับว่าออนไลท์จะให้ใครมาทำร้ายออนไลท์ได้ง่ายๆอย่างนั้นล่ะน้า 
                 "ก็ป้าอ่ะ..ดูดิ  ใครก็ไม่รู้มานั่งในห้องของออนไลท์  ออนไลท์กลั๊ว..กลัว..นี่ถ้าออนไลท์ถูกกระทำมิดีมิร้ายขึ้นมา  ใครจะรับผิดชอบ!!" หุหุ >_< พวกนายโดนหนักแน่...หุหุ  คราวนี้ล่ะพวกนาย เสร็จออนไลท์แน่..หุหุ มาม๊ะ..มาแต่งงานกะออนไลท์ซะดีๆ  กรี๊ด >_< (เฮ้ยๆ!! เมิงคิดอารายของเมิงเนี่ยยย)

                 ไม่ทันที่ชั้นจะคิดอะไรไปมากกว่านี้  หนังสือการ์ตูนลายสนูปี้หลายสิบเล่ม ก็บรรจง(แน่ใจเรอะ-_-)วางบนหัวชั้นด้วยอัตราความแรง 100 เมตร/วินาที   ชั้นหันไปหาเจ้าของการกระทำเมื่อกี้ทันที ปรากฏว่าเป็นไอ้หลังหล่อนั่นเอง  และในบัดดลความชื่นชมในตัวไอ้หมอนี่ก็หายวับไปด้วยยย   อ๊ายยยยย!! ไอ้บ้า  รู้จักอีนังออนไลท์คนนี้น้อยไปซะแล้วโว้ยยย!!!  แบบนี้มันด่าซะให้หลาบจำ!!

                  แต่ไม่ทันทีชั้นจะได้พูดอะไรออกไป  ไอ้บ้านั่นก็พูดขัดขึ้นมาก่อนนน ฮึ่ยยย!! เสียรมณ์  แย่งซีนไปหมดเลยยยยยย =_=

                 "เป็นไรของแก ห๊ะ!!...แกเป็นไรไปไอ้ออน  อยู่ดีๆกรี๊ดลั่นบ้านนเหมือนคนสติแตก  แล้วสีหน้าที่แกมองฉันเหมือนแกไม่รู้จักฉันอย่างงั้น  อย่าบอกนะไอ้ออน ว่าแกจำคนหล่ออย่างฉันไม่ได้  ไอ้-น้อง-เวง"  ก็เออเด๊ะ!!! ไม่รู้จักโว้ยยยย!! ตะ....แต่..ว่า...มะ..เมื่อกี้มันบอกว่า....  อย่าบอกนะว่า......

                 "เออ ไอ้น้องชั่วกล้าลืมพี่ชายตนเองได้ไงวะ  คนหล่อๆแบบฉัน  จำง่ายจะตายยยยย" เฮ้ย!! ไอ้อะตอมหรอเนี่ยยย ไม่น่าเชื่อ  ส่วนอีกคนก็ไอ้อิเล็กตรอนสินะ  เฮ้ย!!แต่ทำไมมันถึงได้.....โฮๆๆ...ไม่น่าเชื่อ  มันอิมเพิสสิเบิ้ลมากกกกกก...0_0

                  "เฮ้ย!! เป็นไปได้ไงอ่า..ก่อนไปพี่ยังหน้าตาเหมือนเอ็ดดี้อยู่เลยนะ=_=  แถมอ้วน หน้าตาก็ไม่ต่างอะไรกับพื้นผิวของดวงจันทร์เลย  อย่าบอกนะ ว่าพวกพี่ไปศัลยกรรมมา 0.0" ต้องใช่แน่ๆๆ ต้องใช่แน่ๆเลยยย อ๊ายยยย!! มันไปไม่ยอมชวน=_=
                 "เออๆๆๆ ไม่ได้ทำก็ไม่ต่างอะไรกับทำนั่นหรอก  แค่ดูแลตัวเองมากขึ้นแค่นั้น..เอาเถอะๆๆๆ ว่าแต่แก..นี่แกโดนไล่ออกมาอีกแล้วชั่ยมั้ยยย.... เฮ้อ!!ออนไลท์เอ้ย กรูหนักใจกับเมิงจิงเล้ยยย..เมื่อไหร่จะทำตัวให้เหมือนผู้เหมือนคนกะเค้าบ้างวะ  บอกตามตรงกรูเหนื่อยที่จะต้องหาโรงเรียนให้เมิงเรียนนะเฟ้ยยย!!" 

