เพื่อนสนิท (มิกเซีย)

ลำดับตอนที่ #1 : ความรักแบบเพื่อนสนิท

มิกกี้กับเซียเป็นเพื่อนสนิทที่รักกันมาก  แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้เขาทั้งสองเปลี่ยนจากคำว่าเพื่อนสนิทมาเป็น  "แฟน"  
เซียเป็นดาวประจำโรงเรียนแห่งหนึ่งซึ่งปัจจุบันเขากำลังศึกษามัธยมตอนปลาย
"มิกกี้..."  เซียเรียกมิกกี้พร้อมกับวิ่งเข้ามากระโดดขี่คอมิกกี้
"นี่ มาขี่คอฉันทำไม ตัวนายก็ไม่ใช่เบาๆนะ"  มิกกี้พูดพร้อมปล่อยตัวเซียลงจากไหล่ของเขา
"ฉันก็ขี่คอนายอย่างนี้ทุกวัน นายไม่เห็นจะว่าอะไรเลย  หรือว่า.. กลัวแฟนหึงยะ"
"บ้า! เซียนายก็รู้นิ ว่าฉันไม่มีแฟน"
"ก็ยัย โบอาไง แฟนของนาย เมื่อวานฉันเห็นนายพาโบอาไปเดินเล่นที่สวนข้างโรงเรียนเลย"
"ไม่ใช่ โบอาเป็นเพื่อนของฉัน"  
"หรอ เพื่อนอะไรเขาเดินจูงมือกันล่ะ"  เซียพูดพร้อมกับเชิดหน้าหันไปทางอื่น
"มันเรื่องของฉัน ไม่ใช่เรื่องของนายซะหน่อย ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉันนายไม่เกี่ยว  เอ๊ะ! หรือว่านายหึงฉันกับโบอา"  มิกกี้พูดพร้อมกับเอาหน้าเข้าไปใกล้เซีย
"เรื่องไรฉันจะต้องไปหึงนายด้วยยะ ฉันไม่ได้ชอบนายซะหน่อย"  เซียพูด โดยที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเขาเองหน้าแดงยิ่งกว่าลูกตำลึงซะอีก
"หรอ ถ้านายไม่ได้ชอบฉันแล้วทำไมนายต้องหน้าแดงด้วยล่ะ"
"หน้าฉันแดงก็ไม่ได้หมายความว่า ฉันชอบนายซะหน่อย หน้าฉันแดงก็เพราะว่าแดดร้อนยะ  ฉันล่ะเบื่อนายจริงๆเลย ไปดีกว่าไม่คุยด้วยเล่า"  เซียพูดจบก็วิ่งขึ้นไปบนชั้นเรียน  แล้วเขาก็นั่งคิดถึงเรื่องเมื่อกี๊  แต่ขณะที่เขามองลงไปนอกหน้าต่าง เขาก็เห็นว่ามิกกี้กอดกับโบอา  หลังจากที่เซียเห็นภาพนั้น น้ำตาของเซียก็หลั่งออกมาเป็นสาย
"ทำไม ทำไมเราต้องร้องไห้ด้วย ทำไม หรือว่าเรา รักเขาเข้าแล้ว ไม่จริง มันไม่จริงงงง!"  เซียคิดในใจ แต่น้ำตาของเซียตอนนี้แทบจะท่วมห้องเรียนอยู่แล้ว
"เซีย นี่นายร้องไห้ทำไม"  มิกกี้พูดแล้วเดินไปนั่งข้างๆเซียแล้วปลอบเซีย  เมื่อเซียเห็นมิกกี้ทำพฤติกรรมแบบนี้มันยิ่งทำให้เขาร้องไห้หนักเข้าไปอีก
"นายมายุ่งอะไรด้วยเล่า  นายจะไปไหนก็ไปเลยไป และนายไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีกเข้าใจมั้ย"  หลังจากที่เซียพูดจบเขาก็ผลักมิกกี้ตกเก้าอี้
"ฉันอุตส่าห์ หวังดี ถ้านายไม่อยากให้ฉันยุ่งกับนาย ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีกก็ได้"  หลังจากที่  มิกกี้พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไป