ยัยซ่าน่าใสกะนายตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #1 : บอย..ไอ้ผู้ชายเฮงซวย

“ไม่เชื่อ บอยรักกุจะตาย มันไม่ทำหรอก ยังไงกุก็ไม่เชื่อๆๆๆๆๆๆๆๆ  กุ-ไม่-เชื่อ!”

“มึงไม่เชื่อก็ตามใจ กุ2คนไปเห็นมากะตา”

“ถุก งั้นเดี๋ยวพวกกุพาไปดุไห้เห็นกะตาไปเลย”

“ได้! ตอนเย็นไปดุกัน”หงุดหงิดๆๆๆๆโว้ยยย จะไม่ให้หงุดหงิดได้ไงละ ก็ยัยวิปกะยัยติมมันรายงานถึงพฤติกรรมอันดีงามของไอ้แฟนเฮงซวยไงละ มันบอกว่าไปเห็นไอ้บอย( ไอ้แฟนเฮงซวยมันชื่อบอยค่ะ สงสัยพ่อแม่กลัวลูกจะไม่รู้ว่าเป็นผู้ชาย ก๊ากๆๆๆๆ ) ( คนแต่ง:แกกำลังด่าแฟนตัวเองนะเนี้ย ไม่รุ้ตัวเลยหรอนี๊  ) มันแอบนอกใจไปจู๋จี๋ดู๋ดี๋กะหญิงอื่น  ฉันไม่เชื่อๆๆๆๆๆ ยังไงก็ไม่เชื่อกว่าจะได้เห็นด้วยตาตัวเองใช่ไหมคะ เย็นนี้แหละ จะได้เห็นกัน!...โว้ยยยยยยย!!! จารย์บ่นไรอยุ่หน้าห้องวะ เมื่อไหร่จะเรียนจบคาบนี้สักที อยากจะไปดุแล้ววุ้ย!

ออดดดดดดดดดดดดดดดดดด

โอ้! เสียงสวรรค์จากชั้น17 ออดดังแล้วโย้ว ดีใจสุดๆ แต่อีกใจก็กลัวนะ กลัวว่าจะเป็นเรื่องจริง ฉันกะบอยเราคบกันมา2ปีแล้ว ถ้าพวกเราจะต้องเลิกกันวันนี้...ยังไงฉันก็ต้องเสียใจอยุ่ดี

“แข็งงงงงงงงงสายยยยยยยยยยยยย ป่ะ ไปได้แล้วจะได้ดุไห้มันจะๆไปเลย”แหม่! ยัยวิปหนิ เรื่องคนอื่นทำเป็นกระดี๋กระด๋าที พาไปจับผิดแฟนตัวเองทำเป็นจ๋อย

“มรึงรุ้หรอ ว่าวันนี้บอยจะไปไหน”

“มรึงโง่หรือแกล้งโง่วะ ระดับเทพอย่างพวกกุ มีรึจะไม่รุ้”อ้าว! ที่ถามเพราะกุไม่รุ้เว้ย  กุรุ้จะถามป่ะเนี้ย อิติม มรึงหนิ โง่กว่ากุอีกวะ ก๊ากๆๆๆๆ

ร้านไอติม Sweety Angle

“ไหนวะ มรึงมั่วป่าว กุยังไม่เห็นบอยกะอิชะนีเลย”ฉันนั่งรอไอ้บอยกะอิชะนีครึ่งชั่วโมงแล้วนะ ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคนไม่ตรงเวลา  ถ้ามีคนปล่อยให้ฉันรอเกิน0.01วิ ฉันก็จะไม่รอแล้ว ( คนแต่ง:มันจะเว่อเกินแระ ปัญญาอ่อนสุดๆ ) แต่นี้! ฉันรอมา30นาทีเต็มๆแล้วนะ ยังไม่มาอีก สงสัยยัยวิปกะยัยติมมันต้องมั่วแน่ๆ

“เหอะน่า เดี๋ยวก็มา อีกแป็ปเดียว รออีกหน่อยดิวะ ทีกุกะอิติมยังรอได้เลย” กำ -- ก็นั้นมันไม่ใช่กุนิหว่า

“เฮ้ย! กระต่ายเข้าปากเสือแล้วว่ะ”

“ไรของมรึงวะ กระต่ายเข้าปากเสือ”

“ไอ้บอยกะอิชะนีร้องหาผัวไง มันมากันแล้ว”