                " งั้น เอางี้ก็ได้  ถ้าพี่เหนื่อย  ออนไลท์ไม่เรียนหนังสือก็ได้นะ หุหุ^^"

                "ไม่ได้นะ!!!" เหวอ! อะไรมันจะตะโกนพร้อมเพรียงกันขนาดนั้นนนนนเนี่ยย  ก็แค่ไม่เรียนเอง ^0^ ออนไลท์เต็มใจค่าาาา...

                " ลูกนี่น้าาาา เฮ้ออ!!  ออนไลท์ ฟังให้ดีนะ  ตอนนี้พ่อหาโรงเรียนใหม่ให้ลูกได้แล้ว  พ่อจะให้ลูกอยู่โรงเรียนเดียวกะไอ้อิเล็กและก็อะตอมมัน......."

                "หาาา!!!! นี่อย่าบอกนะว่า พวกพี่จะมาเรียนที่เมืองไทยอ่ะ" ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีน่ะสิ แถมยังได้อยู่โรงเรียนเดียวกะไอ้บ้าสองตัวนี่ด้วยยย โอ้ยย!!ดีจายยย

                "เออ   ลูกช่วยอย่าขัดพ่อได้ม้ายยยย..ฟังให้จบก่อนไม่ได้รึไง ไอ้ลูกคนนี้เนี่ยยย...  โรงเรียนนี่อ่ะ เป็นโรงเรียนประจำเลย  ขึ้นชื่อว่าเคร่งครัดกฎระเบียบมากกว่าใคร  การเรียนก็คุมเข้มแบบสุดๆ  พ่อเลยอยากให้ลูกไปเรียน เพราะอีกไม่กี่ปีก็จะเอ็นทรานท์แล้ว ถ้าลูกยังทำตัวอย่างนี้อีก พ่อเกรงว่า ลูกจะไม่มีที่เรียนน่ะ เข้าใจพ่อใช่มั้ยยย!!" โถ่!! พ่ออ่ะ ออนไลท์ก็ขยันเป็นเหมือนกันนะ แต่ว่านี่พ่อกะจะฆ่าออนไลท์ทางอ้อมเลยรึไง ทำอย่างงี้ฆ่าออนไลท์เลยดีกว่า

                 "ถ้าลูกโอเคเบตง _*_ แล้วก็.....ไปกันวันนี้เลย  เสื้อผ้าอะไรพ่อจัดการให้หมดแล้วนะ  แล้วเจอกันปิดเทอมนะลูก ดูแลตัวเองดีๆนะ ถ้าชาติหน้ามีจิงเราคงได้เกิดเป็นพ่อลูกกันอีก =_=" อ๊ากกกก!! พ่ออย่าแช่งกานด้ายยม้ายยยย~~

                   นี่ชั้นคงต้องเอาชีวิตไปแขวนกะเส้นด้ายรุ่งริ่งขาดๆรึเนี่ยยย =,= อ๊ากกก ทำไมนี่พ่อฆ่าออนไลท์ให้ตายซะเลยเซ่!!.. เฮ้อออ!! เอาละว้าาา.. อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิดแหละ  พ่อคะ..ออนไลท์สัญญาค่ะ ว่าจะไม่มีการไล่ออกเป็นครั้งที่ 3   เด็ดขาด!!!!






    ------------------------------------------,
    ทักทายกานหน่อยยยเร้ววว  เรื่องแรกเลยคร้า..
    ถ้ามีอะไรไม่ถูกใจก็บอกกานได้น้าคร้า....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×