ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การพบเจอกันครั้งแรก~
เช้าวันเปิดเทอม~
ฮ้าว~๐~ วันนี้ผมรีบตื่นเป็นพิเศษ ถามว่าทำไมน่ะหรอ(ไคถาม?)ก็วันนี้เปิดเทอมผมจะได้เจอแฟนคลับที่แสนน่ารักของผม ฮ้า~ คิดแล้วชื่นใจจริงๆมีคนคอยรับใช้ - -" ไม่ใช่ๆมีคนคอยเป็นห่วงต่างหาก ..
โรงเรียน~
เมื่อผมก้าวท้าวลงมาจากรถก็มีเสียงกรี๊ดดังกึกก้องไปทั่วทั้งโรงเรียน จะเสียงใครละครับแฟนคลับของผมไง..^3^
"กรี๊ดดดดดด!พี่ฟุต พี่ฟุตมาแล้ว! หล่อขึ้นด้วยอ่า" เอ่อ - -" ฟรุตครับไม่ใช่ฟุต(เท้า) ไม่เป็นไรๆให้อภัยๆเนื่องจากหน้าตาน่ารัก(หึหึ --" )
********************
ทางด้านไวท์
แฮ่กๆโอ่ยเหนื่อยๆๆ ไม่หน้าตื่นสายเลยฉัน จะทันมั้ยนะ! ถ้าไม่ทันละแย่เลยเพิ่งเข้ามาใหม่ก็โดนทำโทษมันหน้าอายสิ้นดีเลอะ - -" เอ๋! O_o นั้นพวกนั่นเขามุงอะไรกัน เต็มหน้าโรงเรียนไปหมดแล้วฉันจะเข้าโรงเรียนได้มั้ยเนี่ยะ!อ๊ากกกกกก!
ฉันหยุดแล้วค่อยๆเบียดเข้าไป ..
"ขอโทษค่ะ ๆ ขอทางหน่อย.."
(* - -)(* - -)(* - -)(* - -)>>>>>>>(- -" )
"มองอะไรกันคะ บอกว่าขอทางหน่อย ชักช้าจริงพวกคุณนี้ฉันเสียเวลาหมด!" ฉันยืนท้าวเอว
********************
ผมยืนดูสถานะการอยู่ห่างๆ ยัยนั้นเป็นใครน่ะ โห กล้ามากเลยนะนั้นเดี๋ยวก็โดนรุมไม่รู้หรอก น่ารักดีแฮ่ะ แต่ขอบอกห้าวๆอยางนั้นผมไม่สนหรอก
********************
"เอ๊! ยังไงเนี่ยะห๊ะ ฟังภาษา "คน" ไม่รู้เรื่องเหรอค่ะ-" โอ๊ยจะเอายังไงกับยัยพวกนี้ดีนะ
"จะเดินก็เดินไปทางอื่นโน้น! เธอใช้ตามองรึป่าวว่าพี่ฟุตเขามาน่ะ" ฟุต!ฟุตไหน ฟุตที่แปล่วาเท้าหรอ 55 คนไรชื่อฟุต(เท้า) ก๊ากๆ
"หื๋ม? ฟุต" ฉันทำหน้างงนิดๆ
"ใช่ ฟุต เธอรู้จักมั้ยห๊ะ อย่าบอกนะว่าไม่รู้จักพี่เค้าออกจะดัง"
"ที่แปลว่าเท้าน่ะหรอ 55 คนไรชื่อเท้า ก๊ากกก"
"ชะ..."
(* - -)(* - -)(* - -)(* - -)>>>>>>>\(^๐^)/
********************
ยัยนี้กล้าแฮ่ะ -*- เฮ้ยมันด่าฉันเรอะ !!!
"นี้!ยัยเบ๊อะ" ผมเรียกเธอพลางเอานิ้วจิ้มๆทีไหลเธอเบาๆ
"เฮ้!นายทำอะไรของนาย โรคจิตรึปล่าว!?!" หนอยยยยมาหาว่าฉันโรคจิตยัยบ้าหนิ
"กล้านักนะมาว่าฉัน เธอรู้มั้ยว่าฉันเป็นใครน่ะ...ห๊ะ!!"
"นายยังไม่รู้ตัวเองเลยว่าเป็นใครแล้วมาถามฉัน ฉันจะตรัสรู้กับนายมั้ยหละ" -๐-ถูกของเขา -*-
"..เธอ!"
