คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter I Morning
Chapter I Morning
"เฮ้ย!! ลุกสิว่ะ" เสียงโหวกเหวกโวยวายทำลายบรรยากาศยามเช้าที่แสนสดใส พร้อมร่างเจ้าของเสียงที่เดินดุ่มเข้าหาตัวการที่นอนขี้เซา ไม่แยแสกับเสียงรบกวน สหายขี้เซาพลิกตัวเมื่อถูกรุกราน พร้อมกับคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงทันที
"นี่ บอกให้ตื่นไงเล่า!!" เต่าน้อยทาวไม่ลดละความพยายามไล่ รุกเพื่อนต่างพันธุ์อย่างเอาเป็นเอาตาย
ผลั่ก!! โครม~!!
" อูยยย~!!" พร้อมกับร่างกลมๆของทาวปลิวกระเด็นไปตกข้างเตียง หน้าตาเหยเก หัวปูดขึ้นเพราะร่างดันกลิ้งไปกระทบกับผนังห้องเข้าให้
"มีไรว่ะ มาแต่เช้าเชียว? " ลาวาขยี้ตา งัวเงีย น้ำเสียงออกอารมณ์กรุ่นๆเพราะถูกรบกวนแต่เช้า ถามสหายที่นอนกองอยู่กะพื้นห้องตัวเอง
" ก็นะ...นายสัญญาว่าวันนี้จะแข่งอีกรอบนิ " เต่าน้อยที่ไม่เข็ดกับอำนาจฝ่าเท้าของสหายปรี่เข้าประชิดตัว และเริ่มฉุดให้สหายลุกขึ้นจากที่นอนอีกครั้ง
"หา!! สัญญา?? ฉันไปให้สัญญาอะไรนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แล้วก็เอาร่างกลมๆนายออกไปจากตัวชั้นได้แล้ว ก่อนที่จะโดน...." สหายบ่นอุบอิบอย่างหัวเสีย ส่งสายตาอาฆาตและเว้นคำพูดสุดท้ายไว้อย่างจงใจ จะลุกได้ไงล่ะก็เล่นมานั่งทับกันทั้งตัว
"ง่า..ขอโทษ" ร่างกลมรีบขอโทษ พร้อมดีดตัว กระโดดลงจากเตียงไวผิดสัญชาตญาณของบรรพบุรุษตัวเอง
"ไวนิ.." ลาวาหรี่ตามองสหาย พร้อมกับหัวเราะ ร่างสูงโปร่งของกระต่ายหนุ่มน้อยก็เดินเข้าห้องน้ำ โดยมีสหายตัวป้อมตามเข้าไปติดๆเพื่อเร่งกิจวัตรประจำวันถัดไปของสหายรัก
เช้าที่สดใสของป่าพนาไพรนาม เดอะ ไรเตอร์ เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง สรรพสัตว์แต่ละตัวต่างง่วงกับกิจวัตรของตัวเองเป็นประจำปกติ สองเกลอตัวแสบประจำป่าก็เช่นเคย เต่าน้อยวัยกระเตาะ "ทาว" เพื่อนสนิทสุดแสบของ "ลาวา" กระต่ายแสนกลวัยไล่เลี่ยกัน เป็นประจำที่ต้องปืนขึ้นไปปลุกสหายในโพรงกระต่ายซึ่งไม่ไกลจากหนองน้ำที่อยู่ของตัวเองมากนัก
