ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักสุดป่วน...ฉบับก๊วนนินจา [ Fic : Naruto ]

    ลำดับตอนที่ #1 : ภารกิจที่ 1 [100%]

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ค. 50


                 แสงสีนวลจากดวงจันทร์กลมโต สาดส่องลงมาเผยให้เห็น ร่างเปลือยเปล่า อรชร อ้อนแอ้นได้สัดส่วนตามส่วนเว้าโค้งของหญิงสาว 5 คน ที่กำลังเล่นน้ำในสระเล็กๆ กลางบ้านอย่างสนุกสนาน โดยไม่รู้ว่ามีบุคคลอีกกลุ่มหนึ่งกำลังจ้องมองอยู่ 

                 " ซี้ดดดดดดดดด อะไรมันจะได้สัดส่วนขนาดนั้น โอ้แม่เจ้า " เสียงของผู้ชายคนนึงดังขึ้นมาในกลุ่ม แต่พอได้ยินในละแวกนั้น ไม่มีทางที่กลุ่มหญิงสาวในสระน้ำนั้นจะได้ยิน

                 " ไอ เชี้ย นารุโตะ เอ็งพาข้ามาทำไมว่ะ เสียเวลาเกือบ 1 อาทิตย์เพื่อมาดูของแบบนี้เนี่ยน่ะ ไอห่า กลับไปมีหวังโดนขึ้นสภานักเรียนเล่นงานแน่ โทษฐานที่สภานักเรียนโดดงาน " เสียงของอีกคนดังขึ้น

                 " เอาเถอะ คลายเครียดๆ จริงม่ะ ไอกาอาระ " คนพูดหันไปมองหาหน้าเพื่อนร่วมสถาบัน แต่ปรากฎว่า ร่างกำลังพูดถึงอยู่นั้นหายไปแล้ว 

                 " ไอเชี้ยนั่นไปไหนแล้ว เรื่องแบบนี้มันไม่เคยพลาดไม่ใช่เหรอ แล้วไหงเป็นงี้ว่ะ " อินุซิกะ คิบะ รองประธานฝ่ายกีฬา แห่งโรงเรียนนินจาโอตะ ทายาทตระกูลอินุซึกะ ใช้วิชาประจำตระกูล คือ การต่อสู้ร่วมกับสุนัข เรียกว่า เขี้ยวอสูร โดยมีสุนัขคู่ใจ คือ อากามารุ

                 " เอ็งแน่ใจได้ยังไง ไอคิบะ โน่นไอกาอาระมันไปอยู่ในบ้านหลังโน่นแล้ว " สิ้นเสียงจากอุจิวะ ซาสึเกะ เจ้าของขีดจำกัดสายเลือดเนตรวงแหวน นิ้วมือก็ชี้ไปยังบ้านหลังตรงข้ามของที่หลบกบดาน

                 " ไวจริง ไอเวรนั่น ข้าว่า ข้าไวกว่าแล้วน่ะ แล้วไหงมันไวกว่าข้าว่ะ ไอเนจิ " อุซึมากิ นารุโตะ เจ้าของผมสีเหลือง ตัวกวนแห่งโรงเรียนนินโอตะชายล้วน พ่วงกับตำแหน่งรองประธานฝ่ายวิชาการ ( ใครเลือกมันเป็นรองประธานฝ่ายวิชาการฟร่ะ ตัวนี้แหละ ตัวโดดเรียนประจำห้อง )

                 " จะไปรู้เรอะ แต่ข้าว่า ยังไง ไอกาอาระมันก็เร็วกว่าเอ็งล่ะกัน ไอนารุโตะ " ฮิวงะ เนจิ ทายาทของตระกูลฮิวงะ ที่มีเนตรสีขาว ว่ากันว่าเป็นเกะนินที่เก่งกาจที่สุดในโรงเรียนนินจา มีความมั่นใจในตัวเองสูง และฝึกฝนตนเองจนเก่งกาจ 

