ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic sj-yaoi] sea's memory ความทรงจำเคียงข้างทะเล

    ลำดับตอนที่ #1 : chapter1:The story begin

    • อัปเดตล่าสุด 7 มี.ค. 51


    "โอ้ ทะเลแสนงาม"

    "แสนง๊ามแสนงาม"

    "ฟ้าสีครามสดใส"

    "สดใส๊ สดใส"

    ........................................

    เสียงเพลงแสนสนุกสนาน((ตรงไหน?))ยังคงดำเนินต่อไป โดนคุณหนูฮีชอลเจ้าของเรือประมงขนาดใหญ่ ที่นะบัดนี้ยืนอยู่ที่หัวเรือ รับลมชมวิวราวกับว่าตัวเองเป็นโรส((ที่ไม่มีใครเอา))ในไททานิค ปากร้องเพลงไปตูดคุณเธอก็ส่ายสะบัดไปอย่างเมามัน  จนมันแทบจะกระทบหน้าฮันคยองกับฮยอกแจเบ๊ของฮีชอล ที่((โดนบังคับ))ให้ร้องคอรัสให้เจ๊แก



    แล้วความรื่นรมของเจ๊ฮีชอลก็ต้องหมดไป เมื่อมีเสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหวเกิดขึ้น ที่ชายฝั่ง

    "ปังๆๆๆๆๆ"ฮันคยองกับฮยอกแจต่างรีบวิ่งเข้าไปในตัวเรือ ขนาดที่เจ๊แกคิดว่าตัวเอกเป็นนางเอกทูมไรเดอร์นมตูม((ที่เจ๊แกใฝ่ฝัน)) ยังยืนอยู่ที่หัวเรือเมื่อเดิม พร้อมกับทำท่าโคลงเครงไปโคลงเคลงมา((ทั้งๆที่เรือ มันไม่ได้โยกเลย-*-))

    แล้วเวรกำที่เจ๊แกเล่นไม่เข้าเรื่องก็ต้องบังเกิดขึ้น เนื่องจากเจ๊แกแกล้งโยกตัวโคลงเคลงไปมามากเกิดไปทั้งๆที่ตัวเองไม่มีนมตูมๆ ไว้คอยถ่วง จึงเสียหลักจากตกทะเล ที่ข้างล่างมีด๊องอยู่มากมาย-*-

    "เฮ้ยๆๆๆ((เจ๊ๆๆ เสียงแมนไปแล้ว แอ๊บหน่อย))"แต่ก็มีคนมารั้งตัวฮีชอลไว้ก่อน ก่อนที่ทั้งสองจะกลิ้งกอดกันกลมเหมือนในนิยายน้ำเน่าทั่วปาย

    ขนาดที่เจ๊แกกำลังจะโวยวายใส่เพราะทำให้ฝันที่อยากจะเป็นนางเอกทูมไรเดอร์สลายไป สายตาฮีชอลก็ไปสบเข้ากับเจ้าของอ้อมกอดพอดี เจ๊แกเลยแอ๊บสวย((อย่างตอแหลๆ))ทันใด

    "อ่ะคริๆ นี่คุณๆ ปล่อยฉันได้แล้ว"สองมือของฮีชอลพยายามดันคนตรงหน้าออกตามมารยาของนางเอกทั่วไป ทั้งๆที่จริง อย่างกดเจ้าชายรูปงามจะตายอยู่แล้ว

    แล้วเจ้าชายรูปงามนั้นก็ปล่อยเจ๊ออกจากอ้อมกอดอย่างที่เจ๊ขอ

    'ชิๆๆ แกปล่อยฉันทำไม ตามนิยายน้ำเน่า แกต้องไม่ยอมปล่อยฉันซิ' เจ๊แกบ่นอยู่ในใจ ทั้งๆที่ไม่ดูสถานะการตอนนี้เล๊ย

