รักเกินพิกัตร้ายของแก๊งอันตพาล -_-

ลำดับตอนที่ #1 : chapter1

วันแรกแท้ๆเลย ไปโรงเรียนสายซะแล้ว-_-
ฉันชื่อพิทาดา เทวะวงศ์ตระกูล ชื่อเล่นว่าแพ็ท ครอบครัวฉันทำธุรกิจค้าพลอย ส่วนพ่อเป็นผู้มีอำนาจด้านการปกครองของประเทศหรือนายกรัฐมนตรีนั่น
เอง และตอนนี้ฉันกำลังเดินเข้าโรงเรียนใหม่ที่ชื่อว่าคาเทอรีน โรงเรียนใครหว่า (โรงเรียนพ่อแกไง) -.- 
"ไอแพ็ทไม่ได้เจอกันนานเลยเมิง"ฉันตวัดชายตาไปมองก็เห็นเคนย่าเพื่อนสนิทสมัย ม.ต้น
"เออ"
"ยังไม่เลิกเงียบอีกนะ"
"ยุ่ง"
"เออๆชั่งเถอะไปเรียนกัน"
"อืม"
ฉันกับเคนย่าเดินมาที่ตึกใหญ่สีครีมที่มีประตูไม้มะฮอกคานี่-*-ขัดมันอยู่ก่อนผลักออกไป
"ฉันว่าเราไปนั่งที่ตรงนั้นดีไม๋"เคนย่าพูดพลางชี้ไปที่นั่งหน้าสุดของห้อง 
"ไม่เอา นั่งหลังดีกว่า"ฉันพูดพลางเดินไปหลังห้องแล้วนั่งลงทันที เคนย่ากับฉันเอากระเป๋าแขวนไว้ที่เก้าอี้
"ไปหาไรหนุกๆทำดีปะ"
"ก็ดี"
แล้วเราสองคนก็ลงไปด้านล่างอยากบอกว่าตอนนี้มันถึงเวลาเรียนแล้ว แต่ช่างเถอะเพราะพ่อคงรู้อยู่แล้ว   แล้วอยู่ๆสายตาอันเฉียบคมของฉันก็ตวัดไปเห็นพวกกลุ่มอันตพาลที่ดูท่าหัวหน้าแก๊งจะเงียบๆ ขรึมๆ ผมและตาสีเงินหน้าตาแบบ เทพบุตร  ซึ่งกำลังพาพวกไปทำร้ายไอเด็กเหลือขอที่มันมีมากในโรงเรียนนี้
"หยุด"ฉันสั่งเสียงเย็นเยียบพลางมองไปทางกลุ่มนั้น หมอนั่นหันมามองฉันแวบเดียวก่อนจะหันไปชกเด็กคนนั้นต่อ ไม่ฟังใช่ไหม  ดี! 
ฉันเดินดุ่มเข้าไปที่หมอนั่นพลางดึงออกมาแล้วไขว้มือให้อยู่ข้างหลังพลางเอากุญแจมือล๊อคไว้
"ทำอะไร"หมอนั่นพูดเสียงเรียบพลางดึงมือออก
"ไปห้องปกครองไป"ฉันสั่งอีกทีพลางมองไปที่เคนย่าซึ่งมองมาอย่างระอา
"1" ฉันนับพลางส่งสายตาสุดเย็นไปให้ แค่นั้นแหละยัยเคนย่าก็รีบพรวดเข้ามาจัดการคนอื่นๆในแก๊งไปที่ห้องปกครอง
"หนูแพ๊ทหนูเคนย่า เอ่อนั่นใครค่ะ"ครูปกครองพูดพลางมองไปยังแก๊งอันตพาล
"อย่าสน"ฉันพูดพลางแกะกุญแจมือออกแล้วผลักเขาไปที่ครูวัน

"แก๊งอันตพาลนะเจ๋วัน"

"เธอเป็นใคร?"หมอนั่นถามฉันเสียงเรียบ

"ไม่จำเป็นต้องรู้" ฉันว่าพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรหาพ่อทันที

"พ่อ กรุณามาที่โรงเรียนคาเทอรีนหน่อยได้ไม๋"

"ทำอะไร"ยังไม่เลิกพูดมากอีก

ไม่นานประตูห้องก็ถูกผลักออกแล้วก็มีร่างของผู้เป็นพ่อของเทอปรากฎขึ้น

"พ่อ นี่ใค"ฉันว่าพลางชี้ไปที่หมอนั่น

"อ๋อ..."