                 " พูดงี้ได้ไง ชื่อข้าเสียหายหมด " นารุโตะโอดครวญ

                 " เออๆ ว่าแต่พวกนี้เป็นใคร " นารา ชิกามารุ ประธานนักเรียนแห่งโรงเรียนนินจาโอตะชายล้วน ทายาทตระกูลนารา ที่ใช้วิชาควบคุมเงา ชิกามารุ มีนิสัยเรื่อยๆ เปื่อยๆ และไม่ค่อยชอบผู้หญิงเท่าไหร่นัก เพราะพ่อบังเกิดเกล้าเป็นคนที่เกลียดคนมั่วขนาดหนัก แม้พ่อจะพร่ำสอนวิถีแห่งแห่งสุภาพบุรุษแก่ชิกามารุบ่อยครั้งก็ตาม

                 " เหมาะแล้วที่ให้เอ็งไปรับหน้าที่เป็นประธานนักเรียน วันๆ หมกอยู่แต่กับเอกสาร เรื่องแบบนี้เรยไม่ช่ำชองไงล่ะ ว่าแต่เมื่อกี้เอ็งถามไรข้าน่ะ " นารุโตะ หันไปถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

                 " ยัยพวกนั้นคือใคร " ชิกามารุ ถามเสียงเรียบเล่นเอาคนถูกถามตอบไม่ทัน เพราะน้ำเสียงแบบนี้แหละ ที่มันได้รับเลือกเป้นประธานนักเรียนจากประธานนักเรียนรุ่นที่แล้ว
     
                 " สนใจแล้วล่ะสิ พวกที่พวกเราเห็นอยู่ตอนนี้คือ สภานักเรียนแห่งโรงเรียนนินจาเอตะหญิงล้วน เอารายละเอียดของแต่ละคนมั้ย คนแรกที่กำลังสางผมอยู่บนหินนั่นน่ะ ผมสีเหลืองสไลด์ประบ่า ชื่อ เทมาริ ประธานสาวสวยคนปัจจุบันของโรงเรียนนินจาเอตะหญิงล้วน เป็นนินจาสาวจากแคว้นซึนะ มีอาวุธเป็นพัดอันใหญ่ที่สามารถอัญเชิญอสูรคามะทะริ นอกจากนี้ยังสามารถควบคุมลมได้อีกด้วย " พูดจบนารุโตะเหลือบมอง ชิกามารุ แล้วลอบยิ้มเมื่อเห้นอาการของเพื่อนจ้องมองประธานนักเรียนสาวแห่งเอตะ

                 " คนที่ 2  ผมสีชมพูสั้นประบ่าอ่ะ หน้าผากเถิกๆ นั่น ชื่อ ฮารุโนะ ซากุระ รองประธานนักเรียนฝ่ายปกครอง บรื้อๆๆ คนนี้น่ะน่ากลัวโคตร สายข้าบอกมา ซากุระเป็นคุโนะอิจิ ( นินจาหญิง ) ที่หัวไว เรียนรู้ได้เร็ว แล้วยังมีวิชาแพทย์นินจาอีกด้วย แต่ว่า น่ารักจังเฮะ  ชอบๆๆ อึ๋มๆๆ แบบนั้นของโปรด ถึงจะหน้าผากเถิกไปก็ตาม เฮ้อ ให้อภัยกับคนสวย "  สิ้นเสียงในตาของนารุโตะเหมือนจะเลื่อนลอย เลยโดน เนจิที่กำลังรอ ให้นารุโตะพูดต่อ เพราะเขาเองก็สนใจสาว หนึ่งในนั้นซะแล้ว 

                 " เจ็บน่ะเว้ย ไอเชี้ยเนจิ แล้วข้าก็ไม่บอกซะหรอก ข้ารู้ว่าเอ็งน่ะสนใจสาวสวยคนนั้นอยู่ คนต่อไปคือ เท็น เท็น รองประธานนักเรียนฝ่ายจริยธรรม คนที่เกล้าผมมวย 2 ข้าง คนนี้ข้ารู้มาแค่นี้ว่ะ เสียใจด้วยน่ะเพื่อน " พูดจบมันหันไปแลบลิ้นใส่ เนจิ แล้วตามมาด้วยมะเหง่กของเนจิเป็นผลตอบแทน

                 " ไอห่า ทำคุณบูชาโทษ ส่วนคนที่ดูเรียบร้อยนั่นน่ะชื่อ ฮิวงะ ฮินาตะ เป็นเด็กขี้อายโคตรๆ รองประธานนักเรียนฝ่ายวิชาการ " นารุโตะพูดแบบผ่านๆ เพราะไม่คิดว่า ฮินาตะน่าสนใจ

                 " ฮินาตะ งั้นเหรอ " เนจิพึมพำ แล้วดวงตาเปลี่ยนแปลงเป็นแข็งกร้าว

                 " เป็นไรว่ะเอ็ง " นารุโตะหันไปถามเนจิ แต่ตอนนี้ดวงตาของเนจิกลับมาเป็นแบบเดิมแล้ว แต่ยังแฝงความแข็งกร้าว
     
                   " ชู่!! " ซากุระบอกให้พวกที่กำลังอาบน้ำอยู่ พวกนั้นเหมือนรู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกจ้องมองอยู่ เรยค่อยๆ ขึ้นจากสระน้ำ 

                   " โอ้ย!!! / ไอนารุโตะ " เสียงของผู้ชายประมาณ 3-4 คนดังขึ้น 

                   ซากุระจึงรีบไปยังเสียงนั้นพลางใช้คาถาที่ไม่ให้อีกฝ่ายขยับตัวได้ โดยไม่คอกถึงว่าตัวเองอยู่ในสภาพไหน ภาพมันแบบว่า พวกผู้ชายมองกันตาค้าง เพราะ เนินอก ล้นออกมาจากผ้าขนหนูผืนน้อยนั้นที่หุ้มตัว แถมขาที่เรียวสวย

                   " เทมาริ ช่วยหน่อย พาพวกนี้ไปอยู่ที่ห้องนั่งเล่น แล้วเดี๋ยวค่อยมาสอบสวน พวกมันกัน จะได้รู้ว่า มันเป็นใคร และ มาจากไหน " ซากุระพูดกับเทมาริ ด้วยน้ำเสียงที่เรียบ เทมาริก็พยักหน้าเข้าใจก่อนจะกลับเข้าไปในบ้านแล้วออกมาในชุดนอนกางเกงขาสั้นเหนือเข่า พร้อมกับพวกที่เหลือ คือ เท็นเท็น ฮินาตะ ฮิโนะ

                   ' ยัยฮาคุมันหายหัวไปไหนของมันว่ะ เมื่อกี้ยังเห็นนั่งเล่นน้ำอยู่ตรงระเบียงห้องอยู่เลย ช่างมันๆ จัดการไอพวกบ้านี่ก่อน ' ซากุระบ่นในใจก่อนจะหันสายตาที่เหมือนเหยี่ยวมาจ้องกับกลุ่มพวกถ้ำมอง 

                  " พวกนายเป็นใคร แล้วมาทำอะไรที่นี่ ใครส่งพวกนายมา " ฉันถามออกไปด้วยความโมโห เพราะไอพวกบ้าลามกนี้เห็นรูปร่างอันได้สัดส่วนของฉันกับพวกเพื่อนหมดแล้ว

                  " ทีละคำถามดิ คุณเจ๊หัวเถิก " นารุโตะพูดโดยไม่รู้ว่าชีวิตตัวเองกำลังจะถึงคาดแล้ว

                  " ซวยแล้วมั้ยล่ะ " ฮิโนะพึมพำ

                  " นาย!!!!!!!! ตายซะเถอะ " สิ้นเสียง บาทา ของ ซากุระกระทบเข้ากับหน้าอกกว้าง กระเดนไปเกือบ 2 เมตร 

                  " เจ็บน่ะ เจ๊หัวเถิก " มันยังไม่เลิก สงสัยจะชอบ

                  " นาย!!!!!!!!!!!! " ซากุระกรี๊ดร้อง

                  " พอได้แล้วซากุระ แกกลับไปนั่งโน่นทางนี้ เดี๋ยวฉันจัดการเอง ขืนให้จัดการมีหวังพวกนี้ได้ตายก่อนที่จะรู้ว่าพวกมันเป็นใคร แล้วมานี่ทำไม ไปๆๆ ไปนั่งโน่นเลย ยังจะมามองอีก เดี๋ยวแม่เตะไปนั่งเอาม่ะ " เทมาริ พูดรัวใส่ซากุระ ทำให้ซากุระหน้างิก กระฟัด กระเฟียด ไปนั่งบนโซฟาคู่กาย ก่อนจะส่งสายตาอาฆาตมาให้เจ้าหนุ่มผมเหลือง นารุโตะ 

                ' แกตายแน่ไอบ้าลามก จกกะเปรต ' ซากุระส่งภาษามาให้ 

                ' แล้วไงเหรอ เจ๊หัวเถิกสุดที่ร๊ากกกกกกกกกกกกก ' นารุโตะไม่ยอมพลางส่งภาษาให้ซากุระพร้อมกับจูบ

                " แก ไอบ้าลามก วันนี้ถ้าไม่ได้เลือดหัวแกออกจากหัวทุเรียนนั่น อย่าหวังว่าจะรอดกลับไป " ทันทีที่สิ้นเสียง ร่างบางก็พุ่งเข้าใส่นารุโตะ แต่ไม่ทันถึง เพราะโดน ฮิโนะ ขวางไว้

                " ปล่อยฉันน่ะ ฮิโนะ ฉันจะฆ่ามัน " ซากุระ ดิ้นโวยวายภายในอ้อมกอดของฮิโนะ 

                " ปล่อยไป แกก็ได้ไปขึ้นศาลนินจาแน่ โทษฐานฆ่าผู้อื่นโดยเจตนา ไปสงบสติอารมณ์ในห้องเลย " พูดจบ ฮิโนะก็ดันเจ้าแม่ตัวยุ่ง แถมพระบาทหนักกลับบ้านตัวเองไป แต่ก็ยังไม่วายส่งสายตาอันเคียดแค้นมาให้นารุโตะ

                " เอาล่ะ บอกมาซะ ว่าพวกนายเป็น แล้วมาที่นี่เพื่ออะไร ไม่รู้หรอกเหรอ ว่า เขตนี้เป็นเขตหวงห้ามสำหรับผู้ชายน่ะ " เทมาริพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบชวนให้ขนลุก ไม่ใช่เพราะแต่เสียงที่น่ากลัว แต่เป็นรังสีแผ่ออกมาจากร่างสวยนั้น 

                  เธอนั่งอยู่ในมาดนางพญา โดยมี ฮินาตะ ยืนข้างซ้าย ฮิโนะยืนอยู่ข้างหลัง ส่วนเท็นเท็น ยืนอยู่ข้างซ้ายของเทมาริ รังสีความน่ากลัว กับ ความขรึม แผ่ออกมาจาก 4 สาวตรงหน้า

                   " ปลดคาถานั่นก่อน แล้วเรามานั่งคุยกันดัๆ รับรองว่าพวกฉันจะไม่หนี " ชิกามารุยื่นข้อเสนอให้กับหญิงสาวมาดนางพญา เขาจ้องมองมองร่างนั้นด้วยความหลงไหลต่อ

                  " อย่าน่ะ เทมาริ เธออย่าไปหลงกลพวกนั้นมันน่ะ " ฮิโนะพูดเตือนสติของเทมาริ

                  " เงียบน่ะ ฮิโนะ แล้วปลดคาถานั่นซะ " เทมาริสั่งด้วยเสียงเรียบโดยไม่หันไปมองร่างข้างหลังที่ปลดคาถาอย่างเซงๆ

                  " ขอบใจ " 
     
                   ชิกามารุยืนเผชิญหน้ากับประธานนักเรียนคนปัจจุบันของโรงเรียนนินจาเอตะหญิงล้วน โดยมี นารุโตะ ซาสึเกะ คิบะ และ เนจิ ยืนขนาบข้างอยู่ข้างหลัง รังสีที่แผ่ออกมากลบรังสีเก่าของฝ่ายเอตะได้หมดสิ้น

                  " จะสอบสวนไรก็ว่ามา " เนจิ พูดเสียงเรียบอย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อจ้องไปยังร่างเล็ก ฮิวงะ ฮินาตะ น้องสาวต่างมารดา 

                  " พวกนายเป็นใคร บอกมาให้ครบ ถ้าไม่ครบ ไอนี่ได้ไปปักอยู่ที่หน้าผากนายแน่ " เทมาริควงมีดนินจาเล่นกลางอากาศ เล่นเอานินจาฝ่ายโอตะ กลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ 

                  " นารา ชิกามารุ ประธานนักเรียนคนปัจจุบันของโรงเรียนนินจาโอตะชายล้วน " 

                  " อุซึมากิ นารุโตะ รองประธานนักเรียนฝ่ายวิชาการ "

                  " อุจิวะ ซาสึเกะ รองประธานนักเรียนฝ่ายปกครอง " 
          
                  " อินุซิกะ คิบะ รองประธานนักเรียนฝ่ายกีฬา " 

                  " ฮิวงะ เนจิ เลขานุการ แห่ง โอตะ " สิ้นเสียงของ เนจิ สภานักเรียนฝ่ายเอตะก็หันกลับไปมองที่ ฮินาตะ น้องสาวต่างสายเลือดของเนจิ มือและตัวของฮินาตะสั่น  

                  " พี่เน....จิ....งั้น....เหรอ " ฮินาตะ พึมพำ โดยไม่มีใครได้ยิน มีเพียงแต่ เนจิเท่านั้นที่ได้ยิน แม้จะอยู่ห่างกันก็ตาม

                   " อ๋อ พวกโอตะงั้นเหรอ กล้ามากน่ะที่บุกมาถึงเอตะเนี่ย อย่าหวังว่ารอดจะกลับไปน่ะ หนุ่มๆ โอตะที่แสนโชคดีทั้งหลาย " ฮิโนะ พูดพลางหัวเราะกิ๊กกั๊ก 

                   " แล้วพวกนายมาทำอะไรที่นี่ " เทมาริถามเสียงเรียบ สมกับเป็นประธานเอตะ

                   " ไอบ้า นี่ ลากพวกฉันมา " นิ้วชี้ทั้ง 4 ชี้มาที่เจ้านารุโตะ ตัวป่วนก่อปัญหา

                   " เฮ้ยๆๆ มาชี้ข้าอย่างนี้ พวกเอ็งคิดจะไม่รับผิดชอบกันใช่มั้ยว่ะ ดันมาลงที่ข้าเนี่ย ข้าไม่ผิดน่ะเว้ย พวกเอ็งต่างหากที่ผิด เชื่อข้าเองทำไม " นารุโตะเถียงกลับ แต่ก็จริงของมัน ถ้าไม่เชื่อตามไอบ้านี่มาล่ะก็ ป่านนี้คงไม่เป็นอย่างนี้หรอกมั้ง เสียชื่อ นินจาชายโอตะหมด ดันมาถูก นินจาหญิงเอตะจับติดตอนไปแอบดูพวกนั้นอาบน้ำ

                   " หยุดเถียงกันได้แล้ว ฉันรู้มาว่า สภานักเรียนโอตะ มีทั้งหมด 6 คน แล้วนี่หายไปไหนคนนึงล่ะ " เทมาริถามอีกครั้ง หลังจากที่ฮิโนะ กระซิบมาว่า สภานักเรียนโอตะ มีทั้งหมด 6 คน แต่ที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ มีแค่ 5 คน แล้วคนที่เหลือ มันหายหัวไปไหน 

                   " เอ่อ.....ไอบ้านั่นหายไปตั้งนานแล้ว ก่อนที่พวกฉันจะถูกพวกเธอจับได้ซะอีก " นารุโตะบ่น

                   " พวกเรา แย่แล้ว คนของสภาสูงมา " ซากุระ ตะโกนเข้ามาในห้องนั่งเล่นกลางบ้าน

                   ทำไมน่ะเหรอที่ซากุระตกใจ เพราะว่า ที่นี่เป็นเขตหวงห้ามสำหรับผู้ชาย แล้วที่ยืนอยู่ข้างหน้า 5 คนนี่ใช่ผู้หญิงซะที่ไหน

                  " พวกแกรีบพาพวกนั้นไปแอบก่อนเร็วเดี๋ยวคนของสภาสูงมาเห็นเข้า จะเกิดเรื่อง เดี่ยวทางนั้นฉันไปรับหน้าเอง ส่วนนาย ชิกามารุ นายเข้าไปแอบในนั้นก่อนก็แล้วกัน " เทมาริชี้ไปทางห้องนอนของตัวเอง พร้อมกับสั่งเป็นพัลวัล " เอ้า อินาตะ ยังยืนทำบื้อไรอีก รีบพาไอตัวป่วนนั่นไปบ้านแกแล้วกัน เดี๋ยวไปเจอกันที่หน้าประตูบ้านน่ะ รีบๆๆ หน่อยแล้วกัน ฉันไปก่อนนะ " พูดจบ เทมาริก็รีบวิ่งไปรับหน้าคนของสภาสูง

                 ' คราวนี้สภาสูงส่งคนมาเองเลยงั้นเหรอ สงสัยคงจะเกิดเรื่องอีกล่ะมั้ง วันก่อนก็ครั้งหนึ่งแล้ว แล้ววันนี้ก็มาอีก มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ ' เทมาริคิดอยู่ในใจ พลางเปิดประตูต้อนรับคนของสภาสูง ทันทีที่เปิดประตู เทมาริแทบจะเป็นลม เพราะบุคคลที่ทำเอาพวกเธอต้องวิ่งวุ่นกันเมื่อกี้ นั้น เป็น นินจาสายลับ ตัวจริง เสียงจริง ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะเคยเห็น พวกนี้จะไม่ให้ใครเห็นหน้าง่ายๆ แสดงว่าเรื่องนี้มันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ 

                 " เกิดเรื่องอะไรกันเหรอค่ะ ถึงได้มาดึกดื่นป่านนี้ " เทมาริยิ้มรับ

                 " เจ้าพวกตัวแสบแห่งโอตะหายไปอีกแล้ว " เสียงทุ้มต่ำ ดังขึ้น สงสัยจะเป็นหัวหน้ามั้ง

                " เจ้าพวกตัวแสบแห่งโอตะ?? " เทมาริพูดทวน ในใจก็นึกสงสัยอยู่ว่าใคร 

                 " สภานักเรียนตัวแสบแห่งโอตะ " ทันทีที่หัวหน้านินจาสายลับ พูดจบ เทมาริก็ถึงบางอ้อ ทันที เพราะ พวกที่เธอจับตัวมานั้น คือ เหล่าตัวแสบ ของ โอตะนั่นเอง

                  แต่ไงต้องช่วยพวกนั้นไว้ก่อน เพราะบทลงโทษของพวกนี้มันหนัก เดี๋ยวพวกนั้นจะตายแล้วเป็นบาปซะเปล่าๆ

                  " เทมาริ....เฮ้ยยยย เวรแท้ๆ " ซากุระเรียก แต่พอเจอกับกลุ่มคนที่ยืนตรงหน้า แทบจะกระอักเลือด ทันทีทันใด 

                  " มีอะไรเหรอ แล้วทำไมสภาสูงเล่นส่งคนพวกนี้มาอ่ะ " ซากุระ กระซิบถาม 

                  " ตามล่าตัวแสบโอตะน่ะ "

                  " ตัวแสบดอตะ ใครเหรอ "

                  " สภานักเรียน " 
     
                  " ห๊า ไอพวกบ้านั้นงั้นเหรอ ดี จับพวกมันส่งเลย เอาให้หลาบจำ " แววตาของซากรุเป็นประกาย

                  " จะบ้ารึไง ขืนส่งไป ก็เหมือนกับส่งหมูขึ้นเขียงยังไงยังงั้น แล้วแกจะยอมให้ ซาสึเกะ โดน งั้นเรหอ " เทมาริพูดอย่างมีเลศนัย เพราะ ไม่คิดว่า เทมาริจะรู้เรื่องนั้นแล้ว เรื่องที่เธอชอบซาสึเกะ รองปกครองคนนั้นน่ะ

                  " ไม่ส่งแล้ว " 

                   " ทำไมพวกท่านถึงมาตามที่นี่ล่ะค่ะ นี่เป็นเขตหวงห้ามนี่นา " อิโนะ ถามออกไป 

                   " สภาสูงสั่งมาแบบนั้น กรุณาให้ความร่วมมือด้วยน่ะครับ "

                   " ก็ได้ค่ะ ถ้าสภาสูงสั่งมา " 

                    

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×