ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สะดุดรักวันสงกรานต์

    ลำดับตอนที่ #1 : ลำดับตอนที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ค. 50


     

            "วันเพน~~เดือนฉิบฉอง~~น้ำก็นองเตมตาหลิ่ง" เสียงร้องโหยหวนของเจ้าน้องชายตัวแสบของผมดังกรอกหูเป็นระยะๆ

            "จะร้องเพลงเหมือนหมาโหยหวนไปถึงไหนกันโว้ยยย! วันนี้วันสงกรานต์นะ ไม่ใช่วันลอยกระทง" ผมตะโกนอย่างหงุดหงิด พลางกระเด้งตัวขึ้นมาจากเตียง ทำให้น้องชายสุดที่รักของ กระเด็น! ร่างเล็กๆของน้องชายของผมกลิ้งหลุนๆไปชนกับตู้เสื้อผ้าดัง โครม!

               "อะไรกันพี่ นี่วันสงกรานต์นะ ถีบน้องอย่างนี้มันบาปมหันต์ ตกนรก 500 ปี โดนไฟโลกันต์เผาไหม้ชั่วนิรันดร์" น้องของผมพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาท พลางเอามือคลำหัวที่โขกตู้เสื้อผ้า ดูมันสิครับท่านผู้อ่าน มันแช่งผ๊ม=_=

                "เดี๋ยวเถอะ. . .เดี๋ยวก็ไม่พาไปเล่นสงกรานต์ด้วยเลยนี่" ผมพูด น้องชายของผมสะดุ้งเฮือก เมื่อผมรู้วามประสงค์ของมันที่มาปลุกผมในเช้านี้

            วันนี้ 13 เมษายน เวียนมาอีกหน วันปีใหม่ไทย

             ผมชื่อ กานดา แสงมณี อายุ 16 ปี โสดมาตลอด 16 ปี ไม่ใช่ว่าผมไม่หล่อนะ แต่ที่ผมหาแฟนไม่ได้เพราะ ความซุ่มซ่าม+ความซวยที่มันติดตัวผมมาตั้งแต่เกิดตังหาก ส่วนคนที่ร้องโหยหวนเพลงลอยกระทงเมื่อกี้ ชื่อ นพดล น้องชายตัวแสบของผม อายุ 14 ปี ด้วยความกวน+เสียง 18 หลอดของมัน ทำให้ผมต้องจำใจทำตามที่มันต้องการแทบทุกอย่าง!

     

            "โธ่ . . . พี่สุดหล่อของผม พาผมไปเที่ยวสงกรานต์หน่อย นะๆๆๆๆ" น้องชายของผมเริ่มเข้ามาอ้อนผม

             "ก็ได้ แต่ต้องรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ก่อน" ผมพูด เพราะถ้าผมปฎิเสธมัน มันคงใช้วิชาเสียง 18 หลอดแน่ๆ

             "เย้!" น้องชายของผมร้องพลางวิ่งตึงๆตังๆออกไปจากห้องของผม

             ผมได้แต่ถอนหายใจ พลางลุกไปอาบน้ำ จริงๆผมก็ไม่อยากไปเล่นน้ำสงกรานต์กับมันหรอก เพราะทุกปี มันก็ชวนผมไปเล่นน้ำสงกรานต์ แล้วมันก็ทิ้งผม

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×