ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แค่เพื่อนเคยรู้จัก

    ลำดับตอนที่ #1 : ยินดีที่รู้จัก

    • อัปเดตล่าสุด 3 ม.ค. 51


    "นายชื่อไรอ่ะ"
    น้องใหม่ม.4ถามเพื่อนที่เพิ่งจะรู้ว่าอยู่ห้องเดียวกันด้วยความสดตื่นเต้น สาวน้อยพกพาความเป็นมิตรมาเต็มกระเป๋าใบใหม่
    "อย่าบอก อย่าบอก"
    เสียงกวนๆแทรกเข้ามา
    "อ้าวไมล่ะ"
    คนเริ่มผูกมิตร งง-_-?
    "ชื่อ เพี๊ยช"
    คนถูกถามคนแรกตอบ
    " เรา ชมพูน่ะ แล้วนายล่ะ "
    "ไม่บอกอ่ะ"
    อยากรู้ตายล่ะ+_+!
    "มันชื่อ ท๊อป"
    เด็กอ้วนที่ถามชื่อทีแรกตอบ
    "อ้าวบอกหมดเลยเพี้ยชอ่ะ"
    แล้วเสียงจากการปฐมนิเทศก์นักเร๊ยนม.4ปีการศึกษาใหม่ก็ดึงให้การทำความรู้จักกันเงียบลง
    ชมพูหาเพื่อนร่วกลุ่มได้ไม่ยากเพราะจบ ม.ต้นจากโรงเรียนนี้
    ได้เพื่อนทั้งเก่าและใหม่จะว่าไปได้ทั้งห้องเลย!!!!!!!
    ชมพูเด็กสาวตัวอ้วนเล็กน้อยเพราะความเตี้ยที่ทั้งพ่อและแม่เต็มใจมอบให้ 
    เก็บไว้เป็นสมบัติประจำตระกูล
    ผิวขาวอมชมพู สมชื่อมีความน่ารักมาบดบังความขี้เหร่เหมือนเป็นพรจากฟ้า
    "โอ้ย! ไอ้ท๊อปแก เลิกหยิกแก้ม ฉันสักทีได้ มั้ย! "
    คำโวยวายที่เพื่อนได้ยินเป็นประจำจาก ชมพู แต่ไอ้คนแกล้งมันก็ไม่เคยเลิก
    ท๊อปแกล้งจับแก้ม บีบแขน บีบไหล่ 
    ด้วยเป็นลูกคนเล็กที่บ้านเลี้ยงมา สอนให้รักนวลสงวนตัวแค่จับโดนนิดหน่อยก็ไม่ได้
    นานๆไปชมพูก็เริ่มทำใจ 'ช่างมันเพื่อนกันโว้ย'  
    " นี่ ชมพูเป็นเพื่อนกับท๊อปมาตั้งแต่ม. ต้นแล้วหรอ เห็นสนิทกัน "
    เพื่อนใหม่ผู้ยิ้มเก่งเสมอนามว่า 'แจ่มใส'ถามขึ้นวันหนึ่ง
    " เปล่าอ่ะ เรียนที่นี่เหมือนกันแต่ไม่รู้จัก เพิ่งรู้จักเหมือนกันแต่มันชอบแกล้งอ่ะไม่ได้สนิทอะไรหรอก "
    กำลังตอบข้อข้องใจคนสร้างเรื่องก็เดินมา ยื่นมือนำมาเลย
    ด้วยความชินจนชำนาญ ชมพู ยกมือมาจับข้อมือ ท๊อปได้ทัน ก่อนที่มันจะมาถึงแก้มของเธออีกเป็นครั้งที่เท่าไรไม่รู้
    ชมพูเหวี่ยงมือใหญ่นั้นทิ้งไป มันก็ยื่นมือเข้ามาอีก เธอก็ปัดออกไปอีก มันก็เปลี่ยนเป็นมืออีกข้าง
    เธอก็ทำเช่นเดิมปัดๆไป 
    "นี่ แจ่มใสดูนะ เรายังไม่ได้ทไรเลยนะแค่ทำแบบเนี่ย ชมพูปัดออกแล้ว"
    " ก็มันน่ารำคาญ " 
    สงครามระหว่างมือสั้นๆ ป้อมๆ กับมือใหญ่ของท๊อปก็ดำเนินต่อไป
    จนอาจารย์ที่เคารพเดินมาเปิดห้องเรียนมันก็เดินผละออกไป
    'ไม่คิดเลย เมื่อก่อนคิดว่ามันดูคุณชายมาก   ไหง กลายเป็นลิงทะล้นไปได้ขนาดนี้  กวนประสาทได้บ่อยๆ                               ทำตัวให้เพื่อนได้ขำกันตลอด'
    ชมพูคิดในใจ
    'แต่ก็ดีมีเพื่อนเล่นไม่เหงาดี'
    แล้งการเรียนก็เริ่มต้นและผ่านไปจาก  วันเป็นเดือน จากคนแปลกหน้ากัน ก็กลายเป็นเพื่อนสนิท
                                                                                                                                                                                                    "4/2 สนิทกันดีเนอะไปไหนไปกันเป็นกลุ่มดีทั้ง หญิง ทั้งชาย "

    เป็นคำพูดที่มีคนยกย่องให้เป็นที่น่าภูมิใจ........

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×