ทุกๆเช้าทาวจะทวงสัญญาที่ลาวาให้ไว้เมื่อนานแสนนานมาแล้ว เมื่อครั้งที่ทั้งสองยังอยู่วัยอนุบาล ครั้งนั้นในงานกีฬาสีประจำหมู่บ้าน ทั้งสองได้ลงเข้าแข่งขันวิ่งประจำปี แต่แล้วทาวก็พลาดท่าสะดุดขาตัวเองหัวทิ้มขะมำ ทั้งๆที่อีก 50 เมตรก็ถึงเส้นชัยแล้ว เป็นที่น่าเสียดาย ลาวาจึงครองแชมป์วิ่งประจำปีนั้นอย่างหวุดหวิด เป็นผลให้ทาว เต่าน้อยที่หวังไว้กับชัยชนะครั้งนี้มากๆถึงกับร้องไห้น้ำตานองท่วมกระดอง[เต่า] สร้างความเดือดร้อนแก่บรรดาสรรพสัตว์ที่มาในงาน สัตว์ทั้งหมดจึงลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่าต้องมีการแข่งขันอีกรอบ ลาวาซึ่งในตอนนั้นได้ถ้วยครองแชมป์และหิมส์เวศ เสือดาวสาวงามที่สุดในป่ามาครอบครอง ได้แต่เฉไฉกับคำตัดสินนั้นและผลัดวันมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ทั้งสองขึ้นมัธยมปลายแล้ว แต่ทาวก็ไม่ลดละที่จะพยายามแข่งอีกรอบ และรางวัลที่ทาวอยากได้มากคือ ถ้วยทองใบนั้น ถ้วยทองที่ออกแบบมาให้คล้ายกับลูกฟุตบอลโลก
สีทองอร่าม ด้ามจับเป็นแก้วคริสตัลสีสวย พอต้องกับแสงแดดจะสะท้อนวิบวับเป็นสีรุ้ง ต้องตาต้องใจทาวตั้งแต่แรกพบ สำหรับลาวาถ้วยใบนั้นก็ไม่ได้มีค่ามากเกินกว่าแก้วกินน้ำธรรมดา ซึ่งหลังจากที่ลาวาได้ถ้วยมา ก็นำมาชงมาม่าให้กับ
เสืองาม หิมส์เวศ เพราะตอนนั้นถ้วยชามในบ้าน ได้อันตธานไปกองรวมกันอยู่ในอ่างล้างจานกันหมดโดยมิได้นัดหมาย ทั้งนี้อาจเพราะความงี่เง่า ขี้หลงขี้ลืม หรือเป็นเพราะกระจั๊วทรงพลังในบ้านโพรงกระต่าย ทำให้รุ่งเช้าต่อมา ลาวาก็หาถ้วยทองใบนั้นไม่เจอ ทั้งๆที่เจ้าตัวจำได้ว่าทิ้งไว้ในอ่างล้างจานแท้ๆ
" คู เธอว่าซัมเมอร์นี่สีไหนมาแรงหน่ะ" เสือสาวปากแดงจีบปากจีบคอถามเพื่อนสนิทที่สวยไม่แพ้กันถึงแฟชั่นชุดว่ายน้ำฤดูกาลนี้อย่างออกรส
" ชั้นว่าทั้งอาร์มานี่ และก็วิคตอง ไม่เวอร์คเลยทั้งคู่ ลายเกินแถมสียังบ้านนอกสุดๆอีก ปีนี้ชั้นว่านุ่งกระโจมอกลายผ้าขาวม้ายังเวอร์คกว่าเป็นกอง" เพื่อนสาว
ที่นั่งจ้องจอเทเลพลาสม่าอย่าไม่วางตา มองไล่ดูนางแบบร่างปลิวลมนุ่งน้อยห่มน้อยตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ที่เดินวนนวยนาดบนแคทวอร์คอย่างไม่สบอารมณ์ตอบ
" เฮ่อ~ งั้นปีนีก็อดเล่นน้ำอีกหน่ะสิ ปีที่แล้วเธอก็มาดันป่วยเพราะเห็ดพิษบ้าๆ จนทำให้ซัมเมอร์ปีที่แล้วชั้นต้องกร่อยไปด้วย " เสือสาวกล่าวเกริ่นอย่างเซ็งอารมณ์ที่คูเลือกชุดว่ายน้ำไม่ได้สักที
