$รักมากมายเจ้าชายหน้าบูด~~

ลำดับตอนที่ #1 : ฉันมันซวย VS ทำไมต้องเจอนาย

"แฮ่กๆๆๆ ยามรอก่อนนน!!! แปปนึงงง รอด้วย อย่าเพิ่งปิดประตูน่า -O-" โอ้ยยยย เกือบมาสายแนะ วันนี่ฉันตื่นสายที่มาทันประตูปิดประตูดับเบิ้ลแอคชั่น เข้ามาอ่ะดิ -_- เกือบโดนหนีบ



"โหนิเนออน แกไม่มาตอนพักกลางวันเลยละ เข้าจะเข้าห้องเรียนกันหมดแล้วนะย่ะ =_=" ฉันรู้แล้วละนะ อย่ามาซ้ำเติมกันนะ

  

"เอาน่าแกอย่าบ่นไปเลย เมื่อวานฉันนั่งทำรายงานอยู่ นอนดึกเลยตื่นสายอ่ะดิ แม่ไม่ปลุก แถมไม่มาส่งด้วย" ก็นั้นดิทำไมแม่ไม่มาส่งฉันว่ะ 



"แต่แกมาตอนเข้าแถวเสร็จเนี่ย ฉันก้อต้องบ่นอยู่แล้วละ =_=" รู้แล้วละย่ะ บ่นยังกะป้าวัยทอง



สวัสดีค่า^O^ฉันชื่อ เนออน  ตอนนี่ฉันขึ้นม.5 แม่เปลี่ยนโรงเรียนเป็นโรงเรียนเอกชนให้อ่ะนะ เลยครูไม่ว่าว่าฉันมาสาย อิอิ



"เนติมา ทำไมเธอถึงเพิ่งมาหะ!! ไปวิ่งรอบสนาม2รอบ ปฏิบัติ!!!" อ้าวเฮ้ยยยย!! ได้ไงเนี่ย แงถ้าฉันเป็นลมขึ้นมาครูต้องรับผิดชอบนะ ฮือ
ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย หิวจาแย่แย้ววว+_+



"แฮ่กๆๆ" โอ้ยเหนื่อยจังเลย ร้อนก็ร้อน หิวก้อหิว อูยย 9โมงครึ่งแล้ว รีบขึ้นห้องดีกว่า ว่าแต่ห้องของฉันมันอยู่ไหนเนี่ย แป่วววที่นี่มี5ตึกให้ฉันเดินหาไม่ไหวหรอกนะโว้ย โอะ มีคนเดินมาพอดีไปถามทางดีกว่า



"โทษทีนาย ห้องม.5/3อยู่ไหนอ่ะ พาไปหน่อยดิ"



"แล้วเรื่องไรฉันต้องพาเธอไปละ อย่ามาอ่อยฉันนะ พวกผู้หญิงนี่ไม่ไหวจริงจริงเลย ชอบแกล้งโง่เพื่อให้คนหล่อๆอย่างฉันช่วยอยู่เรื่อย"



"ไอ้บ้านายนี่มันโรคจิตหรือเปล่าเนี่ย นายอย่าคิดว่าผู้หญิงอย่างมาอ่อยนายนะย่ะ หน้าอย่างนายมันมีอะไรดีหะ!!! แถมเงินให้10บาทเป็นแฟนนายฉันก็ไม่เอา รู้ไว้ซะด้วย ไอ้บ้า"ฉันหาเองก็ได้ว่ะ แมร่ง คนยิ่งหิวหิวอยู่ โอยยย หน้ามืดจังเลย หิวข้าวอ่า และจากนั้นฉันก็ไม่รู้ไรอีกเลย



พัฟ Talk



"อ้าวเวงแล้วไงพวกผู้หญิงนี่ ทุกทีเลยว่ะ เซ็งชิบ นิเธอ!! อย่าเอานิสัยชอบอ่อยมาทำกับฉันนะฉันรู้หรอกน่าว่าเธออ่ะแกล้งเป็นลม ไปละ"
แล้วผมก็เดินออกมานิดนึงจากตรงนั้น 



