คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : +!!!~ไปโรงเรียนวันแรกและสงครามอันดุเดือด~!!!+
"สาวๆ แต่งตัวกันเสดรึยังจ๊ะ เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ" เสียงคุณแม่ของฉัน
"แต่งตัวเสดแล้วค่ะ เดี๋ยวพวกเราจะลงไปนะค่ะ" ฉันตอบคุณแม่ด้วยน้ำเสียงที่สุดจะน่าร้ากก(น่าจาพาคนแต่งไปศรีธัญญานะเนี่ย) เมื่อพวกเราแต่งตัวกันเสดพวกเราก็ไปโรงเรียนใหม่ทันที โดยที่วันนี้เป็นวันแรกพวกเราต้องไปลงทะเบียนเข้าหอ อ่อลืมบอกไปค่ะ พวกเราย้ายมาอยู่หอเพราะว่าบ้านอยู่ไกลจากโรงเรียนมาก
"นี่พวกแก ช้านหิวแล้วอ่าไปหาไรกินกานก่อนมะ" นั่นไม่ใช่เสียงของใครเลยมานเป็นเสียงของนักกินมาราทอน นั่นก็คือ การ์ตูน
"นี่แก ไม่เคยจะพ้นเรื่องกินเลยนะย่ะ กินมากเดี๋ยวหุ่นก็ไม่ดีเหมือนฉันหรอกย่ะ" เสียงของน้ำตาล สาวน้อยหุ่นดีและสวยที่สุดในแก๊งค์
"น้าๆๆพวกแก ช้านหิวจนใส้จะขาดละ" ตูนพูดด้วยความจะเป็นจะตาย
"อืม!! งั้นก็ดีเหมือนกันพวกเรายังไม่ได้กินอะไรมาเลยนะ" ฉันพูดด้วยเหตุและผล จนทุกคนยอมที่จะไป
"เดี๋ยวฉันกับลูกศรไปซื้อน้ำมาให้นะ ส่วนพวกแกก็ไปหาที่นั่งกินละกัน" ฉันพูดในทางว่าสั่งพวกนั้น เมื่อซื้อน้ำกันเสดฉันกับลูกศรก็เดินถือแก้วน้ำมากำลังจะไปให้เพื่อนๆ แต่มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาชนลูกศร ทำให้น้ำของลูกศรกับน้ำของนายคนนั้นหกไปคนละแก้ว
"นี่เธอ!!! เดินภาษาอะไรน่ะ เดินไม่ดูเลยหรอ ตาน่ะมีไว้ทำอะไร " เสียงคนชายหนุ่มคนนั้นพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สุดจะหล่อ แต่นิสัยชั่วช้าสามาน
"นี่นาย!! ฉันเดินมากับเพื่อนของฉันดีๆ นายนั่นแหละ มัวแต่เห่าก็เลยไม่ได้ดู ตาน่ะจะเก้บไว้ทำศพนายรึไง" เสียงของลูกศรที่พูดในเชิงว่าด่า
"นี่เธอ ด่าฉันเป็นหมาหรอ " ชายหนุ่มพูดในเชิงว่าโกรธมากๆ
"ฉันไม่ได้ด่า ฉันแค่พูดความจริง" ลูกศรก็ยังคงดื้นลั้น
"ไปกันเถอะลูกศร อย่ามีเรื่องเลยนะ" ฉันบอกลูกศรและก็ดึงแขนของลูกศรเดินหนีไป
"ไม่แฟร์เลยนิพวกเธอ ทำคนอื่นแล้วก็เดินหนีน่ะ ปอดแหกนิพวกเธอ" ชายหนุ่มอีกคนพูด
(กี๊สสสสสสสส หล่อโดนจัย)
"แล้วพวกนายจะให้ฉันทำยังไง" ฉันพูดด้วยความรับผิดชอบเพื่อจะให้เรื่องมันจบ
"งั้นพวกเธอต้องไปซื้อน้ำมาให้พวกฉันทุกคน" นายคนนั้นพูดด้วยน่าทะเล้นแบบว่า ซะใจ
"นี่นาย!! น้ำหกแก้วเดียวทำไมต้องซื้อให้ทุกคนด้วยย่ะ" ลูกศรพูดแทรกขึ้นมาโดยเสียงดัง
"งั้นก็ได้ อยากได้น้ำมาใช่ไหม๊" ฉันพูดพร้อมเอาน้ำในถาดมาสาดใส่พวกนั้นทุกคน
"เป็นไงซะใจมะ ขอให้กินให้อร่อยนะจ๊ะ" ฉันพูดพร้อมทำหน้าทะเล้นแล้วก็เดินหนีไป
แต่ชายหนุ่มคนนั้นดึงแขนฉันไว้