“ไหนวะ อิติม กุยังไม่เห็นไอ้แฟนเฮงซวยกะอิชะนีเลย มรึงเห็นป่ะ วิป”ไหนของมันวะ มองซ้าย มองขวาก็แล้ว ยังไม่เห็นมันเลย หรือฉันจะแก่แล้วสายตาฟ่าฟาง แต่ไม่มีทางหร๊อก ฉันออกจะสวย ใส ไร้สมองขนาดนี้ โฮะๆ ( คนแต่ง:เอากับมันเข้าไป หลงตัวเองเป็นที่สุด )มันไม่น่าเชื่อแบบสุดๆ อ๊ากกกกกกกกก!! ฝนกำลังตกเป็นสตอเบอร์รี่ ก็ไอ้บอยมันทั้งรักทั้งหลงฉันเป็นที่สุด คบกันมา2ปีแล้วมันไม่มีท่าทางนอกใจ แต่ไรนี้! ...

“นั้นไง มันกำลังป้อนไอติมกันอยุ่ น่าหมันไส้ว่ะ! เดี๋ยวแม่ตบซักทีให้หมดเมนส์เลย”เหอะๆ ฉันมีเพื่อนโคตรปัญญาอ่อนเลยว่ะ

“ป่ะ พวกเราไปตบมันให้กระเดนออกนอกโลก มนุษย์ต่างดาวเอาไปทำเมียเลยยยยยยย  ลุย!”( คนแต่ง:แกปัญญาอ่อนกว่ายัยวิปอีก แกช่างไม่รุ้อะไรบ้างเลย 55+)

ปั๊ง! (แหะๆ เสียงตบโต๊ะของฉันเองค่ะ )

“อ้าว! หวัดดีจ๊ะแฟนสุดหล่อของน้ำ มาได้ไงเนี้ย ไหนบอกว่าจะไปเลี้ยงหมาขี้เรื้อนที่เก็บได้จากใต้ทางด่วนไง น่าสงสารเนอะ อาหารก็ไม่มีกินถึงต้องมาแย่งคนอื่นกิน แต่เค้าก็ไม่ว่าไรหรอกนะ เค้าก็รุ้ว่าหมามันไม่มีอันจะกิน แถมยังเป็นขี้เรื้อนอีก ใครจะมาเอา น่าสงสารจริงๆ ถ้าเป็นเค้า..เค้าจะหักเจียมตัวหัดตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดุเงาของต่ำก็ควรจะอยุ่ในที่ต่ำๆนะจ๊ะ”55+ ฉันด่าเก่งใช่มะ จะไม่เก่งได้ไงอ่ะ ตอนม.3ฉันชนะเลิศยัยปากจัดประจำโรงเรียน ( ตอนนี้ฉันอยุ่ม.4 ยังเด็กน้อยไร้เดียงสาอยุ่เล๊ยน้า..) ภูมิใจสุดยอด...อย่าชมกันขนาดนั้นสิ เค้าเขิลเป็นนะตัวเอง  อิอิ (>< ) ( ><) (>< ) ( ><)

“กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส แกมาว่าฉันได้ไงฮะ  อิ..อิ..อิตอแหล”

“เอ้า! ฉันยังไม่ได้ว่าเธอเลยนะ ฉันพูดกะแฟนของฉัน จริงป่ะที่รักขา...><ฉันก็เพิ่งรุ้นะเนี้ยว่าเธอเป็นหมาขี้เรื้อนไม่มีอันจะกิน คิดว่าเป็นชะนีร้องหาผัว” รมณ์ดีวุ้ย ได้ด่าคนและอีกอย่างพวกเรา3คนได้เป็นจุดเด่น ก๊ากๆๆๆๆๆ ( คนแต่ง:จริงๆคนเริ่มมองตั้งแต่แกตบโต๊ะแล้วววววว แกเพิ่งรุ้ตัวหรอเนี้ย ความรุ้สึกแมร่งโคตรช้า )

“พอเหอะน้ำ พวกเราไปเหอะอย่ามาเสียเวลากะคนเลวๆพวกนี้เลย”

“ใช่ พวกเราไปเหอะ คนเลวก็ต้องอยู่กะคนเลวๆคนอย่างแกมันสูงเกินไป”

“อือได้  หลังจากที่ฉันออกจากร้านนี้ไป บอย..เรา-จบ-กัน” ฉันหันไปตอบยัยวิป ก่อนจะหันไปพูดกับบอย โฮะๆ ง่ายๆแค่นี้ 3 คำ บอยมันถึงกะอึ้งเลยว่ะ หมันไส้จริงๆ แกล้งทำเป็นแสดงละคร ตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้และสีหน้าเศร้าเหมือนมันโดนมนุษย์ดาวพลูโตจับไปทำเมียงั้นอ่ะ เก่งจริงๆ ศิษย์ขอคารวะ ก๊ากกกๆๆ ( เป็นไง ฉันเปรียบเทียบเห็นภาพเลยใช่แมะ คนมันเก่งก็งี้ 55+ )

