ไม่อยากจะรัก แต่ก็รักไปแล้วทำไงดี

ลำดับตอนที่ #1 : พบกันครั้งแรก

นี้เป็นการเขียนครั้งแรกนะคะที่นำมาลงยังไงก็สามารถคอมเม้นกันได้นะคะ ยินดีรับฟังคำติชมทุกคนคะ

ณ.ลานจอดรถในห้างสรรพสินค้าใจกลางกรุงเทพแห่งหนึ่ง

“โอ๊ย”

“ขอโทษ ครับๆ” นที รีบก้มเก็บของที่ตกลงอยู่บนพื้นยืนให้กับ ผู้หญิงคนที่เขาเดินชนอย่างแรง  เขามองอย่าตกตะลึงเมื่อเห็นสาวน้อยตัวเล็กๆ ใส่กระโปรงสั้นมากๆกำลังพยายามลุกขึ้นจากพื้น เผยให้เห็นขาที่เรียวสวยและเนียน กำลังก้มลงปัดตัวเองอยู่ ผมก็สยายเงาดำขับเมื่อต้องกับแสงแดดที่สาดส่องเขามากระทบมันช่างดูเซ็กซี่เสียจริงๆ

“เดินประสา บ้าอะไรเนี้ย” ธีร่า โมโหมาก พอเธอแงนหน้าขึ้นมอง เธอเห็นนทีชายหนุ่มหุ่นอย่างนายแบบเกาหลี สูงขาว หน้าตาดี จมูกโด่งเป็นสันสวย ปากสีแดงระเรื่อ ในใจแทบร้องกรี๊ตแต่ต้องเก็บอาการเอาไว้

“ขอโทษๆ จริงๆ ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ” เขารีบกล่าว กลัวเธอโกรธ

“คุณเป็นอะไรมากหรือป่าว ครับ” เพราะว่าเริ่มตกหลุมรักสาวน้อยคนนี้เขาแล้ว

“ไม่เป็นไรคะ” ธีร่ารีบกล่าวและพยายามปัดป้องมือเขาจากตัวเธอ

“ชั้นไม่เป็นไร”ถึงแม้เธอจะดูเป็นสาวเปรี้ยวแต่เธอก็ไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องตัวเธอเท่าไร และเธอเอง

“ผมรีบไปหน่อยนะครับ ขอโทษจริงๆ หวังว่าคุณคงไม่โกรธ” นทีรีบกล่าว

“ไม่เป็นไรคะ ไม่หรอกคะ” ธีร่าพูดจบพยายามเดินนี้ไป

“เดียวก่อนครับ คุณผมชื่อนทีครับ คุณเออ...”

“ชั้นภัณฑิร่าคะ ขอตัวนะคะ” ธีร่าสาวเปรี้ยวกล่าว แล้วจะเดินไป

“เดียวสิครับ ไม่ทราบว่าคุณมีเบอร์มั้ยครับ” นทีรีบบอกถึงสิ่งที่เขาต้องการ

ธีร่าหันมามองเขาด้วย สายตาหยิ่ง ๆ

“มีคะ แต่ขอโทษชั้นไม่ชอบให้เบอร์กับคนแปลกหน้า”

“แต่ผมชอบคุณนะครับ” นทีกล่าวออกมา ทำเอาธีร่าถึงกับอึ้ง และหน้าเธอก็เริ่มแดงขึ้นมา ถึงจะมีคนมาชอบเธอมากๆมาย แต่ไม่เคยมีใครบอกกับเธออย่างนี้

“ผมเลยอยากได้มีเบอร์คุณไว้เพื่อทำความรู้จักกันมากกว่านี้นะครับ” นทีรีบบอก

“เหรอคะ  แต่ชั้นว่าถ้าคุณชอบชั้นจริงๆ เดียวคุณก็หาเบอร์ชั้นได้ และอีกอย่างชั้นไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้า ขอตัวก่อนนะคะ” ธีร่ารีบกล่าว แล้วเดินออกไป แต่ในใจไม่เคยเจอใครบ้าแบบนี้มาก่อนในใจคิดอีตาบ้ามาบอกชอบอะไรกันเนี้ย...

“ได้...ถ้าอย่างนั้น ผมจะพยายามหาเบอร์คุณให้ได้คุณภัณฑิรา คุณนามสกุลอะไรนะบอกผมหน่อยได้มั้ย” ชายหนุ่มตะโกนถาม

ธีร่าหันมายิ้มและตะโกนบอกออกไป

“ได้... ชั้นภัณฑิรา ราชบารมี” เพราะว่าในใจของเธอก็คิดว่าคนๆนี้ที่ชื่อ นที ชั้นจะจำคุณไว้ ตาบ้าฮิฮิ...อยู่ๆ ก็มาพูดอะไรก็ไม่รู้  แล้วสายตาของทั้งสองประสานกัน

นทีมองธีร่าอย่างมั่นใจว่าเขาจะต้องได้พบเธออีกครั้ง

“ภัณฑิรา ราชบารมี ผมจะจำชื่อคุณไว้” นทีกล่าวกับตัวเองอย่างมุ่งมั่น และเริ่มสนใจสาวน้อยสุดเซ็กซี่คนนี้มากขึ้นกว่าเดิมอย่างมาก

*************

“กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ ธีร่า” ป้าอินกล่าวทักทายหลานสาวตัวดี

“ดูแต่งตัวเขานี้ ถ้าป้าเห็นก่อนจะไม่ให้ออกจากบ้านเลยนะเนี้ย” และพอเห็นว่าหลานตัวดีแต่งตัวยังไงออกไปข้างนอกจะเป็นลมให้ได้

“แม้คุณป้าก็ ไม่เห็นเป็นไรเลย แต่งอย่างนี้ออกจะทันสมัย  คุณป้าคะอย่าสนใจเลย เดียวหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ วันนี้เหนื่อยมากๆ ด้วย”

“แล้วนั้นกระโปรงไปโดนอะไรมา สกปรกเชียว” ป้าอินรีบเขามาปัดให้หลานสุดที่รัก

“ออ พอดีมีตาบ้าคนหนึ่งเดินมาชนนะคะ เลยล้มก้นจ้ำเบ้าเลยนะคะ” ธีร่ากล่าวแล้วเดินขึ้นข้างบนพร้อมกับตะโกนมาว่า

“แต่ไม่เป็นไรคะป้า เดียวหนูลงมานะคะ”

ป้าอินได้แต่ยิ้มน้อยๆ และสั้นหน้า ถึงแม้จะหนักใจแต่ก็รักหลานสาวคนนี้มากถึงแม้บางครั้งจะพยศมากเลยก็ตามแต่เธอก็ไม่เคยทำให้ป้าอินคนนี้ผิดหวัง ยกเว้นเรื่องเดียวที่กำลังจะเกิดขึ้นในเย็นนี้ป้าอินเริ่มหวันใจว่าหลานสุดที่รักคนนี้จะทำตัวอย่างไร กับเรื่องที่จะเกิดขึ้น เมื่อนึกถึงแล้วก็ได้แต่ถอดถอนใจพร้อมกับส่ายหน้า

*************