    "ปังๆๆๆ"เสียงปืนไล่หลังมา ทำให้ฮีชอล((แกล้งตกกะใจ)) โผลเข้ากอดเจ้าชายรูปงาม เจ้าชายรูปงามที่ตอนนี้ห่วงชีวิตยิ่งกว่าอะไร เลยรีบวิ่งเข้าไปในตัวเรือ พร้อมๆกับเจ๊แกที่เอาแต่ลูบไล้เจ้าชายไม่ยอมปล่อย

    "คุณๆ คุณๆเป็นอะไรรึป่าว"เจ้าชายเขย่าตัวพร้อมกับถามเจ๊ขนาดที่เจ๊((แกล้ง))สลบอยู่ ได้ยินอย่างงั๊นเจ๊แกเลยแกล้งสลบต่อไป พร้อมกับเผยอริมฝีปากน้อยๆ ให้มันห้อยนิดๆ แล้วก็((แกล้ง))ละเมอออกมา

    "ผายลม ผายลม((เขาเรียกผายปอดเจ๊ ไม่ใช่ผายลม))"เจ้าชายได้ยินเข้า ก็เลยมี?อยู่เต็มหัว เลยก้มหน้าลงไปใกล้ฮีชอลมากขึ้น เพื่อถามให้หายสงสัย เจ๊ที่แอบเหลือบตามองอยู่ เห็นอย่างนั้นเลยแกล้งเผยอปากให้มันห้อยยิ่งกว่าเดิม

    "อะไรนะ คุณ"ทันใดนั้นอิเจ๊ ก็กระเด้งตัวออกมาทันที เนื่องจากกลิ่นปากจากเจ้าชายที่มันเคยใช้เดนที๊ดเต้ก่อนนอนมาทั้งชีวิต

    "หือๆ"ฮีชอลเอามือบีบจมูกไล่กลิ่นอันไม่พึ่งประสงทันที หล่อ แต่กลิ่นปาก ไม่ไหวๆ แต่เรื่องแค่นี้ก็ไม่ใช่อุปสรรคในการลวนลามผู้ชายของเจ๊แกสักนิด

    ฮีชอลเปลี่ยนมานั่งหันหลังให้เจ้าชาย((เพื่อที่กลิ่นปากจะได้ไม่โชยเข้าจมูกเจ
    ๊แกอีก))แล้วดึงมือทั้งสองของเจ้าชายมาโอบกอดเอวแกไว้((กล้าเนอะ))

    "คุณชื่ออะไรหรอ" เจ๊ถามเจ้าชาย พยายามแอ๊บเสียงให้ดูอินโนเซ็นที่สุด((ซึ่งตรงข้ามกับการกระทำของเจ๊แกมากกกกกกกกกกกกกกก))

    "ซีวอน"เจ้าชายตอบเรียบๆ พร้อมกับเริ่มดันฮีชอลออกห่างจากตัว เพราะตอนนี้เจ๊แกไม่ได้แค่ลูบไล้หรือแต๊ะอั๋งเพียงอย่างเดียว แต่เริ่มบีบ ขยำแล้วด้วย((เจ๊แกบีบ ขยำ อาร๊ายยยยย อ่า))

    "คุณเหมือนหม่ำ จกม๊กในบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมเลย วิ่งหนีปืนด้วย เก่งจัง"ชมเสร็จเจ๊แกก็ฉวยโอกาส((ที่เจ๊แกมักหาได้เสมอ))หอมแก้มซีวอนไปฟอดใหญ่ ขณะที่ซีวอนเอามือขึ้นมาลูบหน้า เพราะสงสัยว่า หน้าฉันมันมีเหลี่ยมเหมือนไอ้หม่ำจกม๊กด้วยหรอ

    "นี่ๆๆ คุณหาที่กลบดานอยู่ใช่ไหม ไปอยู่ที่บ้านฉันก่อนเอาไหม" ซีวอนหันมามองหน้าเจ๊อย่างไม่ค่อยจะไว้ใจ  ่ตอนนี้เค้าต้องคอยหลบๆพวกศัตรูอยู่ก็จิง แต่ก็คิดในใจว่าตูอยู่กับไอ้ผู้ชายหน้าสวยบ้าๆนี่ เวอร์จิ้นตูจะอยู่ไหม

    "เอ่อ คือผมอยากรบกวนที่บ้านคุณ ผมแค่ขอยืมเงินสักแสนนึงเอาไว้หนีจะดีกว่า ได้ไหมครับ" เจ๊แกเลยสะบัดตัวออกจากอ้อมกอด((ที่เจ๊แกจับมือของซีวอนให้กอดเอง)) แล้วถีบเจ้าชาย((ตรงเป้า-*-))ที่ตอนนี้เจ๊แกเรียกว่าไอ้ฉ่อยแทน พลางคิดในใจ

    'หน๊อย จะยืมเงินตั้งแสน ทั้งเนื้อทั้งตัวฉันตอนนี้ยังมีอยู่แค่20เอง แล้วอีกอย่างถ้าฉ่อยเอาเงินไป ถึงไปเอามาคืนเจ๊ไม่สน แต่นั่นก็หมายความว่าเจ๊จะไม่ได้ลวนลามฉ่อยนะสิ ชิๆๆ ผู้ชายกินไม่ได้เจ๊ไม่สนหรอก'

    แล้วเจ๊แกก็สะบัดตูดเดินลงจากเรือไป 'ชิ อารมณ์เสีย((ก็เอาไปซ่อมดิ...ม่ะขำ)) กลับบ้านไปอ้อนแม่ทึกกะพ่อคังดีกว่า'

    -------------------------------------------------------

    ฮันคยองกับฮยอกแจที่เข้ามาหลบอยู่ภายในเรือแล้ว ฮยอกแจเหนื่อยจนหมดแรง เอนหลังพิงอกฮันคยองอยู่ ฮันคยองจึงอมยิ้ม เอี้ยมมือมาลูบผมไก่น้อยเล่น

    "เหนื่อยหรอ พักก่อนก้ได้ แล้วค่อยกลับบ้านไปช่วยกันทำอาหารให้คุณนายทึกกันเหนาะ" ฮันคยองพูดอย่างอ่อนโยน สองมือโอบกอดร่างเล็กแน่น คางเกยไว้ที่ไหล่บาง ฮยอกเอนหลังพักเหนื่อยกระแผ่นอกของฮันคยองจนรู้สึกดีขึ้น

    พลางคิดในใจ'ชิ ไอ้มังกือ ทำมาเป็นโอบ ที่ตอนอิเจ๊แกร้องเพลงเห็นมองตูดเจ๊ซินตาไม่หระพริบเลย ไอ้แป๊ะหน้าหม้อ ไอ้แป๊ะหื่น ไอ้แป๊ะไม่จริงใจ'

    พอหายเหนื่อยปุ๊บฮยอกกี้ก็ดันตัวเองออกจากอ้อมอก แล้วตบหน้าฮันอย่างแรง((แกเป็นคนดีเจงๆฮยอก ให้อกเค้าพักเหนื่อย พอเสร็จแล้วก็ตบหน้าส่ง-*-))

    ฮันคยองที่มรอยนิ้วไก่อยู่บนหน้าครบทั้ง5นิ้ว((ไก่บ้านแกสิมี5นิ้ว))ก็งงไป ประมาณว่า'ตูทำไรผิด'

    -----------------------------------------------------

    "เฮ้ยคุณ ถีบผมแล้วก็จะทิ้งผมอยู่ตรงนี้หรอ โอ๊ย" วอนพูดไปก็จุกไป มือกลุมของรักของหวงที่โดนกระทำชำเราไว้อย่างถนุถนอม((อิเจ๊แกโหดไปป่าว ถ้าวอนเป็นหมันแล้วใครจะมาเป้นพระเอกให้เจ๊ฮะ))