“ทำไมล่ะ เราขอเหตุผลหน่อยได้ไหม บอลลูนเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นเอง น้ำไม่ต้องห่วงหรอก เรารักน้ำมากนะ”

“เหตุผลนะหรอง่ายๆ..ฉันไม่รักนายแล้ว..บอย”บอยถึงกะอึ้ง ทำหน้าเหว๋อ แต่ก็เปลี่ยนเป็นเศร้ามากกว่าเดิมอีก ชักสงสารแหะ ท่าทางจะเสียใจจริงๆนะเนี้ย หรือฉันจะคิดผิดเนี้ย ตั้งแต่คบกันมาบอยไม่เคยทำให้ฉันเสียใจเลยซักครั้ง เอาใจฉันทุกอย่าง มารับส่งฉันทุกวัน และบอกรักฉันทุกครั้งที่มีโอกาส ( คนแต่ง:จะคิดมากทำมายยย ดุมันทำกะแกดิ โคตรน่าให้อภัยเลย )

“พี่บอยขา..มันไม่รักพี่แล้ว ยังจะไปสนใจทำไมละคะ สวยก็ไม่สวย มาอยู่กะบอลลูนดีกว่าทั้งสวย เอ็กขนาดนี้” อิบอลลูนนมอัดพลาสติก ทำท่ายั่วสุดแรงทีบ ใส่เสื้อซะปิ้นจนหกเลอะทางไปหมด เดี๋ยวคนเดินมาก็ล้มกันพอดี (คนแต่ง:อย่างเช่น ตัวขนาดXXL แต่ใส่เสื้อขนาดS คิดดุมันจะปิ้นขนาดไหน ไม่ต้องคิดก็รุ้นะว่าน่าเกียดโคตร)

“ไม่เอานะน้ำ เรารักน้ำนะเราจะเลิกยุ่งกะใครและจะรักน้ำคนเดียวนะ เรารักน้ำนะ อย่าทิ้งกันไปเลย แล้วเค้าจะอยุ่ยังไงละถ้าไม่มีน้ำ” เสียงมันแมร่งโคตรเศร้าเลยว่ะ ชักใจอ่อน แต่ยังไงมันก็ทำกะฉันไว้แสบมาก ฉันจะไม่มีวันให้อภัยมัน แน่นอน!

“ไม่มีวันนั้นอีกแล้ว ขอให้มีความสุขกะยัยหน้าปลาดุกนมอัดพลาสติกล่ะ”

“กรี๊สสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส แกด่าฉันหรอ อิ..อิ..อิน่ารัก ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่!”

“อิอิ ขอบคุณนะที่ชมยัยหน้าปลาดุกนมอัดพลาสติก ก๊ากกกกกกๆๆๆ” พวกฉันก็เดินกันอออกมาจากร้าน พร้อมกับคำพูดเจ็บแสบสุดขั้วหัวใจ100ปียังลืมไม่ลง ก๊ากกกๆๆๆๆๆๆ

“ฉันไปละ ยัยหมาขี้เรื้อน”55+ แกทำดีมาก ยัยติม เหมาะกะมันแล้ว

“ฉันก็ไปแล้วนะ ยัยชะนีร้องหาผัวๆ”ก๊ากกกกกๆๆๆๆๆ ผิดคาดฉันคิดว่าฉันปากจัดกัน2คนนะเนี้ย แต่ยัยวิปปากจัดขั้นเทพพอๆกัน ( คนแต่ง:พวกแกเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี ยังไม่รุ้นิสัยกันอีกหรอวะ )

“น้ำ..น้ำคิดผิดที่ทำอย่างนี้กะเรา”เสียงของบอยที่ไม่มีใครได้ยิน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะมีความสำคัญ

++++++++++++++++++++++++++

หนุกป่าวจ๊ะ
เค้าเพิ่งเเต่งเป็นเรื่องเเรก
ยังไงก้เม้นไห้ด้วยละ อย่าลืมเม่น ไครอ่านแล้วไม่เม้นขอไห้ไม่สวยไม่หล่อเถอะ สาธุ!~ เพี้ยงงงงงงงง โอมเพี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ถ้าเม้นขอให้สวย หล่อ วันคืน เพี้ยงงงงง สาธุ!~