"โว้ย! ไม่ว่างๆ ไม่ว่างมาทะเลาะกับนายไว้วันอื่นละกัน!~" แล้วยัยนั้นก็โบกมือลา หนอยอยู่ห้องไหนนะ เอ๊!ไม่เคยเห็นหน้าเลยอะ..เด็กใหม่งั้นหรอ..หึหึ เสร็จแน่ 55 กั่กๆๆ (พระอกเริ่มไปและ)
"เฮ้ยๆๆไอฟุต" ผมหันไปตามเสียงที่เรียกผม
"ฟรุตโว้ยไม่ใช่ฟุต!" ทำไมชอบเรียกฟุตกันนักนะ เปลี่ยนชื่อดีมั้ยเนี่ย เห้ออ..~
"เออนั้นแหละ...มานานยังวะ"
"ซักพักแล้ว...แล้ว นี้มายืนทำไรอยู่ตรงนี้" ผมตอบ ไอ้ภิเพื่อนสนิทผมไป
"มารับแกไง"
"มารับทำไมไม่ใช่ง้อยนะ"
"เออ ออกมาจากตรงนั้นให้ได้ก่อนเหอะ ออกมาๆ" แห่ะๆ ออกไปไม่ได้โดนล้อมไว้โดยแฟนคลับ
"เอ่อขอโทษนะครับพี่ขอตัวก่อน ไว้ค่อยคุยกันนะ..จ๊วบ" ผมจูบที่มือแล้วใช้มือนั้นโบกลาพร้อมกับยิ้มเจ้าเร่ให้ทำให้เคี้ยวโพล่ เล่นเอาพวกสาวๆยิ้มหวานอย่างชื่นใจไปตามๆกัน บ้างก็เอามือกุมไว้ที่หน้าอก(ไม่ใช่หน่มน้มน่ะ) บ้างก็ลงไปกองกับพื้น (อะไรจะเวอร์ขนาดนั้น) ...
หลงจากที่ออกมาจากวงล้อมนั้นอย่างง่ายดายแล้วก็รีบตรงดิ่งไปที่ห้องเรียนทันที โห่ สายไป10นาทีแล้ว..จะโดนอะไรมั้ยเนี่ย
พลั๊ก!~
ไอภิดันประตูห้องเข้าไป...เฮ้ยภาพที่เห็นนั้นเป็นความจริงหรอเนี่ย!..
"เฮ้ย!" ผมอุทานออกมาพร้อมขยี้ตาตัวเองเพื่อให้แน่ใจไม่ได้ตาฝาด
"เฮ้ย..!" พอผมอุทานไปไม่ถึง5วิยัยนั้นก็เฮ้ยออกมาเช่นกัน..
"ฮงเฮ้ยอะไรกัน..มายืนตรงนี้เลยพวกเธอ2คนน่ะ" อาจารย์ระเวง(วังเวงมากกว่า)ส่งสายตาดุๆไปที่ยัยนั้น แล้วสายตาหวานๆก็ตกมาที่ผม T^T ไม่นะ...
"เอ้อ นายภิคนเดียวนะ ฟรุตเธอไปนั่งที่ได้" แล้วสิทธิพิเศษก็ตกมาที่ผมอีกเช่นเคย
"ขอบคุณคร๊าบ วันนี้อาจารย์หน้ารักขึ้นนะ ยิ่งอายุเยอะยิ่งสวย.." จำใจนะนั้นที่พูดไป
"แหม๋>///<เธอก็.." อาจารย์ระเวงก็กุมแก้มทั้ง2ข้างของตัวเอง เหมือนเค้าอายอยู่นะ -*-
แล้วผมก็เดินไปนั่งที่ของผม ผมเหลือบไปมองหน้ายัยนั้นหลายหนแต่ยัยนั้นก็เบ้หน้าใส่ - -"
ผมกับยัยนั้นจ้องหน้ากันด้วยความอาคาดแค้นอย่างหนัก! (*- -)--~><~--(- -*)
"เฮ่ยๆ จ้องกันอยู่นั้นแหละเดี๋ยวยัยน่ารักนั้นก็ท้องหรอก" (กระซิบ) ถึงมันบอกเยี่ยงนั้น
(โอ่ว-๐-)ก็เหอะ แต่มันเหมือนมีแรงดึงดูดให้สายตาจ้องอยู่ที่เดิมสงสัยยัยนั้นต้องเล่นพี่ไสฯแน่ๆ!~
"เฮ้ย!"
ป๊าป...~!
"โอ๊ยยย!เจ็บนะเฟ้ย ตบหัวฉันไมวะเจ็บเฟ้ย"
"ฉันต้องถามแกนะ ว่าเมื่อไหร่จะเลิกจ้องหน้ากันซักที"
"หรือว่า...."
"หรือว่าไรฉันบอกไว้ก่อนเลยนะเว้ยฉันไม่ได้ชอบยัยนั้นอย่างที่แกคิด!"
"ฮะ..อะไร๊!ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าแกชอบยัยนั้น...อย่าร้อนตัวเซ่ ฮะฮะ55ก๊ากกๆๆ" มันหัวเราะร่าเลย ไอ้เพื่อนเลวหนิ
หมับ!