"ง่ะ หิมส์เธอมาโทษฉันไม่ได้นา เห็ดบ้าๆที่เธอว่า ใครกินก็ปลอดภัยกันทุกคน แต่ที่ชั้นกินแล้วต้องอาหารเป็นพิษเนี่ย เพราะเห็ดนั่นเธอเอาไปปรุงแล้วมาให้ชั้นชิมอีกทีต่างหาก" กระรอกสาวบ่นอุบ พร้อมตีหน้าเหย ผะอืดผะอมเมื่อนึกถึง
รสชาติเห็ดนั่นเมื่อซัมเมอร์ที่แล้ว
ปีที่แล้วช่วงปิดเทอมซัมเมอร์สองสาวตั้งใจจะหัดว่ายน้ำ แต่ด้วยรายการยอดฮิต "The Cooky" ที่มีช่วงออกอากาศของรายการเป็นโชว์สูตรเด็ดการทำกับข้าวของดารายอดฮิต ซึ่งช่วงนั้นหิมส์เวส เสือสาวก็ติดช่วงออกอากาศนี้สุดๆ จนหล่อนกลั้นความเป็นกุลสตรีไทยฉบับเบญจกัลยาณีไว้ไม่มิด ออกโรงโชว์เสน่ห์ปลายจวักอยู่ร่ำไป คนที่น่าเป็นห่วงสุดคงจะเป็น "คู" กระรอกสาววัยใส หางเป็นพวง สลวย สวย เก๋ เพื่อนสาวสนิทสุดของหิมส์ ที่ต้องมาคอยชิมรสชาติการทำอาหารที่เจ้าตัวมั่นใจสุดๆว่า มันอร่อย และผลลัพธ์ก็ออกมาอย่างไม่ผิดความคาดหมายเท่าใดนัก ซัมเมอร์นั้นกระรอกสาวคูจึงต้องเข้าไปนอนให้น้ำเกลือใน
โรงพยาบาลเกือบทั้งเดือนด้วยโรคอาหารเป็นพิษ
"ไม่รู้ล่ะ ปีนี้เธอต้องไปว่ายน้ำกับชั้นให้ได้ เธอไม่รู้อะไร ปีที่แล้วชายหาดเต็มไปด้วยหนุ่มหล่อรากดิน เทพบุตรมาจุติเชียวนะเธอ ชั้นเงี๊ยะมองตามแทบจะละลาย เสียดายโดนยัยเด็กหน้าอกอนุบาลงาบไปซะก่อน " คูมองตามเมื่อเพื่อนสาวเล่าไป ตาเยิ้มไป บ่งบอกอาการ เป็นเอามาก ของเพื่อนสาว แล้วเบือนหน้าหนีอย่างรับไม่ค่อยได้
"นี่คู เธอว่ายัยชิโอะหน้าอกอนุบาลนั่น ซัมเมอร์นี้จะมาอีกรึป่าวหว่า? " หิมส์ถามถึง" ชิโอะ " สิงห์สาวคู่แข่งตลอดกาลของเธอที่ย้ายไปเรียนต่างประเทศเมื่อปีที่แล้วแต่ก็กลับป่า ไปมาหาสู่กันเป็นประจำ ถึงแม้ว่าชิโอะจะเป็นเหมือนคู่แข่งและคู่กัด แต่สองสาวก็เป็นเพื่อนเกลอกันมานานแสนนาน จนเส้นใยมิตรภาพตัดกันไม่ขาด
"ชั้นได้เมลล์จากชิโอะเมื่อวาน เห็นว่าจะกลับพรุ่งนี้แร่ะ"
"อ่อ งั้นก็ดีสิ งั้นพรุ่งนี้เราชวนชิโอะไปว่ายน้ำกัน " เสือสาววางโครงการอย่างมาดหมายที่จะ หาแฟนให้ได้ก่อนเปิดเทอม นัยน์ตาเป็นระยับพราว อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวไว หล่อนพำพัมเมื่อเพื่อนสาวอีกคนเปิดนิตยสารแฟชั่นอยู่ข้างตัวโดยไม่ใส่ใจกับอาการแปลกๆของหิมส์ มันเป็นแบบนี้ทุกปี กระรอกสาวคิดในใจ
++++++
ความคิดเห็น