    ฮีชอลยังคงเดินกระทืบเท้าจนเดินโคลงเคลงไปมา((นี่เจ๊ แกแรงเยอะมาก)) ยังไม่หันมาสนใจซีวอนสักนิด

    "นี่คุณทำอย่างนี้ไม่ได้นะ"ซีวอนรีบลุกขึ้นยืน((โอ๊ะๆ ระวังค่ะวอนน้อยยังระบมอยู่นะค่ะ)) จับแขนฮีชอลไม่ให้หนีไว้

    "ฉันไม่มีเงินให้ยืนเว๊ย!!!"ผู้ชายไรว่ะ ให้ฉันลวนลามไปนิดเดียว จะมายืมตังกันมากมาย ผู้ชายมันก็สำคัญอยู่หรอก แต่ตังมันสำคัญกว่า!!!

    "..." ซีวอนทำหน้าตาให้น่าสงสารที่สุด เผื่อว่าอิเจ๊แกจะสนใจ แต่ป่าวเลย...((ถ้าเป้นฮยอกกี้ของฉันทำมันจะน่ารักอ่ะนะวอน แต่ถึกๆแบบแกทำมัน...))

    "ปล่อย ฉันบอกให้ปล่อย"ฮีชอลพูดเสียงเรียบฉบับขวัญ อุษามณีในขิงก็ราข่าก็แรง((แกได้ดูด้วยหรอซิน)) มายืมตั้งกันงี๊ ซินไม่ปลื้ม จบ!!!

    แล้วเจ๊แกก็จบจิงๆๆ ด้วยการถีบวอนตกทะเล ขณะเดินอยู่บนสะพานที่เชื่อมตัวเรือกะชายฝั่ง((เจ๊โหด!!!))

    -----------------------------------------------

    ฮยอกแจที่เพิ่งตบหน้าฮันคยองมา ก็มานั่งเศร้าเพราะพระเอกนอกใจตัวเอง((ป๋ามันทำอะไรให้แก มากมายนักหนาเนี่ย)) เดินเล่นไปมาที่ชายหาดด้วยหน้าเศร้าๆเหมือนแพท นภัสประภาในดาวพระศุกร์((หรอ ฉันก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าแพทมันเล่นดาวพระศุกร์)) แล้วฮยอกแจที่ตอนนี้ตาลองลอยไปอยู่สวรรชั้น7กับเจ เจตริน เรียบร้อยแล้วก็ร้องออกมาอย่างตกใจ

    "เฮ้ย((แกแมนไปแล้ว ร้องว๊ายสิ แกเป้นเคะ เรื่องนี้ไม่มีอึนเฮเว๊ย))"เพราะเท้าดันไปสะดุดกะอะไรแหยะๆเข้า

    "เฮ้ย หม่ำจ๊กมก จากบอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยมของเจ๊แกนี่หว่า ทามมายมานอนตายอยู่ตรงนี้เนี่ย"วอนฉันหน้าตาเหมือนหม่ำ จ๊กมกมากเลยเหนาะ

    "คุณๆๆๆ เป็นอะไรรึป่าวครับ" ฮยอกแจเรียกซีวอนพร้อมกระเขย่าร่างที่นอนแน่นิ่งใหญ่ราวกับบาเทนเดอร์ ทำมิลเชคอยู่ในผับ((ฮยอกแจ ใจเย็น วอนมันจะตายก็เพราะแกนั่นแหละ))

    เมื่อซีวอนไม่ยอมตื่น ฮยอกแจก้เลยหันซ้าหันขวา เอาว่ะ ตูขอเป็นพระเอกแบบละครน้ำเน่าช่องsbs((เด๊วนี้ ช่องsbs เค้าทำละครทำเน่าแบบช่อง7แล้วเรอะ-*-))หน่อยแล้วกัน








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×