"อุ๊ป >xO" ภิทำแก้มป่องทันทีที่อะไรก็ไม่รุ้ลอยมา
"เป็นอะไรยะนายภิ หัวเราะอยู่นั้น เงียบๆได้มั้ยห๊ะ" 55จารย์(อาจารย์)ระเวงยนด่ามัน(ภิ)ปาวๆๆ
ซะใจโว้ยย พอจารย์แกด่าจบไอภิเลยรีบคลายของที่อยู่ในปากออกมาโดยไว
"แหวะ! >[]< จะอาเจียน" แล้วไอสิ่งที่มันคลายออกมานั้นก็คือ 'ช๊อก' -๐- พระเจ้ายังใช่อยุ่เหรอโรงเรียนนี้อะ
"55สมๆๆ" ผมหัวเราะเยาะ
"เออๆ แล้วยังรักคนนั้นอยู่รึป่าว?" ภิถามผมขณะที่มันยังลูบหัวปอยๆ
"....ยัง...รัก...." นึกแล้วก็เศร้าผู้หญิงคนนั้น...คนที่รักมาก..และมากที่สุด เลือกที่จะไปตามผู้ชายอีกคน เลือกที่จะไปเรียนต่างประเทศกับไอ้หมอนั้น..! เธอทำกับผมได้ยังไงกัน ทั้งที่ผมระ...แล้วผมกำลังทำอะไรอยู่เนี่ย คับแค้นใจกับผู้หญิงคนนั่นทำไมกัน..ช่างเหอะ..
เวลาผ่านไปเลื่อยๆจนพักกลางวัน วันนี้รู้สึกว่าความรู้ไม่ได้ย่างกายเข้าไปแตะสมองส่วนไหนเลยแม้แต่น้อย..
"ไอฟรุตป่ะ กินข้าวเหอะฉันหิวแล้วววว" ภิแตะไหล่ผมแรง(มากๆ)จนทำให้ผมสดุ้งและตื่นจากภวัง
"อื้อๆ" ไอเราก็ไม่หิวแต่ก็ต้องไปกับมันทุกครั้งซิน่า!
************************************
"นี่ๆเธอ.."
"หื๋อ?" ฉันหันไปตามแรงสกิดที่ไหล่ฉัน ฉันเห็นผู้หญิงที่น่ารักคนนึงยืนยิ้มให้ฉันอยู่อย่างเป็นมิตร..
"ระเรียกฉันหรอ?" ฉันเอียงคอเล็กน้อยพร้อมีเข้าที่หน้าฉันเอง
"อื้ม^__^ " เธอพยักหน้าเบาๆพร้อมกับยิ้มหวาน
"ทำไมหรอ..? มีอะไรรึป่าว?" มันยิ่งทำให้ฉนสงสัยเข้าไปใหญ่-*-
"เธอมีเพื่อนไปกินข้าวยังอะ..ถ้ายังงั้นไปกับฉันนะ ^__^ " เอ..? เพื่อนของเธอไม่มีรึไงกันถึงต้องมาชวนฉัน - -" ชักคิดหนักแล้วซิ
"อะ..อะ..เอ้อ" ฉันพยักหน้าเบาๆ แล้วยัยคนนี้ก็ลากฉันไปยังโรงอาหาร
"นี่ เธอชื่ออะไรหรอ?" เธอถามฉันขณะที่กำลังรออาหารอยู่
"ไวท์...แล้วเธอ..?" ฉันถามไปมั้ง
"ไวท์หรอชื่อหรูจัง^^"ฉันฟ้าใส" โห..- -"เธอหรูกว่าฉันหลายเท่าเลยหละ ชื่อเหมือนคุณหนูเลยงะชักไม่กล้าคุยด้วยแล้วมั้ยละ..-"๐"-
"อะวันนี้ฉันเลี้ยง" ฟ้าใสยื้นถาดอารหารมาให้ฉัน โห..-๐-ข้าวไข่เจียว -*- หรูดีจัง
"เอ่อ..เนื้องในโอกาสอะไรหรอฟ้าใส?" ชื่อมันยาแปลกๆแห่ะไม่ถนัดปากเอาซะเลย
"ทีหลังเรียกฟ้าเฉยๆก็ได้..ก็เนื่องในโอกาสที่เธอเป็นเพื่อนฉันน่ะสิ ^^ "แปลแฮะยัยคนนี้(--")
และเราก็เริ่มการรับประทานอาหารไปเลื่อยๆ จนหมดคาบพักกลางวัน
*******************************************
โย่วว อัพแล้วๆ -"๐"- กว่าจะคิดออก(ขี้เกียด"มากก่า")
เม้นบอกหน่อยนะว่าตรงไหนไม่ชอบอะจะเอาไปพิจรณาแล้วปรับปรุง -๐-"
*******************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น