"นี่นลุกได้แล้วน่า อย่าคิดว่าฉันจะอุ้มเธอเชียวนะ" ผมตระโกนกลับไป เอ๊ะ!! ทำไมเธอยังไม่ลุกอีกเนี่ย ผมจึงเดินไปดูใกล้ๆ โหหน้าเธอซีดแล้วก็โทรมมากมาก เจอกันครั้งแรกก้อทำให้ฉันเดือดร้อนแล้วนะเนี่ย ยัยตัวแสบ ผมจึงช้อนเธอขึ้นมาและจะพาเธอไปห้องพยาบาล




" โอ้ยย หิวข้าวจังเลย ไข่พะโล้จ้า~~ อยากกินจังเลย " แว้กก!!  เธอทำน้ำลายรดใส่เสื้อผม แหวะ เธอเป็นผู้หญิงภาษาไรว่ะเนี่ย




เมื่อผมมาถึงห้องพยาบาล ครูก็ให้ผมกลับห้องได้" อ้อ นายธนพัฒน์ ครูให้วิชาสุขศึกษาเพิ่ม2คะแนนเลย อย่าลืมเอาอาหารมาให้เนติมาด้วยละ" อ้าวไหงงั้นอ่ะ ผมไม่ต้องการสองคะแนนหรอกคร้าบ ฮ่วย!! -_-^^^



พักกลางวันแล้วละ ผมบอกเพื่อนให้ไปกินกันเองเลยไม่ต้องรอผม แล้วผมก้อเอา ข้าว ไข่พะโล้ที่เธอละเมอ1ฟอง น้ำ1แก้ว
ไปให้เธอที่ห้องพยาบาล เธอตื่นแล้วนั่งกุมเข่าอยู่ที่เตียง



" นี่ เธอเป็นไรเปล่า- -" ดูท่าเธอเศร้าๆนะ



" ก็ฉันหิวอ่ะดิ ข้าวมาแล้วใช่ม่ะ ยกมาให้หน่อยดิ" ดูท่าเธอดีใจมากเลยนะที่ได้เจอกินเนี่ย



"โห ไข่พะโล้ด้วย นายรู้ได้ไงว่าฉันชอบอ่ะ นายเก่งสุดสุดเลย )- -( " โหดูเธอกินสิแก้มจาแตกแล้วนะนั้น



"ก้อเห็นเธอละเมอออกมาไง -_-" แถมน้ำลายยืดด้วย



"ฉันละเมอหรอO_O ไม่จริงน่า" ดูท่าเธอจะอายมากนะเนี่ย



"ฉันละเมอว่าไรอ่ะ"



"ว่าไข่พะโล้ที่รักไง" ดูท่าเธอจะอายมากนะเนี่ย หน้าแดงเลย



"ว่าแต่ฉันมานี่ได้ไงนะ" ถามโง่ๆ ฉันอุ้มมาไงละ



 "อุ้มมา"



"หาอุ้มมา จิงหรอเนี่ย มีใครเห็นไหม โอย ยัยฟ้าล้อตายแน่ อ่อย~~ ว่าแต่ทำไมนายเอามาน้อยจัง ไปซื้อมาใหม่ให้หน่อยดิ ฉันยังไม่อิ่มอ่ะ"เรื่องไรมาใช่ผมว่ะ



"ซื้อเองดิ"



"ฉันจะฟ้องครูว่านายยังไม่ยอมข้าวมาให้ฉันกิน ครูค่า~~!! นายนี่ไม่ยอมเอาข้าวมาให้หนูกินค่ะ คุณครูขา~~" ผมเอามืออุดปาดเธอไว้เธอแหกปากมากไปแล้วนะ ยัยตัวแสบ



"เออๆ รู้แล้วโว้ย"