"นี่เธอ ซ่ามากเลยนะกล้าสาดน้ำใส่ฉันน่ะ" ชายหนุ่มพูด แล้วก็ค่อยๆมีไทยมุงมาเรื่อยๆจนแน่นไปหมด เมื่อพวกของน้ำตาลเก็นจึงเดินมา
"มีอะไรกันน่ะ" เสียงของตูนพูดขึ้น
"อ๋อ นี่พวกเธอมีพวกด้วยหรอ" ชายหนุ่มจับแขนฉันแน่กว่าเดิม
"นี่นายปล่อยแขนเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ" เสียงของตาลพูดขึ้น
"นี่เธอน่ะ อย่ามายุ่งได้ไหม๊ ยัยปีศาจ" เสียงของชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้น
"นี่นายกล้าว่าฉันเรอะ" ตาลพูดขึ้นพร้อมจะทำมือไปตบ
"นี่พวกนายอย่าคิดนะว่าพวกเราเป็นผู้หญิงแล้วจะทำอะไรไม่ได้" ตูนพูดขึ้นด้วยความที่ทนไม่ไหว
"คนอื่นน่ะอาจทำได้ แต่เธอนะทำไม่ได้แน่นอน ยัยหมูอ้วน" ชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้น
"อยากจะลองไหม๊ล่ะพวกนาย" ลูกศรพูดด้วยความท้าทาย
"ผู้หญิงเก่งแต่ปากอย่างพวกเธอน่ะ จะทำอะไรได้" ชายหนุ่มอีกคนพูดขึ้น
"นี่ๆ อย่าทะเลาะกันเลยนะค่ะ กวาขอร้องละค่ะ" แตงกวาพูดด้วยน้ำเสียงเรียบร้อย
"เธอน่ะ อย่ามาทำแสดงละครเลย เธอสู้ไม่ได้แล้วจาชิ่งละสิ" ชายหนุ่มอีกคนผู้ขึ้น
"กวาโกรธแล้วนะค่ะ พวกเราน่ะ ฆ่าได้ หยามไม่ได้นะ" แตงกวาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่โกรธสุดขีด พวกเราไม่ได้เห็นแตงกวาโกรธมานานแล้วนะเนี่ย ทำไมนายคนนี้ถึงพูดนิดเดียวทำให้โกรธได้นะ
"พวกเราแผนเอ" ฉันพูดขึ้น
"แสบ" ฉันพูด
"ซน" ลูกศรพูดขึ้น
"ซ่าส์" ตูนพูดขึ้น
"บ้า" กวาพูดขึ้น
"ร้าย" ตาลพูดขึ้น
เมื่อตาลพูดจบ พวกเราก็จัดการนำอวัยวะเบื่องล่างสุดไปแตะน้องชายของพวกนั้น
"เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับพวกเรา" กวาพูดพร้อมกับยกน้ำมาสาดใส่พวกนั้น แล้วพวกเราก็เดินไป
"ฝากไว้ก่อนเธอพวกเธอ" อย่าลืมมาเอาคืนนะ เดี๋ยวจะเก็บเป็นอย่างดีเลย
"เป็นไงมั่งจินซอง" เสียงของจุนโฮพูด
(เอี๊ยดดด!!!! แบรกกันก่อนนะค่ะ ถึงช่วงเวลานี่จะต้องแนะนำแล้วล่ะค่ะ
พระเอกคนที่ 1 ชื่อ คิมจินซอง เป็นลูกครึ่งเกาหลีไทย เป็นคู่ของฟ้าใส
พระเอกคนที่ 2 ชื่อ มีจุนโฮ เป็นลูกครึ่งเกาหลีไทยเหมือนกันค่ะ เป็นคู่ของลูกศร
พระเอกคนที่ 3 ชื่อ จอร์น เป็นลูกครึ่งอเมริกาไทย เป็นคู่ของตูนค่ะ
พระเอกคนที่ 4 ชื่อ เกมส์ เป็นคนไทยแท้ๆ เป็นคู่ของกวาค่ะ
พระเอกคนที่ 5 ชื่อ ทาคากิ เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นไทยค่ะ เป็นคู่ของตาลค่ะ
เชิญชมต่อได้เลยนะค่ะ รายงานโดนดิฉัน ปุณญาวีค่ะ จบข่าว!!!)
"ยัยพวกนี้มันแสบจิงๆนะ" จอร์นพูดขึ้น
"เห็นเรียบๆยังร้ายได้ ยัยพวกนี้" ทาคากิพูดขึ้น
"ยัยปีศาจ" เสียงของจินซองพูดขึ้น
มีแค่นี้ก่อนนะค่ะ ยังไงก็ติชมได้นะค่ะ ถ้ามีคนอ่านไม่มากเราก็คงจะไม่เขียนต่อนะค่ะ
ความคิดเห็น